KerVerse/Amharic_Stories · Datasets at Hugging Face

text stringlengths 0 97
ጠንቋይ ፣ እና እንዴት ማንም የለምከችግርም አዳነው ፤ ነገር ግን
ነገና ከነገ ወዲያ አብረው ይሄዳሉ ።

ከዚያም ተኝተው ነበር ፤ በማግስቱ ጠዋት ፀሐይ ስትነቃ ፣
ስምንት ፈረሶች ያሉት ጋሪ ከነጭ ፈረሶች ጋር መጣ ።
የወርቅ ፡ ላባ ፡ በእጃቸው ፡ በወርቅ ፡ ታጥቀው
ሰንሰለቶች ፣ እና ከኋላ ወጣቱ የንጉሱ አገልጋይ ታማኝ ሄንሪ ቆሞ ነበር።
ታማኝ ሄንሪ ጌታው ሲለወጥ በጣም ደስተኛ አልነበረም ።
ሦስት የብረት ማዕድናት በልቡ እንዲቀመጡ ያደረገ እንቁራሪት,
በሀዘንና በሀዘን እንዳይፈነዳ ፡ ፡ መኪናው ወደ
ወጣቱን ንጉሥ ወደ መንግሥቱ አስገባ። ታማኝ ሄንሪ ረድቷቸዋል
እና እንደገና ወደ ኋላ ትቶ, እና ደስታ ተሞልቶ ነበር ምክንያቱም
ከዚህ ማዳን. መንገድንም (ወደ ምሥራቅ) በዞሩ ጊዜ ፤
የንጉሡ ልጅ አንድ ነገር እንደተሰበረ ሆኖ ከኋላው መሰነጣጠቁን ሰማ።
ስለዚህ ዞር ብሎ " ሄንሪ ፣ ሠረገላው እየተሰበረ ነው።"
"አይ መምህር ፣ ሰረገላው አይደለም። ከልቤ የመጣ ቡድን ነው ። ,
የተቀረጸውም
አንድ ትልቅ ጫካ አጠገብ አንድ እንጨት ቆራጭ ከሚስቱ ጋር ይኖር ነበር ...
አንድ ልጅ, አንዲት ትንሽ ልጅ ሦስት ዓመት ልጅ. ድሆች ነበሩ ። ,
ሆኖም ፣ ከእንግዲህ የዕለት እንጀራ ስላልነበራቸው እና እንዴት ማድረግ እንዳለባቸው አያውቁም ።
ለእሷ ምግብ ያግኙ. አንድ ቀን ጠዋት የእንጨት መቁረጫው በሀዘን ወጣ
በጫካ ውስጥ በሚሰራው ሥራ ፣ እና እንጨት በሚቆረጥበት ጊዜ ፣ በድንገት
አክሊል ደፍቶላት አንዲት ረጅምና ውብ ሴት በፊቱ ቆማ ነበር ።
በራስዋ ላይ የሚያበሩ ከዋክብት " እኔ ድንግል ማርያም ነኝ,
የሕፃኑ የኢየሱስ እናት። ድኻና ችግረኛ ነህና ልጅህን ውሰድ አለው።
እኔ ከእሷ ጋር እወስዳለሁ እናቷም ትሆናለች ፤ እሷም ትንከባከባለች ። '
እንጨት ቆራጩም ታዘዘ ፥ ልጁንም አምጥቶ ለድንግል ሰጣት ።
ማርያምም ከእርስዋ ጋር ወደ ሰማይ ወጣች ። እዚያም ህፃኑ አረፈ
ስኳር ኬክ በልታ ጣፋጭ ወተት ጠጣች ፤ ልብስዋ ግን
ወርቅ ፣ እና ትንንሽ መላእክት ከእሷ ጋር ይጫወቱ ነበር ። እና እሷ በነበረችበት ጊዜ
አሥራ አራት ዓመቷ ድንግል ማርያም አንድ ቀን ጠራቻትና እንዲህ አለች
"ልጄ ሆይ ፤ ረጅም መንገድ እጓዛለሁ ። ስለዚህ ወደ እርስዎ ይግቡ
የአሥራ ሦስቱን የሰማይ ደጆች ቁልፎች መጠበቅ። ከእነዚህ ውስጥ አሥራ ሁለት
