text
stringlengths
1
162
poet
stringclasses
35 values
لکه آدم غوندې زۀ هم یم د حوا لہونے
abbasinYousuf
يو د یادونو سور انگار دی بله میاشت د بادرو
abbasinYousuf
داخل به روغ نه شم که شوم درپسې بیا لہونے
abbasinYousuf
ته به هم پاره کله کله زړۀ کښې داسې وائې
abbasinYousuf
دا د ژوندون سترے مزل راسره دا لہونے
abbasinYousuf
په تورو غرونو کښې ئې ځکه زړه راټول غوندې وي
abbasinYousuf
ستا اباسین پیدائشی دے د ښکلا لہونے
abbasinYousuf
وبا، فساد، مرض رنخ، توغکے
abbasinYousuf
ماد ارمانونو شور ته مه بوخه
abbasinYousuf
دشتې ښۀ دي بيا مې کور ته مه بوځه
abbasinYousuf
زه د ګل انجام تــــــه خـــــــه کـــــــر مـه
abbasinYousuf
ماد گلشنونو لور ته مه بوخه
abbasinYousuf
مخکښي وزر را چې زړۀ مې جمع شي
abbasinYousuf
هسې مې په پورته پورته مۀ بوخه
abbasinYousuf
خدایه چی ژوندو ته په درنه كوري
abbasinYousuf
داسې انسانان خو کور ته مه بوخه
abbasinYousuf
زه په اباسین باندې لاهــو ښــة يــم
abbasinYousuf
بيا مې د حالاتو اور تـــــه مـــــه بـوخـــــه
abbasinYousuf
ستا لہونے تشو سرونو باندې راج نه غواړي
abbasinYousuf
زما د زړونو بادشاهي خوښه ده، تاج نه غواړي
abbasinYousuf
د خپل تقدير واګي چې څوک په خپلو لاسو نيسي
abbasinYousuf
د لوږې مړي خو په عمرونو قرض بياج نه غواړي
abbasinYousuf
لکه د نمر غوندي د ژوند د سوکالۍ سوب وي
abbasinYousuf
نیازه خلق د هیچا نه هم خراج نه غواړي
abbasinYousuf
چې دا خان لہونے کړے دے او تا غواړمه
abbasinYousuf
ارمان چې وي نو اخر څنګه به معراج نه غواړي
abbasinYousuf
د عاشقانو د روحونو ځانله بیل جهان دے
abbasinYousuf
لېونۍ مینه څۀ قاعده او څه رواج نه غواړي
abbasinYousuf
چې محبت نه کوي کانے دے ویرېږه ترینه
abbasinYousuf
دا یو کوټلے حقیقت دے هيو جاج نه غواړي
abbasinYousuf
ما د غربت په لاس ګنډلې جامې وليدلې
abbasinYousuf
چې د کفن غوندې تڼۍ نه غواړي کاج نه غواړي
abbasinYousuf
ښائست د داسې يو اثر نوم دی چې نۀ شي لیدی
abbasinYousuf
نقش و نگار او د رنګونو امتزاج نه غواړي
abbasinYousuf
په ژوندانه کښې اباسين غوندې تېزي پکار
abbasinYousuf
دا زندگي لکه د واورې سوړ مزاج نه غواړي
abbasinYousuf
په سپینه ځله کښې ما يو خل يو ماشوم ليدلی ؤ چې د سوتلۍ جوړه بوجۍ ئې
abbasinYousuf
اغوستې وه غاړې او لاسونو له نې پکښې سوري کړي وو
abbasinYousuf
لبوني کېږم ؟؟؟
abbasinYousuf
د عدل او انصاف دی ناکردو ته حيرانېږم
abbasinYousuf
او سزا د فلسفیانو نه بو کنېږم
abbasinYousuf
د وخت دمشادي نه د ګیدړ غوندې ترهېږم
abbasinYousuf
د خان د ښکلو ښکلو تصویرونو نه ویرېږم
abbasinYousuf
د عقل په بازار کښې په پېسه باندې خرڅېږم
abbasinYousuf
دا حال وي ملګرو زه به نه لیونی کیرم؟
abbasinYousuf
دا مونږ پکښې آخر په کوم يو جرم زنداني شو
abbasinYousuf
راځئ ملګرو ټول به په شریکه لېوني شو
abbasinYousuf
انسان د باردونو په ډېري کښې ورښخيږي
abbasinYousuf
لوګر د سوو غوښو د نړۍ نه چاپېريږي
abbasinYousuf
