text
string | id
string | dump
string | url
string | date
string | file_path
string | license_abbr
string | license_version
string | license_location
string | license_in_head
bool | license_in_footer
bool | potential_licenses
dict | license_parse_error
bool | license_disagreement
bool | language_script
string | language
string | language_score
float64 | found_in_fw
bool |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Original Research
The future of community health nursing
About the author(s)
C.A. Erasmus, Medical officer of health: city of Germiston, South Africa
Share this article
Abstract
Gerneenskapsgesondheid word bespreek asook die aard en omvang van die konsep van omvattende gesondheidsdienste. Die opleiding van die gemeenskapsgesondheidsverpleegster word beskrywe asook die funksies wat sy na haar opleiding kan vervul. Haar rol in die verskillende opsette waar omvattende gesondheidsdienste geskep sal word, word voorgestel.
Keywords
No related keywords in the metadata.
Metrics
Total abstract views: 1174
Total article views: 1314
Crossref Citations
No related citations found. | <urn:uuid:537eefdb-3726-4d74-8730-5862488cf3a5> | CC-MAIN-2019-30 | https://curationis.org.za/index.php/curationis/article/view/432 | 2019-07-16T00:23:26Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524290.60/warc/CC-MAIN-20190715235156-20190716021156-00480.warc.gz | by | 4.0 | a_tag | false | true | {
"abbr": [
"by",
"by"
],
"in_footer": [
true,
false
],
"in_head": [
false,
false
],
"location": [
"a_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"4.0",
"4.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.988985 | false |
Kategorie:Sowjet-rolprentregisseurs
Jump to navigation
Jump to search
Wikimedia Commons bevat media in verband met Sowjet-rolprentregisseurs. |
Bladsye in kategorie "Sowjet-rolprentregisseurs"
Die volgende 11 bladsye is in hierdie kategorie, uit 'n totaal van 11. | <urn:uuid:f61df616-2b35-4760-a4af-a3def7ba008c> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Kategorie:Sowjet-rolprentregisseurs | 2019-07-21T00:38:15Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00000.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.99747 | false |
1283
Jump to navigation
Jump to search
1283 |
◄ | 12de eeu | ◄13de eeu► | 14de eeu | ► |
Dae | Eeue | Geskiedenis | Geskiedenisportaal |
Sien ook: Kategorie:1283 |
Kalenders | |
Die jaar 1283 was 'n gewone jaar wat volgens die Gregoriaanse kalender op 'n Vrydag begin het. Dit was die 83ste jaar van die 13de eeu n.C. Soos ander gewone jare het die jaar 12 maande, 52 weke en 365 dae gehad. | <urn:uuid:c737c78f-4fba-4d0c-bc2d-5dad1be4c80c> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/1283 | 2019-07-22T06:15:56Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527531.84/warc/CC-MAIN-20190722051628-20190722073628-00160.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999869 | false |
Hulp
Bladsye wat na "Massachusetts" skakel
←
Massachusetts
Jump to navigation
Jump to search
Skakels hierheen
Bladsy:
Naamruimte:
alle
(Hoof)
Bespreking
Gebruiker
Gebruikerbespreking
Wikipedia
Wikipediabespreking
Lêer
Lêerbespreking
MediaWiki
MediaWikibespreking
Sjabloon
Sjabloonbespreking
Hulp
Hulpbespreking
Kategorie
Kategoriebespreking
Portaal
Portaalbespreking
Module
Module talk
Gadget
Gadget talk
Gadget definition
Gadget definition talk
Omgekeerde seleksie
Filters
Versteek
insluitings |
Versteek
skakels |
Versteek
aansture
Die volgende bladsye skakel na
Massachusetts
:
Wys (vorige 50 |
volgende 50
) (
20
50
100
250
500
).
Erik Erikson
(
← skakels
wysig
)
Noord-Amerika
(
← skakels
wysig
)
1788
(
← skakels
wysig
)
1775
(
← skakels
wysig
)
Vermont
(
← skakels
wysig
)
Guam
(
← skakels
wysig
)
6 Februarie
(
← skakels
wysig
)
9 Februarie
(
← skakels
wysig
)
29 Februarie
(
← skakels
wysig
)
12 Junie
(
← skakels
wysig
)
17 Junie
(
← skakels
wysig
)
19 Augustus
(
← skakels
wysig
)
31 Oktober
(
← skakels
wysig
)
19 April
(
← skakels
wysig
)
Mayflower
(
← skakels
wysig
)
Verenigde State van Amerika
(
← skakels
wysig
)
Lys van nedersettings in die Verenigde State van Amerika
(
← skakels
wysig
)
Parkade
(
← skakels
wysig
)
1 November
(
← skakels
wysig
)
Afbakeningsknoeiery
(
← skakels
wysig
)
Wisconsin
(
← skakels
wysig
)
Nieu-Engeland
(
← skakels
wysig
)
Wikipedia:Uitgesoekte herdenkings/Junie
(
← skakels
wysig
)
Wikipedia:Uitgesoekte herdenkings/Februarie
(
← skakels
wysig
)
Samuel Morse
(
← skakels
wysig
)
Benoît Mandelbrot
(
← skakels
wysig
)
Sjokolade
(
← skakels
wysig
)
Wikipedia:Uitgesoekte herdenkings/17 Junie
(
← skakels
wysig
)
Lys van hoofstede
(
← skakels
wysig
)
Portugees
(
← skakels
wysig
)
Daniel Dennett
(
← skakels
wysig
)
Louisiana
(
← skakels
wysig
)
Wikipedia:Uitgesoekte herdenkings/6 Februarie
(
← skakels
wysig
)
Walter Gropius
(
← skakels
wysig
)
Kalifornië
(
← skakels
wysig
)
Wikipedia:Uitgesoekte herdenkings/29 Februarie
(
← skakels
wysig
)
Hugenote-kollege
(
← skakels
wysig
)
Andrew Murray
(
← skakels
wysig
)
Kansas
(
← skakels
wysig
)
Crozeteilande
(
← skakels
wysig
)
Helen Suzman
(
← skakels
wysig
)
Belfast
(
← skakels
wysig
)
Howard Hughes
(
← skakels
wysig
)
Heks
(
← skakels
wysig
)
Florida
(
← skakels
wysig
)
Groen Berge
(
← skakels
wysig
)
Blizzard
(
← skakels
wysig
)
Washington, D.C.
(
← skakels
wysig
)
Taconic-berge
(
← skakels
wysig
)
Salem, Massachusetts
(
← skakels
wysig
)
Wys (vorige 50 |
volgende 50
) (
20
50
100
250
500
).
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Massachusetts
"
Navigasie-keuseskerm
Persoonlike gereedskap
Nie ingeteken nie
Bespreking
Bydraes
Skep gebruiker
Meld aan
Naamruimtes
Bladsy
Bespreking
Variante
Weergawes
Lees
Wysig
Wysig bron
Wys geskiedenis
Meer
Soek
Navigasie
Tuisblad
Gebruikersportaal
Geselshoekie
Onlangse wysigings
Lukrake bladsy
Hulp
Sandput
Skenkings
Gereedskap
Spesiale bladsye
Drukbare weergawe
Ander tale
Privaatheidsbeleid
Inligting oor Wikipedia
Vrywaring
Ontwikkelaars
Koekieverklaring
Selfoonweergawe | <urn:uuid:d6f5de3d-f52b-4788-80ab-d56b48ced505> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Massachusetts | 2019-07-22T06:07:14Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527531.84/warc/CC-MAIN-20190722051628-20190722073628-00160.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999111 | false |
Hulp
Bladsye wat na "Groot Trek" skakel
←
Groot Trek
Jump to navigation
Jump to search
Skakels hierheen
Bladsy:
Naamruimte:
alle
(Hoof)
Bespreking
Gebruiker
Gebruikerbespreking
Wikipedia
Wikipediabespreking
Lêer
Lêerbespreking
MediaWiki
MediaWikibespreking
Sjabloon
Sjabloonbespreking
Hulp
Hulpbespreking
Kategorie
Kategoriebespreking
Portaal
Portaalbespreking
Module
Module talk
Gadget
Gadget talk
Gadget definition
Gadget definition talk
Omgekeerde seleksie
Filters
Versteek
insluitings |
Versteek
skakels |
Versteek
aansture
Die volgende bladsye skakel na
Groot Trek
:
Wys (vorige 50 |
volgende 50
) (
20
50
100
250
500
).
Durban
(
← skakels
wysig
)
Pretoria
(
← skakels
wysig
)
Suid-Afrika
(
← skakels
wysig
)
Koos Kombuis
(
← skakels
wysig
)
Oranje-Vrystaat
(
← skakels
wysig
)
Suid-Afrikaanse rand
(
← skakels
wysig
)
Kaapkolonie
(
← skakels
wysig
)
Geskiedenis van die Kaapkolonie vanaf 1806 tot 1870
(
← skakels
wysig
)
Slag van Bloedrivier
(
← skakels
wysig
)
Afrikaners
(
← skakels
wysig
)
Voortrekkermonument
(
← skakels
wysig
)
1820-Setlaars
(
← skakels
wysig
)
Graaff-Reinet
(
← skakels
wysig
)
Voortrekkers
(
← skakels
wysig
)
Posseël
(
← skakels
wysig
)
Gebruiker:Roerlepel
(
← skakels
wysig
)
Piet Retief
(
← skakels
wysig
)
Piet Cronjé
(
← skakels
wysig
)
Leiden
(
← skakels
wysig
)
Totius
(
← skakels
wysig
)
Suid-Afrikaanse Uitsaaikorporasie
(
← skakels
wysig
)
Witblits
(
← skakels
wysig
)
Politieke ekonomie van Suid-Afrika
(
← skakels
wysig
)
Jukskei
(
← skakels
wysig
)
Napier
(
← skakels
wysig
)
Slagtersnek-rebellie
(
← skakels
wysig
)
Kokstad
(
← skakels
wysig
)
Adam Kok III
(
← skakels
wysig
)
Veldkornet
(
← skakels
wysig
)
Nederduitse Gereformeerde Kerk
(
← skakels
wysig
)
Natalia Republiek
(
← skakels
wysig
)
Uys Krige
(
← skakels
wysig
)
Louis Tregardt
(
← skakels
wysig
)
Nederduitsch Hervormde Kerk
(
← skakels
wysig
)
Stephanus Jacobus du Toit
(
← skakels
wysig
)
Bertel Pedersen Randers
(
← skakels
wysig
)
Boere
(
← skakels
wysig
)
Solidariteit
(
← skakels
wysig
)
Mielie
(
← skakels
wysig
)
Boererepubliek
(
← skakels
wysig
)
Gebruiker:Leviel/Projekte
(
← skakels
wysig
)
Anton van Wouw
(
← skakels
wysig
)
Margaret Bakkes
(
← skakels
wysig
)
Mikro
(
← skakels
wysig
)
Sirkus
(
← skakels
wysig
)
Elsa Joubert
(
← skakels
wysig
)
Hoërskool Voortrekker, Kenilworth
(
← skakels
wysig
)
NG gemeente Glen Lynden
(
← skakels
wysig
)
Piet Joubert
(
← skakels
wysig
)
Hoërskool Chris van Niekerk
(
← skakels
wysig
)
Wys (vorige 50 |
volgende 50
) (
20
50
100
250
500
).
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Groot_Trek
"
Navigasie-keuseskerm
Persoonlike gereedskap
Nie ingeteken nie
Bespreking
Bydraes
Skep gebruiker
Meld aan
Naamruimtes
Bladsy
Bespreking
Variante
Weergawes
Lees
Wysig
Wysig bron
Wys geskiedenis
Meer
Soek
Navigasie
Tuisblad
Gebruikersportaal
Geselshoekie
Onlangse wysigings
Lukrake bladsy
Hulp
Sandput
Skenkings
Gereedskap
Spesiale bladsye
Drukbare weergawe
Ander tale
Privaatheidsbeleid
Inligting oor Wikipedia
Vrywaring
Ontwikkelaars
Koekieverklaring
Selfoonweergawe | <urn:uuid:7e388c55-7f8d-4cdc-aa33-068f3f66e5f6> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Groot_Trek | 2019-07-19T17:13:45Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526324.57/warc/CC-MAIN-20190719161034-20190719183034-00424.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999248 | false |
Boekbronne
Biblioteke
Suid-Afrika:
- Soek die boek in die Nasionale Biblioteek van Suid-Afrika se katalogus
- Soek die boek in die SEALS Konsortium se biblioteek
- Soek die boek in die Universiteit van Suid-Afrika se biblioteek
- Soek die boek in die Universiteit van die Witwatersrand se biblioteek
- Soek die boek in die Kaapse Hoër Onderwys Konsortium se biblioteek
Wêreldwyd:
- Soek die boek deur WorldCat in jou plaaslike biblioteek se katalogus
Boekwinkels
Suid-Afrika:
Ander lande: | <urn:uuid:3c724c6f-da26-4454-837a-c8984593cfed> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.m.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Boekbronne/1933890134 | 2019-07-21T00:56:35Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00024.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999966 | false |
Bespreking:Marina Abramović
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Marina Abramović-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
| <urn:uuid:cea1241d-14a7-43d6-befd-4d659e49f71e> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Marina_Abramovi%C4%87 | 2019-07-21T00:57:27Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00024.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.99997 | false |
Trimurti
Trimurti (trimūrti) | |
---|---|
Devanagari | त्रिमूर्ति |
Sanskrit-transliterasie | trimūrti |
Affiliasie | Deva |
Metgesel | Tridevi |
Die Trimurti (/trɪˈmʊərti/;[1] Sanskrit: त्रिमूर्ति trimūrti, "drie vorme") is die driedubbele godheid in Hindoeïsme[2][3][4][5] waarin die kosmiese funksies skepping, onderhoud en vernietiging verpersoonlik word deur ’n triade van gode: gewoonlik Brahma die skepper, Vishnu die onderhouer en Shiva die vernietiger/vervormer.[6][7] Individuele denominasies se weergawes kan egter verskil. Wanneer al drie gode van die Trimurti in ’n enkele avatar geïnkarneer word, is die avatar bekend as Dattatreya.[8]
Inhoud
Sienings in Hindoeïsme[wysig | wysig bron]
Shaivisme[wysig | wysig bron]
Shaiviste glo Shiva voer vyf aksies uit: skepping, onderhoud, vernietiging, die geheimhouding van grasie en die onthulling van grasie. Die eerste drie aksies word vereenselwig met Shiva as Sadyojata (soortgelyk aan Brahma), Vamadeva (Vishnu) en Aghora (Rudra). Hulle is nie ander gode as Shiva nie, maar ander vorme van hom. Net so is die Trimurti ’n vorm van Shiva. Volgens Shaiviste is Shiva die opperwese wat verskeie kritieke rolle vervul en toepaslike name en vorme daarvoor aanneem.[9]
Shaktisme[wysig | wysig bron]
Shaktiste glo die drie vorme van die Trimurti is vroulik en nie manlik nie: Mahasarasvati is die skepper, Mahalaxmi die onderhouer en Mahakali die vernietiger. Hierdie vroulike weergawe van die Trimurti word die Tridevi ("drie godinne") genoem. Die manlike gode Brahma, Vishnu en Shiva tree dan in ’n hulphoedanigheid vir die Tridevi op en as hul metgeselle.
Smartisme[wysig | wysig bron]
In Smartisme word klem gelê op ’n groep van vyf gelykwaardige gode eerder as ’n enkele god.[10] Die Panchayatana puja-stelsel ("aanbidding van die vyf gode") is ’n praktyk waarin ikone van vyf gode gebruik word:[11] Shiva, Vishnu, ’n Devi (soos Parvati), Surya en enige ander god(in) wat die aanbidder verkies.[12] Dié ikone help aanbidders om die aspekte van Brahman te visualiseer en daarop te fokus, eerder as op aparte wesens.
[wysig | wysig bron]
Ondanks die feit dat die Vishnupurana lui Vishnu kom as Brahma te voorskyn om te skep en as Rudra (Shiva) om te vernietig,[13] erken Vaishnaviste gewoonlik nie die begrip Trimurti nie. Sommige volgelinge van dié tradisie glo die gode is gelykwaardig, terwyl ander nie ’n onderskeid tussen Vishnu en Shiva maak nie en glo hulle is verskillende vorme van dieselfde god.[14][15]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- "Trimurti". Random House Webster's Unabridged Dictionary.
- Grimes, John A. (1995). Ganapati: Song of the Self. SUNY Series in Religious Studies. Albany: State University of New York Press. ISBN 0-7914-2440-5.
- Jansen, Eva Rudy (2003). The Book of Hindu Imagery. Havelte, Holland: Binkey Kok Publications BV. ISBN 90-74597-07-6.
- Radhakrishnan, Sarvepalli (red. voors.) (1956). The Cultural Heritage of India. Calcutta: The Ramakrishna Mission Institute of Culture.
- Winternitz, Maurice (1972). History of Indian Literature. New Delhi: Oriental Books Reprint Corporation.
- Matchett, Freda. "The Purāṇas", in: Flood (2003), p. 139.
- Zimmer (1972) p. 124.
- Mhatre, Sandeep. "Datta Sampradaay and Their Vital Role". Swami Samarth temple.
- How can the god of destruction be the Supreme?
- Flood (1996), p. 17.
- Gudrun Bühnemann (2003). Mandalas and Yantras in the Hindu Traditions. BRILL Academic. p. 60. ISBN 978-9004129023.
- Gavin D. Flood (1996). An Introduction to Hinduism. Cambridge University Press. p. 17. ISBN 978-0-521-43878-0.
- Flood, Gavin, An Introduction to Hinduism, Cambridge University Press, p. 111, ISBN 0-521-43878-0
- Verse 47, 84 van die Swaminaraya-geskrif Shikshapatri
- Swaminarayan Satsang - Scriptures
Bronne[wysig | wysig bron]
- Flood, Gavin (1996). An Introduction to Hinduism. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-43878-0.
- Flood, Gavin (Editor) (2003). The Blackwell Companion to Hinduism. Malden, MA: Blackwell Publishing Ltd. ISBN 1-4051-3251-5.
- Zimmer, Heinrich (1972). Myths and Symbols in Indian Art and Civilization. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. ISBN 0-691-01778-6. | <urn:uuid:9ed22ec1-2fb2-49ed-a074-cbae13bd6bc7> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Trimurti | 2019-07-21T01:03:58Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00024.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.995127 | false |
Kaneel
Jump to navigation
Jump to search
Kaneel | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kaneel - blare en blomme | ||||||||||||||
Wetenskaplike klassifikasie | ||||||||||||||
Binomiale naam | ||||||||||||||
Cinnamomum verum J.Presl |
Kaneel word in beide soet en sout Suid-Afrikaanse disse gebruik.
Geregte waarin kaneel gebruik word[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons bevat media in verband met Cinnamomum verum. | | <urn:uuid:064ccde3-1dde-4c48-bcfd-ec183f081a24> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Kaneel | 2019-07-22T06:10:39Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527531.84/warc/CC-MAIN-20190722051628-20190722073628-00184.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.850519 | false |
Arabiese woestyn
Die Arabiese woestyn is in westelike Asië geleë, en strek vanaf Jemen na die Persiese Golf, en vanaf Oman na Jordanië en Irak. Dit is 'n groot wildernis, wat die grootste gedeelte van die Arabiese Skiereiland beslaan, met 'n oppervlak van 2 330 00 km², wat dit die 4de grootste woestyn in die wêreld maak, en is die grootste woestyn in Asië. In die middel van die woestyn is die Rub'al-Khali, een van die grootste aaneenlopende sandgebiede in die wêreld.
Verskeie dierespesies (bv. wildsbokke, gemsbokke en akkedisse) wat aangepas is om in hierdie uiterste woestynklimaat te oorleef, kom hier voor. Hierdie area het ook verskeie kenmerkende soos rooi duine en dryfsand (Engels: quicksand) wat voorkom. Die klimaat is hoofsaaklik droog, en die grootste gedeelte kry ongeveer 100 mm reën per jaar (sommige gedeeltes tot so min as 50 mm per jaar), en die temperatuur wissel tussen baie hoë dagtemperature, en seisoenale vriestemperature snags.
Die Arabiese woestyn vorm deel van die woestyn en xeriese struikland-bioom, en die palaeoarktiese ekosone. Die biodiversiteit van die area is baie laag, maar daar kom wel 'n paar plantspesies voor wat endemies is tot hierdie area. Verskeie dierespesies wat vroeër hier voorgekom het (bv. gestreepte hiëna, jakkalse en ratels), het a.g.v. jagaktiwiteite, menslike indringing en habitat-vernietiging verdwyn. Die grootste bedreiging vir hierdie ekostreek is oorbeweiding, vernietiging deur die mens, en voertuie wat nie op paaie ry nie. Daar is egter 'n paar spesies wat weer hier hervestig is, en in verskeie wildreservate beskerm word.
Ekologie en natuurlike hulpbronne[wysig | wysig bron]
Van die natuurlike hulpbronne wat hier voorkom sluit olie, natuurlike gas, swawel en fosfate in. Die Rub'al-Khali het 'n baie klein plantdiversiteit, met slegs 37 plantspesies (slegs een of twee is endemies), waarvan 20 in die sandgebiede aangeteken is, en 17 spesies wat op die grense van die gebied voorkom. Plantegroei is baie yl, maar eweredig versprei, behalwe vir onderbrekings naby steriele sandduine.
Tipiese plante sluit die volgende in:
- Calligonum crinitum op die duinhellings
- Cornulaca monacantha (= Cornulaca arabica)
- Cyperus conglomeratus
Ander wydverspreide spesies sluit in:
- Dipterygium glaucum
- Limeum arabicum
- Zygophyllum mandavillei (Mandaville 1986)
Behalwe by die buitenste grense word baie min bome aangetref (gewoonlik Acacia ehrenbergiana en Prosopis cineraria). Ander spesies is 'n houtagtige meerjarige Calligonum comosum en eenjarige kruie soos Danthonia forskallii. | <urn:uuid:f26c7bcc-e1aa-47c1-812d-7d84684deb11> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Arabiese_woestyn | 2019-07-23T11:22:49Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529276.65/warc/CC-MAIN-20190723105707-20190723131707-00344.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999943 | false |
Portlandsement
Portlandsement is die mees algemene soort sement in gebruik in die meeste wêrelddele en maak 'n basiese bestanddeel uit van beton, dagha (messelklei), pleister en baie gewone bryvulsels. Dit bestaan uit 'n fyn poeier wat vervaardig word deur portlandsementklinker (meer as 90%), 'n beperkte hoeveelheid kalsiumsulfaat wat die droogtyd bepaal en tot soveel as 5% ander bestanddele (soos toegelaat deur verskeie standaarde).
Die Europese Standaard EN197.1 definieer portlandsement as volg: “portlandsementklinker is 'n hidrouliese materiaal wat moet bestaan uit ten minste twee derdes op 'n massabasis kalsiumsilikate, (3CaO.SiO2 en 2CaO.SiO2), met die oorblywende massa wat uit aluminium- en ysterbevattende klinkerfases en ander verbindinge bestaan. Die verhouding CaO tot SiO2 mag nie minder as 2.0 wees nie. Die magnesiuminhoud (MgO) sal nie 5.0% per massa oorskry nie.” (Die laaste twee vereistes is reeds in 'n Duitse standaard van 1909 uitgestippel.)
Portlandsementklinker word vervaardig deur 'n homogene mengsel van roumateriale in 'n oond te verhit tot by sintertemperature, wat ongeveer 1450 °C is vir moderne sement. Die aluminium- en ysteroksied dien as 'n vloeimiddel en dra min by tot die sterkte van die sement. Vir spesiale sementsoorte soos lae hitte en sulfaatbestande soorte, is dit nodig om die hoeveelheid trikalsiumaluminaat (3CaO.Al2O3) wat gevorm word te beperk. Die hoofbestanddeel vir die maak van klinker is gewoonlik kalksteen (CaCO3) wat gemeng word met materiale wat klei bevat as bron van die aluminosilikaat. Gewoonlik word 'n onsuiwer kalksteen wat klei of SiO2 bevat gebruik. Die CaCO3 inhoud van hierdie kalksteensoorte kan so laag as 80% wees. Die materiale wat met die kalksteen gemeng word hang gewoonlik af van die suiwerheid van die kalksteen. Materiale wat by kalksteen gemeng word sluit in: klei, leiaarde, sand, ystererts, bauxiet, vliegas en slak. 'n Sementoond wat steenkool verbrand sluit ook die as van die steenkool in as 'n roumateriaal.
GeskiedenisWysig
Portland is ontwikkel uit sement (hidrouliese kalk) in Brittanje aan die begin van die negentiende eeu. Die naam is afkomstig van die ooreenkoms daarvan met portlandsteen, 'n soort bousteen wat ontgin is in steengroewe op Portland-eiland in Dorset, Engeland. Joseph Aspdin, 'n Britse messelaar het in 1824 die patent verkry vir 'n sementmaakproses wat hy portlandsement genoem het. Sy sement was 'n kunsmatige hidrouliese kalk wat ooreenkomste getoon het met die materiaal wat as Romeinse sement (in 1796 deur James Parker gepatenteer) bekend gestaan het. Sy proses was ook soortgelyk aan die wat in 1822 gepatenteer is en sedert 1811 gebruik is deur James Frost wat sy sement, Britse sement gedoop het. Die naam ‘’’portlandsement’’’ is ook in 'n gids wat met William Lockwood en ander verband hou gepubliseer. Aspdin se seun, William, het 'n verbeterde weergawe in 1843 vervaardig en dit aanvanklik Patent portlandsement genoem (al het hy geen patent daarop gehad nie). In 1848 het William Aspdin sy sement verder verbeter en in 1853 het hy verhuis na Duitsland waar hy ook betrokke was by sementvervaardiging.[1]
Baie mense het daarop aanspraak gemaak dat hulle die eerstes was om portlandsement in die moderne sin te maak, maar daar word oor die algemeen aanvaar dat William Aspdin te Northfleet, Engeland in 1842 die eerste moderne portlandsement gemaak het.[2] Die Duitse regering het reeds in 1878 'n standaard vir portlandsement uitgereik.
VervaardigWysig
Die vervaardiging van portlandsement bestaan uit drie fundamentele stappe:
- Bereiding van die rou mengsel
- Vervaardiging van die klinker
- Voorbereiding van die sement
Sementchemie is baie ingewikkeld, dus is 'n spesiale notasie deur sementchemici ontwikkel om die formules vir die algemene oksiede wat in sement voorkom te vereenvoudig. Dit weerspieël die feit dat die meeste elemente in hul hoogste oksidasietoestand teenwoordig is en chemiese analise van sement word uitgedruk as 'n massapersentasie van hierdie denkbeeldige oksiede.
VerwysingsWysig
- "The Cement Industry 1796–1914: A History," by A. J. Francis, 1977
- P. C. Hewlett (Ed)Lea's Chemistry of Cement and Concrete: 4th Ed, Arnold, 1998, ISBN 0-340-56589-6, Chapter 1 | <urn:uuid:a41ac885-b71c-4540-9333-bf1684f935ef> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.m.wikipedia.org/wiki/Portland_sement | 2019-07-21T00:21:50Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00048.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999787 | false |
Kaapse Afrikaans het ontstaan weens die gebruik van Nederlands deur die slawe- en inheemsegemeenskap wat saam met die Nederlanders aan die Kaapse skiereiland gevestig is. | <urn:uuid:51073328-b1d7-46d3-b1a6-504345292b93> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Kaapse_Afrikaans | 2019-07-21T00:26:56Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00048.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999945 | false |
Pascal
Jump to navigation
Jump to search
Pascal of PASCAL mag na die volgende verwys:
Pascal of PASCAL mag na die volgende verwys:
Hierdie is ’n dubbelsinnigheidsbladsy: ’n lys van artikels wat met dieselfde titel geassosieer word. Indien ’n interne skakel u hierheen verwys het, kan u gerus daardie skakel verander sodat dit direk na die gewenste artikel wys. | | <urn:uuid:c372df72-f29f-4976-8567-46aa7afb02f9> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Pascal | 2019-07-21T00:55:29Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00048.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999992 | false |
Igor Strawinski
Igor Fjodorowitsj Strawinski | ||
---|---|---|
Igor Strawinski, foto sonder datum | ||
Geboorte | 17 Junie 1882 Oranienbaum, Rusland | |
Afsterwe | 6 April 1971 New York, Verenigde State | |
Beroep(e) | Komponis, pianis, dirigent | |
Genre(s) | Klassieke musiek, Nuwe Musiek | |
Aktiewe jare | 1910–1971 | |
Assosiasies | Ballets Russes | |
Musiekportaal |
Igor Fjodorowitsj Strawinski (tradisionele Afrikaanse spelling[1][2][3]; Duits: Igor Strawinski of Strawinsky; Frans: Igor Stravinsky, Strawinsky of Stravinski; Engels: Igor Stravinsky; Russies: Игорь Фёдорович Стравинский, getranslitereer: Igorʹ Fëdorovič Stravinskij; Russiese uitspraak: [ˌiɡərʲ ˌfʲjodɐrɐvʲɪtɕ strɐˈvʲinskʲɪj]; * 17 Junie (5 Junie volgens die Juliaanse kalender) 1882; † 6 April 1971) was 'n Russiese, later Franse en Amerikaanse komponis, pianis en dirigent. Hy word algemeen beskou as een van die belangrikste en invloedrykste komponiste van die 20ste eeu asook as een van die belangrikste verteenwoordigers van die Nuwe Musiek-styl.
Strawinski se loopbaan as komponis is deur sy verskeidenheid van musiekstyle gekenmerk. Hy het internasionale bekendheid met drie ballette verwerf wat hy in opdrag van die impresiario Sergei Diaghilef gekomponeer het en wat vir die eerste keer deur Diaghilev se balletgeselskap Ballets Russes in Parys opgevoer is: L'oiseau de feu ("Die Vuurvoël", 1910), Pétrouchka ("Petroesjka", 1911) en Le Sacre du printemps ("Die Lentewyding", 1913).
Die laasgenoemde ballet het die manier, waarop latere komponiste oor ritmiese struktuur gedink het, ingrypend verander en het aan Strawinski sy reputasie as musikale rewolusionêr besorg wat die grense van musikale ontwerp verskuif het. Sy "Russiese fase" is in die 1920's deur 'n periode opgevolg waartydens hy hom op neo-klassieke musiek toegespits het. Werke uit hierdie periode maak dikwels gebruik van tradisionele musiekvorme soos concerto grosso, fuga en simfonie en bring hulde aan die musiek van vroeëre meesters soos Johann Sebastian Bach en Pjotr Tsjaikofski.
In die 1950's het Strawinski seriële prosedure begin volg. Sy werke uit hierdie periode toon kenmerke van sommige van sy vroeëre komposisies: ritmiese energie, die konstruksie van uitgebreide melodiese ideeë uit enkele selle met twee of drie note en die klaarheid van vorme, instrumentasie en musikale uiting.
Inhoud
Die Franse tydperk[wysig | wysig bron]
Na die Eerste Wêreldoorlog het Strawinski van Switserland na Frankryk verhuis, waar hy vir die volgende 20 jaar gewoon het en waartydens hy die Russiese kenmerke in sy musiek ten gunste van Neo-Klassisistiese elemente laat vaar het. So byvoorbeeld is die musiek van die ballet Pulcinella (1920) op werke van Pergolesi gebaseer, terwyl die Symphonie de psaumes ("Simfonie van Psalms"; 1930) heelwat kenmerke van die Gregoriaanse koorsang bevat.
Sy laaste ballet vir Diaghilef se Ballet Russes, ApolIon Musagète (1928), toon ooreenkomste met Mozart. Die opera Oedipus Rex (na Sophokles se drama; 1928) is op 'n teks van Jean Cocteau gebaseer, maar in Latyns vertaal Strawinski het nou ook 'n bestaan as dirigent en konsertpianis gemaak, en 'n aantal werke uit hierdie tydperk het hy eintlik vir homself geskryf:
Konsert vir klavier en blaasinstrumente (1924), Sonate vir klavier (1924), Serenade in A-majeur vir klavier (1925) en Konsert vir twee solo-klaviere (1935), wat hy saam met sy seun Soulima (geb. 1910) tydens konsertreise in Europa en Suid-Amerika (1936) uitgevoer het. Hy het gereeld deur Europa getoer, maar Noord-Amerika ook in 1925, 1935 en 1937 besoek.
Die Amerikaanse tydperk[wysig | wysig bron]
In 1938 en 1939 het Strawinski se oudste dogter, sy vrou en sy moeder kort na mekaar gesterf, en met die uitbreek van die Tweede Wêreldoorlog in September 1939 het hy na die VSA verhuis en hom in 1940 met sy tweede vrou in Hollywood gevestig, waar hy vir meer as 25 jaar gebly het.
Gedurende die oorlogsjare het Strawinski 'n paar simfoniese werke gekomponeer, en na die oorlog het hy 'n aantal van sy vroeë werke hersien. Tussen 1948 en 1951 het hy aan sy opera The rake's progress, met 'n teks deur W.H. Auden en Chester Kallmann, gewerk. Die opera is deur William Hogarth se skildersiklus uit die 18e eeu geïnspireer. In 1948 het Strawinski 'n artistieke verbintenis begin met die dirigent Robert Craft (geb. 1923), wie se geesdrif vir die musiek van Webern, Schoenberg en Berg 'n nuwe fase in Strawinski se skeppingslewe ingelui het.
Die Canticum Sacrum (1955) en die ballet Agon (1957) is deur sy eerste volkome seriële (gebaseer op notereekse) werke gevolg: Threni (1958), Movements (1959), Variations (1964) en Requiem Canticles (1966), wat net so ʼn belangrike deel van sy oeuvre as die meesterstukke uit sy vroeëre tydperk uitmaak. In 1962 het Strawinski en Craft 'n reeks konserte in Suid-Afrika gelei. Hoewel sy gesondheid geleidelik verswak het namate hy sy 90e lewensjaar genader het, was hy tot so laat as 1970 met transkripsies van Bach-werke besig. Strawinski is op 6 April 1971 in New York oorlede en is op die eiland San Michele in Venesië begrawe.
Waardering[wysig | wysig bron]
Strawinski se skeppingslewe het oor 'n tydperk van 60 jaar gestrek en oor die lang tyd is die oorspronklikheid en die krag van sy werke gehandhaaf. Hy het opeenvolgende geslagte musici verbyster met sy vermoë om sy musikale denke te verander en te vernuwe.
Sy musiek het 'n kliniese klank; die orkes bestaan gewoonlik uit 'n betreklik klein groepie instrumente sodat musikale timbre nooit dig word nie maar selfs in die deurdringendste fortissimo gedetailleerd bly. Strawinski word allerweë as een van die voorste komponiste van die 20e eeu beskou.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- Pharos Woordeboek Afrikaans-Engels, Kaapstad 2010
- Isebell Gauché: Die A tot Z van Name. Hersiene en uitgebreide uitgawe. Kaapstad: Struik Christelike Boeke 2012, inskrywing "Igor"
- Dalene Müller: Skryf Afrikaans van A tot Z. Pharos 2003, bl. 461 | <urn:uuid:d6a4a192-7ec1-4baf-b68d-4c80eea71354> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Igor_Stravinsky | 2019-07-22T06:00:50Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527531.84/warc/CC-MAIN-20190722051628-20190722073628-00208.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999956 | false |
The parables of Jesus: Allegories or symbols of social transformation? This article reflects on a possible methodology that can be used to interpret the parables of Jesus preserved in the Synoptics (and the Gospel of Thomas). It is argued that the available versions of the parables of Jesus have already been allegorised, and that this should be taken into consideration when the extant versions of parables are interpreted as parables of the historical Jesus. The parables should also, as far as possible, be interpreted against the social realia evoked by the parables. In this endeavour, Roman-Egypt inscriptions and papyri are in most cases the only sources available. The article concludes with a few examples, illustrating the possibilities of interpretation when the proposed methodology is applied.