ትከፍታለህ ፥ በውስጣቸውም ያለውን ክብር ታያለህ ፤ ነገር ግን
አሥራ ሦስተኛው, ይህ ትንሽ ቁልፍ የሆነው, የተከለከለ ነው. ውሰድ
እሱን ላለመክፈት ይጠንቀቁ ፣ ወይም ደስተኛ አይሆኑም።'ልጅቷ እንደምትሆን ቃል ገባች
እመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያምን ከተቀበለች በኋላ ፣
የመንግሥተ ሰማያት መኖሪያ። በየቀኑ አንዳቸውን ይከፍታሉ ። ,
አሥራ ሁለቱን እስኪቀላቀል ድረስ ። እያንዳንዳቸው አንድ ተቀምጠዋል
ሐዋርያትም ፡ በታላቅ ፡ ብርሃን ፡ ሐሤት ፡ አደረጉ
ታላቅነት እና ግርማ ፣ እና ትንንሽ መላእክት ሁል ጊዜ
ከእሷ ጋር ደስ ይላቸዋል. ከዚያም የተከለከለው በር ብቻውን
ቆየች ፣ እና ምን ሊደበቅ እንደሚችል ለማወቅ ከፍተኛ ፍላጎት ነበራት ።
መላእክትም ያሉትን (አስታውስ) ፡ ፡ " እኔ በፍጹም አልከፈትኩትም ፡ ፡ እኔም
ወደ ውስጥ አይገቡም ፣ ግን እኔ እከፍታለሁ ስለዚህ አንድ ብቻ ማየት እንድንችል
በመክፈቻው በኩል ትንሽ ። 'ኦህኖ ፣ ትንንሾቹ መላእክት' ያ
ሀ ይሆናልእ. ድንግል ማርያም ይህን ከልክላለች, እና ይችላል
በቀላሉ ደስታዎን ያስከትላል.'ከዚያም ዝም አለች, ነገር ግን ምኞት
በልቧ ግን አልታመመም ፥ ነገር ግን በዚያ ተኝታ ታሰቃያት ነበር ፤
እረፍት አታድርግ። መላእክትም መላውም ባንድነት በወጡ ጊዜ ፤
'አሁን ብቻዬን ነኝ ፤ ልገባ እችላለሁ። እኔ ካደረግሁ ማንም የለም
መቼም ያውቃል። ቁልፉን ፈልጋ አገኘችው ፤ ስትገባውም
እጇን ይዛ በመቆለፊያው ውስጥ አስቀመጠችው ፤ በገባችም ጊዜ ።
እንዲሁም ዙሪያውን አዞረው። ከዚያም በሩ ተከፈተ ፤ እሷም አየች ።
እዚያ ሥላሴ በእሳት እና በግርማ ተቀምጠዋል። እዚያ ቆየች ።
ሁሉንም ነገር በጥሞና ከተመለከተች በኋላ ...
ጣቶቿ ትንሽ ወርቃማ ሆኑ።
ወዲያውም ታላቅ ፍርሃት ወደቀባት። በሩን በኃይል ዘጋችው ። ,
እና እዚያ ሮጡ. ነገር ግን ሽብሯ አልቆላትም, እሷ ምን ማድረግ እንመልከት
"አዎ, ልጅቷ ለሁለተኛ ጊዜ. ከዚያም አስተዋለች
ወርቅነህ ገበየሁ የሰማይ ፡ እሳት ፡ እና
ሕፃኑም ኃጢአት እንደ ሠራ አይቶ ለሦስተኛ ጊዜ ።
ይህን አላደረጋችሁም።"አይሆንም ፣ ልጅቷ ለሶስተኛ ጊዜ ትናገራለች ። ከዚያም እንዲህ አለ
ድንግል ማርያም ' አልታዘዝከኝም ፡ ከአንተ ፡ ሌላ
ውሸት ፣ ከእንግዲህ በሰማይ መሆን አይገባችሁም። ከዚያም ልጅቷ ወደቀች
በከባድ እንቅልፍ ውስጥ ፣ እና ከእንቅልፏ ስትነቃ ከታች በምድር ላይ ተኛች ፣ እና