د امن خوروونکي ټول د لوږي نه مړه کیږي
abbasinYousuf
د بم په جوړوونکو انعامونه تقسيميري
abbasinYousuf
بي کچه بي حسي ده احساسونه برباديږي
abbasinYousuf
په زهرو به آخر د سړي څه تنده ماتيږي
abbasinYousuf
په اور کښې ستي څو کاله بـ
abbasinYousuf
وسه جاپاني شو
abbasinYousuf
راځئ ملګرو ټول به په شریکه لیونی شو
abbasinYousuf
د ښو بدو تمیز دے ختم شوی په دنیا
abbasinYousuf
خپل ځان پسې لټون کوو د زرو په پړقا کښې
abbasinYousuf
اثر چې پاتې نه شولو د هیچا په دعا کښې
abbasinYousuf
د خپلو باباګانو نخښې وګورم په چا کښي
abbasinYousuf
اقدار په زمکه ښخ دي خو سوچونه په خلا کښې
abbasinYousuf
یو کار هم پاتې نه شو په پرده کښې په حيا کښې
abbasinYousuf
په سترګو د هر چا پوري رانجه سليماني شو
abbasinYousuf
ګرېوان د استاد څیرې په منګول د شاګردانو
abbasinYousuf
سري وينې د شاګرد دي په لمن د استاذانو
abbasinYousuf
پخوا به پاروکان وو د لړمو د مارانو
abbasinYousuf
په دنیا د
abbasinYousuf
زهرجنو انسانانو
abbasinYousuf
چې کورم په پېسو پسي ناجوره طبیبانو
abbasinYousuf
لګيا دي رنځوران كوي علاج د رنځورانو
abbasinYousuf
په څوارلس سوه کاله پسې بېرته ارماني شو
abbasinYousuf
عصمت د پېغلو جونو په کوڅه کوڅه نیلام شو
abbasinYousuf
ډوډۍ پسې لغړ ګرځي انسان څومره ناکام شو
abbasinYousuf
د زرو غړوند ئې پروت په غاړه کښې غلام شو
abbasinYousuf
پخپله باندي ښکار شولو ښکاري شولو او دام شو
abbasinYousuf
خپل انسانیت په نامه څو ځله بدنام شو
abbasinYousuf
د مينې زېلې غوڅې شوې نفرت چاپیره عام شو
abbasinYousuf
ميركي به په ځان راولو ښه سم به پېرياني شو
abbasinYousuf
چې شپه ورځې اخته په شواخون کښې د خپل کار دي
abbasinYousuf
حیران به شی چی دا خلق په هر وطن کښي خوار دي
abbasinYousuf
خوشبخته په مړه ګېډه د هضم په رفتار دي
abbasinYousuf
بدبخته په خیمو کښې د ډوډۍ په انتظار دي
abbasinYousuf
رزیل کره ډېرې دي انبارونه دي خروار دي
abbasinYousuf
اصیل او شریفان پکښې د سپي د لکۍ خوار دي
abbasinYousuf
د خلقو دا سوچونه دومره ولي شبطاني شو
abbasinYousuf
چاپېره په دنیا کښې د ښائست رنګونه غواړم
abbasinYousuf
تر هغې به دې خدايه روزانه په در کښې ژاړم
abbasinYousuf
: اباس بوسفرع
abbasinYousuf
انسان یمه خو بل انسان د سپي په شاني دارم
abbasinYousuf
دا غوښي غوښې ژوند زۀ نور لیدی نه شمه لاړم
abbasinYousuf
د وينو د سېلاب نه مخکښې خپله کده نغاړم
abbasinYousuf
د درد د ډېر شدت نه د څاروي په شانتې ناړم
abbasinYousuf
په مينځ کښې د ډنګرو مې خويونه حېواني شو
abbasinYousuf
اوتر كړمه د وخت توري بلا وئيل پکار دي
abbasinYousuf
زړګی مې ډک د نه راځي ژړا وئيل پکار دي
abbasinYousuf
دې ټولو ثوابونو ته ګناه وئیل پکار دي
abbasinYousuf
چاپېره تور تمونو ته رڼا وئیل پکار دی
abbasinYousuf
دروغ په دې صدۍ کښې خامخا وئیل پکار دي
abbasinYousuf
خو ما ته خپل ضمیر وائي رښتيا وئيل پکار دي
abbasinYousuf
بیا خبر که په رښتیاؤ کښې بې کچه تاواني شو
abbasinYousuf