Die interpretasiegeskiedenis van die gelykenisse dui daarop dat gelykenisnavorsers in die meeste gevalle die gelykenisse van Jesus, soos hulle in die Sinoptiese evangelies en die Evangelie van Tomas oorgelewer is, ongedifferensieerd aan die historiese Jesus toedig. Die insig wat ontbreek, is die feit dat die vroegste allegoriserings van Jesus se gelykenisse nie by die vroeë kerkvaders gevind word nie, maar by die Sinoptici self.1 Om die gelykenisse tot ons beskikking as gelykenisse van Jesus te interpreteer, is dit daarom nodig dat daar bewustelik met die verskil tussen die literêre en sosiale kontekste van die gelykenisse omgegaan word.2
Dit is verder ook belangrik om die gelykenisse te probeer verstaan in terme van die kulturele raamwerk en ervarings van die aanvanklike hoorders van Jesus se gelykenisse. Romeins-Egiptiese inskripsies en papiri bevat ’n magdom inligting wat die moderne interpreteerder van die gelykenisse kan help om iets van hierdie kulturele raamwerk en ervarings te verstaan. Deur die gebruik van ’n sosiaalwetenskaplike benadering kan die sosiale realia wat ‘agter’ (en in) die gelykenisse lê, en waarvan beskikbare inskripsies en papiri getuig, kultuursensitief verstaan word.
In wat volg, word hierdie uitgangspunte as vertrekpunt gebruik om ’n bepaalde metodologie daar te stel wat gebruik kan word om die allegoriese reste van die oorspronklike gelykenisse van Jesus as gelykenisse van Jesus te ondersoek. As illustrasie van die voorgestelde metode, word afgesluit met drie voorbeelde as resultaat van die toepassing van die voorgestelde metodologie.
Die allegorisering van die gelykenisse
Die allegorisering van die gelykenisse kom in wese daarop neer dat ’n bepaalde betekenis aan ’n gelykenis toegedig word wat nie die bedoeling van die gelykenis is nie. Feitlik alle gelykenisnavorsers is dit eens dat die allegorisering van gelykenisse plaasvind omdat die gelykenisse geïnterpreteer word deur die hermeneutiese lens van latere dogmatiese of (dikwels onbewustelik) eietydse teologiese oortuigings (kyk Van Eck 2014b:2; 2015b).3 Daar is verder eenstemmigheid dat die allegorisering van die gelykenisse sy oorsprong in die interpretasies van die vroeë Kerkvaders gehad het, met Irenaeus (130–202 n.C.) as die vroegste voorbeeld.4
Die feit van die saak is egter dat die beginpunt van die allegorisering van die gelykenisse nie by die kerkvaders lê nie, maar by die evangeliste self. Hierdie stelling, wat heel waarskynlik deur die meeste gelykenisnavorsers as pedanties beskou sal word, verdien begronding, en daarom die volgende voorbeelde. As eerste voorbeeld kan die Sinoptici se weergawes van die gelykenis van die Huurders (Mark 12:1–12//Matt 21:33–46//Luk 20:9–19), wat deel uitmaak van die trippel-tradisie, gebruik word. Die gelykenis van die Huurders kom ook in die Evangelie van Tomas 65:1– 8 voor, wat heel waarskynlik die weergawe verteenwoordig wat ons die naaste aan die tradisielaag van die historiese Jesus bring, veral op grond daarvan dat Jesus in hierdie weergawe nie geweld en vergelding kondoneer nie (Van Eck 2007:909–936; kyk ook Q 6:29). In die gelykenis word die eienaar (en verhuurder) van die wingerd se eer en eienaarskap uitgedaag deur huurders wat nie sy ooreengekome deel van die oes aan hom oorhandig nie. Die eienaar se reaksie is om, teen alle verwagtings in, nie tot geweld oor te gaan om die situasie op te los nie. In die Sinoptici se aanwending van die gelykenis handel dit egter nie meer oor ’n eienaar wat ’n wingerd verhuur en ’n dispuut oor die verdeling van die oes nie. Markus allegoriseer die gelykenis deur die gebruik van Jesaja 5:1–7 as interteks. In sy weergawe verteenwoordig die eienaar God, die huurders die Joodse tempelowerhede, die wingerd Israel, die slawe wat gestuur word die profete wat God in die verlede gestuur het, die geliefde seun Jesus, die vrug van die wingerd die reaksie wat God van Israel verwag, en die doodmaak van die slawe die val van die tempel. In die Matteaanse weergawe (Matt 21:33–46) val die klem op Jesus se konflik met Jerusalem se elite, en word die gelykenis apologeties aangewend om ’n verduideliking aan te bied vir die val van die tempel onder Titus in 70 n.C. Lukas 20:9–19, ten slotte, gebruik die Huurders om die kontras tussen Israel (die landvolk) en hulle leiers (die tempel-elite) te teken, en ’n beginsel van oordeel daar te stel (kyk Van Eck 2008:1752–1753). Al drie die Sinoptici weergawes is dus ’n allegorisering van die gelykenis.
Die tweede voorbeeld, geneem uit die dubbel-tradisie, is die gelykenis van die Verlore Skaap (Q 15:4–5; Luk 15:4–6//Matt 18:12–13). In die Lukaanse weergawe word die verlore skaap, in die lig van Lukas 15:1–2, allegories verstaan as een van die ‘sondaars’ saam met wie Jesus eet en drink. In Matteus, in die lig van Matteus 18:1–6, word die verlore skaap allegories verbind aan een van die ‘kleintjies’ in die geloofsgemeenskap aan wie Matteus sy evangelie rig. Die verlore skaap is dus nie meer ’n skaap nie, maar ’n simboliese verwysing na óf ’n sondaar óf ’n ‘kleintjie’.
As twee laaste voorbeelde kan op twee Sondergut-gelykenisse gewys word, naamlik die gelykenis van die Middernagtelike Vriend (Luk 11:5–8) en die gelykenis van die Onvergewensgesinde Slaaf (Matt 18:23–35). In die eersgenoemde geval wend Lukas die gelykenis aan in die konteks van gebed (Luk 11:1–13), en allegoriseer so die gelykenis as voorbeeld van hoe gebid moet word. In die geval van Matteus 18:23–35, plaas die evangelis die gelykenis net ná Petrus se vraag in Matteus 18:21–22 oor hoeveel maal daar vergewe moet word, en sluit die gelykenis af met redaksionele kommentaar in Matteus 18:35, naamlik dat God nie sonde sal vergewe indien sondaars mekaar nie wil vergewe nie. Die skuld van die skuldenaar aan die koning, asook dié van die ander skuldenaar in die gelykenis, word so allegories omvorm tot sonde teenoor God en die naaste.
Hierdie voorbeelde maak dit duidelik dat die allegoriese interpretasies van die gelykenisse reeds by die evangeliste begin het, en nie eers by die vroeë kerkvaders nie. Verder maak bogenoemde voorbeelde dit ook duidelik dat die allegorisering van die gelykenisse deur die evangeliste nie maar net geleë is in aanduibare allegorieë soos Markus 4:13–20 (en par.) nie. Deur van die gelykenisse saam te groepeer (bv. Mark 4:1–32 en Matt 13:31–50), die gelykenisse van bepaalde kontekste te voorsien en redaksioneel aan te pas, is die gelykenisse van Jesus allegories aangewend as onderskrywing van hulle onderskeie narratiewe oor Jesus.
Wanneer hierdie aspek van die gelykenisse in die evangelies nie in ag geneem word nie, is die gevolg die verskynsel wat te dikwels in die interpretasies van die oorgrote meerderheid van gelykenisnavorsers aangetref word: Die Sinoptici se allegoriese aanwending van ’n bepaalde gelykenis word geinterpreteer as ’n gelykenis van Jesus, en nie as ’n gelykenis van byvoorbeeld die Matteaanse of Lukaanse Jesus nie. So word verlore skape afgedwaalde gelowiges, geldelike skuld word sonde, wingerde word Israel, verhuurders van wingerde word God, en huurders word die tempel-elite. Enige interpretasie van ’n gelykenis wat van die vooronderstelling uitgaan dat die historiese Jesus in die gelykenisse in die evangelies aan die woord is – en dat daar tog net teen ’n allegorisering van die betrokke gelykenis gewaak moet word –is in wese reeds allegories. Die rede hiervoor is eenvoudig; die interpretasie is gebaseer op ’n gelykenis wat alreeds ’n allegoriese interpretasie en toepassing van ’n gelykenis van die historiese Jesus verteenwoordig.5
Daar is natuurlik nie wesenlik fout daarmee om die gelykenisse in byvoorbeeld Lukas as gelykenisse van die Lukaanse Jesus te ondersoek nie. Inteendeel, sodanige ondersoek is van essensiële belang wanneer die teologie van Lukas die fokus van die ondersoek is. In so ’n ondersoek moet daar egter versigtig met terme en die toepaslikheid van die resultate van die ondersoek omgegaan word – iets wat ongelukkig ontbreek in van die beste publikasies oor die interpretasies van die gelykenisse (kyk bv. Blomberg 2012; Hultgren 2000; Snodgrass 2008).
Die gelykenisse van Jesus: Metodologiese vertrekpunte
Literêre kontekste en sosiale konteks
Die opmerkings oor die allegorisering van die gelykenisse deur die Sinoptici hierbo het alreeds die eerste metodologiese vertrekpunt, indien die fokus van die interpretasie die gelykenisse van die historiese Jesus is, gesuggereer: die gelykenisse moet nie in hul literêre kontekste nie, maar in hul sosiale konteks gelees word. Hedrick (2004) druk hierdie belangrike metodologiese vertrekpunt soos volg uit: What is at issue … is where … the reading of a parable begins…. If one is interested in the evangelist's understanding of the parable, reading begins with the literary context, but if one is interested in the parable in the context of Jesus’ public career some forty years or so earlier than the gospels, reading begins with the parable and ignores the literary setting. Those who begin with the literary setting proceed on the assumption that the literary context of the parable in the gospels (usually around and after 70 C.E.) accurately reflects the social context in the public career of Jesus (around 30 C.E.).... Jesus’ invention of the parable in the social context of first-century life preceded the writing of the Gospels. (bl. Xvi; [beklemtoning in die oorspronklike])
Met sosiale konteks word hier nie bedoel die spesifieke konteks waarin Jesus ’n betrokke gelykenis vertel het nie. Jeremias (1972:38, 139) is byvoorbeeld van oordeel dat die gelykenis van die Werkers in die Wingerd (Matt 20:1–15) deur Jesus vertel is in ’n konteks waar die Fariseërs (verteenwoordig deur die werkers in Matt 20:11–12) Jesus gekritiseer het oor sy gewoonte om saam met tollenaars en sondaars te eet. Hierdie spesifieke kontekste waarin Jesus die gelykenisse sou vertel het, kan nie geïdentifiseer word nie, en is nie wat hier bedoel word met die sosiale konteks van die gelykenisse nie. Met sosiale konteks word hier verder ook nie bedoel die kontekste (kontekstuele wêrelde) waarin die evangeliste die gelykenisse van Jesus oorvertel het nie.6 Die konteks van die Lukaanse gemeenskap, as voorbeeld, is heel waarskynlik ’n stedelike omgewing iewers in Klein-Asië in ongeveer 96 n.C., ’n sosiale konteks wat daadwerklik verskil van die sosiale konteks waarin Jesus die gelykenisse vertel het.
Met sosiale konteks word hier bedoel die sosio-kulturele, politieke, godsdienstige en ekonomiese realiteite van die wêreld waarin Jesus en die eerste hoorders van sy gelykenisse geleef het. Wat was hierdie realiteite? Logies kan daar in die bestek van dié artikel nie volledig op hierdie sake ingegaan word nie, maar die volgende bondige opmerkings behoort ’n genoegsame, oorsigtelike beeld te gee van die wêreld waarin Jesus die gelykenisse vertel het. Jesus vertel sy gelykenisse in die periode 27–30 n.C. in ’n Joodse Palestina (die mees waarskynlike op die Galilese platteland),’n gevorderde agrariese samelewing onder indirekte beheer van die Romeinse Ryk. Agrariese samelewings was aristokraties van aard, bestaande uit die elite (regeerders en dié met status en eer) en die nie-elite (landvolk). Die elite het ongeveer een tot twee persent van die bevolking uitgemaak en in die stede gewoon, terwyl die res van die bevolking bestaan het uit kleinboere (landvolk of nie-elite) wat op die platteland gewoon het. Aristokratiese samelewings het nie iets soos ’n middelklas geken nie, en ongeveer die helfte tot twee derdes van alle rykdom was in die hande van die elite. Hierdie rykdom is bekom deur beheer uit te oefen op grondbesit en produksie deur middel van verskeie vlakke van belasting, huur, rente en tol. In Galilea, byvoorbeeld, het dié soort beheer die gevolg gehad dat die kleinboere toenemend nie al hulle ‘verpligtinge’ kon nakom nie, wat beteken het dat hulle hul kleinhoewes verloor het, ’n situasie wat ’n geweldige impak op hulle tradisionele leefwyse gehad het. Die meeste van die landvolk het skaars op die broodlyn gelewe, en ’n stryd om oorlewing was aan die orde van die dag.
Godsdienstig gesproke was die tempel-aristokrasie in beheer van die tempel deur die grasie van indirekte regering, wat beteken het dat die eie plaaslike godsdiens beoefen kon word solank as wat daar aan die politieke en ekonomiese eise van Romeinse keiser voldoen is. Hierdie situasie het die tempel-elite in staat gestel om sekere tradisies wat vir hulle van belang was (bv. die betaal van tiendes, offers en heffings) te versterk en te herbevestig. Die belangrikste instrument in die hande van die tempel-elite was die sogenaamde ‘Groot Tradisie’, ’n interpretasie van die Tora wat klem gelê het op reinheid (godsdienstig en sosiaal) en die gee van tiendes en offers. Hierdie interpretasie het die tempel-elite, soos die Herodiaanse elite, in staat gestel om die kleinboere tot eie voordeel uit te buit.7
Wat betref die sosio-kulturele aspekte van die wêreld waarin Jesus die gelykenisse vertel het, die volgende: Die mees dominante waarde (skaarsste middel) was eer en skaamte. Eerste-eeuse persoonlikheid was diadies en groepgeoriënteerd, en die vermeerdering van alle middele is as beperk beskou. ’n Vermeerdering van middele, op grond van hierdie beskouing, het altyd ten koste van ander plaasgevind, en daarom is diegene met welvaart as diewe beskou. Verhoudinge tussen beskermheer en onderdaan was die senuwee wat die samelewing aan die gang gehou het, en al wyse waarop die nie-elite toegang tot sekere middele en dienste kon verkry. Etes is as seremonies beskou (die herbevestiging van gedeelde waardes), en ’n duidelike onderskeid is getref tussen wat as rein en onrein (kulties en sosiaal) beskou is (kyk Malina 1981, 1986; Malina & Rohrbaugh 2003).
Die noodsaak van ’n kultuursensitiewe lees van die gelykenisse
Die enkele (en totaal onvoldoende) opmerkings in § 3.1 oor die sosio-kulturele wêreld waarin Jesus die gelykenisse vertel het, maak dit duidelik dat ’n kultuursensitiewe lees van die gelykenisse uiters noodsaaklik is om hul moontlike betekenisse op ’n verantwoordelike wyse te ontsluit. Om die verskil te misken tussen die kultuur van die moderne interpreteerder en die kultuurwêreld wat in die gelykenisse verbeeld word, lei eenvoudig tot anakronistiese en/of etnosentriese interpretasies van die gelykenisse.8 Die mees geskikte hermeneutiese benadering wat ’n kultuursensitiewe lees van die gelykenisse moontlik maak, is heel waarskynlik die sosiaalwetenskaplike benadering.9 Die basiese uitgangspunt van die sosiaalwetenskaplike benadering tot die lees van antieke tekste is dat ’n teks altyd die produk is van ’n bepaalde sosiale sisteem. Die implikasie van hierdie uitganspunt is duidelik: Voordat daar ’n poging aangewend word om ’n bepaalde teks te verstaan, moet daar eers gepoog word om die sosiale sisteem wat die teks geproduseer het tot verstaan te bring. Wat dus nodig is, is bepaalde lees scenario's wat die interpreteerder in staat stel om die sosio-kulturele aspekte (cultural scripts of sosiale realia), wat ‘agter’ die gelykenisse lê, te identifiseer en bewustelik die interpretasie van die gelykenisse in ag te neem.
Die sosiaalwetenskaplike benadering stel dus nie alleen belang in ‘that what was going on when and where’ in tekste nie, maar veral in hoekom of waarom dit wat byvoorbeeld in ’n gelykenis beskryf word soos dit beskryf (vertel) word (Elliott 1993:1). Die fokus is dus op sosiale gedrag, sosiale groeperinge, sosiale instellings en patrone van sosiale kodifisering wat in die teks aanwesig is. Om hierdie aspekte van antieke tekste te analiseer, konstrueer dié van onder andere Mediterreense agrariese gemeenskappe, en gebruik die modelle dan om byvoorbeeld aspekte soos eer en skaamte, verhoudinge tussen beskermheer en onderdaan, diadiese persoonlikheid en etes as seremonies in antieke Mediterreense tekste te analiseer. Verder gee die sosiaalwetenskaplike benadering ook bewustelik aandag aan die struktuur, genre, retoriek en kommunikasiestrategieë van tekste. As sodanig, omvat die sosiaalwetenskaplike benadering dus alle aspekte wat betrokke is by die kommunikasieproses: dit gee aandag aan die outeur, die teks, en die leser, met die klem op die kutuurgebondenheid van die outeur en die moderne leser. Die sosiaalwetenskaplike metode sluit dus ’n diakroniese en sinkroniese lees van die teks in, en gee ook aandag aan die resepsie van die teks.
Die sosiaalwetenskaplike benadering, ten slotte, verreken bewustelik die feit dat die gelykenisse hoëkonteks-tekste is. Elliott (1993) beskryf hierdie aspek van die gelykenisse soos volg: [T]he New Testament … consists of documents written in what anthropologists call a ‘high context’ society where the communicators presume a broadly shared acquaintance with and knowledge of the social context of matters referred to in conversation or writing. Accordingly, it is presumed in such societies that contemporary readers will be able to ‘fill in the gaps’ and ‘read between the lines’. (bl. 11)
Die belangrikste uitdaging waarmee die interpreteerder van die gelykenisse gekonfronteer word, omdat ons hier met hoëkonteks-tekste te make het, is dat ‘we do not know what we do not know’ (Rohrbaugh 2006:567). Rohrbaugh (2006) maak vervolgens in hierdie verband die volgende opmerking: The current consensus view of parables is that they are something like open-ended, extended metaphors that force the reader to arrive at conclusions of his/her own. That may or may not be accurate, but of course the missing piece is knowledge of the context. If we knew all about the setting in which these stories were first told perhaps we would get the point in the fashion a high context person would expect. But lacking it … we arrive at conclusions that often bear no relation to an ancient context whatsoever. (bl. 567)
Die belangrikheid van die punt wat Rohrbaugh hier maak, kan nie genoeg beklemtoon word nie. Wanneer die gelykenisse geïnterpreteer word sonder dat daar in ag geneem word dat ons hier met hoëkonteks-tekste te make het, en daar nie bewustelik sosiaalwetenskaplike modelle ingespan word om die kulturele konvensies wat ‘agter’ ’n gelykenis lê te identifiseer en in ’n interpretasie te verreken nie, lei dit noodwendig tot ’n teologies-allegoriese (etnosentriese en/of anakronistiese) interpretasie van die gelykenisse. In die nalees van die interpretasiegeskiedenis van enige gelykenis word hierdie aspek van die huidige interpretasie van die gelykenisse duidelik.
Die gelykenisse en realisme
Sedert die bydraes van Jülicher en Dodd neem ’n aantal gelykenisnavorsers die realistiese aspek van die gelykenisse van Jesus ernstig op.10 ’n Gelykenis, volgens Zimmermann (2007), is: … ’n kort narratief wat in sy narratiewe wêreld verwys na ’n bekende realiteit, en deur implisiete of eksplisiete suggesties dit duidelik maak dat die betekenis van wat vertel word, onderskei moet word van die woorde in die teks. So lei die gelykenis die leser of hoorder om ’n metaforiese verbinding te maak tussen wat vertel word en wat die betekenis daarvan is, ’n verbinding wat gebaseer moet word op kontekstuele inligting. (bl. 25; [vry vertaal uit Duits])
Die implikasie van Zimmermann se definisie van ’n gelykenis is dat die gelykenisse realistiese narratiewe is, en dat die betekenis van ’n gelykenis gesoek moet word in die realistiese aspekte wat dit verwoord. Die gelykenisse van Jesus handel oor skape wat verlore raak, dagloners wat in ’n wingerd gaan werk, konings wat skuld afskryf, saad wat gesaai word, seuns wat die huis verlaat en persone wat ander geld skuld. Die gelykenisse handel dus nie oor verlore sondaars, regverdiging deur geloof en nie werke nie, God wat sonde vergewe, die evangelie wat verkondig word, gelowiges wat die pad van sonde begin stap of persone wat teenoor ander gesondig het nie. Anders gestel: in die gelykenisse van Jesus is ’n skaap ’n skaap, ’n herder is ’n herder, skuld is doodgewone skuld en die eienaar van ’n wingerd is eenvoudig die eienaar van ’n wingerd. En, soos Zimmermann dit stel, is die betekenis van ’n gelykenis juis geleë in die alledaagse realiteite waaroor die gelykenis handel.11
Hierdie aspek van Jesus se gelykenisse maak dit van essensiële belang dat die interpreteerders van die gelykenisse hulleself eers duidelik sal vergewis van die sosiale realia of kulturele konvensies wat moontlik in ’n gelykenis aanwesig kan wees. In die woorde van Kloppenborg (2014b:2, 490): We have to assemble solid ancient comparanda on the practices and social realities which the sayings of Jesus and the parables presuppose…. [W]e ought to get clear on the most basic meanings of the images in question before moving to abstract, symbolic or allegorical meanings.
Resente navorsing oor die gelykenisse toon aan dat ons belangrikste, en soms enigste, bron om inligting in te win oor die sosiale realia wat in Jesus se gelykenisse verbeeld word, gedokumenteerde Grieks-Romeinse inskripsies en papiri uit die Vroeë Romeins-Egiptiese periode is (kyk Bazzana 2011, 2014; Kloppenborg 2006, 2011:323–351, 2014a: 287–306, 2014b:491–511, 556–576, 577–599). Hierdie papiri bied gedetailleerde inligting oor die sosiale realiteite wat in die gelykenisse verhaal word, en stel die navorser in staat om duidelikheid te kry oor die realistiese elemente wat in ’n gelykenis verhaal word. Dit stel die navorser verder in staat om, soos verwoord deur Kloppenborg (2006), die verrassende aspek te identifiseer in ’n gelykenis, waarin die betekenis van die gelykenis heel waarskynlik geleë is: [A] … parable … functions … [as] a story that is realistic, if somewhat unusual … that deliberately invokes certain cultural scripts or believes about the world. Then it challenges or problematizes those scripts and believes through an unexpected narrative turn. Narrative realism is essential, for it is only by means of a realistic idiom that the he can be induced to identify with characters in the story before the ‘trap’ is sprung.12 (bl. 278)
Metodologies gesproke is die implikasie dus dat daar eers bepaal moet word wat die bekende of algemene sosiale realia is wat in ’n gelykenis aan die orde gestel word. Eers dan kan daar, in die lig van die ‘normale’, aangetoon word wat die onverwagte of verrassende aspek van ’n spesifieke gelykenis is.
Die klassifikasie van die gelykenisse
Zimmermann se definisie van ’n gelykenis lê nie alleen klem op die realisme van die gelykenisse nie, maar lê ook die metaforiese aspek van die gelykenisse ter tafel. Sedert Jülicher se onderskeid tussen ’n vergelyking en metafoor, en sy klassifikasie van die gelykenisse as vergelykings, fabels of voorbeeldvertellings, het dit ’n gewilde stokperdjie onder gelykenisnavorsers geword om die gelykenisse in verskillende kategorieë te klassifiseer (kyk Van Eck 2009:8). Die klassifikasie van die gelykenisse, en meegaande debatte oor wat ’n metafoor sou wees, is beide moderne konstrukte en ’n anakronistiese oefening wanneer die gelykenisse van Jesus die fokus van die interpretasie is. Wat wel hier van belang is, is die vraag hoe die eerste hoorders die gelykenisse gehoor het. Die eerste hoorders van die gelykenisse, waarvan die meeste heel waarskynlik ongeletterd was, het hulle wanneer ’n gelykenis aangehoor is nie eers afgevra of dit wat hulle nou hoor ’n metafoor,’n vergelyking, ’n dubbele indirekte gelykenis, ’n uitgebreide allegorie, ’n eenvoudige direkte of ’n eenvoudige indirekte gelykenis (kyk Snodgrass 2008:9–16) is voordat hulle aan ’n gelykenis ’n bepaalde betekenis toegeken het nie.
Jesus se gelykenisse, eenvoudig gestel, is atipiese vertellings waarin die sosiale realiteite van die leefwêreld van die hoorders – die status quo – vervang word deur ’n ander wêreld, ’n wêreld wat Jesus die koninkryk van God genoem het. Vertellings funksioneer gewoonlik op een van twee wyses: dit kan óf die bestaande status quo (die dominante kultuur en aanvaarde oortuigings) onderskryf en dus bevestig, óf dit bevraagteken. Jesus se gelykenisse val in die tweede kategorie. Sy gelykenisse is vertellings wat ingedruis het teen die sosiale en godsdienstige konvensies van sy tyd, die status quo bevraagteken het, en ’n ander wêreld (die koninkryk) in die plek daarvan gestel het. Dit wat tipies of gewoon was, is vervang met wat atipies of ongewoon was: beskermhere wat meer aan dagloners betaal as wat verwag word (Matt 20:1–15), konings wat skuld vergewe (Matt 18:23–33), ’n elite wat eer opsy stoot en sosiaal veragtes na ’n ete nooi (Luk 14:16–23), ’n kleinboer wat die bietjie wat hy het met almal deel sodat almal genoeg kan hê (Mark 4:3–8), ’n herder wat nie tot geweld oorgaan om vir moontlike verlore inkomste te vergoed nie (Luk 15:4–6), en ’n handelaar wat ophou om ander uit te buit (Matt 13:45–46). Jesus se gelykenisse het aan die hoorders ’n alternatiewe wêreld gebied: ’n wêreld sonder die uitbuiting van aristokratiese maghebbers en beskermhere, ’n wêreld waarin daar nie onderskeid gemaak is tussen dié wat sosiaal en kulties rein was en dié wat nie was nie. Hierdie wêreld (as nuwe realiteit) was die koninkryk van God, en omdat dit ’n ‘koninkryk’ was, het dit implisiet alle ander koninkryke, in besonder die koninkryke van die Romeinse Ryk en die tempel-elite, bevraagteken (kyk Van Eck 2014a:101–132). Ten slotte was hierdie koninkryk ’n teenwoordige aangeleentheid, en nie iets wat eendag sou aanbreek nie; as teenwoordige koninkryk het dit ander teenwoordige koninkryke uitgedaag.
Bogenoemde beskrywing van die gelykenisse van Jesus impliseer nie dat die gelykenisse nie deur middel van ander hermeneutiese lense ondersoek kan word nie. Om die gelykenisse te bestudeer deur gebruik te maak van moderne literatuurteorieë, teorieë oor metaforisiteit of deur die lens van filosofiese kategorieë, het waarde. In hierdie soort lees van die gelykenisse moet die navorser net bewus wees dat daar resepsie-esteties met die gelykenisse omgegaan word, en die ondersoek nie ’n poging aanwend om te bepaal wat Jesus, of selfs die Jesusse van die evangelies, met ’n gelykenis bedoel het nie.
Toepassing: Enkele voorbeelde
Watter resultate lewer bogenoemde metodologie wanneer die gelykenisse in die evangelies as gelykenisse van die historiese Jesus ondersoek word? In wat volg, word ’n paar voorbeelde gebruik om aan te toon wat die moontlike waarde van hierdie benadering is.
Die gelykenis van die Verlore Skaap (Luk 15:4–6) word oorwegend deur gelykenisnavorsers geïnterpreteer as ’n illustrasie van God se genade, vergifnis, of liefde vir die verlore sondaar. Hierdie interpretasies is allegories. Wanneer die herder as ’n simboliese verwysing na God of Jesus gesien word, en die skaap as ’n simboliese referent vir ’n verlore sondaar, kan daar moeilik tot ’n ander lees van die gelykenis gekom word. Wanneer die herder en skaap egter nie as simboliese verwysings gesien word nie, bied gedokumenteerde papiri en Vroeë Romeinse en Laat Hellenistiese bronne belangrike inligting wat dit moontlik maak om die gelykenis te interpreteer in die lig van die sosiale en ekonomiese realia (registers) wat heel waarskynlik ‘agter’ die gelykenis lê, en onontbeerlik is om dit te verstaan.
In die eerste plek dui inligting uit gedokumenteerde papiri daarop dat in die tyd van Jesus dit algemene praktyk was vir eienaars van skape om herders te kontrakteer om na hulle skape om te sien.13 Die betrokke papiri toon aan dat skape meestal in afgeleë en onherbergsame gebiede gewei het; dat ’n trop skape normaalweg uit ongeveer vyftig tot honderd skape (plus ’n paar bokke) bestaan het; dat die loon van herders so laag was as min of meer sestien dragma per maand (dus laer as die loon van ’n dagloner, rioolskoonmaker, waterdraer of muildrywer en minder as die helfte van die loon van ’n skrynwerker, steenwerker of bakker; kyk Rust. 2.10.3; P.Lond. III 1171); dat die waarde van ’n ooi en ram respektiewelik twintig en tien dragma beloop het (kyk bv. SB XX 14525), en dat die herder verantwoordelik was vir enige skade (bv. skape wat weggeraak het; kyk P.Amst. I 41). Indien ’n ooi verlore sou raak, het dit dus beteken dat ’n herder meer as ’n maand se inkomste verloor het. Ten slotte toon beskikbare bronne aan dat herders as ongewenste persone beskou is. Die herdersberoep is as veragtelik beskou, en herders is geassosieer met tollenaars, kon nie as getuies in ’n dispuut optree nie, is beskou as rowers, onrein (saam met beroepe soos houtkappers, muildrywers, en handelaars), en in beginsel oneerlik – daarom ’n beroep wat deur Jode so ver as moontlik vermy is. Gedokumenteerde papiri toon verder aan dat herders, omdat hulle nomadies was, sonder toesig, en bewapen was met ’n slinger en herderstok, as rowers beskou is.
Met hierdie inligting as agtergrond, wat heel waarskynlik bekend was by die eerste hoorders van die gelykenis, word nuwe perspektiewe geopen wat die navorser in staat stel om vanuit ’n ander hoek na die gelykenis van die Verlore Skaap te kyk. Eerstens is dit duidelik dat die gelykenis nie oor God en sondaars handel nie, maar oor die benarde sosio-ekonomiese situasie waarin herders (en heel waarskynlik ook die hoorders van die gelykenis), verkeer het. Inligting uit beskikbare papiri suggereer die rede waarom die herder bereid is om nege-en-negentig skape te los om een verlore skaap te gaan soek; dit gaan eenvoudig oor ekonomiese oorlewing. Indien die herder sy gesin wil versorg, en dit byvoorbeeld ’n ooi is wat weggeraak het, het hy geen ander keuse as om die verlore skaap te gaan soek nie. Die optrede van die herder, wat deur die meeste interpreteerders as ‘onverklaarbaar’ en onrealisties beskou word, is dus realisties en verstaanbaar. Verder stel die beskikbare inligting die interpreteerder in staat om raak te sien dat tussen die vind van die skaap, en die herder se tuiskoms, tyd moes verloop het, aangesien die herder eers sy kontrak met die eienaar moes voltooi het voordat hy kon terugkeer na sy huis. Ten slotte verklaar dit ook die rede vir die feesviering: Omdat die herder in staat was om die verlore skaap te vind is hy sodanig besoldig dat hy en sy huisgesin ten minste vir nou genoeg gehad het om te oorleef.
Wat wou Jesus heel waarskynlik met die gelykenis oor die koninkryk kommunikeer? Dalk dat die koninkryk ook beskikbaar was vir die sogenaamde ‘veragtes’ en ‘onreines’; dat die koninkryk veral gevind kan word waar so opgetree word dat almal genoeg het; en dat die koninkryk sigbaar in die onverwagte is. Die verwagte optrede van ’n herder sou wees om deur middel van geweld (bv. roof) of oneerlikheid vir sy verlies te vergoed. Maar nie die herder in die gelykenis nie. Teen alle verwagtinge in gaan soek hy die verlore skaap terwyl hy die ander skape onbewaak laat, en omdat hy die skaap vind, het almal genoeg. In hierdie verband moes Jesus se gebruikmaking van die beeld van ’n herder, om iets van die koninkryk te verbeeld, vir sy hoorders skokkend gewees het. Die moderne interpreteerder van die gelykenis lees hierdie aspek van die gelykenis maklik mis omdat die herder gesien word in die lig van die positiewe beeld van herders in die Ou Testament (wat in ’n nomadiese, en nie gevorderde agrariese wêreld nie, geleef het). Hierdie aspek van die gelykenis bevestig ook dat dit tipies van Jesus was om die koninkryk in sy gelykenisse te vergelyk met die optredes van sogenaamde ongewenste karakters (kyk bv. ook die gelykenis van die Handelaar; Van Eck 2015c).14
Die gelykenis van die Werkers in die Wingerd (Matt 20:1–13) sluit by laasgenoemde tema aan; ook hier het ons te make met ’n ongewenste karakter. Soos in die geval van die Verlore Skaap, is die meeste verklarings van hierdie gelykenis allegories. In die besonder is twee verklarings van die gelykenis algemeen: Die eienaar van die wingerd word as ’n simbool vir God gesien, met die gevolg dat die gelykenis nie eintlik anders verstaan kan word as sou dit iets wil sê van God se genade en barmhartigheid nie. Die tweede algemene verklaring, wat met eersgenoemde saamhang, is om die gelykenis deur ’n heilshistoriese bril te lees. Die werkers wat vroegoggend begin werk, verteenwoordig die Jode, en dié wat later gaan werk, die nie-Jode. Gelees deur hierdie bril, en in die lig van die vroeë werkers wat kla omdat almal dieselfde loon ontvang, dui die gelykenis daarop dat verlossing nie deur werke verkry word nie, ’n duidelike teologies- allegoriese interpretasie.
Inligting wat beskikbare papiri bied, dui daarop dat ons in hierdie gelykenis te make het met wat tipies was van wynbou in die tyd van Jesus. Die gelykenis neem dit as vanselfsprekend dat die beste landbougrond in die tyd van Jesus besit is deur elite wat op groot skaal geboer het met die oog op uitvoer en nie plaaslike verbruik nie.15 Hierdie landbougrond het vroeër aan kleinboere behoort wat met graan, druiwe en olywe (en soms vye) vir eie gebruik geboer het. Baie van hierdie kleinboere het egter hulle grond verloor weens (politieke) beslaglegging16 of skuld. Elite het dan hierdie kleiner plotte saamgevoeg en dit in wingerde omskep met die oog op die verbou van wyn, gemik op die uitvoermark17 (kyk ook Josefus, Ant. 15.264, 17.305–307; Vita 33, 47, 115, 422, 429; Bell 1.403–405, 3.36). Die verlies van grond en fokus op wynbou met die oog op uitvoer, het ’n negatiewe effek op kleinboere gehad in soverre dat die meeste van hulle óf huurders óf dagloners geword het. Werk was skaars, en dagloners kon die meeste van die tyd net seisoenale werk bekom,18 veral tydens die oestyd. Gedokumenteerde inskripsies en papiri dui verder daarop dat die eienaars van wynlandgoedere welaf was, aangesien lone, die aankoop van implemente, en die omskakeling tot grootskaalse wynbou aansienlike kapitale inset vereis het.19 Ook was dit normaal dat eienaars van agente, wynmakers en bestuurders gebruik gemaak het om namens hulle wynplase te bestuur.20 Dit was dus normaal dat ’n eienaar afwesig van sy landgoed was.21
’n Sinvolle interpretasie van die gelykenis behoort daarom aan die volgende aspekte aandag te gee: Hoekom gaan die eienaar, wat afwesig behoort te wees en oor die dienste van ’n bestuurder beskik, wat gewoonlik na werkers (en veral dagloners) omgesien het, self na die markplein om werkers te huur? Wie is die persone wat as dagloners gehuur word? Hoekom kom die eienaar net met die werkers wat hy eerste huur (om sesuur die oggend) op ’n bepaalde dagloon ooreen, en nie met die werkers wat deur die loop van die dag (tot so laat soos vyfuur) gehuur word nie? Hoekom word dié wat laaste begin werk het, eerste betaal, en diegene wat eerste begin het, laaste? En, ten slotte, word die eienaar in die gelykenis as ’n positiewe of negatiewe figuur uitgebeeld?