በበረሃ መሃል. ማልቀስ ትፈልግ ነበር ግን ትችላለች
ምንም ድምጽ አታሰማም። እሷ ተነስታ መሸሽ ፈለገች ፣ ግን
በሄደችበት ሁሉ ትመለሳለች ።
ልትሰበር የማትችልባቸው የእሾህ አጥር ። በ ውስጥ
የታሰረችበት በረሃ ፣ አሮጌ ባዶ ዛፍ ቆመ,
ይህ የእሷ መኖሪያ መሆን ነበረበት። በዚህ ውስጥ ፣ መቼ ትገባለች ።
ሌሊት መጣ, እና እዚህ ተኛች. እዚህ ደግሞ, እሷ አንድ መጠለያ አገኘች
ሊሆን ይችላል ፣ እና ልቧ ያለማቋረጥ ይመታል እና ዝም አይልም ፣ ወርቁም እንዲሁ ።
ጣቷ ላይ ቀረ ፣ እናም አልሄደም ፣ እሷን ታጥባ እና ታጥባዋለች ።
nበጣም ብዙ. ብዙም ሳይቆይ ድንግል ማርያም ከእሷ ተመልሳ መጣች ።
ጉዞ. ልጅቷን ጠራቻት እና ቁልፎቹን ጠየቀቻት
ሰማይ ወደ ኋላ. ልጅቷ ቡናዋን ስትሰጥ ድንግል ወደ ውስጥ ተመለከተች
ዐይኖችዋም ፣ " ዐሥራ ሦስተኛውን በር አልከፈትህምን?'አይሆንም ፣ እሷ
መለሰ ። ከዚያም እጇን በሴት ልጅ ልብ ላይ ጫነች እና እንዴት እንደሚመታ ተሰማት
እና ደበደቧት, እና እሷ ትእዛዛቷን እንዳላከበረች እና እንዳላከበረች አየች.
በሩን ከፍቷል። እርሷም መልሳ " አንተ ንጉሱ ሰለሞን አይደለህምን
አላደረገም.'
አውሎ ነፋስና ዝናብ, ነገር ግን አሳዛኝ ሕይወት ነበር, እና መራራ አደረገች
በሰማይ ምን ያህል ደስተኛ እንደነበረች ስታስታውስ አለቅስ
መላእክቱም ከእርሷ ጋር ተጫወቱ ። ሥሮች እና የዱር ቤሪዎች እሷ ብቻ ነበሩ
ምግብ ፣ እናም ለእነዚህ መሄድ የምትችለውን ያህል ፈለገች። በበልግ ወቅት
እቃዎቿን አንስታ ወስዳ ወደ ውስጥ አስገባቻቸው ።
ቀዳዳ. ለውዝ በክረምት ምግቧ ነበር ፣ እና በረዶ እና በረዶ ሲመጣ,
እሷም እንደ ድመት ትጮኻለች ። ወይም እሷ እንድትችል ትንሽ እንስሳ ።
ቀዝቃዛ አይደለም. ብዙም ሳይቆይ ልብሷ ተቀደደ ፣ እና አንድ ትንሽ
ሌላ ሰው ከወደቀባት በኋላ ። ነገር ግን ልክ እንደ ፀሀይ
እንደገና ሞቃት ፣ ወጣች እና ከዛፉ ፊት ተቀመጠች ፣ እና ረጅም
ፀጉሯን በሁሉም ጎኖች እንደ መጎናጸፊያ ሸፈናት። ስለዚህ ከዓመት በኋላ ተቀመጠች ።
የዓለምን ስቃይና መከራ እያየን ነው ። አንድ ቀን መቼ
ዛፎቹ እንደገና ትኩስ አረንጓዴ ለብሰው ነበር ፣ ንጉስ
ሀገር በጫካ ውስጥ አደን ነበር, እና ሚዳቋን ተከትላ ነበር, እና እንደ
በዚህ ጫካ ውስጥ በተዘጋ ውሻ ውስጥ ሸሸ ፣ እሱ አገኘ
ፈረሱን አውልቆ ፣ ቁጥቋጦውን ሰብሮ ፣ መንገዱን ቆረጠ
የእሱ ሰይፍ. ""ብሎ ሲጠይቀው ፣

ጠንቋይ ፣ እና እንዴት ማንም የለምከችግርም አዳነው ፤ ነገር ግን

ነገና ከነገ ወዲያ አብረው ይሄዳሉ ።

ከዚያም ተኝተው ነበር ፤ በማግስቱ ጠዋት ፀሐይ ስትነቃ ፣

ስምንት ፈረሶች ያሉት ጋሪ ከነጭ ፈረሶች ጋር መጣ ።

የወርቅ ፡ ላባ ፡ በእጃቸው ፡ በወርቅ ፡ ታጥቀው

ሰንሰለቶች ፣ እና ከኋላ ወጣቱ የንጉሱ አገልጋይ ታማኝ ሄንሪ ቆሞ ነበር።

ታማኝ ሄንሪ ጌታው ሲለወጥ በጣም ደስተኛ አልነበረም ።

ሦስት የብረት ማዕድናት በልቡ እንዲቀመጡ ያደረገ እንቁራሪት,

በሀዘንና በሀዘን እንዳይፈነዳ ፡ ፡ መኪናው ወደ

ወጣቱን ንጉሥ ወደ መንግሥቱ አስገባ። ታማኝ ሄንሪ ረድቷቸዋል

እና እንደገና ወደ ኋላ ትቶ, እና ደስታ ተሞልቶ ነበር ምክንያቱም

ከዚህ ማዳን. መንገድንም (ወደ ምሥራቅ) በዞሩ ጊዜ ፤

የንጉሡ ልጅ አንድ ነገር እንደተሰበረ ሆኖ ከኋላው መሰነጣጠቁን ሰማ።

ስለዚህ ዞር ብሎ " ሄንሪ ፣ ሠረገላው እየተሰበረ ነው።"

"አይ መምህር ፣ ሰረገላው አይደለም። ከልቤ የመጣ ቡድን ነው ። ,

የተቀረጸውም

አንድ ትልቅ ጫካ አጠገብ አንድ እንጨት ቆራጭ ከሚስቱ ጋር ይኖር ነበር ...

አንድ ልጅ, አንዲት ትንሽ ልጅ ሦስት ዓመት ልጅ. ድሆች ነበሩ ። ,

ሆኖም ፣ ከእንግዲህ የዕለት እንጀራ ስላልነበራቸው እና እንዴት ማድረግ እንዳለባቸው አያውቁም ።

ለእሷ ምግብ ያግኙ. አንድ ቀን ጠዋት የእንጨት መቁረጫው በሀዘን ወጣ

በጫካ ውስጥ በሚሰራው ሥራ ፣ እና እንጨት በሚቆረጥበት ጊዜ ፣ በድንገት

አክሊል ደፍቶላት አንዲት ረጅምና ውብ ሴት በፊቱ ቆማ ነበር ።

በራስዋ ላይ የሚያበሩ ከዋክብት " እኔ ድንግል ማርያም ነኝ,

የሕፃኑ የኢየሱስ እናት። ድኻና ችግረኛ ነህና ልጅህን ውሰድ አለው።

እኔ ከእሷ ጋር እወስዳለሁ እናቷም ትሆናለች ፤ እሷም ትንከባከባለች ። '

እንጨት ቆራጩም ታዘዘ ፥ ልጁንም አምጥቶ ለድንግል ሰጣት ።

ማርያምም ከእርስዋ ጋር ወደ ሰማይ ወጣች ። እዚያም ህፃኑ አረፈ

ስኳር ኬክ በልታ ጣፋጭ ወተት ጠጣች ፤ ልብስዋ ግን

ወርቅ ፣ እና ትንንሽ መላእክት ከእሷ ጋር ይጫወቱ ነበር ። እና እሷ በነበረችበት ጊዜ

አሥራ አራት ዓመቷ ድንግል ማርያም አንድ ቀን ጠራቻትና እንዲህ አለች

"ልጄ ሆይ ፤ ረጅም መንገድ እጓዛለሁ ። ስለዚህ ወደ እርስዎ ይግቡ

የአሥራ ሦስቱን የሰማይ ደጆች ቁልፎች መጠበቅ። ከእነዚህ ውስጥ አሥራ ሁለት

ትከፍታለህ ፥ በውስጣቸውም ያለውን ክብር ታያለህ ፤ ነገር ግን

አሥራ ሦስተኛው, ይህ ትንሽ ቁልፍ የሆነው, የተከለከለ ነው. ውሰድ

እሱን ላለመክፈት ይጠንቀቁ ፣ ወይም ደስተኛ አይሆኑም።'ልጅቷ እንደምትሆን ቃል ገባች

እመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያምን ከተቀበለች በኋላ ፣

የመንግሥተ ሰማያት መኖሪያ። በየቀኑ አንዳቸውን ይከፍታሉ ። ,

አሥራ ሁለቱን እስኪቀላቀል ድረስ ። እያንዳንዳቸው አንድ ተቀምጠዋል

ሐዋርያትም ፡ በታላቅ ፡ ብርሃን ፡ ሐሤት ፡ አደረጉ

ታላቅነት እና ግርማ ፣ እና ትንንሽ መላእክት ሁል ጊዜ

ከእሷ ጋር ደስ ይላቸዋል. ከዚያም የተከለከለው በር ብቻውን

ቆየች ፣ እና ምን ሊደበቅ እንደሚችል ለማወቅ ከፍተኛ ፍላጎት ነበራት ።

መላእክትም ያሉትን (አስታውስ) ፡ ፡ " እኔ በፍጹም አልከፈትኩትም ፡ ፡ እኔም

ወደ ውስጥ አይገቡም ፣ ግን እኔ እከፍታለሁ ስለዚህ አንድ ብቻ ማየት እንድንችል

በመክፈቻው በኩል ትንሽ ። 'ኦህኖ ፣ ትንንሾቹ መላእክት' ያ

ሀ ይሆናልእ. ድንግል ማርያም ይህን ከልክላለች, እና ይችላል

በቀላሉ ደስታዎን ያስከትላል.'ከዚያም ዝም አለች, ነገር ግን ምኞት

በልቧ ግን አልታመመም ፥ ነገር ግን በዚያ ተኝታ ታሰቃያት ነበር ፤

እረፍት አታድርግ። መላእክትም መላውም ባንድነት በወጡ ጊዜ ፤

'አሁን ብቻዬን ነኝ ፤ ልገባ እችላለሁ። እኔ ካደረግሁ ማንም የለም

መቼም ያውቃል። ቁልፉን ፈልጋ አገኘችው ፤ ስትገባውም

እጇን ይዛ በመቆለፊያው ውስጥ አስቀመጠችው ፤ በገባችም ጊዜ ።

እንዲሁም ዙሪያውን አዞረው። ከዚያም በሩ ተከፈተ ፤ እሷም አየች ።

እዚያ ሥላሴ በእሳት እና በግርማ ተቀምጠዋል። እዚያ ቆየች ።

ሁሉንም ነገር በጥሞና ከተመለከተች በኋላ ...

ጣቶቿ ትንሽ ወርቃማ ሆኑ።

ወዲያውም ታላቅ ፍርሃት ወደቀባት። በሩን በኃይል ዘጋችው ። ,

እና እዚያ ሮጡ. ነገር ግን ሽብሯ አልቆላትም, እሷ ምን ማድረግ እንመልከት

"አዎ, ልጅቷ ለሁለተኛ ጊዜ. ከዚያም አስተዋለች

ወርቅነህ ገበየሁ የሰማይ ፡ እሳት ፡ እና

ሕፃኑም ኃጢአት እንደ ሠራ አይቶ ለሦስተኛ ጊዜ ።

ይህን አላደረጋችሁም።"አይሆንም ፣ ልጅቷ ለሶስተኛ ጊዜ ትናገራለች ። ከዚያም እንዲህ አለ

ድንግል ማርያም ' አልታዘዝከኝም ፡ ከአንተ ፡ ሌላ

ውሸት ፣ ከእንግዲህ በሰማይ መሆን አይገባችሁም። ከዚያም ልጅቷ ወደቀች

በከባድ እንቅልፍ ውስጥ ፣ እና ከእንቅልፏ ስትነቃ ከታች በምድር ላይ ተኛች ፣ እና

በበረሃ መሃል. ማልቀስ ትፈልግ ነበር ግን ትችላለች

ምንም ድምጽ አታሰማም። እሷ ተነስታ መሸሽ ፈለገች ፣ ግን

በሄደችበት ሁሉ ትመለሳለች ።

ልትሰበር የማትችልባቸው የእሾህ አጥር ። በ ውስጥ

የታሰረችበት በረሃ ፣ አሮጌ ባዶ ዛፍ ቆመ,

ይህ የእሷ መኖሪያ መሆን ነበረበት። በዚህ ውስጥ ፣ መቼ ትገባለች ።

ሌሊት መጣ, እና እዚህ ተኛች. እዚህ ደግሞ, እሷ አንድ መጠለያ አገኘች

ሊሆን ይችላል ፣ እና ልቧ ያለማቋረጥ ይመታል እና ዝም አይልም ፣ ወርቁም እንዲሁ ።

ጣቷ ላይ ቀረ ፣ እናም አልሄደም ፣ እሷን ታጥባ እና ታጥባዋለች ።

nበጣም ብዙ. ብዙም ሳይቆይ ድንግል ማርያም ከእሷ ተመልሳ መጣች ።

ጉዞ. ልጅቷን ጠራቻት እና ቁልፎቹን ጠየቀቻት

ሰማይ ወደ ኋላ. ልጅቷ ቡናዋን ስትሰጥ ድንግል ወደ ውስጥ ተመለከተች

ዐይኖችዋም ፣ " ዐሥራ ሦስተኛውን በር አልከፈትህምን?'አይሆንም ፣ እሷ

መለሰ ። ከዚያም እጇን በሴት ልጅ ልብ ላይ ጫነች እና እንዴት እንደሚመታ ተሰማት

እና ደበደቧት, እና እሷ ትእዛዛቷን እንዳላከበረች እና እንዳላከበረች አየች.

በሩን ከፍቷል። እርሷም መልሳ " አንተ ንጉሱ ሰለሞን አይደለህምን

አላደረገም.'

አውሎ ነፋስና ዝናብ, ነገር ግን አሳዛኝ ሕይወት ነበር, እና መራራ አደረገች

በሰማይ ምን ያህል ደስተኛ እንደነበረች ስታስታውስ አለቅስ

መላእክቱም ከእርሷ ጋር ተጫወቱ ። ሥሮች እና የዱር ቤሪዎች እሷ ብቻ ነበሩ

ምግብ ፣ እናም ለእነዚህ መሄድ የምትችለውን ያህል ፈለገች። በበልግ ወቅት

እቃዎቿን አንስታ ወስዳ ወደ ውስጥ አስገባቻቸው ።

ቀዳዳ. ለውዝ በክረምት ምግቧ ነበር ፣ እና በረዶ እና በረዶ ሲመጣ,

እሷም እንደ ድመት ትጮኻለች ። ወይም እሷ እንድትችል ትንሽ እንስሳ ።

ቀዝቃዛ አይደለም. ብዙም ሳይቆይ ልብሷ ተቀደደ ፣ እና አንድ ትንሽ

ሌላ ሰው ከወደቀባት በኋላ ። ነገር ግን ልክ እንደ ፀሀይ

እንደገና ሞቃት ፣ ወጣች እና ከዛፉ ፊት ተቀመጠች ፣ እና ረጅም

ፀጉሯን በሁሉም ጎኖች እንደ መጎናጸፊያ ሸፈናት። ስለዚህ ከዓመት በኋላ ተቀመጠች ።

የዓለምን ስቃይና መከራ እያየን ነው ። አንድ ቀን መቼ

ዛፎቹ እንደገና ትኩስ አረንጓዴ ለብሰው ነበር ፣ ንጉስ

ሀገር በጫካ ውስጥ አደን ነበር, እና ሚዳቋን ተከትላ ነበር, እና እንደ

በዚህ ጫካ ውስጥ በተዘጋ ውሻ ውስጥ ሸሸ ፣ እሱ አገኘ

ፈረሱን አውልቆ ፣ ቁጥቋጦውን ሰብሮ ፣ መንገዱን ቆረጠ

የእሱ ሰይፍ. ""ብሎ ሲጠይቀው ፣