|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
31,0029,001,"ปาก เต็มไปด้วยน้ำ ฉะนั้น."" ดังนี้แล้ว เมื่อจะทรงสืบอนุสนธิแสดง"
|
|
31,0029,002,ธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า
|
|
31,0029,003,"<B>""บุคคลไม่ควรดูหมิ่นบุญว่า ' นิดหน่อย จักไม่"
|
|
31,0029,004,มาถึง ' แม้หม้อน้ำยังเต็มด้วยหยาดน้ำที่ตกลง
|
|
31,0029,005,"มา (ทีละหยาด ๆ) ได้ฉันใด, ธีรชน (ชนผู้มี"
|
|
31,0029,006,ปัญญา) สั่งสมบุญแม้ทีละน้อย ๆ ย่อมเต็ม
|
|
31,0029,007,"ด้วยบุญได้ ฉันนั้น.""</B>"
|
|
31,0029,008,[ แก้อรรถ ]
|
|
31,0029,009,"เนื้อความแห่งพระคาถานั้นว่า "" มนุษย์ผู้บัณฑิต ทำบุญแล้ว"
|
|
31,0029,010,อย่าดูหมิ่น คือไม่ควรดูถูกบุญ อย่างนี้ว่า ' เราทำบุญมีประมาณน้อย
|
|
31,0029,011,"บุญมีประมาณน้อยจักมาถึง ด้วยอำนาจแห่งวิบากก็หาไม่, เมื่อเป็น"
|
|
31,0029,012,เช่นนี้ กรรมนิดหน่อยจักเห็นเราที่ไหน ? หรือว่าเราจักเห็น
|
|
31,0029,013,"กรรมนั้นที่ไหน ? เมื่อไรบุญกรรมนั่นจักเผล็ดผล ?,' เหมือนอย่าง"
|
|
31,0029,014,ว่า ภาชนะดินที่เขาเปิดฝาตั้งไว้ ย่อมเต็มด้วยหยาดน้ำที่ตกลงมา (ที
|
|
31,0029,015,"ละหยาด ๆ) ไม่ขาดสายได้ ฉันใด, ธีรชน คือบุรุษผู้เป็นบัณฑิต เมื่อ"
|
|
31,0029,016,"สั่งสมบุญทีละน้อย ๆ ชื่อว่าเต็มด้วยบุญได้ ฉันนั้น."""
|
|
31,0029,017,ในกาลจบเทศนา เศรษฐีนั้นบรรลุโสดาปัตติผลแล้ว. พระธรรม
|
|
31,0029,018,เทศนาได้มีประโยชน์แม้แก่บริษัทที่มาประชุมกัน ดังนี้แล.
|
|
31,0029,019,เรื่องเศรษฐีชื่อพิฬาลปทกะ จบ.
|
|
|