Hierdie vrae, wat nie deur die meeste interpreteerders gevra word nie, en waar dit wel gevra word, daar erken word dat die vrae nie werklik beantwoord kan word nie, kan sinvol ontleed word in die lig van genoemde papiri, asmede deur die gebruik van die sosiaalwetenskaplike modelle wat handel oor die verhoudinge tussen beskermheer en onderdaan, en die persepsie van beperkte middele. In die eerste plek is die teenwoordigheid van die eienaar ongewoon, ’n aspek van die gelykenis wat deur net enkele interpreteerders uitgelig word. Verder sou die blote feit dat Jesus ’n gelykenis begin waarin hy die koninkryk vergelyk met die optrede van ’n landgoedeienaar sy hoorders geskok het. Landgoedeienaars was welaf, en rykdom, so is geglo, in terme van hulle persepsie van beperkte middele is alleen bekom ten koste van ander. Ryk persone is beskou as diewe en inherent boos. Verder het die hoorders die eienaar heel waarskynlik beskou as die oorsaak van hulle eie benarde sosio-ekonomiese situasie (verlies van grond).
Die hoorders se aanvanklike beeld van die eienaar verander egter algaande die gelykenis ontwikkel. Omdat dit heel waarskynlik oestyd was, huur die eienaar werkers tot vyf uur die middag. Alhoewel die meeste interpreteerders van die gelykenis hierdie optrede van die eienaar as onrealisties beskou, dui die inligting wat dokumentêre papiri ons bied daarop dat dit inderdaad realisties is. Dit was oestyd, en tydens oestyd is abnormaal baie werkers benodig. Aan die einde van die gelykenis, wanneer dit kom by die betaal van die werkers, gee die eienaar sy bestuurder opdrag om almal, in omgekeerde volgorde, dieselfde loon te betaal. Die meeste interpreteerders is dit eens dat die eienaar, met hierdie optrede, as positief uitgebeeld word. Die werkers wat eerste begin werk het, ontvang hulle ooreengekome loon, en dié wat later begin werk het, ontvang heel waarskynlik meer as wat hulle verwag het. Maar hoekom word dié wat later begin werk het, eerste betaal? Die meeste navorsers oordeel dat hierdie aspek van die gelykenis onrealisties is en nie werklik sinvol verklaar kan word nie. Gesien vanuit ’n sosiaalwetenskaplike hoek, is die verklaring heel waarskynlik dat daar tussen die eienaar en die werkers wat later begin werk het, ’n reeds bestaande verhouding van beskermheer en onderdaan in plek was. Indien wel die geval, verklaar dit hoekom die eienaar nie met hulle oor ’n loon ooreengekom het toe hulle gehuur is nie, en ook hoekom hulle eerste betaal word. As beskermheer, was dit van hom verwag om sy onderdane te bevoordeel.
Ondanks hierdie ‘bevoordeling’ skets die gelykenis die eienaar as positief. Sy optrede is tipies van die koninkryk: Hy is ’n voorbeeld van hoe beskermhere behoort op te tree (almal kry genoeg). Bowenal is hy δίκαιος (Matt 20:4). Volgens Jesus is die beskermheer dus, in lyn met die profetiese tradisie in die Ou Testament, iemand wat seker maak dat die weerloses in die gemeenskap genoeg het om te leef en oorleef (vgl. bv. Jes. LXX 1:17; Jer. LXX 7:6, 22:3). In hierdie opsig is hy ’n voorbeeld vir ander beskermhere, wat soos hy, ook bereid behoort te wees om verantwoordelikheid te aanvaar vir hulle wat nie het nie.22
Daar hoef nie met hierdie interpretasie van die gelykenis saamgestem te word nie, maar een saak staan tog uit. Alleen wanneer die gelykenis teen die agtergrond gelees word van die sosiale realia wat deur die gelykenis opgeroep word, en wat heel waarskynlik aan die hoorders van die gelykenis bekend was, kan daar met oortuiging geargumenteer word watter aspekte van die gelykenis as realisties en watter as ongewoon beskou behoort te word. En hiervoor is die inligting van beskikbare papiri ons bied, onmisbaar.
As laaste voorbeeld kan daar in kort na die gelykenis van die Onvergewensgesinde Slaaf (Matt 18:23–33) verwys word. Soos in die geval van die gelykenisse van die Verlore Skaap en die Werkers in die Wingerd, word hierdie gelykenis deur die meeste gelykenisnavorsers teologies- allegories geïnterpreteer: In navolging van Origenes is die meeste interpretasies dit eens dat die koning in die gelykenis as ’n simboliese verwysing na God verstaan moet word. Met hierdie vertrekpunt, kan die interpretasie van die gelykenis nie ’n ander uitkoms hê as dat die skuld van die twee amptenare na sonde verwys nie, met die oorkoepelende interpretasie dat God nie sondaars se skuld sal vergewe indien hulle nie bereid is om mekaar te vergewe nie.
Gelees in die lig van beskikbare papiri en inskripsies is daar egter ’n ander moontlike interpretasie van die gelykenis (kyk Van Eck 2015b). Wanneer die gelykenis met papiri soos P.Köln 7.313 en SB 20.14106, en die apokrief 1 Makkabeërs 13:36–39 vergelyk word, is daar merkwaardige ooreenkomste te bespeur. In die eerste plek word daar in die genoemde papiri en 1 Makkabeërs presies dieselfde woorde (die woordgroep ὀφείλω en ἀφίημι) gebruik as in die gelykenis om onderskeidelik na skuldenaars23 en die afskryf van skuld24 te verwys. Verder is die inhoudelike ooreenkomste opvallend. P.Köln 7.313 het as inhoud ’n koninklike dekreet van koning Ptolemeus V waarin alle skuld van onderdane afgeskryf word. Die inhoud van SB 20.14106 kom op dieselfde neer: Koning Ptolemeus en sy vrou Kleopatra skryf, onder andere, alle skuld af wat uitstaande is ten opsigte van belasting op oeste. Die inhoud van 1 Makkabeërs 13:36–39 het dieselfde strekking: In ’n dekreet gerig aan die hoëpriester Simon, die familiehoofde en die inwoners van Joodse Palestina, onderneem Demetrius II (die nuwe Seleusidiese koning), om alle uitstaande skuld van die tempel en alle ander uitstaande belasting wat in Jerusalem gevorder is, af te skryf. Interessant is ook dat in P.Münch 3/1.45.2, UPZ 1.113.6, P.Tor.Choach. 12.7.14 en BGU 8.1764.1, 5 hierdie afskryf van skuld deur Hellenistiese koning aan die begrip basileia verbind word.
Indien veronderstel word dat hierdie kwytskeldings van die skuld van onderdane deur konings die agtergrond (sosiale realia) is waarteen die hoorders van die gelykenis na die gelykenis geluister het, is die koning se kwytskelding van die amptenaar wat hom ’n groot bedrag geskuld het, nie die verrassende element in die gelykenis nie soos feitlik alle interpreteerders van die gelykenis beweer. Wat wel verrassend sou wees, is die optrede van die amptenaar wie se skuld afgeskryf is teenoor ’n medeamptenaar wat hom veel minder geskuld het. In terme van die verhouding tussen beskermheer en onderdaan het die betrokke konings hulleself as die beskermhere van hulle nuwe onderdane gesien. Vir beskermhere was eer – die grondwaarde van en skaarsste middel in gevorderde agrariese samelewings – die belangrikste bate wat iemand kon hê of bekom. Dit was dan ook die rede waarom almal se skuld afgeskryf is; die konings se smagting na eer is bevredig (ook bekend as philotīmiā). Die promulgasies in die genoemde papiri en 1 Makkabeërs het daarom ’n voorwaarde ingesluit: Soos die konings hulle onderdane se skuld afgeskryf het, is van onderdane verwag om mekaar se skuld af te skryf. Dit sou nie alleen ’n teken van ’n nuwe basileia wees nie, maar bydra tot die vermeerdering van die eer van die betrokke konings. Soos in alle verhoudinge tussen beskermheer en onderdaan was die verwagting resiprositeit: in hierdie geval die afskryf van mekaar se skuld as eerbetoning aan die beskermheer.
Wat vir die hoorders van die gelykenis die verrassendste sou gewees het, is die koning se optrede nadat hy in kennis gestel word van die optrede van sy amptenaar (onderdaan). Indien aanvaar word dat die gelykenis by Matteus 18:33 eindig (kyk Van Eck 2015b), sou die verwagting wees dat die koning, om sy eer te beskerm, hardhandig met die amptenaar sou omgaan. Die koning doen dit egter nie. Al wat hy doen, is om die amptenaar te betig met ’n vermaning dat die amptenaar, in navolging van sý voorbeeld, sy medeamptenaar se skuld moes afgeskryf het. Hiermee suggereer die koning, teen alle verwagting in, dat eer nie verkry word deur gebalanseerde resiprositeit (quid pro quo) nie, maar in die blote afskryf van ander se skuld. Met die gelykenis stel Jesus dit dus dat daar in die koninkryk opgetree behoort te word soos die koning: In die koninkryk word eer nie verkry deur die resiproke optrede van ander nie, maar is eer geleë in wat vir ander gedoen kan word. Anders gesê: In die koninkryk geld algemene resiprositeit (gee sonder om terug te verwag; vgl. Q 6:27–28, 29, 30 en Q 6:33). Eer kom diegene toe wat aan ander goed doen.
Die vroegste literêr beskikbare, allegoriese interpretasies van die gelykenisse van Jesus is dié van die Sinoptici, en nie die allegoriese interpretasies van die vroeë kerkvaders nie. Hierdie oortuiging is essensieel vir die interpretasie van die gelykenisse indien dit ondersoek wil word as gelykenisse van Jesus: Die interpretasie behoort te begin deur die gelykenisse in hulle sosiale konteks, en nie literêre konteks nie, te ondersoek. In hierdie ondersoek moet die navorser ook bedag wees op die eie sosiale konteks. Die vraag is nie hoe die moderne interpreteerder die gelykenisse hoor nie, maar hoe hulle aan wie Jesus sy gelykenisse vertel het, die gelykenisse gehoor het.
In die interpretasie van die gelykenisse van die historiese Jesus is dit dus van uiterste belang om te bepaal, natuurlik in soverre dit moontlik is, wat die sosiale registers en ervaring (sosiale repertoire of sosiale realia) van die eerste hoorders was, en watter van hierdie sosiale registers deur ’n betrokke gelykenis opgeroep is. In die bepaling van hierdie sosiale realia blyk inligting wat gedokumenteerde inskripsies en papiri, asook Vroeë Romeinse en Laat Hellenistiese bronne ons bied, van onmisbare waarde te wees. Die Grieks-Egiptiese papiri, en die papiri van die Arava, span oor ’n tydperk wat eerste-eeuse Palestina insluit, en dui op dieselfde sosiale strata en prosesse. Met die inagneming van wetlike en kulturele verskille, bied hierdie papiri en inskripsies aan ons waardevolle – en soms die enigste – inligting oor die kulturele leefwêreld van Jesus en die hoorders van sy gelykenisse, asook die sosiale realia wat in die gelykenisse as bekend veronderstel word (Kloppenborg 2014a:289). Gekombineer met ’n sosiaalwetenskaplike benadering tot tekste, wat poog om hierdie sosiale realia kultuursensitief te verstaan, kan daar dalk sinvol en verantwoordelik met Jesus se gelykenisse omgegaan word.
Gelees aan die hand van bogenoemde metodologie kan die gelykenisse van Jesus gesien word as simbole wat sosiale transformasie beskryf. Die gelykenisse is vertellings wat die bekende omkeer tot iets anders en iets nuuts. In die plek van die bestaande wêreld en ervaring van die hoorders teken die gelykenisse prentjies van hoe die wêreld kan en behoort te wees. In die woorde van Herzog (1994:3): ‘[T]he parables were not earthly stories with heavenly meanings, but earthly stories with heavy meanings’.
Mededingende belange
Die outeur verklaar dat hy geen finansiële of persoonlike verhouding het wat hom positief of negatief kon beïnvloed het met die skryf van hierdie artikel.
Bazzana, G.B., 2011, ‘Basileia and debt relief: The forgiveness of debts in the Lord's Prayer in the light of documentary papyri’, The Catholic Biblical Quarterly 73, 511–525.
Bazzana, G.B., 2014, ‘Violence and human prayer to God in Q 11’, HTS Teologiese Studies/Theological Studies 70(1), Art. #2733, 8 pages. http://dx.doi.org/10.4102/hts.v70i1.2733
Blomberg, C.L., 2012, Interpreting the parables, InterVarsity Press, Downers Grove, IL.
Dodd, C.H., 1961, The parables of the kingdom, Charles Scribner's Sons, New York, NY.
Elliott, J.H., 1993, What is social-scientific criticism?, Fortress Press, Minneapolis, MN. (Guides to Biblical Scholarship.)
Fiensy, D., 2007, Jesus the Galilean: Soundings in a first century life, Gorgias Press, Piscataway, NJ.
Hedrick, C.W., 2004, Many things in parables: Jesus and his modern critics, Westminster John Knox Press, London.
Herzog, W.R., 1994, Parables as subversive speech: Jesus as pedagogue of the oppressed, Westminster, Louisville, KY.
Hultgren, A.J., 2000, The parables of Jesus: A commentary, William B. Eerdmans Publishing Company, Grand Rapids, MI.
Jeremias, J., 1972, The parables of Jesus, SCM Press Ltd., London.
Kloppenborg, J.S., 2006, The tenants in the vineyard: Ideology, economics, and agrarian conflict in Jewish Palestine, Mohr Siebeck, Tübingen. (Wissenschaftliche Untersuchungen zum Neuen Testament 195.)
Kloppenborg, J.S., 2011, ‘The representation of violence in Synoptic parables, in E-M. Becker & A. Runesson (eds.), Mark and Matthew I. Comparative readings: Understanding the earliest gospels in their first-century settings, pp. 323–351, Mohr Siebeck, Tübingen.
Kloppenborg, J.S., 2014a, ‘The parable of the burglar in Q: Insights from papyrology’, in D.T. Roth, R. Zimmermann & M. Labahn (eds.), Metaphor, narrative, and parables in Q, pp. 287–306, Mohr Siebeck, Tübingen.
Kloppenborg, J.S., 2014b, Synoptic problems: Collected essays, Mohr Siebeck, Tübingen. (Wissenschaftliche Untersuchungen zum Neuen Testament 329.)
Malina, B.J., 1981, The New Testament world: Insights from cultural anthropology, Westminster John Knox Press, Louisville, KY.
Malina, B.J., 1986, Christian origins and cultural anthropology: Practical models for biblical interpretation, John Knox Press, Atlanta, GA.
Malina, B.J. & Rohrbaugh, R.L., 2003, Social science commentary on the Synoptic gospels, Fortress Press, Minneapolis, MN.
Rohrbaugh, R.L., 2006, ‘Hermeneutics as cross-cultural encounter: Obstacles to understanding’, HTS Teologiese Studies/Theological Studies 62(2), 559–576. http://dx.doi.org/10.4102/hts.v62i2.365
Schottroff, L., 2006, The parables of Jesus, transl. L.M. Maloney, Fortress Press, Minneapolis, MN.
Scott, B.B., 1990, Hear then the parable: A commentary on the parables of Jesus, Fortress Press, Minneapolis, MN.
Snodgrass, K.R., 2000, ‘From allegorizing to allegorizing: A history of the interpretation of the parables of Jesus’, in R.N. Longenecker (ed.), The challenge of Jesus’ parables, pp. 3–29, William B. Eerdmans Publishing Company, Grand Rapids, MI.
Snodgrass, K.R., 2008, Stories with intent: A comprehensive guide to the parables of Jesus, William B. Eerdmans Publishing House, Grand Rapids, MI.
Van Eck, E., 2007, ‘The tenants in the vineyard (GThom 65/Mark 12:1–12): A realistic and social-scientific reading’, HTS Teologiese Studies/Theological Studies 63(3), 909–936. http://dx.doi.org/10.4102/hts.v63i3.233
Van Eck, E., 2008, ‘Jesus en geweld: Markus 12:1–12 (en par.) en Thomas 65’, Hervormde Teologiese Studies 64(4), 1735–1765. http://dx.doi.org/10.4102/hts.v64i4.100
Van Eck, E., 2009, ‘Interpreting the parables of the Galilean Jesus: A social-scientific approach’, HTS Teologiese Studies/Theological Studies 65(1), Art. #308, 12 pages. http://dx.doi.org/10.4102/hts.v65i1.308
Van Eck, E., 2011, ‘In the kingdom everybody has enough – A social-scientific and realistic reading of the parable of the lost sheep’, (Lk 15:4–6)’, HTS Teologiese Studies/Theological Studies 67(3), Art. #1067, 10 pages. http://dx.doi.org/10.4102/hts.v67i3.1067
Van Eck, E., 2014a, ‘Mission, identity, and ethics in Mark: Jesus, the patron for outsiders’, in J. Kok, T. Nicklas, D.T. Roth & S.M. Hays (eds.), ‘Sensitivity towards outsiders’, pp. 101–132, Mohr Siebeck, Tubingen. (Wissenschaftliche Untersuchungen zum Neuen Testament 2. Reihe 364.)
Van Eck, E., 2014b, ‘The harvest and the kingdom: An interpretation of the Sower (Mk 4:3b–8) as a parable of Jesus the Galilean’, HTS Teologiese Studies/Theological Studies 70(1), Art. #2715, 10 pages. http://dx.doi.org/10.4102/hts.v70i1.2715
Van Eck, E., 2015a, ‘Memory and historical Jesus-studies: Formgeschichte in a new dress’, HTS Teologiese Studies/Theological Studies 71(1), Art. #2837, 10 pages. http://dx.doi.org/10.4102/hts.v71i1.2837
Van Eck, E., 2015b, ‘Honor and debt release in the parable of the Unmerciful Servant (Mt 18:23–33): A social-scientific and realistic reading’, HTS Teologiese Studies/Theological Studies 71(1), Art. #2838, 11 pages. http://dx.doi.org/10.4102/hts.v71i1.2838
Van Eck, E., 2015c, ‘When an outsider becomes an insider: A social-scientific and realistic reading of the Merchant (Mt 13:45–46), HTS Teologiese Studies/Theological Studies 71(3), Art. #2859, 8 pages. http://dx.doi.org/10.4102/hts.v71i3.2859
Van Eck, E & Kloppenborg. J.S., 2015, ‘An unexpected patron: A social-scientific and realistic reading of the parable of the Vineyard Labourers (Mt 20:1–15), HTS Teologiese Studies/Theological Studies 71(1), Art. #2883, 11 pages. http://dx.doi.org/10.4102/hts.v71i1.2883
Wailes, S.L., 1987, Medieval allegories of Jesus’ parables, Berkeley, University of California Press.
Zimmermann, R., 2007, Die Gleichnisse Jesu: Eine Leseanleitung zum Kompendium, in R. Zimmermann et al. (eds.), Kompendium der Gleichnisse Jesu, 3–45, Gütersloher Verlagshaus, München.
1. Die vroegste allegoriserings van Jesus se gelykenisse het heel waarskynlik in die mondelinge oorlewering daarvan plaasgevind. Van hierdie allegoriserings is heel waarskynlik skriftelik in Q gefikseer (kyk Jeremias 1972:63). Die weergawes van die gelykenisse in die Sinoptici is daarom die vroegste ‘vaste’ literêre artefakte wat ons van die gelykenisse van Jesus het, aangesien Q ʼn gekonstrueerde teks is.
2. Hedrick (2004:39) maak in hierdie verband die volgende ter sake opmerking: ‘In the stories Jesus told, realism trumps theology. In the interpretations of the evangelists and the contemporary church, theology trumps realism – and has the final word’.
3. Bepaalde hermeneutiese vertrekpunte is bepalend vir hoe die gelykenisse gelees word. Snodgrass (2000:3), as voorbeeld, oordeel dat die gelykenisse van Jesus ‘simple stories’ is, ‘gems of articulation about life and God’. Hierdie definisie van Snodgrass impliseer dat die gelykenisse, onder andere, oor God handel, betekende dat van die karakters in die gelykenisse as simboliese verwysings na God verstaan moet word. Indien daar na die gelykenisse gekyk word soos hulle deur die evangeliste redaksioneel aangewend is, is Snodgrass inderdaad korrek. Matteus, as voorbeeld, is bekend daarvoor om van die karakters in die gelykenisse, deur sy redaksionele aktiwiteit, as simbole van God aan te bied. Wanneer daar nie ingesien word dat hierdie verbinding tussen karakters en God die redaksionele hand van ʼn bepaalde evangelis is nie, word aanvaar dat Jesus gelykenisse oor God vertel het, en word dit ʼn hermeneutiese uitgangspunt wat bepalend is vir die interpretasie van die gelykenisse. Die gelykenisse van Jesus is vertellings oor die koninkryk van God, nie teosentriese vertellings oor God nie; die gelykenisse van Jesus maak juis nie teologiese uitsprake nie (kyk Van Eck 2009:9). Snodgrass word hier bewustelik as voorbeeld genoem aangesien sy Stories with intent: A comprehensive guide to the parables of Jesus (2000) tans as een van die standaardwerke oor die gelykenisse beskou word. Hierdie werk bevat egter, vanweë Snodgrass se hermeneutiese vertrekpunt dat die gelykenisse onder andere oor God handel, verskeie voorbeelde van allegorisering. In hierdie verband val die volgende opmerking van Snodgrass (2000:5) dus vreemd op: ‘Still, allegorizing is no legitimate means of interpretation. It obfuscates the message of Jesus and replaces it with the teaching of the church. Such an interpretive procedure assumes that one knows the truth before reading a text, and then finds that truth paralleled by the text being read – even if the text is about another subject’.
4. Kyk Wailes (1987) vir ʼn omvattende oorsig van die allegorisering van die gelykenisse deur die kerkvaders en in die tydperk van die Middeleeue.
5. Kloppenborg (2014b:490) maak in hierdie verband die volgende opmerking wat ter sake is: ‘Few nowadays would defend the preposition that Jesus was an allegorist, speaking in one discursive realm but in fact intending to evoke other discursive realms, for example, salvation history or the care of the soul.’
6. Vir ʼn verduideliking van wat hier bedoel word met kontekstuele wêreld, asook die terme tekstuele en referensiële wêreld (die drie wêrelde teenwoordig in die evangelies), kyk Van Eck (2015a).
7. Vir die omvangryke literatuur waarop hierdie opsommende opmerkings gebaseer is, kyk Van Eck (2008:1738–1743; kyk ook Van Eck 2009:4–5).
8. ʼn Anakronistiese en/of etnosentriese lees van die gelykenisse vind plaas wanneer die moderne interpreteerder, in die woorde van Elliott: ‘… reads into the text information from some present social context rather than comprehending the text in accord with its own contemporary social and cultural scripts’ (Elliott 1993:11). Hierdie hermeneutiese tekort is volgens Rohrbaugh (2006:560, 563) egter net die helfte van die probleem: ‘Cultural awareness of the “other” is only half of the equation when it comes to cross-cultural communication. Cultural self-awareness is equally essential if we are to understand why … all other peoples so persistently project themselves onto the language and thinking of others. Unless we know what is peculiarly … about the way we think and speak and how it differs from the cognitive habits and communicative styles of other cultures, we are not likely to understand why we cannot accurately hear what they … write even when cultural knowledge of the “other” is readily available to us. In spite of our fondness for our own culture and its way of thinking/doing, the fact is that it is peculiar. It is not shared by the vast majority of those around the world and was never envisioned by those who wrote the Bible’. (Beklemtoning in die oorspronklike). Hierdie opmerking van Rohrbaugh geld natuurlik ook wat betref die bewus wees van eie (latere) teologiese oortuigings.
9. Elliott (1993:7) definieer die sosiaalwetenskaplike benadering tot die lees van tekste soos volg: ‘Social-Scientific Criticism (SSC) of the Bible is that phase of the exegetical task which analyzes the social and cultural dimensions of the text and of its environmental context through the utilization of the perspectives, theory, models, and research of the social sciences. As a component of the historical-critical method of exegesis, Social-Scientific Criticism investigates biblical texts as meaningful configurations of language intended to communicate between composers and audiences. In this process it studies not only (1) the social aspects of the form and content of texts but also the conditioning factors and intended consequences of the communication process, (2) the correlation of the text's linguistic, literary, theological (ideological), and social dimensions and (3) the manner in which this textual communication was both a reflection of and response to a specific social and cultural context, that is, how it was designed to serve as an effective vehicle of social interaction and an instrument of social as well as literary and theological consequence’. In verband met die sosiaalwetenskaplike benadering tot die lees van antieke tekste, maak Fiensy (2007:2) die volgende opmerking wat ter sake is: ‘A study of the New Testament's background or the culture of the New Testament is, therefore, not the icing on the cake of New Testament studies; it is the flour from which the cake is made. This enterprise is not a hobby one pursues in addition to the serious stuff of exegesis; it is the way the serious stuff is done.’
10. Kyk byvoorbeeld Hedrick (2004), Herzog (1994), Schottroff (2006) en Kloppenborg (2011:325, 2014b:556–558).
11. Dit is ook die standpunt van Herzog (1994:135–136): Die narratiewe repertoire van die gelykenisse is nie toevallig of irrelevant ten opsigte van die realiteite wat in ʼn gelykenis aangebied word nie, maar gegrond in die verteller se sosiale, politieke en kulturele milieu. So verstaan, is die sosiale gesitueerdheid van ʼn gelykenis (die realisme wat verbeeld word), ʼn venster na die betekenis van die gelykenis (kyk ook Scott 1990:270).
12. Kyk ook die volgende opmerking van Hedrick (2004:43): ‘Interpreting the parables requires knowledge of first-century Palestinian society, economics, politics, religion, and farming practices if they are to be understood in that context. Such knowledge of first-century practices evokes awareness of subtleties in the narrative missed by the heavy-handed searcher for theological ideas … Knowledge of the social world acts as a brake to the overeager imaginations of all who mine the parables for theological insights … Readers unaware of such almost subliminal social values are easily led astray in their readings.’ Herzog (1994:84) huldig dieselfde oortuiging: ‘To understand the parable, it is necessary to know who appears in its social script.’
13. Kyk byvoorbeeld P.Batav. 8 (1 n.C.); P.Berl. Moeller 7 (8–9 n.C.); P.Oxy. LV 3779 (20 n.C.); P.NYU inv. 35 (20–21 n.C.); P.IFAO III 43 (20–21 n.C.); SB XII 10794 (21 n.C.); P.Oxy. LV 3778 (21 n.C.); P.Oxy. II 350 (24–25 n.C.); P.Oxy. II 245 (26 n.C.); P.Oxy. II 356 = SB XVI 12761 (27 n.C.); P.Oxy. II 353 (27–28 n.C.); P.Oxy. II 351 = SB XII 10795 (28 n.C.); P.Oxy. II 355 = SB XVI 12763 (40–41 n.C.); P.Ross.Georg. II 13 (54–68 n.C.); P.IFAO I 21 (54–68 n.C.); P.Oxy. II 357–361 (77–90 n.C.); P.Köln II 86 (98–99 n.C.); P.Phil. 8 (136/7 n.C.) en P.Oxy. XLVII 3338 (150 n.C.).
14. Vir ʼn meer volledige interpretasie van die gelykenis van die Verlore Skaap, asook die bronne wat vir hierdie interpretasie gebruik is, kyk Van Eck (2011:1–10).
15. Kyk byvoorbeeld P.Lond VII 1948; P.SI VI 554; P.Köln III 144; P.Cair.Zen II 59162, IV 59186; P.Fouad I 43; P.Hamb I 23 en P.Laur IV 166 (kyk ook Plinius, Hist. nat. 17.171; De re rustica 3.13, 5.3).
16. Kyk P.Mich III 200; P.SI 518, 554, 689 en P.Cair.Zen II 59173.
17. Vir getuienis oor landbougrond wat voorheen gebruik is vir die verbouing van graan, olywe en druiwe, ingepalm is en omgesit is in grootskaalse wynbou, kyk P.Lond II 483, VII 1948; BGU IV 1122, XII 2177; P.Mich 9229; P.Mil.Vogl II 69, VII 308. P.Cair.Masp I 67097; P.Col.Zen II 79; P.Flor II 134; P.Oxy IV 707; P.Ryl II 427; P.SI VI 554; P.Cair.Zen II 59162, IV 59816, en P.Köln III 144.
18. Oor seisoenale werk in wingerde, kyk P.Heid III 326; P.Oxy XIV 1631, 1692; P.Col.Zen I 59103. II 79; IV 59176, 59548, 59549 en P.Zen.Pestm 64.
19. Oor papiri wat die welvaart van wingerdeienaars bevestig, kyk P.Lond VII 1948; P.SI XIII 1338, VI 554; P.Köln III 144; P.Cair.Zen II 59162, IV 59186; BGU IV 1122; P.Oxy XIV 1631, 1692, XLVII 3354, XLIX 3464; P.Duke 749; P.Ber/Leihg I 23 en P.Flor II 148.
20. Kyk byvoorbeeld P.Mich X 601; P.Gur 8; P.Ryl IV 583; P.Köln III 144; BGU IV 1122; P.Oxy XIV 1631, XIV 1692; XLVII 3354, XLIX 3464; P.Harr I 137; P.Ber/Leihg I 23; P.SI IV 372; P.SI XIII 1338; CPR XVIIA 6; P.Cair.Zen I 59018; P.Col X 284 en P.Petr I 29, II 30, III 67b.
21. Kyk inter alia P.Cair.Zen III 59300; P.Yadin 42; P.Mur 24A-K; BGU II 636; IV 1122, IV 1125, P.Oxy LVII 3911; P.Ryl II 168; IV 600; P.SI X 1095; P.Tebt I 107; P.Petr III 73; P.Soter 2 en P.Lond VII 1981 en 2188.
22. Vir ʼn uitgebreide interpretasie van die gelykenis van die Werkers in die Wingerd, asook argumente wat bogenoemde gevolgtrekkings ondersteun, kyk Van Eck en Kloppenborg (2015).
23. Kyk ὀφειλέτης (Matt 18:24), ὤφειλεν en ὀφείλεις (Matt 18:28), ὀφειλόμενον (Matt 18:30) en ὀφειλὴν (Matt 18:32).
24. Kyk ἀφῆκεν (Matt 18:27) en ἀφῆκά (Matt 18:32).
| <urn:uuid:052e9c9e-3241-4e8e-916f-312176e2b328> | CC-MAIN-2019-30 | https://hts.org.za/index.php/hts/article/view/3030/6330 | 2019-07-22T06:51:14Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527531.84/warc/CC-MAIN-20190722051628-20190722073628-00208.warc.gz | by | 4.0 | a_tag | false | true | {
"abbr": [
"by",
"by"
],
"in_footer": [
true,
false
],
"in_head": [
false,
false
],
"location": [
"a_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"4.0",
"2.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999913 | false |
When building a optical telescope, there’s more to consider than just lenses and high-end processors. The human element – the people that will actually work with it – also needs to be considered, for instance when designing the telescope’s control room. Christopher Justin Hendrickse, a lecturer in Product/Industrial Design at the Cape Peninsula University of Technology…
Sutherland in die Karoo het ‘n nuwe ster: uroloog prof. André van der Merwe, leier van die wêreld se heel eerste suksesvolle penisoorplantingsoperasie. Van die New York Times tot CNN en BBC het al oor dié wêreldeerste berig – een wat aan die ontvanger ‘n volle werkende geslagsorgaan besorg het. Dit beteken dat die man… | <urn:uuid:5d025f7a-df34-4985-88bf-70159d0c543f> | CC-MAIN-2019-30 | https://scibraai.co.za/tag/sutherland/ | 2019-07-16T01:12:41Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524290.60/warc/CC-MAIN-20190715235156-20190716021156-00552.warc.gz | by-nc | 4.0 | a_tag | false | false | {
"abbr": [
"by-nc"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
false
],
"location": [
"a_tag"
],
"version": [
"4.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.810658 | false |
22ste eeu v.C.
(Aangestuur vanaf 2181 v.C)
Jump to navigation
Jump to search
Gebeure[wysig | wysig bron]
- 23ste eeu v.C. tot 2193 v.C.: Nomadiese invalle in Akkad.
- 2200 v.C.: Die einde van die 6de Dinastie in Antieke Egipte.
- 2190 of 2181 v.C.: Die Ou Ryk in Antieke Egipte eindig weens ’n kwaai droogte. Die begin van die Eerste Oorgangstydperk (7de tot 10de Dinastie).
- Omstreeks 2180 v.C.: Die Akkadiese Ryk val ná ’n aanval deur ’n bergvolk uit die noordooste van Mesopotamië.
- 2173 v.C.: Die einde van die 7de Dinastie in Antieke Egipte en die begin van die 8ste Dinastie.
- 2160 v.C.: Die einde van die 8ste Dinastie in Antieke Egipte en die begin van die 9de Dinastie. Die begin van die bewind van farao Neferirkare.
- Omstreeks 2160 v.C.: Die begin van die Middel Minoïese tydperk in Kreta.
- Omstreeks 2144 v.C.: Die begin van die bewind van Ensi in die stad Lagasj.
- 138 v.C.: ’n Sonsverduistering vind plaas op 9 Mei in Babilonië en ’n maansverduistering op 24 Mei. Dit is die dubbele verduistering wat vermoedelik plaasgevind het 23 jaar ná die troonbestyging van koning Shulgi van Babilonië.
- 2130 v.C.: Die einde van die 9de Dinastie in Antieke Egipte en die begin van die 10de Dinastie. Die 9de-dinastiese oorloë begin.
- 2104-2103 v.C.: Die datum van die Bybelse sondvloed volgens die Joodse kalender.
Belangrike persone[wysig | wysig bron]
Sterftes[wysig | wysig bron]
- Omstreeks 2184 of 2289 v.C.: Farao Pepi II van Antieke Egipte.
- 2181 v.C.: Farao Nitocris van Antieke Egipte.
- 2160 v.C.: Farao Neferirkare van Antieke Egipte.
- 2124 v.C.: Gudea van Lagasj. | <urn:uuid:dfe79c01-ec50-48c8-8453-018bbd0a2ae7> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/2181_v.C | 2019-07-17T06:48:07Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525094.53/warc/CC-MAIN-20190717061451-20190717083451-00152.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999916 | false |
Jasser Arafat
Jasser Arafat ياسر عرفات | |
Jasser Arafat by die Wêreldekonomiese Forum in 2001 | |
1ste President van die Palestynse Nasionale Owerheid
Ampstermyn 5 Julie 1994 – 11 November 2004 | |
Eerste minister | Mahmoud Abbas Ahmed Qurei |
---|---|
Voorafgegaan deur | Amp geskep |
Opgevolg deur | Rawhi Fattouh (interim) |
3de Voorsitter van die Palestynse Bevrydingsorganisasie
Ampstermyn 4 Februarie 1969 – 29 Oktober 2004 | |
Voorafgegaan deur | Yahya Hammuda |
Opgevolg deur | Mahmoud Abbas |
Persoonlike besonderhede
Gebore | 24 Augustus 1929 Kaïro, Egipte |
Sterf | 11 November 2004 Clamart, Hauts-de-Seine, Frankryk |
Politieke party | Fatah |
Eggenoot/eggenote | Suha Arafat (1990–2004) |
Kind(ers) | 1 |
Religie | Soennitiese Islam |
Handtekening | |
Toekennings | Nobelprys vir Vrede (1994) |
Jasser Arafat (Arabies: ياسر عرفات; 24 Augustus 1929 – 11 November 2004) was die president van Palestina, wat eintlik beteken dat hy die president was van die gesagsliggaam wat die Palestynse Grondgebiede in die Gasastrook en die Wesoewer beheer het. Hy was ook die gesig van Palestynse nasionalisme wat die wêreld vier dekades lank geken het. Hy het daarin geslaag om Palestynse aspirasies lewend te hou en om die vele faksies in die geledere van die Palestyne te verenig.[1]
Onder sy prestasies tel die stigting van die el-Fata-groep, bestaande uit Palestynse ballinge, sy verkiesing tot leier van die Palestynse Bevrydingsorganisasie (PBO) en tot president van die Palestynse Nasionale Raad. In 1996 is hy verkies tot president van Palestina.
In 1994 het hy die Nobelprys vir Vrede gedeel met die Israeliese leiers Yitzhak Rabin en Shimon Peres vir hul bydraes tot die totstandkoming van die Oslo-vredesooreenkomste.[2] Sy besluit om nie die vredesvoorstel te aanvaar wat die destydse Amerikaanse president Bill Clinton in 2000 by Camp David gefasiliteer het nie, het egter daartoe gelei dat die vredesproses ontspoor het.
Arafat se internasionale profiel het die afgelope 40 jaar dramaties verander. Tydens die Sestigerjare is hy beskou as die leier van ’n terreurorganisasie wat vele aanvalle op Israel uitgevoer het. In die Sewentigerjare het die wêreld hom beskou as 'n politikus sonder 'n land. In die Tagtigerjare het hy toenemend steun van die Weste gekry, en in die Negentigerjare het die internasionale samelewing hom begin sien as 'n pragmatiese, gematigde leier.[3]
Arafat se steun van binne sy eie geledere het sedert die begin van 2001 egter vinnig begin taan. Dit was toe te skryf aan die opkoms van ander, meer radikale groepe wat meer aktief en meer verteenwoordigend van die openbare mening was, sowel as die feit dat Israel sy bewegings ná 'n vlaag selfmoordbomaanvalle so ingeperk het dat hy nie in staat was tot iets noemenswaardigs nie. Hy is gevolglik deur party van sy eie mense uitgemaak as 'n swakkeling.
Dit doen egter nie afbreuk aan die feit dat hy tydens sy leierskap dit reggekry het om die uiteenlopende faksies binne Palestynse geledere te verenig nie en om, tot sekere mate, radikale elemente te beheer en geweld te beperk. Sy dood in November 2004 het 'n reuse-reaksie van Palestyne sowel as wêreldleiers uitgelok, wat hulde gebring het aan die rol wat hy in die kookpot van die Midde-Oosterse politiek gespeel het.
Lewensgeskiedenis[wysig | wysig bron]
Arafat het met die totstandkoming van Israel in 1948 na Egipte gevlug, waar hy aan die Universiteit van Kaïro in die ingenieurswese begin studeer het. In 1952 het hy hom by die Moslem-broederskap en die Unie van Palestynse Studente aangesluit en hom vinnig tot president opgewerk. In 1956 het hy hom in Koeweit gaan vestig, waar hy as ingenieur gewerk en sy eie entrepreneursmaatskappy begin het.
Arafat het in 1957 die el-Fata-groep gestig, wat bestaan het uit uitgeweke Palestyne. Hulle het verskeie aanvalle op Israel geloods en het noue bande gesluit met die Palestynse Bevrydingsorganisasie (PBO). In 1968 is Arafat verkies tot voorsitter van die PBO. Die PBO het hulle in 1982 in Tunisië gevestig nadat hulle gedwing is om Libanon te verlaat toe Israel dié land aangeval het.
Die Staat Palestina is in 1988 in Algerië geproklameer en Arafat is in 1989 as president aangewys deur die Palestynse Nasionale Raad. Die Oslo-ooreenkoms van 1993 het meegebring dat Arafat Israel se bestaansreg erken het. Toe die Israeliese magte in 1994 uit Jerigo onttrek is, het hy teruggekeer na Palestina. Tydens 'n openbare verkiesing in 1996 is hy met 'n oorweldigende meerderheid tot president van Palestina verkies.
Arafat het in 1994 die Nobelprys vir Vrede ontvang saam met die Israeliese leiers Jitzhak Rabin en Shimon Perez vir hul bydrae tot die Oslo-vredesakkoord. In 2000 het Arafat 'n vredesaanbod van Israel verwerp waardeur Palestina beheer sou verkry oor ongeveer 90% van die Wesoewer. Opstand onder die Palestyne en meer geweld het gevolg, maar nuwe vredesonderhandelinge was ook in die vooruitsig.
Kommunikasie tussen Israel en Palestina het gedurende 2001 egter tot sulke mate gedisintegreer, en die geweld soveel toegeneem, dat Arafat van baie van sy mag gestroop is en effektiewelik deur Ariel Sharon onder huisarres geplaas is.
Arafat is op 11 November 2004 aan 'n onbekende siekte oorlede nadat hy twee weke tevore na 'n hospitaal in Parys gevlieg is. Sy oorskot is na Kaïro gevlieg, waar Egipte gasheer gespeel het vir 'n militêre begrafnis wat deur die leiers van meer as 40 lande bygewoon is.
Daarna is sy oorskot na Ramallah vervoer waar hy die vorige twee jaar deur Israel vasgekeer is. Hoewel Israel Palestyne verbied het om tussen Gasa en die Wesoewer te beweeg, het duisende Palestyne steeds die begrafnis bygewoon en het emosionele tonele, afgewissel met geweld, hulle afgespeel toe die man wat dekades lank Palestynse nasionalisme aan die wêreld voorgehou het, ter ruste gelê is.
Daar is beklemtoon dat die graf in Ramallah 'n tydelike een sou wees, aangesien Arafat aangedui het dat hy op die sogenaamde Tempelberg (of “Haram el-Sharif” soos dit in die Moslem-wêreld bekend staan) in Oos-Jerusalem begrawe wil word. Israel het dit egter verbied uit vrees dat dit die Palestyne 'n aanspraak op dié omstrede perseel sou gee. Arafat word oorleef deur sy vrou, Suha Tawil, en sy negejarige dogter, Zahwa (gebore 1995). | <urn:uuid:a0d7dd1c-13dd-422c-8b56-8b522705e04e> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Jasser_Arafat | 2019-07-21T00:34:58Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00096.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 1 | false |
Cathay Pacific
Cathay Pacific 國泰航空公司 | ||||
Gestig | 24 September 1946 | |||
---|---|---|---|---|
Hoofspil | Hong Kong Internasionale Lughawe | |||
Fokusstede | ||||
Lojaliteitsprogram |
Lughawesitkamer |
Alliansie | Oneworld | |||
Dogtermaatskappye | ||||
Vlootgrootte | 138 insl. vrag | |||
Bestemmings | 112 insl. vrag | |||
Slagspreuk | "People. They make an airline." | |||
Houermaatskappy | Swire Pacific | |||
Hoofkantoor | Gereg. kantoor: One Pacific Place, Hongkong Hoofkantoor: Hong Kong Internasionale Lughawe, Chek Lap Kok, Hongkong. | |||
Sleutelpersone |
Omset | HK$ 98,406 miljoen (2011) | |||
Bedryfsinkomste | HK$ 5,263 miljoen (2011) | |||
Netto inkomste | HK$ 5,501 miljoen (2011) | |||
Werknemers | 29 800 (2011) | |||
Webtuiste | http://www.cathaypacific.com |
Die lugredery Cathay Pacific is die internasionale vlagdraer van Hongkong, met sy hoofkantoor en belangrikste spil geleë op Hong Kong Internasionale Lughawe, hoewel die lugredery se geregistreerde kantoor op die 33ste vloer van "One Pacific Place" is.[1]
Die lugredery het vele bedrywighede, insluitend geskeduleerde passasiers- en vragdienste na 168 bestemmings in 42 lande wêreldwyd. Kodedeel en gesamentlike ondernemings word met 'n vloot van wyeromp-vliegtuie onderneem, bestaande uit toerusting van Airbus A330, A340, Boeing 747-400 en 777. Die lugredery bedryf ook 'n vyfde vryheidsvlug van Bangkok en Taipei, sy fokusstede. Sy volfiliaal, Dragonair, vlieg na 44 bestemmings in die Asië-Stille Oseaan-streek vanuit sy Hongkongbasis.
In 2010 het Cathay Pacific en Dragonair saam byna 27 miljoen passasiers en meer as 1,8 miljoen ton vrag en pos vervoer.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- HAT Taal-en-feitegids, Pearson, Desember 2013, ISBN 978-1-77578-243-8
'n Cathay Pacific Boeing 777-300ER in die nuwe kleurskema.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. | | <urn:uuid:0bdc2a53-44b7-4d0c-9120-760a7127fb47> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Cathay_Pacific | 2019-07-16T02:30:49Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524475.48/warc/CC-MAIN-20190716015213-20190716041213-00040.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.99923 | false |
Kategorie:Wikipedia-artikels met ULAN-identifiseerders
Jump to navigation
Jump to search
(vorige bladsy) (volgende bladsy)
Vir meer inligting, sien Wikipedia:Gesagbeheer.
Hierdie is 'n versteekte kategorie Dit kategoriseer bladsye vir administratiewe doeleindes. Dit vorm nie deel van die ensiklopedie nie. |
Bladsye in kategorie "Wikipedia-artikels met ULAN-identifiseerders"
Die volgende 200 bladsye is in hierdie kategorie, uit 'n totaal van 1 018.
(vorige bladsy) (volgende bladsy)N
- Vladimir Nabokov
- Napoleon II
- Napoleon III van Frankryk
- Nasa
- Nasionale Biblioteek van Israel
- National Trust
- Hugo Naudé
- NAVO
- Nero
- Pablo Neruda
- Evelyn Nesbit
- Michail Nesterof
- Richard Neutra
- Isaac Newton
- Fred Niblo
- Friedrich Nicolai
- Oscar Niemeyer
- Nicéphore Niépce
- Friedrich Nietzsche
- Florence Nightingale
- Vaslav Nijinsky
- Niklas Luhmann
- Nikolaas I van Rusland
- Patriarg Nikon van Moskou
- Leonard Nimoy
- Notre-Dame-katedraal
O
P
- Paleis van Versailles
- Paleis van Westminster
- Paleis van Whitehall
- Andrea Palladio
- Samuel Palmer
- Trey Parker
- Gordon Parks
- Peter Parler
- Louis Pasteur
- Alan Paton
- Paul Ricœur
- Paul van Rusland
- Paulus van Tarsus
- Pous Paulus VI
- Anna Pavlova
- Pedro Almodóvar
- Pedro I van Brasilië
- Samuel Pepys
- Benito Pérez Galdós
- Pergamum-museum
- Ludwig Persius
- Pietro Perugino
- Flinders Petrie
- George Petrie
- Nikolaus Pevsner
- Philippikos Bardanes
- Jean Piaget
- Renzo Piano
- Pablo Picasso
- Ramon Pichot
- Jacobus Hendrik Pierneef
- Pieter I van Rusland
- Camille Pissarro
- Pous Pius XII
- Josefina Pla
- Plato
- Plinius die jongere
- Plinius die ouere
- Plutarchus
- Edgar Allan Poe
- Joseph Poelaert
- Aleksander Poesjkin
- Roman Polanski
- Sydney Pollack
- Jackson Pollock
- Pompeius
- Karl Popper
- Ezra Pound
- Pous Alexander VII
- Pous Alexander VIII
- Pous Benedictus XII
- Pous Benedictus XIII
- Pous Benedictus XIV
- Pous Bonifatius VIII
- Pous Celestinus I
- Pous Celestinus II
- Pous Celestinus III
- Pous Celestinus V
- Pous Clemens I
- Pous Clemens II
- Pous Clemens III
- Pous Clemens IX
- Pous Clemens V
- Pous Clemens VII
- Pous Clemens VIII
- Pous Clemens X
- Pous Clemens XI
- Pous Clemens XII
- Pous Clemens XIII
- Pous Clemens XIV
- Pous Damasus II
- Pous Donus
- Pous Eleuterus
- Pous Eugenius III
- Pous Eugenius IV
- Pous Eusebius
- Pous Eutichianus
- Pous Felix III
- Pous Felix IV
- Pous Gregorius II
- Pous Gregorius IX
- Pous Gregorius VI
- Pous Gregorius VIII
- Pous Gregorius XI
- Pous Gregorius XIII
- Pous Gregorius XIV
- Pous Gregorius XV
- Pous Gregorius XVI
- Pous Hilarius
- Pous Honorius III
- Pous Honorius IV
- Pous Innocentius I
- Pous Innocentius III
- Pous Innocentius IV
- Pous Innocentius IX
- Pous Innocentius V
- Pous Innocentius VI
- Pous Innocentius VIII
- Pous Innocentius X
- Pous Innocentius XI
- Pous Innocentius XII
- Pous Innocentius XIII
- Pous Johannes II
- Pous Johannes III
- Pous Johannes IV
- Pous Johannes IX
- Pous Johannes Paulus I
- Pous Johannes XVIII
- Pous Johannes XXII
- Pous Julius II
- Pous Leo I
- Pous Leo X
- Pous Leo XI
- Pous Leo XII
- Pous Leo XIII
- Pous Marcellus I
- Pous Marcellus II
- Pous Nicolaas IV
- Pous Nicolaas V
- Pous Paulus II
- Pous Paulus III
- Pous Paulus V
- Pous Pius II
- Pous Pius IV
- Pous Pius IX
- Pous Pius V
- Pous Pius VI
- Pous Pius VII
- Pous Pius XI
- Pous Sixtus IV
- Pous Sixtus V
- Pous Urbanus VIII
- Praxiteles
- Alexis Preller
- Jason Priestley
- Prince
- Prinses Alexandra van Denemarke
- Prinses Alice van die Verenigde Koninkryk
- Prinses Helena van die Verenigde Koninkryk
- Prinses Louise, Hertogin van Argyll
- Prinses Victoria Melita van Sakse-Koburg en Gotha
- Sergei Prokofiëf
- Marcel Proust
- Samuel Prout
- Ptolemaeus | <urn:uuid:8ae7660b-b2a9-4105-85fa-90a5d49342d3> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Kategorie:Wikipedia-artikels_met_ULAN-identifiseerders?from=Mq | 2019-07-17T06:40:43Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525094.53/warc/CC-MAIN-20190717061451-20190717083451-00200.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.927659 | false |
Withuis
Die Withuis (Engels: The White House) is die amptelike woning en hoofkantoor van die President van die Verenigde State van Amerika. Dit is te Pennsilvaniëlaan 1600, Washington, D.C. geleë en is tussen 1792 en 1800 uit wit geverfde Aquia-sandsteen in die laat Georgiese argitektuur gebou. Dit was die uitvoerende woning van elke VSA-president sedert John Adams. Toe Thomas Jefferson in 1801 by die Withuis ingetrek het, het hy (met argitek Benjamin Henry Latrobe) die gebou uitwaarts uitgebrei en is twee kolonnades geskep om die perdestalle en stoorareas te beskut.[1]
In 1814, tydens die Anglo-Amerikaanse Oorlog van 1812, is die herehuis deur die Britse Weermag aan die brand gesteek en is die interieur verwoes en veel van die eksterieur verkool. Wederopbou het byna onmiddellik begin en president James Monroe het in Oktober 1817 in die gedeeltelik gerestoureerde woning ingetrek. Konstruksie het voortgegaan met die bylas van die Suidelike Portiko in 1824 en die Noordelike in 1829. As gevolg van die oorbevolking binne die herehuis het president Theodore Roosevelt in 1901 amper al die werkskantore na die nuutgeboude Westelike Vleuel geskuif. Agt jare later het president William Howard Taft die Westelike Vleuel uitgebrei en die eerste Ovale Buro geskep, wat uiteindelik geskuif is nadat die afdeling uitgebrei is. Die solder op die derde verdieping is in 1927 in woonkwartiere omskep. 'n Nuutgeboude Oostelike Vleuel is gebruik as ontvangsarea vir sosiale funksies; beide nuwe vleuels is deur Jefferson se kolonnades verbind. In 1946 is veranderinge aan die Oostelike Vleuel voltooi wat meer kantoorspasie geskep het. In 1948 is daar bevind dat die huis se buitenste steunmure en interne houtbalke naby ineenstorting was. Onder Harry S. Truman is die binnenste kamers heeltemal gedemonteer en is 'n nuwe interne gewigdraende staalraamwerk opgerig en is die binnenste kamers weer hermonteer.
Vandag bevat die Withuiskompleks die Uitvoerende Woning (waarin die Eerstefamilie woon), die Westelike Vleuel (die ligging van die Ovale Buro, Kabinetkamer, en Roosevelt-kamer), en die Oostelike Vleuel (die ligging van die kantoor van die Eerstedame en die Withuis Sosiale Sektretaris), asook die Ou Uitvoerende Kantoorgebou, wat die uitvoerende kantore van die President en die Adjunkpresident van die Verenigde State van Amerika huisves.
Die Withuis bestaan uit ses verdiepings — die Grondvloer, die Staatvloer, die Tweedevloer, en die Derdevloer, asook 'n tweeverdieping kelder. Die term "Withuis" word algemeen as 'n metoniem vir die Uitvoerende Kantoor van die President van die Verenigde State van Amerika en vir die president se administrasie en adviseurs in die algemeen gebruik. Die eiendom word deur die Nasionale Parkediens besit en is deel van die Presidentspark. In 2007 is dit tweede op die Amerikaanse Instituut vir Argitekte se ranglys van Amerika se Gunsteling Argitektuur geplaas.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ( Michael W. Fazio and Patrick A. Snadon (2006). The Domestic Architecture of Benjamin Henry Latrobe. The Johns Hopkins University Press. pp. 364–366. )
Bronne[wysig | wysig bron]
- ( Frank Freidel, William Pencak: The White House. The First Two Hundred Years. University Press, Boston/Mass. 1994, ) ISBN 1-55553-170-9.
- ( Barry H. Landau: The president’s table. 200 years of dining and diplomacy. Harper Collins, New York 2007, ) ISBN 0-06-089910-7.
- ( William Seale: The president’s house. A history. University Press, Baltimore, Md. 2008, ) ISBN 0-8018-8597-3.
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons bevat media in verband met Withuis. | | <urn:uuid:2b6f29be-42c2-47de-9d27-78170310e8c2> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Wit_Huis | 2019-07-17T07:02:34Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525094.53/warc/CC-MAIN-20190717061451-20190717083451-00200.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999518 | false |
Bespreking:Pentatonix
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Pentatonix-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
| <urn:uuid:a4408129-4a25-4379-a35a-ac8277adcbc1> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Pentatonix | 2019-07-19T17:09:25Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526324.57/warc/CC-MAIN-20190719161034-20190719183034-00520.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999972 | false |
Patti Davis
Patti Davis | |
Geboortenaam | Patricia Ann Reagan |
---|---|
Geboorte | 21 Oktober 1952 |
Nasionaliteit | Amerikaans |
Beroep(e) | Aktrise, skryfster, en vervaardiger |
Internet-rolprentdatabasis-profiel |
Patti Davis (gebore 21 Oktober 1952) is 'n Amerikaanse aktrise, skryfster, en vervaardiger. Sy is bekend vir haar rolle in die rolprent Tango & Cash (1989) en in die televisiereekse Fantasy Island (1977), Hart to Hart (1979), en Simon & Simon (1981).
Inhoud
Filmografie[wysig | wysig bron]
Rolprente[wysig | wysig bron]
- 1989: Tango & Cash
Televisiereekse[wysig | wysig bron]
- 1977: Fantasy Island
- 1979: Hart to Hart
- 1981: Simon & Simon
- 1992: The Whoopi Goldberg Show
Televisierolprente[wysig | wysig bron]
- 1981: For Ladies Only
- 1983: The Annual Humanitarian of Year Honors Aaron Spelling
- 2007: Sacrifices of the Heart
Video's[wysig | wysig bron]
- 1995: Playboy Celebrity Centerfold: Patti Davis | <urn:uuid:25284da3-dd1e-407a-831b-b790a3d1d1fc> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Patti_Davis | 2019-07-21T00:28:57Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00120.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.992955 | false |
Florence
Kaart | Wapen |
Vlag | |
Land | Italië |
Distrik | Toskane |
Koördinate | |
Gestig op | 59 v.C. |
Oppervlakte: | |
- Totaal | 102,41 vk km |
Hoogte bo seevlak | 50 m |
Bevolking: | |
- Totaal (31 Oktober 2010) | 370 702 |
- Bevolkingsdigtheid | 3 619,8 vk/km |
- Metropolitaanse gebied | 1 500 000 |
Tydsone | UTC +01:00 |
Burgemeester | Dario Nardella |
Amptelike webwerf | comune.firenze.it |
Florence (Italiaans: Firenze) is 'n stad in Italië, die hoofstad van die streek Toskane, en die provinsie Florence. Die stad het omtrent 370 000 inwoners en is aan die Arno-rivier geleë. Dit is die bakermat van die renaissance en hiermee een van die bekendste kultuurstede in Europa. Die historiese sentrum van Florence is in 1982 deur UNESCO as wêrelderfenisgebied gelys.
Museums in Florence[wysig | wysig bron]
- Uffizi, aan die Piazza della Signoria. Kunsmuseum met skilderye van Leonardo da Vinci, Sandro Botticelli, Titiaan, Domenico Ghirlandaio, Hugo Van Der Goes en baie bekende Europese skilders.
- Galleria dell'Accademia, met beeldhouwwerke (Michelangelo se 'David')
- Palazzo Pitti | <urn:uuid:95f1e026-b49e-40d0-9fbf-825cad116652> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Florence | 2019-07-22T05:44:41Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527531.84/warc/CC-MAIN-20190722051628-20190722073628-00280.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.992217 | false |
Groothertogin Anastasia Nikolajewna van Rusland
- Vir Anastasia, die vrou van Iwan die Verskriklike, sien Anastasia Romanowna.
Anastasia Nikolajewna Romanowa | |
Anastasia, omstreeks 1914.
Geboortenaam | Anastasia Nikolajewna Romanowa (Анастаси́я Никола́евна Рома́нова) |
---|---|
Gebore | 5 Junie 1901 Peterhof, Russiese Keiserryk |
Oorlede | 16 Julie 1918 Jekaterinburg, USSR |
Nasionaliteit | Russies |
Ouers | Nikolaas II van Rusland Aleksandra Fjodorowna |
Titel | Groothertogin |
Handtekening |
Anastasia Nikolajewna Romanowa (Russies: Анастаси́я Никола́евна Рома́нова) (Peterhof, 5 Junie 1901 — Jekaterinburg, 16 Julie 1918), groothertogin van Rusland, was die vierde en jongste dogter van tsaar Nikolaas II van Rusland en tsarina Aleksandra Fjodorowna. Sy was die jongste suster van groothertoginne Olga, Tatjana en Maria en tsarewitsj Aleksei.
Anastasia is op sewentienjarige ouderdom in Jekaterinburg oorlede toe sy, haar hele familie en nog vier ander deur die Bolsjewiste doodgeskiet is. Sedert 1918 bestaan daar egter al gerugte dat sy die slagting oorleef het.
Inhoud
Jeugjare[wysig | wysig bron]
Geboorte[wysig | wysig bron]
Omdat tsarina Aleksandra reeds drie dogters agtermekaar gehad het, was daar groot druk op haar toe sy die vierde keer swanger raak om ’n seun te hê wat sy pa kon opvolg as tsaar. Op 5 Junie 1901 het Aleksandra in die paleiskompleks van Peterhof haar vierde kind gehad: weer eens ’n dogter, Anastasia. Die teleurstelling onder die adellikes was groot: Hulle het gevoel dat Aleksandra Rusland gefaal het.
Opvoeding[wysig | wysig bron]
Nikolaas en Aleksandra wou hul kinders self grootmaak, in teenstelling met baie ander Europese heersers. Anastasia het grootgeword in ’n hegte en gelukkige gesin – sy en haar sussies word deur goewernantes en onderwysers voorberei vir hul rol as verteenwoordigers van hul pa en hul vaderland. Hulle kry byvoorbeeld van etiketlesse tot klavier- en taallesse. Vanweë die Duitse en Engelse agtergrond van hul ma kon die groothertoginne baie tale praat: van Duits en Russies tot Engels en Frans. Die meisies is baie eenvoudig grootgemaak. Hulle het op kampbeddens sonder kussings geslaap, soggens in koue water gebad en moes hul eie kamers aan die kant maak. Hulle moes ook naaldwerk in hul vrye tyd doen wat by byeenkomste vir welsyn verkoop is.
Die twee jongste dogters, Anastasia en Maria, is die "Die Klein Paar" genoem. Hulle het ’n kamer gedeel en baie tyd saam deurgebring. Die ouer dogters, Olga en Tatjana, het ook ’n kamer gedeel en was bekend as die "Die Groot Paar." Die vier susters het soms die bynaam OTMA gebruik, wat afgelei is van die eerste letters van hul name.
Anastasia was aan die mollige kant met rooiblonde hare en blou oë. Daarby was sy intelligent en energiek en het vinnig geleer. Sy was ook vol streke en het ’n goeie humorsin gehad, hoewel sy effens lui was en gou verveeld geraak het.
Die Eerste Wêreldoorlog[wysig | wysig bron]
Maria en Anastasia is te jonk om hul voorbeeld te volg. Hulle het egter graag met die soldate gemeng en hulle opgebeur.
Revolusie[wysig | wysig bron]
Die oorlog het groot onrus in Rusland tot gevolg gehad. Aanvanklik het baie Russe hul land se deelname aan die oorlog gesteun, maar die leër het min sukses behaal en teen 1917 het sowat 6 miljoen Russiese soldate reeds gesneuwel. Dit het ook sleg gegaan met die ekonomie: Daar was groot tekorte aan kos en brandstof. Tot groot ontevredenheid van die volk is die kos wat wel daar was na die soldate gestuur en die hongersnood onder die volk het al hoe groter geword. Kosopstande het plaasgevind wat gewelddadig deur die tsaar onderdruk is. Honderde mense het gesterf of is gewond. Dit en ander griewe was die lont wat die Russiese volk sou laat ontplof: Die tsaar en sy gesin was immers al lank ongewild, veral weens die tsarina se Duitse afkoms en haar noue bande met die lekeprediker Grigori Raspoetin.
Op 24 Februarie 1917 begin ’n spontane opstand in Moskou. Soldate skiet selfs hul eie offisiere dood om daaraan deel te neem. ’n Week later, op 2 Maart, doen Nikolaas II onder druk afstand van die troon ten gunste van sy jonger broer, Michail, wat egter ’n dag later die troon van die hand wys. Die nuwe tussentydse regering neem Nikolaas en sy gesin gevange. Hulle word eers onder huisarres geplaas in hul paleis in Tsarskoje Selo (later Poesjkin) om hulle teen die Bolsjewiste te beskerm. Daarna word hulle na Tobolsk in Siberië gestuur. Hulle bly daar tot in November 1917 toe die Bolsjewiste aan die bewind kom. Toe word hulle Jekaterinburg gestuur waar hulle in die Bolsjewiste se hande beland.
Anastasia se dood[wysig | wysig bron]
Die Wit Leër, wat teen die Bolsjewiste se Rooi Leër geveg het en probeer het om die tsaar en sy gesin te bevry, beweeg intussen al hoe nader aan Jekaterinburg. Die Rooi Leër besef dat die stad binnekort in die hande van die Wit Leër sal wees. Om te voorkom dat die keiserlike gesin gered word, word besluit om hulle tereg te stel. In die nag van 16 op 17 Julie 1918 sterf die gesin in die kelder van die Ipatijef-huis op bevel van kommandant Jakof Joerofski in ’n koeëlreën. Soldate steek die lyke hierna aan die brand en gooi dit in ’n mynskag af.
Ontdekking[wysig | wysig bron]
In die tagtigerjare word vyf van die gesin se lyke gevind. Die ligging word eers geheim gehou aangesien die Kommuniste nog aan die bewind is, maar in 1991, ná die val van die Sowjetunie, word die lyk opgegrawe. Om te probeer uitvind wie se lyke ontbreek, word twee ondersoeke gedoen. In die eerste word bevind dat Aleksei en Maria se lyke nie daar is nie, maar in die tweede ondersoek word bevind dit is Aleksei en Anastasia s’n. In albei ondersoeke word egter bevind dat niemand dié slagting sou kon oorleef nie en dat die twee ontbrekende lyke waarskynlik verbrand is.
Die vyf liggame wat gevind is, word in 1998 begrawe in die St. Petrus en Paulus-katedraal in Sint Petersburg – 80 jaar ná die teregstelling. In 2002 word die gesin deur die Russies-Ortodokse Kerk tot heiliges verklaar.
Misterie[wysig | wysig bron]
Ondanks die ondersoeke waarin bevind is dat niemand die teregstelling sou kon oorleef nie, het gerugte ontstaan dat die tsarewitsj en een van sy susters oorleef het. Baie Russe het geglo dit was Aleksei en Maria, terwyl in die Weste geglo is dat dit Aleksei en Anastasia was. Die gevolg was dat baie mense na vore gekom en beweer het dat hulle Maria, Anastasia en Aleksei is.
Die bekendste vrou wat haar as Anastasia voorgedoen het, was waarskynlik Anna Anderson: Sy het sestig jaar lank volgehou dat sy Anastasia is en het ’n groot opskudding veroorsaak. Volgens haar het sy gemaak of sy dood is. Toe ’n barmhartige soldaat sien dat sy nog lewe, het hy haar glo gehelp ontsnap. Van die oorlewende Romanof-familielede het haar selfs geglo.
Anderson is in 1984 dood en haar liggaam is veras. DNS-toetse is in 1994 gedoen op weefselmonsters van Anderson wat in ’n hospitaal gevind is en die bloed van onder andere prins Philip, die Hertog van Edinburgh, wie se ouma aan moederskant ’n suster van die tsarina was. Daarvolgens het Anderson se DNS nie met dié van die Romanof-familie ooreengestem nie.
Films[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons bevat media in verband met Grand Duchess Anastasia Nikolaevna. |
Talle boeke is geskryf en rolprente gemaak oor die lewe van Anastasia, haar dood en die misterie daaromheen. ’n Paar van die prente is: | <urn:uuid:a47509df-6015-48af-a515-8f63071d2260> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Anastasia_Romanowa | 2019-07-16T02:28:23Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524475.48/warc/CC-MAIN-20190716015213-20190716041213-00064.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 1.000005 | false |
Cannes-rolprentfees 1985
Datum | 8-20 Mei 1985 | |
Plek | Cannes, Frankryk | |
Getal prente | 20 (In Kompetisie) 17 (Un Certain Regard) 4 (Kortprente) | |
Webtuiste | Cannes-rolprentfees | |
Belangrike prente | ||
Openingsfliek | Witness | |
Afsluitingsfliek | The Emerald Forest | |
Palme d'Or | When Father Was Away on Business |
Die 38ste jaarlikse Cannes-rolprentfees is van 8-20 Mei 1985 gehou. Die Tsjeggiese akteur, regisseur en draaiboekskrywer Miloš Forman was die voorsitter van die jurie. Altesaam 41 rolprente en kortfilms het om pryse meegeding.
Die Joego-Slawiese rolprent When Father Was Away on Business (Otac na sluzbenom putu) van die regisseur Emir Kusturica het die Palme d'Or gewen.[1][2] Die fees is geopen met Peter Weir se Witness en afgesluit met The Emerald Forest van John Boorman.[3][4][5] Op die fees is eer betoon aan die Amerikaanse akteur James Stewart en is ’n gerestoureerde weergawe van sy 1954-rolprent The Glenn Miller Story van die regisseur Anthony Mann vertoon.[6]
Belangrikste fliekpryse[wysig | wysig bron]
Prys | Rolprent | Regisseur | Land |
---|---|---|---|
Palme d'Or | When Father Was Away on Business (Otac na sluzbenom putu) | Emir Kusturica | Joego-Slawië |
Grand Prix | Birdy | Alan Parker | VSA |
Caméra d'Or | Oriana | Fina Torres | Venezuela |
Jurieprys | Colonel Redl (Redl ezredes) | István Szabó | Hongarye |
Kortfilm-Palme d'Or | Mariage (Jenitba) | Slav Bakalov, Rumen Petkov | Bulgarye |
Tegniese Grand Prix | Insignificance | Nicolas Roeg | Brittanje |
Ander pryse[wysig | wysig bron]
Prys | Wenner | Rolprent | Land |
---|---|---|---|
Beste regisseur | André Téchiné | Rendez-vous | Frankryk |
Beste kunsbydrae | John Bailey, Eiko Ishioka, Philip Glass | Mishima: A Life in Four Chapters | VSA |
Beste akteur | William Hurt | Kiss of the Spider Woman | Brasilië |
Beste aktrise | Norma Aleandro Cher |
The Official Story Mask |
Argentinië VSA |
Verwysings[wysig | wysig bron]
- Meisler, Stanley (21 Mei 1985). "Unusual Choice For Cannes Jury : Yugoslav Film Snares Golden Palm". Los Angeles Times. Besoek op 10 Desember 2013.
- "1985 - The last Congratulations". Besoek op 10 Desember 2013.
- Harmetz, Aljean (9 Mei 1985). "Strong U.S. Presence At 38th Cannes Festival". The New York Times. Besoek op 10 Desember 2013.
- "Celebrating 'Le Cinema' In Cannes". Besoek op 10 Desember 2013.
- Mathews, Jack (20 Mei 1998). "Boorman Is Back on the Cannes Beat". Los Angeles Times. Besoek op 10 Desember 2013.
- "Stereo Version Of `Glenn Miller Story` A Sound Piece Of Show Biz". Chicago Tribune. 12 Mei 1985. Besoek op 10 Desember 2013. | <urn:uuid:c1dc4ae4-2dc0-4c59-99a3-1ee6a2ac0c6c> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Cannes-rolprentfees_1985 | 2019-07-16T02:32:25Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524475.48/warc/CC-MAIN-20190716015213-20190716041213-00064.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.984016 | false |
Bespreking:Plotosidae
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Plotosidae-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
| <urn:uuid:a74aa4b0-8954-434f-aed6-97b2216cfe04> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Plotosidae | 2019-07-17T06:54:30Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525094.53/warc/CC-MAIN-20190717061451-20190717083451-00224.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999978 | false |
Jake Lloyd
Jump to navigation
Jump to search
Jake Lloyd | |
Geboorte | 5 Maart 1989 |
---|---|
Nasionaliteit | Amerikaans |
Beroep(e) | Akteur |
Aktiewe jare | 1996–2001 |
Internet-rolprentdatabasis-profiel |
Jake Lloyd (gebore 5 Maart 1989) is 'n Amerikaanse akteur. Hy is bekend vir sy rolle in die rolprente Jingle All the Way (1996), Unhook the Stars (1996), en Star Wars: Episode I - The Phantom Menace (1999).
Filmografie[wysig | wysig bron]
Rolprente[wysig | wysig bron]
- 1996: Jingle All the Way
- 1996: Unhook the Stars
- 1999: Star Wars: Episode I - The Phantom Menace
- 2001: Madison
Televisierolprente[wysig | wysig bron]
- 1998: Host
Video's[wysig | wysig bron]
- 2001: The Beginning: Making 'Episode I'
- 2001: Star Wars: Episode I - The Phantom Menace - Webisodes
- 2001: Star Wars: Episode I - The Phantom Menace - Behind the Scenes
- 2005: The Chosen One | <urn:uuid:f51a4b54-8ec5-49c2-b311-d96a56f379a2> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Jake_Lloyd | 2019-07-18T11:23:46Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525627.38/warc/CC-MAIN-20190718104512-20190718130512-00384.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.943174 | false |
Dachshund
'n Rooi gladdehaar dachshund | |||||||||||||||||||||||
Alledaagse byname | Teckel (Eur.), Wiener Dog/Hotdog (VS), Sausage Dog (VK/VSA/AUS/S.A.), Bassotto (It.), Sosis (Tur.), Worshond (S.A.) | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Oorsprong | Duitsland | ||||||||||||||||||||||
Hond (Canis lupus familiaris) |
Die Dachshund ( (ook worshond in Afrikaans genoem), is 'n hound-tipe honderas met kort bene en 'n lang lyf. )
Die gewone grootte worshond is ontwikkel om diere wat in gate woon, uit te snuffel en te verjaag, terwyl die miniatuurworshond geteel is om kleiner prooi soos hase te jag. In die Verenigde State van Amerika, was hulle ook gebruik om gewonde takbokke op te spoor en prairiehonde te jag.
Voorkoms[wysig | wysig bron]
Die tipiese worshond het 'n lang lyf en is goed gespierd met kort, stomp bene. Sy voorpote is buitengewoon groot en spaanvormige om uiterste grawe-werk te kan doen. Hy het 'n vel wat los genoeg sit om nie te skeur nie, terwyl hy in smal gate tonnel op soek na sy prooi. Die worshond het 'n diep bors wat groter longkapasiteit en stamina bied wanneer hy prooi ondergronds jag. Sy snoet is lank met 'n vergrote neusgebied om reuke op te spoor.[2]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- "Individual Breed Results for Purebred Dog Health Survey". The Kennel Club. 2006. Besoek op 26 November 2015.
- http://www.almosthomerescue.org/about_dach/history.htm. | <urn:uuid:8d39e251-8ca5-462f-9e7e-5a8343bb61e0> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Dachshund | 2019-07-21T00:23:21Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00144.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.994235 | false |
Bespreking:Majuro
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Majuro-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
| <urn:uuid:45bcda82-1bf0-4811-94c0-78345f80bb37> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Majuro | 2019-07-19T18:52:33Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00008.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999999 | false |
Verwante veranderings
Jump to navigation
Jump to search
Tik 'n bladsynaam om veranderinge aan bladsye te sien wat daarvan of daarheen skakel. (Om inskrywings van 'n kategorie te sien, tik Kategorie:Naam van kategorie). Veranderinge aan bladsye op u dophoulys word in vetdruk aangedui. | <urn:uuid:95e13e76-c490-45b1-b76e-794d85766400> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:OnlangseVeranderingsMetSkakels/Glen_Grey | 2019-07-19T19:11:17Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00008.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999855 | false |
Hulp
Bladsye wat na "Kategorie:Grieks" skakel
←
Kategorie:Grieks
Jump to navigation
Jump to search
Skakels hierheen
Bladsy:
Naamruimte:
alle
(Hoof)
Bespreking
Gebruiker
Gebruikerbespreking
Wikipedia
Wikipediabespreking
Lêer
Lêerbespreking
MediaWiki
MediaWikibespreking
Sjabloon
Sjabloonbespreking
Hulp
Hulpbespreking
Kategorie
Kategoriebespreking
Portaal
Portaalbespreking
Module
Module talk
Gadget
Gadget talk
Gadget definition
Gadget definition talk
Omgekeerde seleksie
Filters
Versteek
insluitings |
Versteek
skakels |
Versteek
aansture
Die volgende bladsye skakel na
Kategorie:Grieks
:
Wys (vorige 50 | volgende 50) (
20
50
100
250
500
).
Gebruiker:Burgert Behr/Kategorieë
(
← skakels
wysig
)
Wys (vorige 50 | volgende 50) (
20
50
100
250
500
).
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Kategorie:Grieks
"
Navigasie-keuseskerm
Persoonlike gereedskap
Nie ingeteken nie
Bespreking
Bydraes
Skep gebruiker
Meld aan
Naamruimtes
Kategorie
Bespreking
Variante
Weergawes
Lees
Wysig
Wysig bron
Wys geskiedenis
Meer
Soek
Navigasie
Tuisblad
Gebruikersportaal
Geselshoekie
Onlangse wysigings
Lukrake bladsy
Hulp
Sandput
Skenkings
Gereedskap
Spesiale bladsye
Drukbare weergawe
Ander tale
Privaatheidsbeleid
Inligting oor Wikipedia
Vrywaring
Ontwikkelaars
Koekieverklaring
Selfoonweergawe | <urn:uuid:ca4d269a-badf-42d2-baa1-3d0a8ca5cda5> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Kategorie:Grieks | 2019-07-19T18:54:10Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00008.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.991365 | false |
Bespreking:Bleona Qereti
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Bleona Qereti-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
| <urn:uuid:83d9f86b-5cea-4a42-a098-b08d4a065401> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Bleona_Qereti | 2019-07-23T11:27:23Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529276.65/warc/CC-MAIN-20190723105707-20190723131707-00488.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999949 | false |
Gebruiker:Xaris333
in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Jump to navigation
Jump to search
Hello.
My main page
is on Greek wikipedia.
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Gebruiker:Xaris333&oldid=1220534
"
Navigasie-keuseskerm
Persoonlike gereedskap
Nie ingeteken nie
Bespreking
Bydraes
Skep gebruiker
Meld aan
Naamruimtes
Gebruikerblad
Bespreking
Variante
Weergawes
Lees
Wysig
Wysig bron
Wys geskiedenis
Meer
Soek
Navigasie
Tuisblad
Gebruikersportaal
Geselshoekie
Onlangse wysigings
Lukrake bladsy
Hulp
Sandput
Skenkings
Druk/eksporteer
Skep boek
Laai af as PDF
Drukbare weergawe
Gereedskap
Skakels hierheen
Verwante veranderings
Gebruikersbydraes
Logboeke
View user groups
Spesiale bladsye
Permanente skakel
Bladinligting
Ander tale
Die bladsy is laas op 6 Desember 2013 om 21:04 bygewerk.
Die teks is beskikbaar onder die lisensie
Creative Commons Erkenning-Insgelyks Deel
. Aanvullende voorwaardes kan moontlik ook van toepassing wees. Sien die
Algemene Voorwaardes
vir meer inligting.
Privaatheidsbeleid
Inligting oor Wikipedia
Vrywaring
Ontwikkelaars
Koekieverklaring
Selfoonweergawe | <urn:uuid:e1145111-8cf2-4e66-82ad-aacf61fd721b> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Gebruiker:Xaris333 | 2019-07-23T11:29:00Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529276.65/warc/CC-MAIN-20190723105707-20190723131707-00488.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999349 | false |
Verwante veranderings
Jump to navigation
Jump to search
Tik 'n bladsynaam om veranderinge aan bladsye te sien wat daarvan of daarheen skakel. (Om inskrywings van 'n kategorie te sien, tik Kategorie:Naam van kategorie). Veranderinge aan bladsye op u dophoulys word in vetdruk aangedui.
Lys van afkortings:
- N
- Met die wysiging is 'n nuwe bladsy geskep. (sien ook die lys van nuwe bladsye)
- k
- Hierdie is 'n klein wysiging
- b
- Hierdie wysiging is deur 'n bot gemaak
- D
- Wikidata-wysiging
- (±123)
- Bladsy is met die aantal grepe gewysig
16 Julie 2019
- Module:Citation/CS1; 20:38 -23 768 K175 Wysigings deur K175 teruggerol na laaste weergawe deur Fluxbot Etiket: Terugrol k
- Module:Citation/CS1; 20:37 +23 768 K175 Sinchroniseer vanaf en:Module:Citation/CS1
- Grieks; 17:15 -24 Dmitri Lytov
14 Julie 2019
- Grieks; 19:55 +252 Dmitri Lytov →Skryfstelsel
- Grieks; 19:51 +1 Dmitri Lytov
- Grieks; 19:50 +60 Dmitri Lytov
- Sjabloon:Cite web; 12:51 -3 641 K175 Vervang bladsyinhoud met '<includeonly>{{#invoke:citation/CS1|citation |CitationClass=web }}</includeonly><noinclude> {{documentation}} </noinclude>' Etiket: Vervanging | <urn:uuid:e4c67cdb-0f9a-4240-9d60-cc004bc0e9e6> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:OnlangseVeranderingsMetSkakels/Slawiese_tale | 2019-07-17T07:15:18Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525094.53/warc/CC-MAIN-20190717061451-20190717083451-00272.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.997649 | false |
Bespreking:309
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die 309-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
| <urn:uuid:6c7231fe-db30-447d-a972-99f27e91fd8e> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:309 | 2019-07-18T11:19:23Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525627.38/warc/CC-MAIN-20190718104512-20190718130512-00432.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999993 | false |
Boekbronne
Jump to navigation
Jump to search
Biblioteke
Suid-Afrika:
- Soek die boek in die Nasionale Biblioteek van Suid-Afrika se katalogus
- Soek die boek in die SEALS Konsortium se biblioteek
- Soek die boek in die Universiteit van Suid-Afrika se biblioteek
- Soek die boek in die Universiteit van die Witwatersrand se biblioteek
- Soek die boek in die Kaapse Hoër Onderwys Konsortium se biblioteek
Wêreldwyd:
- Soek die boek deur WorldCat in jou plaaslike biblioteek se katalogus
Boekwinkels
Suid-Afrika:
Ander lande: | <urn:uuid:8ea9727a-c150-4f67-a110-ef06c69a624d> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Boekbronne/9781845114374 | 2019-07-18T11:53:11Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525627.38/warc/CC-MAIN-20190718104512-20190718130512-00432.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999935 | false |
Verwante veranderings
← CAF
Jump to navigation
Jump to search
Tik 'n bladsynaam om veranderinge aan bladsye te sien wat daarvan of daarheen skakel. (Om inskrywings van 'n kategorie te sien, tik Kategorie:Naam van kategorie). Veranderinge aan bladsye op u dophoulys word in vetdruk aangedui.
Lys van afkortings:
- N
- Met die wysiging is 'n nuwe bladsy geskep. (sien ook die lys van nuwe bladsye)
- k
- Hierdie is 'n klein wysiging
- b
- Hierdie wysiging is deur 'n bot gemaak
- D
- Wikidata-wysiging
- (±123)
- Bladsy is met die aantal grepe gewysig
18 Julie 2019
- Libië; 21:53 +5 Aliwal2012 Etiket: Visuele teksverwerker k
- Libië; 21:48 -73 Aliwal2012 vele taalversorging; was->is Etiket: Visuele teksverwerker
- Libië; 20:56 -22 Aliwal2012 →Demografie
- Libië; 20:50 -7 Aliwal2012 →Ekonomie
- Libië; 20:49 -43 Aliwal2012 Etiket: Visuele teksverwerker
- Libië; 19:29 -26 Aliwal2012 →Politieke geskille met die VSA
- Sierra Leone; 13:17 -34 22.214.171.124 1982s info uitgehaal wat nie meer relevant is nie
- Sierra Leone; 12:59 +15 126.96.36.199 opdateer
- Sierra Leone; 11:50 +2 628 Elana Barker Inligting bygewerk Etiket: Visuele teksverwerker
- Seychelle; 10:05 +2 926 Elana Barker Inligting bygewerk Etiket: Visuele teksverwerker | <urn:uuid:9edacb8b-62f5-4c14-b471-0745c51edf4f> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:OnlangseVeranderingsMetSkakels/CAF | 2019-07-19T19:22:35Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00032.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.99768 | false |
Maak hoofkeuseskerm oop
Soek
Wysigings
← Ouer wysiging
Nuwer wysiging →
Die Suiderstem
(wysig)
Wysiging soos op 11:11, 25 Februarie 2016
7 grepe bygevoeg
,
3 jaar gelede
→Bronne
==Bronne==
*
{{af}}
Muller, C.F.J.
,
1990.
''Sonop in die Suide''
,
. Kaapstad:
Nasionale Boekhandel
, Kaapstad, 1990
.
==Eksterne skakels==
Morne
84 059
wysigings
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:MobileDiff/1425610
" | <urn:uuid:b8963932-cb18-43cf-82ca-7aab04ffcc1b> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.m.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:MobileDiff/1425610 | 2019-07-21T00:07:27Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00192.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999462 | false |
1140
Jump to navigation
Jump to search
1140 |
◄ | 11de eeu | ◄12de eeu► | 13de eeu | ► |
Dae | Eeue | Geskiedenis | Geskiedenisportaal |
Sien ook: Kategorie:1140 |
Kalenders | |
Palermo, Cappella Palatina | |
Die jaar 1140 was 'n skrikkeljaar wat volgens die Gregoriaanse kalender op 'n Maandag begin het. Dit was die 40ste jaar van die 12de eeu n.C. In teenstelling met gewone jare het die jaar 366 dae en 'n 29 Februarie gehad.
Gebeure[wysig | wysig bron]
- Die sinode van Sens veroordeel die leer van die teoloog Pierre Abélard.
- In Palermo word in die Cappella Palatina Bisantynse mosaïeke aangebring | <urn:uuid:28cba6fa-a04e-40de-a3db-10492bd46980> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/1140 | 2019-07-21T01:00:27Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00192.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999805 | false |
Verwante veranderings
Jump to navigation
Jump to search
Tik 'n bladsynaam om veranderinge aan bladsye te sien wat daarvan of daarheen skakel. (Om inskrywings van 'n kategorie te sien, tik Kategorie:Naam van kategorie). Veranderinge aan bladsye op u dophoulys word in vetdruk aangedui.
Lys van afkortings:
- N
- Met die wysiging is 'n nuwe bladsy geskep. (sien ook die lys van nuwe bladsye)
- k
- Hierdie is 'n klein wysiging
- b
- Hierdie wysiging is deur 'n bot gemaak
- D
- Wikidata-wysiging
- (±123)
- Bladsy is met die aantal grepe gewysig
23 Julie 2019
- Verenigde Koninkryk; 11:08 +2 Rooiratel Boris Johnson is die nuwe Eerste minister. Etikette: 2017-bronwysiging, PHP7 k
21 Julie 2019
- Wikipedia:Voorbladartikel; 12:34 +3 K175 Wysigings deur 22.214.171.124 teruggerol na laaste weergawe deur Suidpunt Etiket: Terugrol k
- Wikipedia:Voorbladartikel; 12:30 -3 126.96.36.199 Etikette: Selfoonbydrae, Wysiging op selfoonwerf
- 1999; 08:24 +6 Aliwal2012 →Gebeure
18 Julie 2019
- Frankryk; 10:07 +63 Voyageur →Geloof Etiket: 2017-bronwysiging k
- Frankryk; 09:58 +323 Voyageur →Geloof Etiket: 2017-bronwysiging k
- Frankryk; 09:53 +283 Voyageur →Geloof Etiket: 2017-bronwysiging k | <urn:uuid:e8f2079a-36b7-41e4-adfd-3a50a1d13c9e> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:OnlangseVeranderingsMetSkakels/Carcassonne | 2019-07-23T11:20:36Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529276.65/warc/CC-MAIN-20190723105707-20190723131707-00512.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999303 | false |
Dagen H
Dagen H (H-dag), deesdae "Högertrafikomläggningen" ("Die regterverkeersomskakeling") genoem, was die dag 3 September 1967, waarop al die motorverkeer op Swede se paaie oorgeskakel het om aan die regterkant van die pad te ry. Die "H" staan vir "Högertrafik", die Sweedse woord vir "regterkantse verkeer".
Motivering[wysig | wysig bron]
Al Swede se nabye bure het reeds aan die regterkant gery (insluitend Noorweë en Finland, waaraan Swede grens). Die meeste Swede het ook linkerstuurweergawes (LHD) van hul voertuie bestuur. Dit het tot baie kop-aan-kop botsings gelei, wanneer verbygesteek is op die smal tweelaanpaaie, wat algemeen in Swede voorkom as gevolg van sy lae bevolkingsdigtheid en lae verkeersvlakke. Nietemin was die voorgestelde verandering baie ongewild, en is daar herhaaldelik daaroor gestem in die vorige veertig jaar. In 'n 1955-referendum het 83 persent van die publiek daarvoor gestem om bestuur aan die linkerkant te behou.
Uitvoering[wysig | wysig bron]
In 1963 het die Riksdag (parlement) egter die verandering goedgekeur, en het die Statens Högertrafikkommission ("staats-regterhand-verkeerskommissie") tot stand gekom om daaroor toesig te hou. Daar is toe afgeskop met 'n vier-jaar onderrigprogram van die breë publiek, ook met behulp van sielkundiges. Die veldtog het die bemarking en vertoon van die Dagen H-logo oral op verskeie herdenkingsitems, insluitende melkkartonne, manskortbroeke en vroue-onderklere behels. Die Sweedse televisie het selfs 'n wedstryd vir liedjies oor die verandering uitgeskryf; die weninskrywing was "Hou aan die regterkant, Svensson" deur Die Telstars.
Soos Dagen H nader gekom het, is elke kruising toegerus met 'n ekstra stel pale met verkeersligte en -tekens in swart plastieksakke toegedraai. Vroeg op die oggend van Dagen H het werkers die strate ingevaar om die swart plastiek te verwyder, sodat motoriste kon oorskakel na die nuwe regs-ry. Net so is 'n parallelle stel lyne op die paaie met wit verf geverf, en daarna met 'n swart band bedek. Voor Dagen H het die Sweedse paaie geel lyne gebruik. | <urn:uuid:64afa0e8-6772-4ee6-88ad-37d06d966ab5> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Dagen_H | 2019-07-18T11:24:22Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525627.38/warc/CC-MAIN-20190718104512-20190718130512-00456.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999942 | false |
Rooibeklyster
Jump to navigation
Jump to search
Rooibeklyster | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Bewaringstatus | ||||||||||||||||
Wetenskaplike klassifikasie | ||||||||||||||||
Binomiale naam | ||||||||||||||||
Turdus libonyana (Smith, 1836) |
Die Rooibeklyster (Turdus libonyanus) is 'n algemene standvoël en plaaslike nomade in boomveld met oop onderbos, ook in parke en tuine. Die voël is 21 – 22 cm groot en weeg 50 - 70 gram. In Engels staan die voël bekend as die Kurrichane Thrush.
Sien ook[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons bevat media in verband met Turdus libonyana. |
- Alfabetiese lys van Suid-Afrikaanse voëls
- Lys van Suid-Afrikaanse voëls (Groepeer)
- Lys van Suider-Afrikaanse voëls volgens wetenskaplike name | <urn:uuid:278a2f77-499a-47f2-abd1-f4f2cb882672> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Rooibeklyster | 2019-07-19T19:35:31Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00056.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.971826 | false |
Hulp
Bladsye wat na "Vivian Reed (stomrolprentaktrise)" skakel
←
Vivian Reed (stomrolprentaktrise)
Jump to navigation
Jump to search
Skakels hierheen
Bladsy:
Naamruimte:
alle
(Hoof)
Bespreking
Gebruiker
Gebruikerbespreking
Wikipedia
Wikipediabespreking
Lêer
Lêerbespreking
MediaWiki
MediaWikibespreking
Sjabloon
Sjabloonbespreking
Hulp
Hulpbespreking
Kategorie
Kategoriebespreking
Portaal
Portaalbespreking
Module
Module talk
Gadget
Gadget talk
Gadget definition
Gadget definition talk
Omgekeerde seleksie
Filters
Versteek
insluitings |
Versteek
skakels |
Versteek
aansture
Die volgende bladsye skakel na
Vivian Reed (stomrolprentaktrise)
:
Wys (vorige 50 | volgende 50) (
20
50
100
250
500
).
Bespreking:Vivian Reed (stomrolprentaktrise)
(
← skakels
wysig
)
Wys (vorige 50 | volgende 50) (
20
50
100
250
500
).
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Vivian_Reed_(stomrolprentaktrise)
"
Navigasie-keuseskerm
Persoonlike gereedskap
Nie ingeteken nie
Bespreking
Bydraes
Skep gebruiker
Meld aan
Naamruimtes
Bladsy
Bespreking
Variante
Weergawes
Lees
Wysig
Wysig bron
Wys geskiedenis
Meer
Soek
Navigasie
Tuisblad
Gebruikersportaal
Geselshoekie
Onlangse wysigings
Lukrake bladsy
Hulp
Sandput
Skenkings
Gereedskap
Spesiale bladsye
Drukbare weergawe
Ander tale
Privaatheidsbeleid
Inligting oor Wikipedia
Vrywaring
Ontwikkelaars
Koekieverklaring
Selfoonweergawe | <urn:uuid:5d1cbae8-009b-4347-8ec2-a681c5a0f48c> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Vivian_Reed_(stomrolprentaktrise) | 2019-07-19T18:53:30Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00056.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.99566 | false |
SpesBona
Hersien
19:00
+770
Bygewerk
22:45
+284
21:45
+1 340
Aliwal2012
→Lande met 'n tydelike EDI-status
21:18
-92
taalversorging
21:58
-1
1 gemis
07:47
+13
ODI→EDI (verkies in Afr.)
07:34
-80
geen wysigingsopsomming nie
15:51
+8
Addbot
Verplasing van 1 interwikiskakels wat op [[d:|Wikidata]] beskikbaar is op d:q175157
04:15
-102
Verplasing van 13 interwikiskakels wat op [[d:|Wikidata]] beskikbaar is op d:q175157
-704
EmausBot
r2.7.2+) (robot Bygevoeg: simple:One Day International
22:11
+33
Xqbot
r2.7.3) (Robot: verander ne:एक दिवसीय अन्तर्राष्ट्रीय na ne:अन्तर्राष्ट्रीय एक दिवसीय क्रिकेट
04:12
+22
Teks geskuif vanaf "Een dag internasionaal"
21:14
+3 591
Robot: dubbele aanstuur na Een dag internasionaal reggemaak
17:29
22.214.171.124
Stuur aan na Een dag internationaal
10:50
+36 | <urn:uuid:c617b2f9-75a4-44d9-9183-d86c5cb53a6f> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.m.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Geskiedenis/Internasionale_eendagwedstryd | 2019-07-21T00:09:35Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00216.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.960678 | false |
Henry Travers
Jump to navigation
Jump to search
Henry Travers | |
Geboortenaam | Travers John Heagerty |
---|---|
Geboorte | 5 Maart 1874 |
Nasionaliteit | Engels |
Sterfte | 18 Oktober 1965 (op 91) |
Beroep(e) | Akteur |
Internet-rolprentdatabasis-profiel |
Henry Travers (5 Maart 1874 – 18 Oktober 1965) was 'n Engelse akteur. Hy was bekend vir sy rolle in die rolprente Ball of Fire (1941), Mrs. Miniver (1942), Shadow of a Doubt (1943), en It's a Wonderful Life (1946).
Filmografie[wysig | wysig bron]
Rolprente[wysig | wysig bron]
- 1933: The Invisible Man
- 1933: Reunion in Vienna
- 1935: Captain Hurricane
- 1935: Pursuit
- 1936: Too Many Parents
- 1940: Anne of Windy Poplars
- 1940: Primrose Path
- 1941: Ball of Fire
- 1941: A Girl, a Guy, and a Gob
- 1942: Mrs. Miniver
- 1943: Shadow of a Doubt
- 1943: Madame Curie
- 1943: The Moon Is Down
- 1944: None Shall Escape
- 1945: The Bells of St. Mary's
- 1945: Thrill of a Romance
- 1946: It's a Wonderful Life
- 1946: Gallant Journey | <urn:uuid:fcf18854-efc4-4922-9ace-52a860e30afe> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Henry_Travers | 2019-07-22T06:07:46Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527531.84/warc/CC-MAIN-20190722051628-20190722073628-00376.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.851562 | false |
Aimee Mullins
Aimee Mullins | |
Geboorte | 20 Julie 1975 |
---|---|
Nasionaliteit | Amerikaans |
Beroep(e) | Aktrise, vervaardiger, en regisseuse |
Internet-rolprentdatabasis-profiel |
Aimee Mullins (gebore 20 Julie 1975) is 'n Amerikaanse aktrise, vervaardiger, en regisseuse. Sy is bekend vir haar rolle in die rolprente Young Ones (2014) en Appropriate Behavior (2014), en in die televisiereekse TEDTalks (2006) en Stranger Things (2016).
Filmografie[wysig | wysig bron]
Rolprente[wysig | wysig bron]
- 2002: Cremaster 3
- 2014: Young Ones
- 2014: Appropriate Behavior
- 2015: In Stereo
- 2019: On Thin Ice
- 2019: Cornerman
- What Breaks the Ice
Televisiereekse[wysig | wysig bron]
- 2006: TEDTalks
- 2016: Stranger Things
- 2019: Devs
Televisierolprente[wysig | wysig bron]
- 2010: Tom Brokaw Presents: Bridging the Divide | <urn:uuid:abc35a28-fea9-4e16-b2c6-e2150a51da10> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Aimee_Mullins | 2019-07-23T11:33:12Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529276.65/warc/CC-MAIN-20190723105707-20190723131707-00536.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.995957 | false |
George Edward Post
George Edward Post | |
Gebore | 1838 |
---|---|
Oorlede | 1909 |
Nasionaliteit | Amerikaans |
Vakgebied | Geneeskunde, Teologie, Plantkunde. |
Instelling(s) | Amerikaanse Universiteit van Beiroet |
Alma mater | Universiteitskollege van New York |
Beïnvloed deur | Alfred Charles Post |
Hy het oorspronklik gegradueer aan die Universiteitskollege van New York. [2] Hy het later 18 artikels in Arabies gepubliseer, insluitend Arabic Dictionary of the Holy Bible, Classification and Study of Principles of Plant Physiology and Function asook Rules How to Succeed. Hy het ook twee tekste van Arabies na Engels vertaal.[2] Post published broadly in the areas of natural history, medicine, and theology.[3]
Post het oor 'n wye spektrum op die gebiede van natuurhistoriese geskiedenis, geneeskunde en teologie gepubliseer. [4] Post het formeel 221 taxa beskryf en in 1896 'n uitgebreide volume oor die Plante van Sirië, Palestina en Sinai gepubliseer. Hy was ook in 1893 'n bydraer tot Smith se Bybelwoordeboek. [5] Hy was ook in 1932 die mede-redakteur (saam met John Edward Dinsmore), van Flora of Syria, Palestine, And Sinai: Volume 1: A Handbook of The Flowering Plants and Ferns, Native and Naturalized From The Taurus to Ras Muhammad en From the Mediterranean Sea to The Syrian Desert, Vol I and II. [6] Dit sluit die beskrywing van baie nuwe plante, insluitende Iris hermona in . [7]
Die standaard-outeursafkorting Post word gebruik om hierdie persoon as die skrywer aan te dui wanneer 'n botaniese naam aangehaal word.
Ander Bronne[wysig | wysig bron]
- Jessup, H. H., 1910. Fifty-three years in Syria. New York: Fleming H. Revell. 2 volumes.
- Khoury, G.Y., 1992. The founding fathers of the American University of Beirut biographies. Beirut: American University of Beirut. Pp 232 (English), 215 (Arabic).
- Musselman, L.J., 2006. The botanical activities of George Edward Post (1838-1909). Archives of natural history 33(2): 282-301.
Eksterne Skakels[wysig | wysig bron]
Sien ook[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- Sjabloon:Cite AMB1920
- Mounir(Munir) E Nassar, M.D., FACP Clinical Medicine Research History at the American University of Beirut, Faculty of Medicine (120-1974) op Google Boeke
- L.J. Musselman and N.S. Saoud, 2004. The Type Specimens of George Edward Post in Beirut and Geneva. Turkish Journal of Botany, 28, 155-160.
- L.J. Musselman and N.S. Saoud, 2004. The Type Specimens of George Edward Post in Beirut and Geneva. Turkish Journal of Botany, 28, 155-160.
- Robert E. Thompson A History of the Presbyterian Churches in the United States op Google Boeke
- "Flora of Syria, Palestine, And Sinai". abebooks.com. Besoek op 31 October 2016.
- "Iridaceae Iris hermona Dinsm.". ipni.org (International Plant Names Index). Besoek op 24 October 2016. | <urn:uuid:a10786e2-219e-48ff-b885-1097b50b93b7> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/George_Edward_Post | 2019-07-23T11:45:33Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529276.65/warc/CC-MAIN-20190723105707-20190723131707-00536.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.978644 | false |
Hierdie kategorie bevat die volgende 2 subkategorië, uit 'n totaal van 2.
Hierdie kategorie bevat slegs die volgende bladsy. | <urn:uuid:51efe708-3f35-407d-87d7-b2b3bdb4f6ce> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Kategorie:1794 | 2019-07-17T06:52:42Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525094.53/warc/CC-MAIN-20190717061451-20190717083451-00320.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999958 | false |
Lampreiagtiges
Die lampreie en slymlampreie is waarskynlik die primitiefste gewerweldes wat vandag nog lewe. Hoewel hulle met die eerste oogopslag baie soos palings lyk, is verskeie belangrike eienskappe wat egte visse wel besit, by hulle afwesig. Die primitiefste eienskap van die diere is dat hulle geen kake gedurende enige tyd van hulle lewensiklus het nie. In plaas van kake het die lampreie 'n tregtervormige suier, waarmee hulle hulle aan visse en obligate seelewende soogdiere vasheg.
Algemeen[wysig | wysig bron]
Vandag is 25 spesies lampreie en 20 spesies slymlampreie die enigste lewende verteenwoordigers van die superklas Agnatha. Hierdie diere stam af van voorgangers uit die Ordovicium (ongeveer 400 miljoen jaar gelede). Die algemene naam van hierdie uitgestorwe diere is die ostrakoderms, wat gekenmerk was deur die uitsonderlike pantsering van hulle kopgedeelte. Hulle en verwante groepe was volop gedurende die Siluur en die Devoon, totdat hulle teen die einde van die Devoon (345 miljoen jaar gelede) grotendeels uitgesterf het.
'n Aantal van die kenmerkende vertebrate-eienskappe ontbreek heeltemal by die Lampreiagtiges. Die diere het geen kake, geen bors of bekkenvinne, geen skouer- of bekkengordel, en ook geen milt of skubbe nie. In plaas van deur ʼn werwelkolom met grate, word stewigheid slegs deur 'n kraakbeenagtige chorda dorsalis (die voorloper van gewerweldes se werwelkolom) aan die liggaam verleen.
Die chorda dorsalis word deur 'n bindweefsellaag omring, wat plek-plek kraakbeenagtige verdikkings het wat as verdere versterking vir die struktuur dien. Die vinne word ook met kraakbeenstawe versterk, maar die stawe is nie aan die chorda dorsalis verbind nie. Die skedel bestaan uit 'n kraakbeenvloer waaraan 'n aantal kapsules vasgeheg is. Hierdie kapsules omring die brein en huisves ook die sintuie. Lampreie beweeg deurdat W-vormige miotome (‘n spiersegment) saamtrek, waardeur die liggaam kronkelend na vore gedryf word.
Die plat liggaam en die dorsale en anale (stert-) vinne druk die liggaam voort. Hoewel lampreie geweldige aktiwiteit gedurende beweging toon, is hulle pogings ondoeltreffend en die diere toon moeisame vordering. Ventraal (dit wil sê aan die onderkant) van die chorda dorsalis en net agter die skedel word die mandjieagtige farinks aangetref, waarmee asemgehaal word. Die diere verkry hulle suurstof uit water, wat die liggaam deur die mond binnekom.
Hier word die water van die slukderm weggekeer en via 'n respiratoriese buis na die farinks gevoer. Na gaswisseling word die water na buite gelaat deur 7 ronde kieusplete. Voor en skuins onder die skedel vind 'n mens 'n kraakbeenagtige ring wat die tregtervormige snuit ondersteun. Die snuit het 'n verskeidenheid spiere wat behulpsaam is met die vassuig aan die gasheer, asook met die werking van die tong.
Sowel die suier as die tong is toegerus met tande, maar die tong se tande is groter en skerper as die van die suier. Lampreie se tande kan nie vergelyk word met die van ander gewerweldes nie, omdat dit van epidermale afkoms is. Die ronde bek van lampreie het daartoe gelei dat taksonome hulle as die klas Cyclostomata geklassifiseer het. Met behulp van hierdie ronde suiersnuit heg hulle hulle aan 'n gasheer vas, soos suierhake aan mure vassuig. Die tande in die bek help die dier om stewiger vas te kleef, terwyl hulle die skerp en goed ontwikkelde tande van die tong gebruik om 'n gat in die gasheer se lyf te maak.
Lampreie[wysig | wysig bron]
Die klas Cyclostomata word in 2 ordes ingedeel. Die bekendste en grootste orde is die orde Petromyzontia, waartoe die lampreie of die sogenaamde "nege-oë" behoort. Die naam "nege-oog" slaan op die 7 ronde kieu-openinge, die ware oog en 'n neusgat, wat op die oog af na 9 oë lyk. Volwasse lampreie bring die grootste deel van hul lewe in die see deur. Hul lê egter hul eiers in varswater en uit die eiers broei die ammosetelarwes uit.
Hierdie diertjies is aanvanklik deurskynend, maar lyk na 'n ruk baie soos palings. Hulle kan lank as ammosetelarwes in varswater leef, waar hulle hulle in die modder ingrawe. Gedurende hierdie lewensfase verkry die organismes hulle voedsel deur klein deeltjies organiese materiaal uit die water te filtreer. Die voeding van die ammoseteiarwe toon 'n aantal ooreenkomste met die van die lansetvisse, maar die lamprei gebruik spieraksie in plaas van cilia om water deur die farinks te laat stroom.
Gedurende gedaantewisseling (metamorfose) begin die mond sy kenmerkende ronde vorm aanneem, terwyl die tande, tong en gepaardgaande spiere ontwikkel. Die gepaarde oë verskyn vir die eerste keer en die longe ontwikkel tot sakke in die farinks. Afhangende van die spesie kan die diere nou stroom af beweeg en bereik die see as volwasse lampreie. Die grootste lamprei is die seelamprei (Petromyzon marinus), wat 1 m lank kan word. Die dier kan tot 125 tande aan sy suigsnuit hê. Hierdie dier is 'n ektoparasiet (uitwendige parasiet) van see visse soos makriele, kabeljoue en andere.
Die gasheer word aangeval deurdat die lamprei aan die vel vaskleef en die tong met sy skerp tandjies dan gebruik om 'n gat deur die skubbe en vel te rasper. Dan suig hulle stukkies weefsel en die slagoffer se bloed op. Om te voorkom dat die bloed stol, skei die lamprei 'n teenstollingsvloeistof af, waarvan die samestelling nog onbekend is. Periodiek kan die lampreie die prooi los en self vry rondswem. Gedurende hierdie tyd kan hulle ook van aas lewe, maar sodra 'n geskikte nuwe gasheer gevind word, word die hele proses van aanhegting herhaal.
Daar is nie eenstemmigheid oor die klassifikasie van lampreie nie. Twee genera word onderskei op grond van hulle habitat. Seelewende lampreie, wat ook grater as die ander is, word onder die genus Petromyzon ingedeel. Hulle verskil ook ten opsigte van die mondstruktuur, veral wat die aantal en rangskikking van die tande betref, van die varswatergenus Lampetra. Die 2 genera toon groot ooreenkomste wat paargewoontes betref. Alle lampreie sal in 'n rivier stroom op swem tot by 'n plek wat geskik is vir paring.
Wanneer die genus Petromyzon gereed is vir paring, sal hulle uit hul woongebiede, in die geval die Atlantiese Oseaan, die Middellandse See, die Noord- en die Oossee, na die riviere beweeg. Gedurende die tog stroom op toon lampreie 'n merkwaardige behendigheid om teen klippe uit te klim, en dan van rots tot rots te spring deur net hulle suiers te gebruik. Hulle neem geen voedsel gedurende die migrasie in nie, maar lewe van opgegaarde voedselreserwes.
Gedurende die tog word die geslagsorgane voorberei vir die komende paring. Wanneer ʼn geskikte plek stroom op gevind is, kom 'n aantal pare byeen, waar hulle 'n paringsplek vorm deur 'n ring klippe om 'n holte met hulle suiers te pak. Bevrugting geskied uitwendig en die spartelende diere roer genoeg sand om om die eiers mee te bedek. Na die paringsproses kom die diere uitgeput voor en hulle sterf kort daarna. Ammosetelarwes broei na 'n sekere tyd uit en die lewensiklus word herhaal. Twee spesies varswaterlampreie word in Europa aangetref. Hulle is kleiner diere as die seelamprei, maar word moeilik van mekaar onderskei.
Die rivierlamprei (Lampetra fluviatilis) is groter as die beek-lamprei (Lampetra planeri). Hulle gewoontes verskil ook omdat die beeklampreie as volwasse diere hoegenaamd geen voedsel inneem nie en glad nie migreer nie. Varswaterlampreie het 'n groot gevaar ingehou vir die forelnywerheid in Noord-Amerika omdat hulle sulke effektiewe parasiete van die visse was. In die meeste waters van die Europese vasteland bestaan daar nie so 'n gevaar nie, want waterbesoedeling bedreig die voortbestaan van die diere. Sowel die bee-klamprei as die rivierlamprei word nou in Nederland en België deur wetgewing teen uitroeiing beskerm. Nog 2 genera word in die Suidelike Halfrond in gematigde waters aangetref, maar geen lampreie kom in Suid-Afrika voor nie.
Slymlampreie[wysig | wysig bron]
Die slymlampreie behoort tot die orde Myxinoidea, wat die tweede lewende orde in die klas Cyclostomata is. 'n Ander naam vir slymlampreie is blindelampreie, omdat die diere se oë gereduseer is tot nuttelose oorblyfsels. Die diere kan wel veranderinge in ligintensiteit waarneem - nie deur hulle oë te gebruik nie, maar met behulp van ligreseptors (gemodifiseerde, liggevoelige senuwee-eindpunte), wat oor die dier se oppervlak versprei is.
Hulle oë het mettertyd alle funksie verloor, waarskynlik weens die dier se lewenswyse. Slymlampreie is baie doeltreffende aasdiere. Hulle habitat is die sanderige seebodem, waar hulle hulle ingrawe totdat hulle van ʼn dooie of sterwende vis naby hulle bewus word, waarskynlik deur ʼn baie gevoelige reuksintuig. Slymlampreie se neusgate sit voor aan die gesig, terwyl lampreie s'n bo-aan die kop sit.
Die slymlamprei gaan die dooie dier deur die mond binne en om beweging binne die dooie diere aan te help, is daar 2 rye slymkliere aan weerskante van die buik. Verder voel die dier sy pad oop deur sensitiewe tentakels aan weerskante van die mond. Die dooie visse se binnekant word geheel en al uitgeëet, totdat net 'n sak van vel en bene oorbly. 'n Aantal van die diere kan hulle binne-in een vis voed. Altesame 123 slymlampreie is al in een dooie vis gevind.
Voorheen was hierdie diere 'n pes in die Noord-Atlantiese Oseaan, waar hulle vissermanne se vangste gereeld bederf het deur sterwende visse binne te gaan terwyl hulle in die nette spartel. Daar is weinig oor slymlampreie se voortplanting en hul jong stadia bekend. Een spesie, die Noord-Atlantiese slymlamprei (Myxine glutinosa), was vroeer volop in die Noordsee. Omdat die dier se habitat nou deur treilnette versteur word, is die spesie vandag skaarser.
'n Studie van die lampreie en slymlampreie kan vir bioloë ʼn aanduiding gee van die gewoontes, fisiologie en inwendige anatomie van die Agnatha van 400 miljoen jaar gelede. 'n Mens moet egter in gedagte hou dat vandag se Cyclostomata 'n tydperk van omtrent 300 miljoen jaar se ontwikkeling deurgaan het nadat die ander lede van hulle klas uitgesterf het.
Bronne[wysig | wysig bron]
- Wêreldspektrum, 1982, ISBN 0908409575 band | <urn:uuid:c3445ed7-56b1-4332-9b1c-ccad97c17912> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Lampreiagtiges | 2019-07-18T11:38:12Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525627.38/warc/CC-MAIN-20190718104512-20190718130512-00480.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 1.000005 | false |
Henodus
Jump to navigation
Jump to search
Henodus chelyops Tydperk: Trias | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wetenskaplike klassifikasie | ||||||||||||||||||
Binomiale naam | ||||||||||||||||||
Henodus chelyops von Huene, 1936 |
Henodus chelyops was ’n spesie seereptiele van die uitgestorwe orde Placodontia. Dit het in die Laat Triasperiode voorgekom en fossiele daarvan is in Tübingen, Duitsland, ontdek. Dit was sowat ’n meter lank. | <urn:uuid:3098a3fc-9b52-4078-9820-17d05a9c99ef> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Henodus | 2019-07-21T00:21:31Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00240.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.889571 | true |
Johannes Henricus Meiring Beck
Johannes Henricus Meiring Beck | |
Minister van Pos- en Telegraafwese
Ampstermyn 1915 – 1919 | |
Eerste minister | Louis Botha |
---|---|
Persoonlike besonderhede
Gebore | 28 November 1855 Worcester, Kaapkolonie |
Sterf | 15 Mei 1919 (op 63) Kaapstad, Unie van Suid-Afrika |
Politieke party | Suid-Afrikaanse Party |
Eggenoot/eggenote | Emily Mary Kuys |
Kind(ers) | 3 |
Sir Johannes Henricus Meiring Beck (1855–1919), bekend as Meiring Beck, was 'n Suid-Afrikaanse minister en komponis. Hy is gebore op Worcester in 1855. Hy ontvang sy onderwys aan die South African College en kwalifiseer in die geneeskunde in Edinburg, Skotland, in 1879. Hy praktiseer in Kaapstad en in 1898 word hy parlementslid vir Worcester. Hy verwerf gou aansien vanweë die Beck-wet. In 1908 word hy 'n Kaapse afgevaardigde na die Nasionale Konvensie. Met Uniewording is hy aangestel as senator en in 1916 word hy onder Louis Botha Minister van Pos- en Telegraafwese, 'n pos wat hy tot sy dood in 1919 behou. Hy woon baie jare in die Ou Drosdy op Tulbagh. Hy doen baie vir die bewaring van Suid-Afrikaanse monumente en was 'n vaardige komponis. Hy sterf in 1919.
Werk[wysig | wysig bron]
Van Beck se bekende werke sluit in:[1]
- Meiring Beck, JH. "An enquiry into the cause of camp fever at Kimberley". (1883). 3 Transactions. 48–52.
- Meiring Beck, JH. "Pathology from an 'evolution' point of view". (1885). 4 Transactions. 34–39, 40–44.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ( ) "S2A3 Biographical Database of Southern African Science". www.s2a3.org.za. Besoek op 2 Augustus 2018. | <urn:uuid:27bffa8f-51bb-480b-aa17-734601197802> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Johannes_Henricus_Meiring_Beck | 2019-07-21T00:40:41Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00240.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999532 | false |
NGC 9
Jump to navigation
Jump to search
NGC 9 | ||||
’n 2MASS-beeld van NGC 9. | ||||
Soort stelsel | Spiraalsterrestelsel | |||
Sterrebeeld | Vlieënde Perd | |||
Tipe | Sb: pec[1] | |||
Waarnemingsdata (Epog J2000) | ||||
Regte klimming | 00h 08m 54.7s [1] | |||
Deklinasie | +23° 49′ 01″[1] | |||
Skynmagnitude | 14,35[1] | |||
Besonderhede | ||||
Afstand (ligjaar) | 142 ± 31 miljoen[2] | |||
Skynbare grootte | 1,3' x 0,7' [1] | |||
Rooiverskuiwing | 0,015104[1] | |||
Ander name | UGC 78, PGC 652 | |||
NGC 9 is ’n spiraalsterrestelsel sowat 140 miljoen ligjare van die Aarde af in die sterrebeeld Vlieënde Perd. Dit is op 27 September 1865 deur Otto Struve ontdek.[3] Dit is sowat 2,7 boogminute van NGC 8 af geleë.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- "NED results for object NGC 0009". National Aeronautics and Space Administration / Infrared Processing and Analysis Center. 2008. Besoek op 24 November 2008.
- "Distance Results for NGC 0009". NASA/IPAC Extragalactic Database. Besoek op 2010-05-03.
- Steinicke, Wolfgang (2010). Observing and Cataloguing Nebulae and Star Clusters. Cambridge University Press. p. 283. ISBN 978-0-521-19267-5.
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
- NGC 9 op WikiSky: DSS2, SDSS, GALEX, IRAS, Hydrogen α, X-Ray, Astrophoto, Sky Map, Artikels en foto's
- Wikimedia Commons het meer media in die kategorie NGC 9.
- Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia | <urn:uuid:348715b5-5edd-4164-8e90-7a27776a61a1> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/NGC_9 | 2019-07-21T00:41:09Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00240.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.975725 | false |
Arena Pernambuco
Jump to navigation
Jump to search
Arena Pernambuco | ||
Ligging | São Lourenço da Mata (Recife), Brasilië | |
---|---|---|
Koördinate | Koördinate: | |
Kapasiteit | 44 300[1] | |
Oppervlak | Gras | |
Konstruksie | ||
Eerste sooi gespit | Oktober 2010 | |
Gebou | Oktober 2010 – Mei 2013 | |
Geopen | 22 Mei 2013[2] | |
Boukoste | R$ 500 miljoen[3] VSD226 miljoen EU€ 166 miljoen | |
Huurders | ||
Arena Pernambuco is 'n sokkerstadion in São Lourenço da Mata (Recife), Brasilië. Dit was een van die gasheerstadions vir die FIFA Sokker-Konfederasiebeker in 2013 en FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 2014. Die stadion het 'n kapasiteit van 46 160.
Inhoud
Fotogalery[wysig | wysig bron]
Wedstryde[wysig | wysig bron]
FIFA Sokker-Konfederasiebeker in 2013[wysig | wysig bron]
- Hoofartikel: FIFA Sokker-Konfederasiebeker in 2013.
Datum | Tyd | Span 1 | Telling | Span 2 | Rondte | Toeskouers |
---|---|---|---|---|---|---|
16 Junie 2013 | 19:00 | Spanje | 2–1 | Uruguay | Groep B | 41 705 |
19 Junie 2013 | 19:00 | Italië | 4–3 | Japan | Groep A | 40 489 |
23 Junie 2013 | 16:00 | Uruguay | 8–0 | Tahiti | Groep B | 22 047 |
FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 2014[wysig | wysig bron]
- Hoofartikel: FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 2014.
Datum | Tyd | Span 1 | Telling | Span 2 | Rondte | Toeskouers |
---|---|---|---|---|---|---|
14 Junie 2014 | 22:00 | Ivoorkus | 2–1 | Japan | Groep C | 40 267 |
20 Junie 2014 | 13:00 | Italië | 0–1 | Costa Rica | Groep D | 40 285 |
23 Junie 2014 | 17:00 | Kroasië | 1–3 | Meksiko | Groep A | 41 212 |
26 Junie 2014 | 13:00 | Verenigde State | 0–1 | Duitsland | Groep G | 41 876 |
29 Junie 2014 | 17:00 | Costa Rica | 1–1 (e.t.) (5–3 n.S.) | Griekeland | Agste eindrondte | 41 242 |
Sien ook[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ( ) "CNEF - Cadastro Nacional de Estádios de Futebol" (PDF). 18 Januarie 2016. Besoek op 6 Junie 2016.
- ( ) http://www.worldofstadiums.com/south-america/brazil/itaipava-arena-pernambuco/
- ( ) "High cost, corruption claims mar Brazil World Cup". The Washington Post. 12 Mei 2014. Besoek op 12 Mei 2014. | <urn:uuid:12335f03-c1d0-45ea-a638-7bff35af6f6d> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Arena_Pernambuco | 2019-07-16T02:49:44Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524475.48/warc/CC-MAIN-20190716015213-20190716041213-00184.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.967565 | false |
Bespreking:Pieter Groenewald
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Pieter Groenewald-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
| <urn:uuid:0c098e5e-23bc-4b7d-b336-d0610309c48d> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Pieter_Groenewald | 2019-07-16T02:34:14Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524475.48/warc/CC-MAIN-20190716015213-20190716041213-00184.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999966 | false |
Matabele-opstand
Met die koms van die jare 1890 het die kolonisasie van Rhodesië (huidige Zimbabwe) so bevredigend gevorder dat die uitbreek van 'n opstand die meeste koloniste verras het. Op 20 Maart 1896 is 141 blankes in Matabeleland vermoor en op 14 Junie nog 103 in Masjonaland. Onder die groot heldedade was dié van die Mazoe-patrollie. In Bulawayo, Salisbury (huidige Harare) en elders het die inwoners laers getrek. Die onderdrukking van die rebelle was besonder moeilik selfs nadat troepe onder kolonel Plumer (later veldmaarskalk) van die Kaap gestuur is, en ander onder sir Frederick Carrington. Ná die terugtrekking van die Matabeles na die Matopovesting sou die gevegte waarskynlik onbeperk aangehou het, was dit nie vir die waagstuk van Cecil John Rhodes, wat, vergesel van dr. Hans Sauer, Johann Colenbrander, Vere Stent en twee naturelle, Jan Grootboom en Makunga, die vyand se vesting onbewapend binnegestap en hulle uiteindelik oorreed het om die wapens neer te lê. Die gevegte is, na 'n jaar in Oktober 1897, beëindig, nadat nog 62 blankes gesterf en 139 gewond is.
Matabele-opstand | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Deel van Matabele-oorloë | |||||||
Strydende partye | |||||||
Verenigde Koninkryk | Ndebeles Sjona | ||||||
Aanvoerders | |||||||
Robert Baden-Powell Frederick Carrington Cecil Rhodes |
Mlimo † Sikombo Inyanda | ||||||
Ongevalle en verliese | |||||||
400 | 50 000+ | | <urn:uuid:7b523912-a3c2-4c53-b2aa-01562648efff> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.m.wikipedia.org/wiki/Matabele-opstand | 2019-07-19T18:47:29Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00104.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999743 | false |
T.T. Cloete
Theunis Theodorus Cloete (1924–2015) was 'n bekroonde Afrikaanse digter, Bybelvertaler, letterkundige en akademikus. In die 1970’s was hy by die hersiening van die Afrikaanse Kerkgesange betrokke en later by die 1993-vertaling van die Bybel in Afrikaans.[1] Cloete was vir lank aan die Potchefstroomse Universiteit (nou Noordwes-Universiteit) se Skool vir Tale en Skryfkuns verbonde. Hy het verskeie pryse vir sy werke ontvang, onder andere die Ingrid Jonker-prys, W.A. Hofmeyr-prys, Hertzogprys (twee keer) en die Andrew Murray-prys. Cloete skryf aanvanklik onder die skuilnaam T. Jansen van Rensburg (sy oupa se naam) en publiseer verskeie van sy gedigte in tydskrifte onder die skuilnaam om die water te toets voor hy in 1980 met Angelliera debuteer.
T.T. Cloete | |
Geboortenaam | Theunis Theodorus Cloete |
---|---|
Gebore | 31 Mei 1924 Vredefort, Oranje-Vrystaat |
Oorlede | 29 Julie 2015 (op 91) Potchefstroom, Noordwes |
Alma mater | PU vir CHO |
Titel | Professor |
Instelling | Universiteit van Port Elizabeth PU vir CHO |
Vakgebied | Letterkunde |
Bekend vir | Verskeie digbundels |
Eerbewyse | Hertzogprys W.A. Hofmeyrprys Ingrid Jonkerprys |
Webblad | ttcloete.com |
Inhoud
Lewe en werkWysig
Vroeë lewe en opleidingWysig
Theunis Theodorus Cloete is op 31 Mei 1924 op Vredefort in die Vrystaat gebore, waar sy pa ’n boer was.[2] Sy voorname beteken “Vryburger” en “Geskenk van God”. Tot aan die einde van 1939 gaan hy op Vredefort skool aan die Hoërskool Chris van Niekerk, waar hy standerd agt slaag. Daarna matrikuleer hy in 1941 aan die Hoërskool Monument in Krugersdorp. In 1942 begin hy om Teologie te studeer aan die Universiteit van Pretoria, maar polio bring ’n einde aan sy studies. Gedurende sy lang siekbed ontwikkel hy ’n voorliefde vir letterkunde en na sy herstel begin hy in 1945 met die studie van letterkunde onder professor Gerrit Dekker by die Potchefstroomse Universiteit vir Christelike Hoër Onderwys (tans Noordwes Universiteit). Hy behaal in 1947 die B.A.-graad, in 1948 die Universiteits Onderwysdiploma en in 1949 die M.A.-graad, almal met onderskeiding. Sy verhandeling vir sy M.A.-graad is N.P. van Wyk Louw se siening van die geestelike lewe as teen-natuurlike en sy profeetskap daarvan.
In 1949 is hy tydelik dosent aan die Potchefstroomse Universiteit en onderwyser aan die Hoërskool Gimnasium op die dorp. Einde 1949 vertrek hy na Nederland en sit onder leiding van N.P. van Wyk Louw sy studies aan die Gemeentelijke Universiteit van Amsterdam voort. In hierdie tyd trou hy met Anna van Zyl, ’n huwelik waaruit drie seuns en twee dogters (Riana en Thea) gebore word. Hy promoveer in Januarie 1953 met ’n vergelyking tussen Trekkerswee van Totius en Joernaal van Jorik van D.J. Opperman.[3]
LoopbaanWysig
In Februarie 1953 aanvaar hy ’n lektoraat in Afrikaans-Nederlands aan die Potchefstroomse Universiteit, word later senior lektor en in 1962 word hy bevorder tot professor. In hierdie tyd verwerf hy veral bekendheid as literator. In 1963 gaan hy weer oorsee en doen navorsing in Amsterdam en Oxford. Met die stigting van die Universiteit van Port Elizabeth aanvaar hy in 1965 ’n professoraat in Afrikaans-Nederlands en Algemene Taal- en Literatuurwetenskap aan hierdie universiteit, waar hy ook vanaf 1967 soms waarneem as rektor. Hy word die eerste dekaan van die Fakulteit Lettere daar en dien as lid van die Senaat in die Universiteit. In 1968 ondergaan hy ’n ernstige operasie, wat hom vir ’n ruk in ’n rolstoel laat beland. Hy keer in Januarie 1970 terug na die Potchefstroomse Universiteit as hoogleraar in Afrikaans-Nederlands.
Hy en sy vrou besoek Europa weer in 1973. Onder voorsitterskap van Gerrit Dekker word hy aangestel as lid van die Sensuurraad en dien vir meer as tien jaar lank, tot 1975, op hierdie raad. In hierdie hoedanigheid is hy betrokke wanneer die eerste Afrikaanse roman, André P. Brink se Kennis van die aand, verbied word. Hy is lid van die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns en lid van die Maatschappij der Nederlandse Letterkunde in Leiden, Nederland. By die Akademie dien hy in die Fakulteitsraad en Raad en is vir baie jare lid en ook voorsitter van die Letterkundige Komitee. Verder dien hy ook in liggame soos die Raad vir Geesteswetenskaplike Navorsing, advieskomitees van die regering en onderwysliggame.
’n Ernstige gesondheidsterugslag in 1975 dwing Cloete om, op aanbeveling van sy geneeshere, te bedank uit die Akademie vir Wetenskap en Kuns en ander komitees waarop hy dien en sy aandag te beperk tot sy universiteitswerk. Hy ly aan outo-immunisering, ’n toestand waartydens die liggaam immuniseringstowwe afskei, terwyl daar niks is om te immuniseer nie. Die stowwe val dan die liggaam self aan, wat baie pyn veroorsaak en beweging aansienlik bemoeilik. In 1983 tree hy weens swak gesondheid af as hoogleraar, maar hou daarna steeds aan om Afrikaanse poësie en literêre teorie te doseer as buitengewone professor aan die Potchefstroomse Universiteit.
Openbare voordragteWysig
Hy gee verskeie belangrike openbare voordragte. Op 16 September 1977 lewer hy die Langenhoven-gedenklesing aan die Universiteit van Port Elizabeth onder die titel Totius se organiese beskouing (deur die universiteit gepubliseer), terwyl hy in 1980 die N.P. van Wyk Louw-gedenklesing by die Randse Afrikaanse Universiteit aanbied onder die titel Van Wyk Louw se fundamenteel dramatiese instelling (opgeneem in Die oopgelate kring, ’n bundeling van die eerste elf sodanige gedenklesings onder redaksie van F.I.J. van Rensburg). By verskeie geleenthede lees hy ook van sy eie werk in die openbaar voor, onder andere by Versindaba se jaarlikse feeste. Tydens die Klein Karoo Nasionale Kunstefees van 2014 op Oudtshoorn tree hy op in die produksie God die digter. Dit bestaan uit ’n keur uit sy gedigte wat deur sy assistent Babette Viljoen en die kunstenaar Olga Leonard aaneengeskakel is om die skeppingsverhaal te vertel. Sommige van die gedigte is getoonset en gesing, terwyl Cloete self die ander voorlees. Hierdie produksie word onder regie van Lize Beekman aangebied. Na sy dood word daar by Aardklop van 2015 ’n reeks video-opnames vertoon wat in 2014 gemaak is, waarin hy praat oor sy werk aan die psalm-omdigtings.[4]
1933 Vertaling van die BybelWysig
In die vyftigerjare is hy betrokke by die hersiening van die 1933-vertaling van die Bybel in Afrikaans en in die sewentigerjare help hy ook met die hersiening van die Afrikaanse Kerkgesange. Weens sy statuur as digter en sy besonder wye taalkennis (benewens Afrikaans, Engels en Nederlands kan hy ook Duits, Hebreeus, Grieks, Latyn en Italiaans lees), word hy in die tagtigerjare deur die interkerklike komitee vir Psalms getaak met die opdrag van ’n nuwe Psalmberyming. Hy is langer as tien jaar besig met hierdie groot taak wat in 2002 tot ’n einde kom met die ingebruikneming van die groot nuwe “Liedboek van die Kerk”.
Persoonlike leweWysig
Sy vrou doen nierkanker op en vir die laaste vier jaar van haar lewe versorg hy haar self. Sy is op 2 Mei 2007 oorlede. Na haar dood bly hy in ’n meenthuis op sy seun Theo se erf in Potchefstroom. Hy doen kanker in sy regterbors op, wat hy laat verwyder, waarna die kanker in 2010 in sy linkerbors hervat. ’n Gewas so groot as ’n hoendereier word uit sy linkerbors gesny. Hy is op Woensdag, 29 Julie 2015 op die ouderdom van 91-jaar in die MooiMed-hospitaal op Potchefstroom oorlede. Sy letterkundige nalatenskap word by die Noordwes Universiteit bewaar.[5]
SkryfwerkWysig
PoësieWysig
Reeds van standerd ses af skryf hy deurlopend deur sy lewe gedigte, wat hy in die beginjare self toonset en sing. Die gedwonge rus wat hy moet neem tydens sy gesondheidsterugslag in 1975 bied hom die geleentheid om meer tyd aan sy digkuns te spandeer. Om die water te toets laat hy party van hierdie gedigte in Tydskrif vir Letterkunde publiseer, aanvanklik onder die skuilnaam T. Jansen van Rensburg (sy oupa se naam). Later publiseer hy ook in Standpunte. In 1981 lewer hy ’n verrassende debuut as digter met Angelliera en vestig hy hom dadelik as ’n digter van formaat. Die titel is ’n samevatting van “angel” (wat die satiriese gedigte in die bundel aandui, maar ook seksuele konnotasies het), “lier” (musiekinstrument), “liriek” (die Griekse lira, wat as instrument van die winde hemel en aarde verbind) en “angelier” (tradisioneel verbind met suiwer liefde en die huwelik, wat die gedigte oor seks, die huisgesin en die pyn en vreugdes hiervan aandui). Die meerduidige betekenis van die titel sluit die gedigte in die bundel oop en dui ook aan hoe die digter ’n harmoniese eenheid tussen alle dinge vooropstel. Aansluitend hierby is die liriese lofprysinge van die God wat alle dinge verbind. Die natuur is ook ’n belangrike motief, terwyl op satiriese wyse gebreke in die samelewing uitgewys word.[6][7][8][9][10] Angelliera verwerf die Ingrid Jonker-prys en die W.A. Hofmeyr-prys in 1981 en is in dieselfde jaar op die kortlys vir die toekenning van die Louis Luyt-prys. In 1990 word hierdie bundel saam met Jukstaposisie met die Rapportryersprys bekroon.
Jukstaposisie se titel dui reeds aan dat dinge (en afdelings) naas mekaar gestel word om beide die teenstellings as die ooreenkomste op digterlike wyse te betrag. Die gedigte is ’n verwondering oor die grootsheid van God se skepping, wat in sy wese teenstellend en paradoksaal is, met die teenstelling self ’n wonder. So word daar verbande gevind tussen die mees disparate dinge wat vernuftig van verskeie hoeke verken word, terwyl alles op ’n manier interafhanklik is. Die agt genommerde afdelings word binne hierdie oorkoepelende verband tot eenheid gesnoer deur motiewe (lewe en dood, wreedheid en skoonheid, digterskap, blywende aarde teenoor verganklike mens) vernuwend te herhaal en ander gesigspunte daarop te betrek.[11][12][13][14] Die Louis Luyt-prys word in 1983 aan Jukstaposisie toegeken en in 1990 wen hierdie bundel saam met Angelliera die Rapportryersprys.
Allotroop werk met die gegewe van ’n ernstige siekbed, waardeur ’n herwaardering van die aardse en goddelike volg. Die eerste deel van die titel is afgelei van die Griekse “allos” wat “anders” beteken en verwys na die feit dat ’n toestand of oerelement in meer as een vorm kan voorkom. Die tweede deel van die titel (“troop”) word normaalweg geassosieer met stylfigure of die uitbreiding van standaardbetekenis soos byvoorbeeld die geval is by gebruik van ’n metafoor. Die saambinding wys ook op die chemiese verskynsel dat sekere elemente en verbindinge (soos koolstof, fosfor en swawel) in meer as een vorm kan bestaan. Telkens word dus ander vorms van dieselfde onderwerp weergegee, sodat die eendersheid van ander (verskillende) dinge ervaar kan word. Die sewe afdelings van hierdie bundel betrek verskeie verskyningsvorms van die aardse bestaan, soos lewe en dood, groei en aftakeling, aanvaarding en verset, wat elkeen op eie manier deel is van die groot geheel en dus eerder aanvullings van mekaar is as teenoorgesteldes.[15][16][17] Allotroop wen die C.N.A.-prys in 1985, die W.A. Hofmeyr-prys in 1986 en saam met Idiolek die Hertzogprys in 1987 en is op die kortlys vir die toekenning van die Rapportprys in 1986.
Idiolek is die taalkundige term vir die spreekvariant wat ’n individu praat. Dit word gevorm deur die woordkomponente “idios”, wat in Grieks eie of privaat beteken, en “dialek”. Sekere reeds bekende temas keer hier terug, soos die wonderlike samehang en aaneenskakeling van disparate en verwante dinge en die herhalingspatrone in die skepping. Primêre verwysings is uit die musiek, die Bybel en die algemene Westerse literatuur. Die bundel het agt afdelings, met deurlopende motief van die mens as middel om die kosmos rondom hom weer te gee. Waarnemings word dan in die spreker se eie taal (of idiolek) verwoord.[18][19][20] Idiolek word in 1987 saam met Allotroop met die Hertzogprys bekroon.
Die titel Driepas (ook musiekmaat) stel reeds die klawer-simbool op die voorblad bekend wat dien as bindmiddel vir die bundel, met die drie sirkels wat mekaar versny en dus onlosmaakbaar aan mekaar verweef is. Die titel roep ook die Drie-eenheid op, waardeur die Skepping (tematiek van die bundel) ontstaan het. Die klawer is verder simbool van vrugbaarheid, lente, oorvloedigheid, ywer en geluk. Aansluitend hierby is ook die koepel en boog belangrike simbole, waardeur die hemelse gewelf en die aarde ook verbind word. Soos in sy vorige bundels vorm hierdie lywige bundel weereens ’n hegte eenheid. Dit word in elf afdelings verdeel.[21][22][23] Driepas verower in 1990 die W.A. Hofmeyr-prys en is in dieselfde jaar op die kortlys vir die toekenning van die C.N.A.-prys, terwyl dit in 1992 op die kortlys is vir die toekenning van die Helgaard Steyn-prys.
In Met die aarde praat bring Cloete ervaring van die natuur en skepping onder woorde. Die titel is ontleen uit die Bybelse boek Job, wat ook as onderbou dien vir die soeke na God in Sy skepping, en is dubbelsinnig daarin dat die digter nie net “met” nie maar veral “oor” die aarde praat en dan ook oor die goddelikheid soos dit in die aarde gemanifesteer word. Die digter se tegniese vaardigheid en verbluffende rymvernuf, ook in ongewone rympatrone, word in hierdie bundel tot ’n nuwe hoogtepunt gevoer.[24][25][26][27][28][29] Met die aarde praat verower in 1993 die Hertzogprys, die Rapportprys en die Rapportryersprys.
Die titel van Uit die hoek van my oog impliseer om iets terloops of in die verbygaan waar te neem, sonder om daarop te fokus. Dit is egter juis die fyn waarnemingsvermoë wat beïndruk. Tematies sluit die bundel by sy voorafgaande bundels aan en bevat dit verse oor byvoorbeeld diere, sosiale kommentaar en satire, meelewende verse oor siekte, ouderdom en verval, kunstenaars, Bybelse gegewens met hedendaagse toepassings en landskappe van oor die hele wêreld. Nuut is ’n groter klem op die hedendaagse Suid-Afrika en die negatiewe pad wat dit inslaan.[30][31]
Heilige nuuskierigheid sit Cloete se hele oeuvre se tematiese verbinding van dinge en die mens met mekaar en die kosmos voort, waardeur die digter die Goddelike inwerking deur en tussen alle dinge probeer naspeur. Die titel is afgelei van ’n opmerking van Einstein en die bundel beeld dan ook uit die nuuskierigheid oor die wetenskap, die kosmos en die ouerwordende liggaam wat mettertyd verval. Daar is verder die afdeling Ambraal met liefdesgedigte gerig aan sy vrou, terwyl sosiopolitieke en kulturele kommentaar ook gelewer word.[32][33] Heilige nuuskierigheid is in 2008 op die kortlys vir die Universiteit van Johannesburg-prys.
Uit die wit lig van my land gesny is ’n huldigingsbundel aan Anna, sy oorlede vrou, wat in ’n beperkte, bibliofiele uitgawe uitgegee word. Hierdie uitgawe word op 2010 almal by Aardklop uitverkoop, waarna die bundel ook in gewone formaat uitgegee word. Die gedigte is almal geskryf na Anna se dood en behandel haar as persoon, maar besin ook oor die wonder van ’n menslike verbintenis binne ’n verhouding, binne gesinsverband en in die geborgenheid van huis en tuin. Die verhouding word dan die raamwerk waarbinne die mens se verganklikheid deur liefde oorwin word.
Onversadig getuig weereens van die digter se belesenheid, insig en vermoë om totaal uiteenlopende dinge in ’n eenheid saam te snoer. Die titel getuig van die onversadigbare drang na kennis van ’n magdom onderwerpe. Die gedigte is ook onversadigbaar in hulle beperkte vermoë om uiting te gee aan die onbeperkte heerlikheid van die heelal. In die bundel word die paradoks van menswees en die ewige soeke na insig en kennis en betekenis ondersoek, van die klassieke tot die moderne tye. So tree dit in gesprek met ouer digters soos Toon van den Heever en Theo Wassenaar en beskryf dit die wisselvalligheid van die menslike bestaan vanaf Bybelse tye. Sterflikheid en die verganklike aard van die mens is ’n deurlopende tema. Daar is gedigte oor liefde en die dood, met ’n aantal gedigte wat gewy word aan die dood van die digter se vrou. Hierin word wegbeweeg van die konvensie dat dit teen die dekorum van hierdie soort gedig is om die lyding en oorsaak van die pyn en dood te beskryf. Die pynlike agteruitgang word dus op aangrypende manier belig. Die temas binne die bundel is divers en sluit in disparate dinge soos Rembrandt, uitkomsgerigte onderwys, molle en die Dakar-tydren, weergegee in ’n wisselende toonaard (byvoorbeeld satiries, skertsend, ironies, speels, parodies) in ’n groot aantal vorms wat wissel van kwatryn tot vrye vers.[34][35] Onversadig is in 2012 op die kortlyste vir die toekenning van die W.A. Hofmeyr-prys, die ATKV-poësieprys en die Universiteit van Johannesburg-prys.
Karnaval en Lent se titel verwys na die uiterste kontras tussen die vleeslike en geestelike, soos beliggaam in die uitspattighede van oordadige kos- en drankgebruik wat die karnaval kenmerk wat volg ná die einde van die sobere vastyd wat in die Katolieke tradisie as Lent bekend staan. Hierdie bundel staan weer in die lig van die strewe na groter insig in die aard van die komplekse verhouding tussen God, mens en natuur en die skakeling daarvan met die woordambag, ’n kerntema in Cloete se gehele digterskap.[36][37] Karnaval en Lent is in 2015 op die kortlys vir die toekenning van die Elisabeth Eybers-prys en die ATKV-prys vir poësie.
PsalmsWysig
Cloete is teksdigter van die NG Kerk wat hoofsaaklik verantwoordelik is vir die omdigting van die Psalms, wat saam met enkele ander goedgekeurde omdigtings van ander digters opgeneem word in die omvangryke Liedboek van die Kerk. Sy omdigtings is nie ’n verwerking of hersiening van wat in Hollands en deur Totius gedoen is nie, maar is oorspronklike werk. In sy omdigtings oorkom hy vele van die swakhede van Totius se herberymings, veral argaïese woordgebruik, en in sommige verse transponeer hy deur vindingryke woordgebruik die Hebreeuse grondteks na ’n hedendaagse Suid-Afrika. Al die omdigtings is egter nie noodwendig verbeterings nie, veral wanneer Cloete se Psalm 8 langs die oorspronklike van Totius geplaas word. Die Andrew Murray-prys word in 2002 aan die Liedboek van die Kerk toegeken.[38]
VersamelbundelsWysig
Die baie ryk ure is ’n keur uit sy gedigte saamgestel deur Heilna du Plooy, Joan Hambidge en die digter self.[39] Sy gedigte word in verskeie versamelbundels opgeneem, waaronder Groot verseboek, Die Afrikaanse poësie in ’n duisend en enkele gedigte, Digters en digkuns, Die mooiste Afrikaanse liefdesgedigte, Die dye trek die dye aan, Goudaar, Honderd jaar later, Woordpaljas, Die goue vreugde, Voorspraak en die Versindaba bundels wat jaarliks na hierdie fees uitgegee word.
ProsaWysig
Cloete skryf ook kortverhale, wat onder andere in Tydskrif vir Letterkunde en Standpunte gepubliseer word.
Sy kortverhaaldebuut maak hy in 1984 met Die waarheid gelieg. Hierin is 22 kort verhalende tekste gebundel, wat in vier afdelings georden word, onder die titels Dichters liegen de waarheid, … weet ons mos, hoe digters lieg, Lie creatively en Alles leugens. Soos die titels aandui, gaan die verhale dus almal oor die waarheid en die leuen en word die sentrale gedagte uitgelig dat die verhaal fiksie (leuen) is, maar tog die waarheid verbeeld deur die menslike kondisie wat dit uitbeeld. Die bedrieër handel oor die man wat na ’n mislukte affair deur die vroue van die gemeenskap verguis word. Betekenisvol is hulle motivering nie dat die man immoreel opgetree het nie, maar dat hy hulle illusies vernietig het en hulle dus eerder die leuen as die waarheid wou gehad het. Die verhaal Veg om te verloor is ’n hoogtepunt in die bundel. Dit is die verhaal van twee susters wie se Vrystaatse ouers vyftig jaar tevore met die Anglo-Boereoorlog neutraal gebly en die gesin as gevolg daarvan besonder welvarend geword het, maar die susters in hulle jeugjare deur die gemeenskap verwerp is. Hierdie verwerping speel in op hulle gemoedstoestand sodat hulle later hulle besittings vernietig in ’n poging om net weer deur mense aanvaar te kan word. Dokter Diedericks leer om te lag is ’n vernuftige verwerking en kommentaar op J. van Melle se bekende Oom Diederik leer om te huil. In ’n meer moderne milieu onderneem Dokter Diedericks ’n soortgelyke reis as Oom Diederik, maar hy leer die les dat slegs diegene wat geleer het om op aarde te lag, hemel toe sal gaan. Mooi klere is ’n verhaal van ’n puntenerige man vir wie alles altyd op sy plek moes wees. Na sy dood bly al sy klere en besittings onaangeraak. Sy verhouding met sy sekretaresse was kuis, want hy wou nie sy klere uittrek sodat dit kreukel nie. Nie al die verhale is op peil nie en sommige steek nog vas by die anekdotiese. Party verhale word ook aangebied as vertelling (soms in verlede tyd) eerder as om dit te dramatiseer en sodoende meer onmiddellik te maak.[40][41][42][43][44]
Identikit is sy tweede kortverhaalbundel en bevat sewentien meestal kort tekste. Die titel verwys na die saamgestelde beeld van ’n verdagte wat moet help by die oplos van ’n misdaad. Die skrywer poog dan in hierdie bundel om die mensdom se identikit op te bou om sodoende die lewensraaisel te probeer oplos. Die identikit is egter onmiddellik ook ’n beraming van die werklike en kan per definisie nie ’n akkurate weergawe van die werklikheid wees nie. Tegnies vernuwend is die oorskryding en vermenging van die grense van tradisionele tekstipes soos die essay, anekdote en verhaal. Verskeie invalshoeke word gebruik en die stem van die storieverteller, filosoof en gelowige kom saam met ander perspektiewe aan die beurt. Die verhale is egter nie almal op peil nie en sommige word weinig meer as meditasies of didaktiek.[45][46][47]
Van sy kortverhale word opgeneem in versamelbundels, waaronder Die Afrikaanse kortverhaalboek saamgestel deur Abraham H. de Vries, Vertellers van Merwe Scholtz en Vuurslag onder redaksie van Hennie Aucamp.
Die ander een is ek is sy digterlike credo, waarin hy skryf oor sy siening van die lewe en die mens as deel van die skepping. Hy sluit hierin ook outobiografiese materiaal in. Die titel verwys na die soeke van die digter na die kernpersoon wat hy nooit vind nie, die soeke na die self in die ander een.
DramaWysig
Die drama Onderhoud met ’n bobbejaan maak sy buiging tydens die Kampustoneelfees van 1985 en word ook gepubliseer. Hierin word professor Gibbon, wat die naam van ’n aapsoort het, aan die einde van sy lewe deur Kwestor en haar televisiespan ondervra met die doel om ’n video-opname te maak. Tydens die loop van die gesprek word die professor gedwing om selfondersoekend antwoorde te vind op die lewensvrae. Die gedwonge eerlikheid van hierdie proses en die pynlikheid van sy herinneringe takel hom fisies en geestelik af. Hy word blootgestel in sy swakheid en valsheid in die soeke na eer wat hy lewenslank nagestreef het, wat gekontrasteer word met die positiewe beeld wat hy na buite weerkaats het. Terugflitse na die verlede (onder andere na ’n voorval tussen hom en sy verpleegster Helen en ’n voorval tussen hom en sy dogter Lea) en die gedurige teenwoordigheid van hersenskimme word gebruik om die dramatiese handeling te versterk. Gibbon is deurentyd besig om te transformeer tot ’n bobbejaan, sodat die verskil tussen mens en dier gaandeweg opgehef word. Die intellektuele diepgang van die drama en die dialoog, waarin die wesenlike van menswees indringend ondersoek word, maak van die drama iets besonders. Vindingryk is ook die benutting van eietydse tegnologiese middele waardeur die gebeure verewig word. As drama gaan dit egter mank aan handeling en karakterdifferensiasie en word dus meer van ’n gedagtedrama as ’n opvoerdrama.[48][49][50][51][52][53]
LiteratorWysig
Aanvanklik maak Cloete sy naam as letterkundige kritikus en nie as digter of kreatiewe skrywer nie. Sy doktorale proefskrif word gepubliseer as Trekkerswee en Joernaal van Jorik, waar hy hierdie eposse van Totius en D.J. Opperman met mekaar vergelyk met betrekking tot die wese en waarde van elkeen in die geheel, afsonderlik en in verhouding met mekaar en tot die ontwikkeling van die Afrikaanse poësie. Rob Antonissen dui in Kern en tooi aan dat Cloete se proefskrif sy kennis van albei gedigte grootliks vermeerder het en spesifiek met betrekking tot Joernaal van Jorik ook nuwe interpretasie openbarings gemaak het.
Cloete is die skrywer van meer as honderd wetenskaplike artikels oor sy vakgebied en ’n aantal monografieë. Beskouings oor poësie is ’n huldigingsbundel met sy sestigste verjaarsdag aan Gerrit Dekker, waarvan hy een van die medeskrywers is, terwyl hy saam met T.C. Bothma die boek Opstelonderrig skryf.
Die wêreld is ons woning nie is ’n studie oor die werk van Totius, waarin vier opstelle oor Totius se werk gebundel word. In ’n tweede afdeling word gedigte van Totius opgeneem waarna in die opstelle verwys is.[54]
In die reeks Monografieë uit die Afrikaanse letterkunde is hy verantwoordelik vir kort oorsigte oor die lewe en werk van Totius en Eugène N. Marais. “
Op die woord af bundel opstelle oor die poësie en versdramas van N.P. van Wyk Louw. Die agt opstelle behandel in sommige gevalle ’n oorsigtelike beeld van Louw se werk, terwyl afsonderlike opstelle gewy word aan die gedig Die swart luiperd, die gedigsiklus Vier gebede by jaargetye in die Boland, Germanicus en Raka.[55][56][57][58]
Kaneel is ’n bundel met letterkundige opstelle, terwyl Tetralogie van F.A. Venter die vier Groot Trek-romans van Venter behandel. Hy skryf ’n Gids by D.J. Opperman se Senior Verseboek wat as handleiding vir leerlinge bedoel is, asook die Blokboeke Twee idilles: Martjie en Trekkerswee, Joernaal van Jorik en Hoe om ’n gedig te ontleed. Die verhouding tussen die skrywer en sy volk en Wat is literatuur? is publikasies van die Potchefstroomse Universiteit. Sy resensies en vakkundige artikels verskyn in verskeie tydskrifte en koerante.
VertaalwerkWysig
Hy doen ook verskillende vertalings uit veral die Franse letterkunde, naamlik gedigte, dramas en verhale wat opgeneem is in sy dig- en verhalebundels. Sy vertaling van E. Labiche se drama Meneer Perrichon gaan op reis word gepubliseer en hy vertaal ook verskeie ander werke uit die Franse letterkunde.
RedakteurWysig
As redakteur bring hy verskeie navorsingswerke tot publikasie, onder andere Die Afrikaanse literatuur sedert sestig (waar hy die oorsig oor die poësie van hierdie tydperk skryf[59][60][61]), Gids by die literatuurstudie (saam met Elize Botha en Charles Malan[62][63]) en Literêre terme en teorieë. Literêre terme en teorieë word genomineer vir die 1992 Rapportprys vir nie-fiksie.[64][65]
Die boek Skrywers in beeld 1: NP van Wyk Louw, word deur hom saamgestel.[66][67][68] Hy is ook samesteller van verskeie bloemlesings en verhalebundels, waaronder die bloemlesings uit die Nederlandse letterkunde Van Hooft tot Luyken (saam met Gerrit Dekker) en Van Hendrik van Veldeke tot Spieghel, Vyfling (dramas van vyf Hertzogpryswenners), Faune (’n bloemlesing uit Afrikaanse gedigte met die dier as tema[69]), Totius: Vyftig gedigte en Dit kom van ver af (’n kortverhaalbundel van bekende en minder bekende skrywers wat nostalgie weerspieël en spesiaal vir die bundel geskryf is[70][71]). Saam met P.D. van der Walt en Len Dekker stel hy Poort 72 saam, ’n keur uit die werk van hoërskoolleerlinge, en saam met Rudolph Willemse stel hy Lens 78/79 saam, ’n keur uit gedigte van die Potchefstroomse Skrywerskring.
EerbewyseWysig
Benewens die talle pryse wat sy letterkundige werke verower, word sy persoon en werk gereeld op ander maniere vereer. In 1976 ontvang hy die Gustav Preller-prys vir Literatuurwetenskap en Letterkundige Kritiek van die Akademie en in dieselfde jaar ’n oorkonde van die Afrikaanse Studentebond vir die uitbouing van Afrikaanse vakliteratuur vir gebruik aan hoër opvoedkundige inrigtings. In 1981 kry hy een van vyf van die Raad vir Geesteswetenskaplike Navorsing se gesogte prestige navorsingsbeurse, waaruit die omvangryke publikasie en standaardwerk Literêre terme en teorieë ontstaan. Ten tye van sy sestigste verjaarsdag in 1984 word die huldigingsbundel In teen die groot vergeet onder redaksie van Hein Viljoen aan hom oorhandig. Die Potchefstroomse Universiteit ken in 1986 ’n eredoktoraat aan hom toe. In 1990 ontvang hy ’n goue medalje en oorkonde van die stadsraad van Potchefstroom vir sy kulturele bydrae en kry hy ook die Rapportryersprys vir al sy poësie. Die SAUK laat in 1991 ’n dokumentêre program oor sy lewe en werk maak en saai dit op televisie uit onder die titel Die heelal is ’n taalkristal. Hy word in 1992 vereer met die Staatspresident se Orde vir Voortreflike Diens (Goud) vir sy primêre skryfwerk, sy wetenskaplike navorsing en sy algemene kulturele bydrae. Sy sewentigste verjaarsdag in 1994 word onder andere gevier deur ’n huldigingsprogram wat Obelisk-Musiek en die Streekraad vir Kultuursake in die Studio van die Staatsteater aanbied, met toonsettings van gedigte van hom uit sy digbundels Driepas en Jukstaposisie op die program. Die Pretoriase Technikon vereer hom in 1996 vir sy werk as skrywer en taalkundige met ’n toekenning in die vorm van ’n moderne beeldhouwerk. In 1997 is hy die Digter van die Jaar van die S.A. Polisiediens se kultuurvereniging, Akpol.
Die Kanseliersmedalje van die Potchefstroomse Universiteit word in 2001 aan hom toegeken vir sy omdigting van die 150 Psalms in moderne Afrikaans. Die Afrikaanse Taal- en Kultuurvereniging ken in 2002 die ATKV Prestige-prys, die hoogste toekenning van hierdie organisasie, aan hom toe ter erkenning van sy omdigting van die Psalms, gepubliseer in die Liedboek van die Kerk, terwyl die Andrew Murray-prys in dieselfde jaar vir dieselfde werk toegeken word. Ook die Akademie erken hierdie werk deur aan hom in 2002 die N.P. van Wyk Louw-medalje en die Pieter van Drimmelen-medalje toe te ken. Ook in 2002 kry hy ’n Alumni-oorkonde van die Bond van Oud-Pukke en ’n oorkonde van die Potchefstroomse Stadsraad vir sy himnologiese werk. Radiogeskiedenis word in 2002 gemaak wanneer die dokumentêre program Theuns Cloete: Psalm-omdigter oor die Paasnaweek gelyktydig op sewe gemeenskapstasies in Suid-Afrika uitgesaai word.[72] Dames Aktueel gee in 2003 ’n toekenning aan hom vir sy taal- en letterkundige werk en sy bydrae as skrywer, terwyl die Lid van die Uitvoerende Raad vir Onderwys in Noordwes hom in 2004 vereer met ’n toekenning vir “die mees vindingryke persoon-baanbreker in onderwys”. In 2006 kry hy van die Hoërskool Monument die skool se spesiale gedenktoekenning, wat elke vyf jaar aan ’n oud-leerling toegeken word vir voortreflike en buitengewone diens aan die samelewing. Die Federasie van Afrikaanse Kultuurverenigings (FAK) ken in 2007 ’n erepenning aan hom toe vir sy bydrae tot die Afrikaanse literatuur en in 2008 ontvang hy erelidmaatskap van die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns.[73]
Ten tye van sy 85e verjaarsdag vereer die Noordwes-Universiteit se Potchefstroom kampus, in samewerking met sy familie, hom op 16 Mei 2009 met ’n spesiale huldigingsaand in die vorm van ’n opvoering getitel Seer en Siter, na een van sy gedigte. Sy dogter Thea toonset sowat 35 van sy gedigte wat by die vertoning vertolk word. In 2011 ken die Stellenbosse Woordfees hulle Woordtrofee-medalje aan hom toe vir sy lewenswerk en word ’n profiel oor sy werk by die fees aangebied.[74] Die Woordeboek van die Afrikaanse Taal (WAT) vereer hom saam met Hennie Aucamp en Adam Small in 2013, deur ’n leergebonde eksemplaar van die veertiende deel aan hom te oorhandig. Die Noordwes Universiteit vereer hom in 2013 met ’n alumni-toekenning as een van hulle top oudstudente wat gehelp het om die land te vorm en te bou. In 2014 ontvang hy by die Klein Karoo Nasionale Kunstefees die Afrikaans Onbeperk-prys vir sy lewensbydrae tot die bevordering van die Afrikaanse letterkunde, en die produksie God die digter (waarin ’n keur uit sy gedigte aaneengeskakel is om die skeppingsverhaal te vertel) word tydens hierdie fees onder regie van Lize Beekman aangebied. Vir sy negentigste verjaardagviering in 2014 word ’n eredinee vir hom in Potchefstroom se museum gehou, wat bygewoon is deur oudstudente, vriende en kollegas van regoor die land
PoësieWysig
- 1980 Angelliera
- 1982 Jukstaposisie
- 1985 Allotroop
- 1986 Idiolek
- 1989 Driepas
- 1992 Met die aarde praat
- 1998 Uit die hoek van my oog
- 2001 Die baie ryk ure: 100 uitgesoekte gedigte
- 2007 Heilige nuuskierigheid
- 2010 Uit die wit lig van my land gesny. Vir Anna
- 2011 Onversadig
- 2014 Karnaval en Lent
KortverhaleWysig
- 1984 Die waarheid gelieg
- 1997 Identikit
ToneelWysig
- 1986 Onderhoud met ’n bobbejaan
Akademiese publikasiesWysig
- 1953 Trekkerswee en Joernaal van Jorik : twee gedigte met historiese materiaal uit twee fases van die Afrikaanse letterkunde
- 1957 Beskouings oor poësie: ’n bundel opgedra aan prof. G. Dekker op sy sestigste verjaardag 11 November 1957 (met andere)
- 1961 Die wêreld is ons woning nie: ’n studie van die poësie van Totius met tekste
- 1963 Totius
- 1963 Op die woord af: opstelle oor die poësie van N.P. van Wyk Louw
- 1963 Eugène N. Marais
- 1966 Gids by D.J. Opperman se Senior Verseboek
- 1970 Twee idilles: Martjie en Trekkerswee (Blokboek)
- 1970 Tetralogie van F.A. Venter
- 1970 Kaneel: Opstelle oor die letterkunde
- 1972 Sensuur: prinsipieel en prakties besien
- 1974 Joernaal van Jorik (Blokboek)
- 1974 N.P. van Wyk Louw, 11 Junie 1906 – 18 Junie 1970
- 1978 Totius se organiese beskouing (Langenhovengedenklesing)
- 1980 Die Afrikaanse literatuur sedert sestig
- 1980 Van Wyk Louw se fundamenteel dramatiese instelling (NP van Wyk Louw-gedenklesing)
- 1982 Die verhouding tussen die skrywer en sy volk
- 1982 Hoe om ’n gedig te ontleed (Blokboek)
- 1984 Wat is literatuur?
- 1993 Die literatuur en sy verband met die tyd
- 2004 Van Leopold Tot Achterberg
Redakteur en mederedakteurWysig
- Die Afrikaanse literatuur sedert sestig (saam met A.P. Grové, J.P. Smuts en Elize Botha), 1980
- Gids by die literatuurstudie (saam met Elize Botha en Charles Malan), 1985
- Literêre terme en teorieë (saam met Hein Viljoen, Leon Strydom, Heilnadu Plooy en Anne-Marie Bosschoff), 1992
Samesteller en medesamestellerWysig
- Van Hooft tot Luyken (saam met G. Dekker), 1961
- Van Hendrik van Veldeke tot Spieghel, 1963
- Vyfling, 1966
- Faune, 1966
- Poort 1972 (saam met P.D. van der Walt en L. Dekker) 1973
- Totius: Vyftig gedigte, 1876
- Lens 78/79 (saam met Rudolph Willemse), 1979
- Dit kom van ver af, 2002
VertalingWysig
- Meneer Perrichon gaan op reis – E. Labiche en Ed. Martin, 1962
- 1976 Gustav Prellermedalje vir Litteratuurwetenskap en Letterkundige Kritiek
- 1980 Ingrid Jonkerprys vir Poësie (Angelliera)
- 1981 W.A. Hofmeyrprys vir Poësie (Angelliera)
- 1983 Louis Luytprys (Jukstaposisie)
- 1985 CNA-prys (Allotroop)
- 1986 W.A. Hofmeyrprys (Allotroop)
- 1986 Eredoktorsgraad van die Universiteit van Potchefstroom
- 1987 Hertzogprys vir Poësie (Allotroop en Idiolek)
- 1990 W.A. Hofmeyrprys (Driepas)
- 1990 W.A. Hofmeyrprys, (Heilige nuuskierigheid)
- 1992 Rapportprys (Met die aarde praat)
- 1993 Rapportryersprys vir Poësie (Met die aarde praat)
- 1993 Hertzogprys vir Poësie (Met die aarde praat)
- 2002 Andrew Murrayprys (vir die omdigting van psalms)
- 2002 N.P. van Wyk Louwmedalje
- 2007 FAK-erepenning
- 2008 Erelidmaatskap van die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns
Sien ookWysig
BronnelysWysig
BoekeWysig
- Antonissen, Rob “Kern en tooi” Nasou Beperk Eerste uitgawe Eerste druk Elsiesrivier 1963
- Antonissen, Rob “Spitsberaad” Nasou Beperk Elsiesrivier Eerste uitgawe Eerste druk 1966
- Antonissen, Rob “Verkenning en kritiek” H.A.U.M. Pretoria Eerste uitgawe Eerste druk 1979
- Askes, H. en Landman, J.N. (samestellers) “Voorspraak” Tafelberg-Uitgewers Beperk Kaapstad Eerste uitgawe Tiende druk 1994
- Beukes, W.D. (red.) “Boekewêreld: Die Nasionale Pers in die uitgewersbedryf tot 1990” Nasionale Boekhandel Bpk. Kaapstad Eerste uitgawe eerste druk 1992
- Botha, Elize en Pretorius, Réna (reds.) “Samehang en sin” Tafelberg-Uitgewers Kaapstad Eerste druk 1983
- Cloete, T.T. (red.) “Die Afrikaanse literatuur sedert sestig” Nasou Beperk Eerste uitgawe 1980
- Dekker, G. “Afrikaanse Literatuurgeskiedenis” Nasou Beperk Kaapstad Elfde druk 1970
- De Vries, Abraham H. “Kortom 2” Human & Rousseau Kaapstad en Pretoria Eerste uitgawe 1989
- Grové, A.P. “Letterkundige sakwoordeboek vir Afrikaans” Nasou Beperk Vyfde uitgawe Eerste druk 1988
- Kannemeyer, J.C. “Geskiedenis van die Afrikaanse literatuur 1” Academica, Pretoria en Kaapstad Tweede druk 1984
- Kannemeyer, J.C. “Geskiedenis van die Afrikaanse literatuur 2” Academica, Pretoria, Kaapstad en Johannesburg Eerste uitgawe Eerste druk 1983
- Kannemeyer, J.C. “Verse vir die vraestel” Tafelberg-Uitgewers Beperk Eerste uitgawe 1998
- Kannemeyer, J.C. “Die Afrikaanse literatuur 1652-2004” Human & Rousseau Kaapstad en Pretoria Eerste uitgawe 2005
- Nienaber, P.J., Roodt, P.H. en Snyman, N.J. (samestellers) “Digters en digkuns” Perskor-Uitgewers
- Kaapstad Vyfde uitgawe Sewende druk 2007
- Nienaber, P.J,; Senekal, J.H en Bothma, T.C. “Mylpale in die geskiedenis van die Afrikaanse letterkunde” Afrikaanse Pers-Boekhandel Tweede hersiene uitgawe 1963
- Nienaber, P.J. et al “Perspektief en Profiel” Afrikaanse Pers-Boekhandel Johannesburg Derde hersiene uitgawe 1969
- Pheiffer, R.H. “Woordpaljas” Human & Rousseau Kaapstad en Johannesburg Derde uitgawe Derde druk 1993
- Pretorius, Réna “Ryk domeine” Human & Rousseau Kaapstad en Pretoria Tweede uitgawe Derde druk 1990
- Pretorius, Réna “T.T. Cloete (1924-)” in Van Coller, H.P. (red.) “Perspektief en Profiel Deel I” J.L. van Schaik-Uitgewers Pretoria Eerste uitgawe 1998
- Scholtz, Merwe “Herout van die Afrikaanse poësie en ander opstelle” Tafelberg-Uitgewers Beperk Kaapstad Eerste druk 1975
- Steyn, J.C. “Van Wyk Louw: ’n Lewensverhaal Deel II” Tafelberg-uitgewers Beperk Eerste uitgawe 1998
- Van Coller, H.P. (red.) “Perspektief en Profiel Deel I” J.L. van Schaik-Uitgewers Pretoria Eerste uitgawe 1998
- Van Coller, H.P. (red.) “Perspektief en Profiel Deel 2” J.L. van Schaik-Uitgewers Pretoria Eerste uitgawe 1999
- Van Coller, H.P. (red.) “Perspektief en Profiel Deel 3” Van Schaik-Uitgewers Pretoria Eerste uitgawe 2006
Tydskrifte en koeranteWysig
- Beeld hoofartikel “Dankie aan TT Cloete vir ’n lewe met verse” “Beeld” 30 Julie 2015
- Beukes, Marthinus P. “Ritme heel die beenbreekbaarheid in ‘Skouspel 1’ en ‘Glasbreekbaar’ van T.T.
- Cloete” “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 32 no. 4, November 1994
- Breytenbach, Kerneels “’n Ou rusie duur voort” “Die Burger” 23 Junie 1984
- Burger, Willie “T.T. Cloete (1924–2015)” “Tydskrif vir Letterkunde Jaargang 52 no. 2 Lente 2015
- Cloete, T.T. “Hoe het ‘Angelliera’ ontstaan?” “Beeld” 6 Maart 1996
- Du Plooy, Heilna “Woordskilder en mense-mens” “Beeld” 1 Augustus 2015
- Engelbrecht, Theunis “Die slapelose nuuskierigheid” “Plus” 31 Mei 2007
- Erasmus, Elfra “ATKV vereer T.T. Cloete” “Beeld” 19 Maart 2002
- Gräbe, Ina en Pretorius, Réna “’Angelliera van twee kante bekyk” “Tydskrif vir Letterkunde” Nuwe reeks 19 no. 2, Mei 1981
- Hambidge, Joan “Nota by Réna Pretorius se bespreking van T.T., Cloete se ‘Angelliera’” “Tydskrif vir Letterkunde” Nuwe reeks 20 no. 1, Februarie 1982
- Hambidge, Joan “Bestekopname: T.T. Cloete se ‘Angelliera’ en ‘Jukstaposisie’” “Standpunte” Nuwe reeks 171, Junie 1984
- Hambidge, Joan “Eenhonderd gedigte oor baie ryk ure” “Rapport” 29 Julie 2001
- Johl, Johann “W.A. Hofmeyr-prys vir fiksie” “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 28 no. 4, November 1990
- Laubscher, Louise “’n Groot psalm-verlange” “Beeld” 30 Julie 2015
- Le Roux, André “Wanneer pyn ’n sintuig word” “Die Burger” 5 Mei 1987
- Ley, Marga “Sy gedig is sy vrou wat praat, sê Cloete” “Beeld” 29 September 2010
- Lijphart, Truida “Kanttekeninge by T.T. Cloete: ‘Literêre geskiedskrywing’” “Standpunte” Nuwe reeks 168, Desember 1983
- Myburg, Johan “Cloete vlieg flink op 85” “Plus” 30 Mei 2009
- Myburg, Johan “Dromend-denkende digter” “Beeld” 30 Mei 2014
- Nienaber, C.J.M. “Cloete en vliegtuigie op handjie” “Standpunte” Nuwe reeks 163, Februarie 1983
- Nieuwoudt, Stephanie “Sy ‘verleentheid’ moet uit” “Beeld” 25 Januarie 2003
- Olivier, Fanie en Belcher, R.K. “Die Ingrid Jonker-prys 1980 – Beoordelaarsverslag” “Tydskrif vir Letterkunde” Nuwe reeks 19 no. 2, Mei 1981
- Pieterse, Henning “Poësie uit drie bloemlesings” “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 29 no. 1, Februarie 1991
- Pretorius, Réna “Kanttekeninge by T.T. Cloete se vierde digbundel” “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 25 no. 2, Mei 1987
- Prins, Jo “’n Voortreflike digter” “Wes-Beeld” 10 Februarie 2006
- Prins, Jo “Met oë op die ewigheid” “By” 12 Februarie 2011
- Prins, M.J. “Enkele verhale uit ‘Hoogtepunte in die Afrikaanse verhaalkuns’ byeengebring deur
- A.P. Grové" “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 24 no. 3, Augustus 1986
- Prinsloo, Koos “Vreugde oor ’n prys” “Die Burger” 27 Julie 1983
- Rademeyer, Alet “Akademie vereer T.T. Cloete en UP-oudrektor” “Beeld” 25 September 2008
- Retief, Hanlie “’n Nuwe lied” “Rapport” 4 November 2001
- Smuts, Ria “Angel en lier en angelier en ‘Behoefte aan ongunstige weers- en ander omstandighede’” “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 31 no.3, Augustus 1993
- Stander, Carina “T.T. Cloete delf diep in credo” “Beeld” 5 Maart 2013
- Steenkamp, Terence “Dat ek nog iets vir SA kan doen, meen baie” “Beeld” 25 September 2007
- Steinmair, Deborah “Huldeblyk aan T.T. Cloete: En wat bly, is die liefde” “Rapport” 2 Augustus 2015
- Van der Elst, J. “Commendatio gelewer op 8 April 1983 by die oorhandiging van die Louis Luyt-prys
- aan T.T. Cloete vir sy bundel ‘Jukstaposisie’” “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 21 no. 2, Mei 1983
- Van der Spoel, Corina “’n Gedig is ’n pasella, sê Cloete” “Insig” September 1994
- Van Niekerk, Carla “Digter ‘stom’ oor aand van eer” “Beeld” 18 Mei 2009
- Van Rooyen. Erika “T.T. Cloete se asem het nog nie opgeraak” “Algemene Kerkbode” 12/13 Desember 1997
- Venter, Leona “Die ‘denk’ rondom die dood by T.T. Cloete” “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 28, no.3 Augustus 1990
- Venter, Leona “Die praktyk van die kyk” “Tydskrif vir Letterkunde” “Jaargang 29 no. 3, Augustus 1991
- Ward, Ronel “Die minnares in T.T. Cloete se ‘Idiolek’” “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 35 no. 2, Mei 1998
- Wybenga, Henk “Die prof. wat poëet geword het” “Die Transvaler” 16 Augustus 1980
InternetWysig
- Beeld: http://188.8.131.52/argief/berigte/beeld/1993/04/24/2/8.html
- Beeld: http://184.108.40.206/argief/berigte/beeld/1996/08/31/4/10.html
- Beeld: http://220.127.116.11/argief/berigte/beeld/2000/04/15/9/2.html
- Beeld: http://18.104.22.168/argief/berigte/beeld/2002/02/26/3/9.html
- Beeld: http://22.214.171.124/argief/berigte/beeld/2002/03/19/2/12.html
- Beeld: http://126.96.36.199/argief/berigte/beeld/2002/03/28/9/6.html
- Die Burger: http://188.8.131.52/argief/berigte/dieburger/1993/02/09/4/2.html
- Die Burger: http://184.108.40.206/argief/berigte/dieburger/2002/02/28/4/6.html
- Die Burger: http://220.127.116.11/argief/berigte/dieburger/2008/09/27/SK/3/ldbcloete_1732.html
- Die Burger: http://18.104.22.168/argief/berigte/dieburger/2011/03/11/SK/8/TTCloete-OS.html
- Die Burger: http://22.214.171.124/argief/berigte/dieburger/2014/04/01/8/wdv_kknk_woordkuns_29_0_487624948.html
- Die Burger: http://126.96.36.199/argief/berigte/dieburger/2014/05/05/3/sccloete_1516_30_0_27641869.html
- Volksblad: http://188.8.131.52/argief/berigte/volksblad/2010/10/01/VB/11/mclcloete_1932.html
VerwysingsWysig
- HAT Taal-en-feitegids, Pearson, Desember 2013, ISBN 978-1-77578-243-8
- Elphia Baard Wordpress: https://elphiabaard.wordpress.com/2013/10/30/kaalvoet-deur-die-dorings/
- Esaach: http://www.esaach.org.za/index.php?title=Cloete,_Theunis_Theodorus
- Cilliers, Susan “Cloete-opnames by Aardklop gewys” “Beeld” 1 Oktober 2015
- Cilliers, Susan “Vervulde lewe verby” “Beeld” 30 Julie 2015
- Brink, André P. “Standpunte” Nuwe reeks 154, Augustus 1981
- Cilliers, Cecile “Die Transvaler” 9 Februarie 1981
- Gräbe, Ina “Tydskrif vir Geesteswetenskappe” Jaargang 21 no. 2, Junie 1981
- Pretorius, Réna “Beeld” 9 Maart 1981
- Grové, A.P. “Tydskrif vir Letterkunde” Nuwe reeks 19 no. 1, Februarie 1981
- Brink, André P. “Rapport” 20 Februarie 1983
- Gräbe, Ina “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 22 no. 1, Februarie 1984
- Gräbe, Ina “Tydskrif vir Geesteswetenskappe” Jaargang 24 no. 1, Maart 1984
- Spies, Lina “Die Burger” 13 Januarie 1983
- Brink, André P. “Rapport” 7 Julie 1985
- Grové, A.P. “Tydskrif vir Geesteswetenskappe” Jaargang 25 no. 3, September 1985
- Die Burger” 25 Julie 1985
- Brink, André P. “Rapport” 28 Desember 1986
- Grové, A.P. “Tydskrif vir Geesteswetenskappe” Jaargang 27 no. 2, Junie 1987
- Hugo, Daniël “Die Burger” 13 November 1986
- Gouws, Tom “Insig” April 1990
- Grové, A.P. “Tydskrif vir Geesteswetenskappe” Jaargang 30 no. 3, September 1990
- Kannemeyer, J.C. “Op weg na 2000” Tafelberg-Uitgewers Beperk Eerste uitgawe 1998
- Grové, A.P. “Insig” Februarie 1993
- Grové, A.P. “Tydskrif vir Geesteswetenskappe” Jaargang 33 no. 3, September 1993
- Hambidge, Joan “Die Burger” 26 Januarie 1993
- Kannemeyer, J.C. “Op weg na 2000” Tafelberg-Uitgewers Beperk Eerste uitgawe 1998
- Pretorius, Réna “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 32 no. 1, Februarie 1994
- Snyman, Henning “Rapport” 7 Maart 1993
- Pieterse, H.J. “Beeld” 22 Februarie 1999
- Scholtz, Merwe “Insig” Februarie 2000
- Crous, Marius “Rapport” 22 Julie 2007
- Pieterse, H.J. “Beeld” 2 Julie 2007
- Cochrane, Neil “Beeld” 4 April 2011
- Hambidge, Joan “Rapport” 13 Maart 2011
- Pieterse, Henning “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 52 no. 1 Herfs 2015
- Visagie, Andries “Beeld” 7 April 2014
- Ferreira, Thinus “T.T. Cloete kry toekenning vir ‘Liedboek’” “Beeld” 15 April 2002
- Pieterse, H.J. “Beeld” 20 Augustus 2001
- Aucamp, Hennie “Dagblad” HAUM-Literêr Uitgewers Pretoria Eerste uitgawe Eerste Druk 1987
- Brink, André P. “Rapport” 29 Julie 1984
- Smuts, J.P. “Die Burger” 28 Junie 1984
- Smuts, J.P. “Burgerband” Tafelberg-Uitgewers Beperk Kaapstad Eerste uitgawe 1985
- Roos, Henriette “Standpunte” Nuwe reeks 184, Augustus 1986
- Pheiffer, Roy “Insig” Oktober 1997
- Viljoen, Louise “Rapport” 17 Augustus 1997
- Wybenga, Gretel “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 35 no. 2, Mei 1998
- Brink, André P. “Rapport” 14 September 1986
- Britz. E.C. “Die Burger” 18 Desember 1986
- Grové, A.P. “Beeld” 8 September 1986
- Odendaal, L.B. “Tydskrif vir Geesteswetenskappe” Jaargang 27 no. 3, September 1987
- Schutte, H.J. “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 25 no. 1, Februarie 1987
- Schutte, H.J. “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 26, no. 4 November 1989
- Kannemeyer, J.C. “Konfrontasies” Academica Pretoria en Kaapstad Eerste uitgawe 1977
- Antonissen, Rob “Standpunte” Nuwe reeks 50, Desember 1963
- Antonissen, Rob “Spitsberaad” Nasou Beperk Elsiesrivier Eerste uitgawe Eerste druk 1966
- Kannemeyer, J.C. “Kriterium”, Oktober 1963
- Wiehahn, Rialette “Standpunte” Nuwe reeks 51, Februarie 1964
- Botha, Walt “Die Transvaler” 21 April 1980
- Van Rensburg, F.I.J. “Beeld” 21 April 1980
- Snyman, Henning “Tydskrif vir Letterkunde” Nuwe reeks 19 no. 1, Februarie 1981
- Liebenberg, Wilhelm “Rapport” 11 Mei 1986
- Nienaber C.J.M. “Tydskrif vir Geesteswetenskappe” Jaargang 26 no. 4, Desember 1986
- Van Zyl, Wium “Die Burger” 9 Maart 1993
- Kannemeyer, J.C. “Rapport” 24 Januarie 1993
- · Barnard, Chris “Die Huisgenoot” 7 Februarie 1975
- Louw Ohlhoff, H. “Tydskrif vir Geesteswetenskappe” Jaargang 16 no. 1, April 1976
- Kannemeyer, J.C. “Beeld” 11 Desember 1974
- Eksteen, L.C. “Klasgids” Jaargang 2 no. 2, November 1966
- Cilliers, Cecile “Beeld” 9 Desember 2002
- John, Philip “Rapport” 17 November 2002
- Erasmus, Elfra “Radiogeskiedenis met T.T. Cloete” “Beeld” 28 Maart 2002
- Noordwes-Universiteit: http://www.nwu.ac.za/af/alumni/tt-cloete
- De Vries, Willem “Cloete, Grobbelaar en Bakkes met Woordfees-medaljes vereer” “Beeld” 16 Maart 2011
- NB-Uitgewers: http://www.nb.co.za/authors/2338 | <urn:uuid:bfb635b1-7df5-49b7-abac-3e27b2221639> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.m.wikipedia.org/wiki/T.T._Cloete | 2019-07-19T19:17:45Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00104.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999989 | false |
Maledive
Volkslied: ޤައުމީ ސަލާމް Gaumii salaam (Dhivehi vir: "Nasionale saluut") | |||||
Hoofstad | Malé
Grootste stad | Malé | ||||
Amptelike tale | Dhivehi | ||||
Regering | Unitêre presidensiële grondwetlike republiek Ibrahim Mohamed Solih Faisal Naseem | ||||
Onafhanklikheid • Onafhanklikheid
• Huidige grondwet |
van die Verenigde Koninkryk 26 Julie 1965 7 Augustus 2008 | ||||
Oppervlakte - Totaal - Water (%) |
298[1] km2 (187ste) 115 myl2 ≈99 | ||||
Bevolking - 2016-skatting - 2014-sensus - Digtheid |
427 756[2] (175ste) 341 356[3] 1 102,5 / km2 (11ste) 2 855,5 / myl2 | ||||
BBP (KKP) - Totaal - Per capita |
2019-skatting | ||||
BBP (nominaal) - Totaal - Per capita |
2019-skatting | ||||
MOI (2017) | 0,717[5] (101ste) – hoog | ||||
Gini (2009) | 38,4[6] – medium | ||||
Geldeenheid | Rufiyaa (MVR )
Tydsone - Somertyd |
MVT (UTC+5:00) nie toegepas nie (UTC+5:00) | ||||
Internet-TLD | .mv | ||||
Skakelkode | +960 |
Die Maledive of Maledive-eilande (Dhivehi: ދިވެހިރާއްޖެ, Dhivehi Raa'jey), amptelik die Republiek die Maledive (ދިވެހިރާއްޖޭގެ ޖުމްހޫރިއްޔާ, Dhivehi Raajjeyge Jumhooriyya), is 'n tropiese eilandnasie in Suid-Asië en die Indiese Oseaan. Dit bestaan uit 1 192 eilande, waarvan ongeveer 200 bewoon is. Die Maledive is die kleinste onafhanklike land in Asië met 'n oppervlakte van 298 km² en 'n bevolking van 427 756 in 2016. Die hoofstad en grootste stad is Malé. Die Maledive is sowat 700 km suidwes van Indië, 400 km suidwes van Sri Lanka en 500 km noord van die Chagos-argipel geleë. In die noordweste sluit die Arabiese See aan.
Die naam "Maledive" is waarskynlik afgelei van die Tamil-woorde maalai ("krans") en theevu ("eiland"),[7] of මාල දිවයින (Maala Divaina, "halssnoereilande") in Singalees.[8] In Sanskrit beteken mālādvīpa (मालाद्वीप) "krans van eilande". Die landsnaam verwys darem ná die Maledive se geografiese vorm as 'n eilandketting. Die antieke Sri Lankaanse kroniek Mahawamsa verwys ná 'n eiland met die naam Mahiladiva ("eiland van vroue", महिलादिभ) in Pali, wat waarskynlik 'n verkeerde vertaling van die Sanskritnaam is.
Die Maledive het in 1887 'n Britse protektoraat geword, maar op 26 Julie 1965 word dit 'n onafhanklike land. In onlangse jare het die Maledive 'n belangrike en gewilde toeristebestemming geword wat die ekonomie laat groei het. Saam met Sri Lanka is die Maledive net een van twee Suid-Asiatiese lande wat as "hoog" op die Menslike-ontwikkelingsindeks (MOI) geranglys word en sy MOI-gradering per capita-inkomste is die hoogste onder Suid-Asiatiese nasies.
Die Maledive word ernstig deur klimaatverandering bedreig en saam met ander klein eilandnasies beywer die regering hulle vir die bekamping van aardverwarming. Die Maledive handhaaf sterk bande met ander eilandnasies rondom die Indiese Oseaan soos die Comore-eilande, Mauritius en die Seychelle. In 2016 het die Maledive die Britse Statebond uit protes teen internasionale kritiek op sy rekords in verband met korrupsie en menseregte verlaat.[9]
Inhoud
Geskiedenis en politiek[wysig | wysig bron]
Die eerste kontak met die Weste dateer uit 1518, toe die Portugese vergeefs geprobeer het om die Maledive vanuit Goa te koloniseer. Na voortdurende aanvalle deur see rowers van die Malabarkus het die sultan van die eilande die Nederlandse koloniste op Ceylon (huidige Sri Lanka) in 1645 om beskerming genader.
Na die oordrag van Ceylon aan die Verenigde Koninkryk het die Maledive onder Britse beskerming gestaan en in 1887 het dit 'n Britse protektoraat geword. Met die onafhanklikwording van Ceylon in 1948 is selfbestuur aan die eilande toegeken, hoewel die Verenigde Koninkryk steeds vir die buitelandse beleid verantwoordelik gebly het.
Die Maledive het in 1965 onafhanklik geword en in 1968 is die grondwetlike monargie (sultanaat) in 'n grondwetlike republiek omgeskep.
Nasionale simbole[wysig | wysig bron]
Die kokospalm (Cocos nucifera) is die Maledive se nasionale boom
Sien ook[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ( ) Central Intelligence Agency (24 April 2018). "Maldives". The World Factbook. Besoek op 6 Maart 2019.
- ( ) "World Population Prospects: The 2017 Revision". ESA.UN.org (custom data acquired via website). United Nations Department of Economic and Social Affairs, Population Division. Besoek op 6 Maart 2019.
- ( ) "GeoHive – Maldives Population". GeoHive. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 February 2015.
- ( ) "Maldives". Internasionale Monetêre Fonds. Besoek op 6 Maart 2019.
- ( ) "2018 Human Development Report" (PDF). United Nations Development Programme. 2018. Besoek op 6 Maart 2019.
- ( ) "Gini Index". Wêreldbank. Besoek op 6 Maart 2019.
- ( Hogendorn, Jan en Johnson Marion (1986). The Shell Money of the Slave Trade. African Studies Series 49. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 20–22. ) ISBN 0-521-54110-7.
- ( P.E.P Deraniyagala in Senarat Paranavitana; Leelananda Prematilleka; Johanna Engelberta van Lohuizen-De Leeuw (1978). ) Senarat Paranavitana Commemoration Volume. Brill. pp. 52–. ISBN 978-90-04-05455-4. Besoek op 6 Maart 2019.
- ( ) "Commonwealth Secretariat". 13 Oktober 2016. Besoek op 6 Maart 2019.
Bronne[wysig | wysig bron]
- Wêreldspektrum, 1982, ISBN 0-908409-59-1, volume 18, bl. 14 | <urn:uuid:ea0b986b-706a-4daf-9636-a86bbc9a2d90> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Maldive | 2019-07-19T18:55:09Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00104.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.998944 | false |
Maak hoofkeuseskerm oop
Soek
Wysigings
← Ouer wysiging
Nuwer wysiging →
Mars
(wysig)
Wysiging soos op 17:39, 4 Desember 2012
34 grepe bygevoeg
,
6 jaar gelede
k
r2.7.3) (robot Bygevoeg:
new:मंगल ग्रह
[[nds-nl:Mars (planeet)]]
[[ne:मंगलग्रह]]
[[new:मंगल ग्रह]]
[[nl:Mars (planeet)]]
[[nn:Planeten Mars]]
EmausBot
46 392
wysigings
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:MobileDiff/1051112
" | <urn:uuid:8e229c2c-7568-4732-96f0-2a8490e731fc> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.m.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:MobileDiff/1051112 | 2019-07-21T00:45:52Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00264.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.974362 | false |
Christchurch
Christchurch Ōtautahi | |
---|---|
Bynaam: The Garden City | |
Ligging | |
Wapen | |
Basiese gegewens | |
Stigting: | 1848 |
Stadstatus: | 1856 |
Bevolking: | 367 700 (Junie 2011) |
Oppervlakte: | 1 426 km² |
Bevolkingsdigtheid: | 260 inwoners/km² |
Geografiese ligging: | |
Tydsone: | NSST (UTC+12) Somertyd: UTC+13 |
Internet: | www.ccc.govt.nz |
Administratiewe verdeling | |
Staat: | Nieu-Seeland |
Administratiewe gewes: | Canterbury |
Burgemeester: | Bob Parker |
Christchurch [ˈkɹaɪsttʃɜːtʃ] (Māori: Ōtautahi) is die grootste stad op die Suideiland van Nieu-Seeland en die tweede grootste metropolitaanse gebied in die land. Die stad is in 'n vlakte, die Canterbury Plains, net noord van die Banks-skiereiland aan die ooskus van die Suideiland geleë (Banks-skiereiland is intussen in 2006 by die stadsgebied ingelyf).
Die Māorinaam van Christchurch - letterlik "die Plek van Tautahi" - is afgelei van 'n plaaslike stamhoof se tydelike woonplek langs die Avonrivier. Die Engelse naam is in 1848 deur die Canterbury Association aan die nuwe nedersetting gegee. Christchurch is volgens 'n roosterpatroon met kruisstrate rondom die Anglikaanse katedraal aangelê en word ten opsigte van sy argitektuur en atmosfeer nog steeds as die mees Engelse stad in Nieu-Seeland beskou. In 1856 was Christchurch die eerste nedersetting in Nieu-Seeland wat stadstatus gekry het.
Christchurch is vandag 'n groen stad wat ook uitgestrekte sandstrande behels, maar nogtans nie oor sy eie seehawe beskik nie. Hierdie funksie word deur Lyttelton Harbour vervul, 'n diep vulkaniese kraterbekkenhawe aan die Stille Oseaan. Christchurch word van Lyttelton deur die steil Porthills, 'n heuwelreeks waardeur twee tonnels gebou is, geskei.
Christchurch het 'n historiese betekenis gekry toe die Britse navorser Robert Falcon Scott vanuit hierdie stad na Antarktika vertrek het - sy laaste ekspedisie wat tragies sou eindig. Later het Christchurch se lughawe as laaste tussenstasie vir Amerikaanse navorsers op pad na hul permanente MacMurdo-basis in Antarktika gedien.
Klimaat[wysig | wysig bron]
Christchurch het 'n droë gematigde seeklimaat met 'n gemiddelde jaarlikse temperatuur van 12,1 °C, gemiddelde maksimumtemperature van 22,5 °C in Januarie, gemiddelde minimumtemperature van 11,3 °C in Julie en 2 100 sonskynure per jaar, alhoewel die stadsgebied dikwels aan sterk winde blootgestel is - baie woonhuise word dus deur beplanting of hoë heinings en mure beskerm.
Die warm en droë noordwestelike winde (Canterbury Nor'westers) bereik soms stormsterkte. Winde wat uit die suide waai bring gedurende die wintermaande af en toe sneeu - so het daar in 1918, 1945 en 1992 erge sneeuvalle voorgekom. Die heersende winde waai egter oos en bring wolke en motreën. In teenstelling met ander groot Nieu-Seelandse stede soos Auckland en Wellington het Christchurch dan ook nie langs die kuslyn uitgebrei nie, maar eerder tot 'n binnelandse nedersetting ontwikkel.
In die winter daal temperature snags gewoonlik benede vriespunt, en die grond vries op 'n gemiddelde 70 dae per jaar. Sneeuval kom een of twee keer per jaar in die hoër geleë voorstede voor, terwyl die vlakte gewoonlik elke twee jaar een of twee keer sneeu kry. Gedurende koue winternagte ontwikkel soms 'n stabiele vallei-inversie in die stadsgebied - uitlaatgasse van voertuie en rookdampe veroorsaak dan rookmis. Die stadsregering het verskeie maatreëls ingestel om lugbesoedeling te beheer.
Die gemiddelde jaarlikse reënval is met 648 mm relatief laag, maar swaar reën kan nogtans oorstromings in sekere dele van die stadsgebied veroorsaak.
Geologie[wysig | wysig bron]
Die land, waarop Christchurch ontstaan het, is in geologiese opsig nog relatief jong. Die grootste deel van die stadgebied lê in 'n vlakte wat teen 'n effense helling see toe strek en in die binneland deur die uitlopers van die Suidelike Alpe begrens word. Gletsers, wat die Alpe in die laaste kouetydperk geleidelik geërodeer het, het die vlakte oorspronklik met hul afsettings gevorm. Die Waimakariri, een van die Canterbury-streek se grootste riviere wat nog steeds deur smeltende gletsers gevoed word, vloei effens noord van Christchurch.
Gedurende die opeenvolgende geologiese tydperke was die huidige stadsgebied òf ver in die binneland geleë (byvoorbeeld tydens die kouetydperke van die Pleistoseen toe magtige gletsers die seevlak laat daal het) òf benede seevlak. Nog sowat 7 000 jaar gelede was die gebied deur die see bedek.
Alhoewel die stad veraf van aktiewe breuke geleë is (die Alpynse breuk loop verder weswaarts, die Hope- en ander breuke van Noord-Canterbury verder noordwaarts), bly aardbewings 'n konstante bedreiging vir Christchurch en is daar al verskeie kere skade aan geboue en infrastruktuur berokken. Ouer geboue is reeds in die 1970's omgebou om hulle meer bestand te maak teen aardbewings.
'n Aardbewing met die sterkte 7,1 op die moment-magnitude-skaal het nogtans op 3 September 2010 veral in die historiese stadskern twee miljard NZ-$ (tien miljard ZAR) se skade aan talle baksteen- en ander geboue asook infrastruktuur aangerig.[1] Volgens die stadsraad van Christchurch is 500 geboue in die stadsgebied beskadig, waarvan sowat 90 in die middestad. Twee mense is ernstig beseer. Die aardbewing se episentrum was sowat veertig kilometer wes van Christchurch.
Op 22 Februarie 2011 is Christchurch deur nog 'n aardbewing getref. Die episentrum van die bewing, wat 'n sterkte van 6,3 op die Richterskaal geregistreer het, was in Lyttelton, sowat tien kilometer suid van Christchurch, en vyf kilometer onder die grond.
In teenstelling met die aardbewing van September 2010 het hierdie bewing oor die etensuur voorgekom en 185 lewens geëis, terwyl honderde beseer is. Die ramp het grootskaalse skade berokken, en ook die kerktoring van Christchurch se katedraal het in die slag gebly. 'n Uitsaaigebou, die Christchurch-televisiegebou (CTV Building), het ineengestort. Hier is die meeste sterftes aangeteken. Baie van die 115 slagoffers in die gebou was oorsese studente wat Engels-kursusse in Christchurch gevolg het.[2] Die uitsaaisentrum was in Augustus 2012 die eerste veelverdiepinggebou in Nieu-Seeland wat opgeblaas is.
Demografie[wysig | wysig bron]
In die eerste helfte van die 20ste eeu was Christchurch se bevolking nog merendeels van Britse afkoms. Eers ná die Tweede Wêreldoorlog het immigrante uit ander wêrelddele hulle ook in die stad begin vestig, alhoewel hul persentasie merkbaar laer was as in ander dele van Nieu-Seeland. 'n Klein aantal vlugtelinge uit Europese lande, soos Letland en Griekeland, het in hierdie periode 'n nuwe tuiste in Christchurch gevind, net soos kleiner groepe Hongaarse immigrante wat hier ná die mislukte opstand van 1956 aangekom het. Gedurende die 1950's en 1960's het groter getalle Nederlanders na Nieu-Seeland geïmmigreer waarvan sommige hulle in Christchurch kom vestig het. 'n Klein Latyns-Amerikaanse immigrantegemeenskap het met die aankoms van Chileense vlugtelinge ná die staatsgreep van 1973 ontstaan.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- stuff.co.nz: Weather the next threat after earthquake
- Gordon McLauchlan: A Short History of New Zealand. Kindle-e-boek. Auckland: David Bateman 2014 | <urn:uuid:03321eff-18a8-4951-968c-f9cfbebcd09d> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Christchurch | 2019-07-21T00:29:24Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00264.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999952 | false |
Verdrag van Dover
Onderhandelinge en bepalings[wysig | wysig bron]
Dit is onbekend presies wie die bondgenootskap tussen die twee tradisionele vyande vir die eerste keer voorgestel het. Ook die datum toe die moontlikheid vir die eerste keer bespreek is, is onbekend. Dit is egter bekend dat die twee nasies van 1663 'n nouer verhouding bespreek het. Aanvanklik was die enigste deelnemers in die gesprekke koning Lodewyk XIV van Frankryk, koning Karel II, en Karel se suster Henrietta Anne, Hertogin van Orléans. Henrietta Anne was ook Lodewyk se skoonsuster as gevolg van haar huwelik met sy enigste broer Phillippe Duc d'Orléanes.
Tot 1669 is weinig vordering met die onderhandelinge gemaak totdat Karel na bewering 'n vergadering met sy adviseurs gehad het. In die vergadering het Karel aangekondig dat hy hom amptelik tot Katolisisme wou bekeer en terselfdertyd sy lande met die Rooms-Katolieke Kerk herenig. Daar is intense gissinge oor die vraag of die vergadering in werklikheid plaasgevind het. Alhoewel heelwat van die aanvoorwerk vir die verdrag deur Henrietta Anne gedoen is, is die fynere puntjies en die uiteindelike bepalings van die verdrag deur Henry Bennet, 1ste Graaf van Arlington en sir Thomas Clifford uitgewerk.
In die verdrag wat op 31 Desember 1670[2] by Dover onderteken is, het Lodewyk ooreengekom om Karel van voldoende finansiële middele te voorsien om minder afhanklik te wees van die Engelse parlement, en militêre steun in die vorm van 'n leërmag van 6 000 man te verskaf om Engeland en Skotland na Rooms-Katolisisme te bekeer. Karel kom in die verdrag ooreen om die Drievoudige Verbond met Swede en die Republiek van die Sewe Verenigde Nederlande te verlaat en hom by Frankryk te skaar in sy plan om die Nederlandse Republiek oor te neem. As die inval suksesvol sou wees, is Engeland verskeie besonder winsgewende hawens langs een van die groot riviere wat deur die Nederlandse Republiek loop, belowe.
Gevolge van die Verdrag van Dover[wysig | wysig bron]
Engeland raak as gevolg van die verdrag betrokke by die Frans-Nederlandse Oorlog en verklaar op 28 Maart 1672 oorlog teen die Nederlandse Republiek. Die oorlog, wat ook as die Derde Anglo-Nederlandse Oorlog bekend staan, het nie soos beplan afgeloop nie. Die koste om die Britse Vloot te ontplooi, was baie hoër as wat verwag is, en die geld wat aan Lodewyk gestuur is as vergoeding was nie naastenby genoeg nie. Verder het die Nederlanders onder kaptein-generaal Willem III van Oranje harder geveg as wat verwag is. Desperaat vir vondse moes Karel die Parlement vir die eerste keer in meer as twee jaar byeenroep. Hy het gehoop dat hy die parlement in reses kon laat bly sodat hy oorlog kon voer sonder parlementêre toesig. In 1674, hoofsaaklik as gevolg van druk uitgeoefen op die Parlement deur Karel, teken Engeland die Verdrag van Westminster waarmee hulle hulle deelname in die derde Anglo-Nederlandse Oorlog beëindig. Die Franse sou vir nog vier jaar aanhou veg totdat hulle die Vrede van Nijmegen gesluit het.
In 1672 vaardig Karel 'n toegewingsverklaring uit wat die strafwette teen afgeskeidene Protestante ophef. Dieselfde verklaring het ook strafwette wat op Rooms-Katolieke van toepassing was verslap. Toe die Parlement die jaar weer byeenkom het hulle die Verklaring verdoem en aangekondig dat die Engelse Monarg nie die mag het om proklamasies uit te gee wat strafwette wat deur die Parlement goedgekeur is op te skort nie. Verder het hulle geweier om die Derde Anglo-Nederlandse Oorlog verder te befonds totdat dit teruggetrek is. Karel is gedwing om aan die Parlement se eise te voldoen en daarmee sy droom om Engeland met die Rooms-Katolieke Kerk te herenig finaal verydel.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- Coote, Stephen: Royal Survivor: The Life of Charles II, 2000, ISBN 0-312-22687-X
- George Edmundson, History of Holland, THE LAST YEARS OF DE WITT’S ADMINISTRATION, 1665–1672. THE SECOND ENGLISH WAR. THE TRIPLE ALLIANCE. THE FRENCH INVASION, besoek op 3 Maart 2007 | <urn:uuid:ca793dbb-d479-4753-b462-1e6c8b6c0daa> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Verdrag_van_Dover | 2019-07-18T11:15:50Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525627.38/warc/CC-MAIN-20190718104512-20190718130512-00528.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999969 | false |
Domenico Ghirlandaio
Domenico Ghirlandaio (1449—11 Januarie 1494) was 'n Italiaanse skilder van Florence wat tydens die Renaissance aktief was. Hy het baie vakleerlinge gehad, waaronder Michelangelo en Francesco Granacci. Hy het self onder Verrocchio gestudeer en dié se invloed kan bespeur word in Ghirlandaio se vroeë werke.
Domenico Ghirlandaio | |
---|---|
Gebore | 1449 Florence, Italië |
Sterf | 11 Januarie 1494 (op 45) Florence, Italië |
Nasionaliteit | Italiaans |
Veld | Skildery |
Beweging | Renaissance |
Werke | Skilderye in: Kerk van Ognissanti, Palazzo Vecchio, Santa Trinita, Tornabuoni kapel in Florence en Sistynse kapel, Rome |
Ghirlandaio het as 'n skilder van die Florentynse skool veral godsdienstige werke geskilder. Hy het ook saam met ander beroemde skilder soos Botticelli, Perugino en Signorelli muurskilderye in die Sistynse kapel in Rome geskep van 1481 - 1482.
GaleryWysig
Hieronimus van Stridon in sy studeerkamer (1480) | <urn:uuid:11609765-18db-4e6a-87a2-0fa265258e34> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.m.wikipedia.org/wiki/Domenico_Ghirlandaio | 2019-07-19T18:33:25Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00128.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999087 | false |
Lisa Bonet
Lisa Bonet | |
Geboortenaam | Lisa Michelle Bonet |
---|---|
Alias | Lilakoi Moon[1] |
Geboorte | 16 November 1967 San Francisco, Kalifornië, Verenigde State |
Nasionaliteit | Amerikaans |
Lewensmaat | Lenny Kravitz 1987-1993, Jason Momoa 2017 |
Kinders | 3; insluitende Zoë Kravitz |
Beroep(e) | Aktrise en regisseuse |
Aktiewe jare | 1982–nou |
Internet-rolprentdatabasis-profiel |
Lisa Bonet (gebore 16 November 1967)[2] is 'n Amerikaanse aktrise en regisseuse. Sy is bekend vir haar rolle in die rolprente Angel Heart (1987), Enemy of the State (1998), en High Fidelity (2000), en in die televisiereeks The Cosby Show (1984).
Inhoud
Vroeë lewe[wysig | wysig bron]
Persoonlike lewe[wysig | wysig bron]
Op November 16, 1987, op haar 20ste verjaarsdag het Bonet getrou met Lenny Kravitz in Las Vegas. Bonet het aan hul dogter geboorte gegee Zoë Kravitz op 1 Desember 1988.[5] Sy en Kravitz het geskei in 1993.
In 2005 het sy 'n verhouding met die akteur Jason Momoa begin. Alhoewel dit geglo was dat Momoa en Bonet op 15 November 2007 getroud was, het die egpaar dit eers Oktober 2017 amptelik gemaak nie.[6] Op 23 Julie 2007 het Bonet aan haar tweede kind geboorte gegee, Lola Iolani Momoa. Op Desember 15, 2008, het hulle 'n seun gekry, Nakoa-Wolf Manakauapo Namakaeha Momoa.[7]
Filmografie[wysig | wysig bron]
Rolprente[wysig | wysig bron]
- 1987: Angel Heart
- 1993: Bank Robber
- 199f: Final Combination
- 1998: Enemy of the State
- 2000: High Fidelity
- 2003: Biker Boyz
- 2006: Whitepaddy
- 2014: Road to Paloma
Televisiereekse[wysig | wysig bron]
- 1983: St. Elsewhere
- 1984: The Cosby Show
- 1985: Tales from the Darkside
- 1987: A Different World
Televisierolprente[wysig | wysig bron]
- 1985: Fast Copy
- 1990: The Cosby Outtakes Show
- 1994: New Eden
- 2002: Lathe of Heaven
- 2006: I Was a Network Star
- 2009: The Cosby Show: 25th Anniversary Special
Video's[wysig | wysig bron]
- 2003: A Century of Black Cinema
- 2006: The Making of 'Enemy of the State'
- 2015: Michael Raymond-James for BulliesKeepOut.com
Verwysings[wysig | wysig bron]
- Westbrook, Caroline (September 14, 2003). Lisa Bonet. Somethingjewish.co.uk. URL besoek op Oktober 17, 2008.
- McCann, Bob (2007). Encyclopedia of African American Actresses in Film and Television. Jefferson, N.C.: McFarland and Company. p. 49. ISBN 978-0-7864-3790-0. Besoek op September 18, 2017.
- Lisa Bonet Biography. Filmreference.com. URL besoek op Oktober 17, 2008.
- "Lisa Bonet on family, husband Jason Momoa & working with Bill Cosby". Porter Edit / NET-A-PORTER.COM. Maart 9, 2018. Besoek op Mei 21, 2018.
Bonet was born in the heart of the hippie movement, in November 1967 in San Francisco, to a white Jewish schoolteacher mother and a black opera-singing father.
- "Zoe Kravitz. Alternate Name: Zoe Isabella Kravitz" at All Movie Guide via The New York Times
- "Jason Momoa, Lisa Bonet Officially Marry in Secret Wedding". Us Weekly (in Engels). 2017-11-02. Besoek op 2017-11-02.
- Lisa Bonet and Jason Momoa Welcome Son Nakoa-Wolf. Celebrity-babies.com (Januarie 7, 2009). | <urn:uuid:dec41df2-7854-42f9-be3c-e366ad0adbaa> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Lisa_Bonet | 2019-07-19T19:39:19Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00128.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.974488 | false |
Lêer:South Africa Gauteng location map.svg
Jump to navigation
Jump to search
Oorspronklike lêer (SVG-lêer, normaalweg 1 061 × 1 046 piksels, lêergrootte: 97 KG)
Lêergeskiedenis
Klik op die datum/tyd om te sien hoe die lêer destyds gelyk het.
Datum/Tyd | Duimnaelskets | Dimensies | Gebruiker | Opmerking | |
---|---|---|---|---|---|
huidig | 20:22, 5 Januarie 2013 | 1 061 × 1 046 (97 KG) | Htonl | == {{int:filedesc}} == {{Information |Description ={{en|Location map of en:Gauteng Equirectangular projection, N/S stretching 111%. Geographic limits of the map: * N: 25° S * S: 27° S * W: 27° E * E: 29.25° E}} |Source = * Boundari... |
Lêergebruik
Globale lêergebruik
Die volgende ander wiki's gebruik hierdie lêer:
- Gebruik in ar.wikipedia.org
- Gebruik in bg.wikipedia.org
- Gebruik in ceb.wikipedia.org
- Gebruik in de.wikipedia.org
- Gebruik in en.wikipedia.org
- Soweto
- Johannesburg
- Sandton
- Sharpeville
- Voortrekker Monument
- Union Buildings
- Marabastad, Pretoria
- Benoni, Gauteng
- Centurion, Gauteng
- Transvaal Museum
- Laudium
- Hillbrow
- Midrand
- Fairway, Gauteng
- Fairwood, Gauteng
- Tswaing crater
- Bapsfontein
- Randburg
- Air Force Base Waterkloof
- Menlyn Park
- Vereeniging
- Alexandra, Gauteng
- Heidelberg, Gauteng
- Springs, Gauteng
- Fourways
- Sophiatown
- Alberton, Gauteng
- Thaba Tshwane
- Douglasdale, Gauteng
- Bryanston, Gauteng
- Sunninghill, Gauteng
- Woodmead
- Rosebank, Gauteng
- Diepsloot
- Kya Sand
- Northcliff
- Roodepoort
- Constantia Kloof
- Northgate, Gauteng
- Doornkop
- Dobsonville
- Protea Glen
Wys meer globale gebruik van die lêer. | <urn:uuid:9f1f8e07-b072-4a4d-ae55-2bcde657eb93> | CC-MAIN-2019-30 | 2019-07-21T01:00:09Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00288.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
false
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.854269 | false |
|
Boekbronne
Jump to navigation
Jump to search
Biblioteke
Suid-Afrika:
- Soek die boek in die Nasionale Biblioteek van Suid-Afrika se katalogus
- Soek die boek in die SEALS Konsortium se biblioteek
- Soek die boek in die Universiteit van Suid-Afrika se biblioteek
- Soek die boek in die Universiteit van die Witwatersrand se biblioteek
- Soek die boek in die Kaapse Hoër Onderwys Konsortium se biblioteek
Wêreldwyd:
- Soek die boek deur WorldCat in jou plaaslike biblioteek se katalogus
Boekwinkels
Suid-Afrika:
Ander lande: | <urn:uuid:b903ae27-6ce6-4810-b19a-faf0410abd8a> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Boekbronne/8524039191 | 2019-07-22T06:11:26Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527531.84/warc/CC-MAIN-20190722051628-20190722073628-00448.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999935 | false |
van der Merwe, P. J., South Africa
-
Vol 41, No 4 (1985) - Original Research
Die godsdienswetenskaplike aspek van teologie
Abstract PDF -
Vol 42, No 3 (1986) - Original Research
RGN-Verslag oor godsdiens, tussengroepverhoudinge en maatskaplike verandering in Suid-Afrika
Abstract PDF -
Vol 45, No 2 (1989) - Original Research
Prof dr FJ van Zyl as mens, kerkman en godsdiensfilosoof
Abstract PDF | <urn:uuid:b8d2a918-098f-4cef-afc9-7ac98c79e241> | CC-MAIN-2019-30 | https://hts.org.za/index.php/hts/search/authors/view?firstName=P.&middleName=J.&lastName=van%20der%20Merwe&affiliation=&country=ZA | 2019-07-16T03:08:58Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524475.48/warc/CC-MAIN-20190716015213-20190716041213-00232.warc.gz | by | 4.0 | a_tag | false | true | {
"abbr": [
"by"
],
"in_footer": [
true
],
"in_head": [
false
],
"location": [
"a_tag"
],
"version": [
"4.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.965074 | false |
KwaMbonambi
(Aangestuur vanaf Kwambonambi)
Jump to navigation
Jump to search
KwaMbonambi | |
KwaMbonambi se ligging in KwaZulu-Natal
Koördinate: Koördinate: | |
Land | Suid-Afrika |
---|---|
Provinsie | KwaZulu-Natal |
Distrik | King Cetshwayo |
Munisipaliteit | uMfolozi |
Regering | |
- Tipe | Plaaslike Munisipaliteit |
Oppervlak[1] | |
- Dorp | 3,27 km² (1,3 vk m) |
Bevolking (2011)[1] | |
- Dorp | 2 872 |
- Digtheid | 878/km² (2 274/myl2) |
Rasverdeling (2011)[1] | |
• Blank | 15.6% |
• Indiër/Asiër | 0.8% |
• Kleurling | 0.6% |
• Swart | 82.6% |
• Ander | 0.4% |
Taal (2011)[1] | |
• Zoeloe | 77.1% |
• Engels | 11.2% |
• Afrikaans | 8.7% |
• Ander | 2.9% |
Poskode (strate) | 3915 |
Poskode (posbusse) | 3915 |
Skakelkode(s) | 035 |
KwaMbonambi is 'n klein dorpie in KwaZulu-Natal. Die dorp lê 27 km noord van Empangeni langs die N2 nasionale pad. Die naam beteken "die plek waar leiers bymekaar kom". Die dorp word omring deur suikerriet- en denneplantasies.
Sien ook[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- Subplek KwaMbonambi tydens die 2011-Sensus. | <urn:uuid:a00cd9e3-a5a8-4233-a337-1e890aa33804> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Kwambonambi | 2019-07-17T06:47:00Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525094.53/warc/CC-MAIN-20190717061451-20190717083451-00392.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.906614 | false |
Hulp
Bladsye wat na "Treviso" skakel
←
Treviso
Jump to navigation
Jump to search
Skakels hierheen
Bladsy:
Naamruimte:
alle
(Hoof)
Bespreking
Gebruiker
Gebruikerbespreking
Wikipedia
Wikipediabespreking
Lêer
Lêerbespreking
MediaWiki
MediaWikibespreking
Sjabloon
Sjabloonbespreking
Hulp
Hulpbespreking
Kategorie
Kategoriebespreking
Portaal
Portaalbespreking
Module
Module talk
Gadget
Gadget talk
Gadget definition
Gadget definition talk
Omgekeerde seleksie
Filters
Versteek
insluitings |
Versteek
skakels |
Versteek
aansture
Die volgende bladsye skakel na
Treviso
:
Wys (vorige 50 | volgende 50) (
20
50
100
250
500
).
Gebruiker:Voyageur
(
← skakels
wysig
)
Pous Benedictus XI
(
← skakels
wysig
)
Benetton
(
← skakels
wysig
)
Pro14
(
← skakels
wysig
)
Stadio Comunale di Monigo
(
← skakels
wysig
)
Benetton Rugby Treviso
(
← skakels
wysig
)
2017-’18 Pro14-seisoen
(
← skakels
wysig
)
2018-’19 Pro14-seisoen
(
← skakels
wysig
)
Veneto
(
← skakels
wysig
)
De’Longhi Group
(
← skakels
wysig
)
Bespreking:Treviso
(
← skakels
wysig
)
Treviso (provinsie)
(
← skakels
wysig
)
Stefanel
(
← skakels
wysig
)
Conegliano
(
← skakels
wysig
)
Povlakte
(
← skakels
wysig
)
Sile
(
← skakels
wysig
)
Botteniga
(
← skakels
wysig
)
Mestre
(
← skakels
wysig
)
Wys (vorige 50 | volgende 50) (
20
50
100
250
500
).
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Treviso
"
Navigasie-keuseskerm
Persoonlike gereedskap
Nie ingeteken nie
Bespreking
Bydraes
Skep gebruiker
Meld aan
Naamruimtes
Bladsy
Bespreking
Variante
Weergawes
Lees
Wysig
Wysig bron
Wys geskiedenis
Meer
Soek
Navigasie
Tuisblad
Gebruikersportaal
Geselshoekie
Onlangse wysigings
Lukrake bladsy
Hulp
Sandput
Skenkings
Gereedskap
Spesiale bladsye
Drukbare weergawe
Ander tale
Privaatheidsbeleid
Inligting oor Wikipedia
Vrywaring
Ontwikkelaars
Koekieverklaring
Selfoonweergawe | <urn:uuid:95f5eed2-70c5-42c0-80ce-787d52352e10> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Treviso | 2019-07-17T07:12:22Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525094.53/warc/CC-MAIN-20190717061451-20190717083451-00392.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.997963 | false |
Hulp
Bladsye wat na "Guggenmusik" skakel
←
Guggenmusik
Jump to navigation
Jump to search
Skakels hierheen
Bladsy:
Naamruimte:
alle
(Hoof)
Bespreking
Gebruiker
Gebruikerbespreking
Wikipedia
Wikipediabespreking
Lêer
Lêerbespreking
MediaWiki
MediaWikibespreking
Sjabloon
Sjabloonbespreking
Hulp
Hulpbespreking
Kategorie
Kategoriebespreking
Portaal
Portaalbespreking
Module
Module talk
Gadget
Gadget talk
Gadget definition
Gadget definition talk
Omgekeerde seleksie
Filters
Versteek
insluitings |
Versteek
skakels |
Versteek
aansture
Die volgende bladsye skakel na
Guggenmusik
:
Wys (vorige 50 | volgende 50) (
20
50
100
250
500
).
Swabies-Alemanniese Karnaval
(
← skakels
wysig
)
Bespreking:Guggenmusik
(
← skakels
wysig
)
Wys (vorige 50 | volgende 50) (
20
50
100
250
500
).
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Guggenmusik
"
Navigasie-keuseskerm
Persoonlike gereedskap
Nie ingeteken nie
Bespreking
Bydraes
Skep gebruiker
Meld aan
Naamruimtes
Bladsy
Bespreking
Variante
Weergawes
Lees
Wysig
Wysig bron
Wys geskiedenis
Meer
Soek
Navigasie
Tuisblad
Gebruikersportaal
Geselshoekie
Onlangse wysigings
Lukrake bladsy
Hulp
Sandput
Skenkings
Gereedskap
Spesiale bladsye
Drukbare weergawe
Ander tale
Privaatheidsbeleid
Inligting oor Wikipedia
Vrywaring
Ontwikkelaars
Koekieverklaring
Selfoonweergawe | <urn:uuid:958aa1c3-2dfc-45cc-b1d6-a78d0043320f> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Guggenmusik | 2019-07-18T11:43:40Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525627.38/warc/CC-MAIN-20190718104512-20190718130512-00552.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.995034 | false |
Boogskiet
Boogskiet is 'n sport waar pyle na 'n teiken weggeskiet word deur gebruik te maak van 'n gesnaarde boog. Vroeër was die boog hoofsaaklik 'n jag- en oorlogswapen, maar tans is boogskiet meestal 'n konsentrasiesport, hoewel daar in sekere lande soos Suid-Afrika en die Verenigde State nog met die boog gejag word. Mens kry handboë en kruisboë. Dit artikel handel hoofsaaklik oor handboogskiet, soos wat tydens die Olimpiese Somerspele beoefen word.
Soorte boëWysig
- Langboog – Die tradisionele houtboog wat oorspronklik uit Engeland kom. Hierdie boog word uit 'n stuk hout gemaak en daar word op die tradisionele manier (sonder enige hulp of rigmiddel) mee geskiet. Die moderne langboog is 'n kombinasie van die ou Engelse langboog en die Amerikaanse platbooog. Dit word gewoonlik vervaardig uit 'n samestelling van hout en glasvesel.
- Naakboog – Beide 'n moderne metaalboog met los latte, as 'n jagboog wat gewoonlik uit 'n stuk hout gemaak is. Daar word geen hulpmiddels soos 'n toesighouer of enige stabilisering gebruik nie. Met hierdie manier van skiet word daar langs die pyl verby gekyk en so op die teiken gemik.
- Kurweboog – 'n boog wat in die huidige Olimpiese dissipline val. By hierdie soort boë word meestal gebruik gemaak van toesighouers, stabilisering en ander hulpmiddels om so akkuraat moontlik te skiet.
- Saamgestelde boog – 'n hoëtegnologieboog met 'n katrol, sodat die tendon by korter booglengtes nogtans ver uitgetrek kan word. Die konstruksie daarvan is sodanig dat daar tydens die strek 'n kragpiek gevorm word, waardeur die krag wat nodig is om dit te rig tot 75% laer is as die krag wat nodig is om die boog te span.
Eksterne skakelsWysig
- Wikiwoordeboek het 'n inskrywing vir boogskiet.
- ( ) Die Internasionale Boogskutfederasie se webtuiste
Olimpiese somersporte | |||
---|---|---|---|
Somerspele: Atletiek · Basketbal · Boks · Boogskiet · Driekamp · Fietsry (Bergfietsry · BMX · Bergfietsry · Pad) · Gewigoptel · Gholf · Gimnastiek (Artistiek · Ritmies · Trampolien) · Handbal · Judo · