buddhist-theology / 21 /210014.csv
uisp's picture
initial upload
6bd72a3
Book,Page,LineNumber,Text
21,0014,001,[เรื่องเกสวดาบส]
21,0014,002,ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทัต เสวยราชสมบัติในพระ
21,0014,003,นครพาราณสี พระราชาทรงพระนามว่าเกสวะ ทรงสละราชสมบัติ
21,0014,004,ผนวชเป็นฤาษี. บุรุษ ๕๐๐ คน (ออก) บวชตามพระราชานั้น.
21,0014,005,ท้าวเธอได้พระนามว่าเกสวดาบส. อนึ่ง นายภูษามาลาของพระองค์
21,0014,006,ก็ได้ตามบวชเป็นอันเตวาสิกนามว่ากัปปกะ เกสวดาบสกับบริษัทอาศัย
21,0014,007,อยู่ในหิมวันตประเทศสิ้น ๘ เดือน ในฤดูฝน เพื่อต้องการเสพรสเค็ม
21,0014,008,"และรสเปรี้ยว ไปถึงกรุงพาราณสีแล้ว เข้าไปสู่พระนครเพื่อภิกษุ,"
21,0014,009,ลำดับนั้น พระราชาทอดพระเนตรเห็นดาบสนั้น ทรงเลื่อมใส. ทรง
21,0014,010,รับปฏิญญาเพื่อประโยชน์แก่การอยู่ในสำนักของพระองค์ตลอด ๔ เดือน
21,0014,011,(นิมนต์) ให้พักอยู่ในพระราชอุทยาน ย่อมเสด็จไปสู่ที่บำรุงพระดาบส
21,0014,012,นั้น ทั้งเย็นทั้งเช้า. พวกดาบสที่เหลือพักอยู่ ๒-๓ วัน รำคาญด้วย
21,0014,013,"เสียงอึงคะนึงต่าง ๆ มีเสียงช้างเป็นต้น<SUP>๑</SUP> จึงกล่าวว่า ""ท่านอาจารย์"
21,0014,014,"พวกกระผมรำคาญใจ, จะไปละ"""
21,0014,015,เกสวะ. จะไปไหนกัน ? พ่อ.
21,0014,016,อันเตวาสิก. ไปสู่หิมวันตประเทศ ท่านอาจารย์.
21,0014,017,เกสวะ. ในวันที่พวกเรามาทีเดียว พระเจ้าแผ่นดินทรงรับ
21,0014,018,"ปฏิญญา เพื่อประโยชน์แก่การอยู่ในที่นี้ตลอด ๔ เดือน, พวกเธอ"
21,0014,019,จักไปเสียอย่างไรเล่า ? พ่อ.
21,0014,020,"อันเตวาสิกกล่าวว่า ""ท่านอาจารย์ไม่บอกพวกกระผมเสียก่อน"
21,0014,021,
21,0014,022,๑. อันเสียงทั้งหลายมีเสียงช้างเป็นต้น เบียดเบียนแล้ว.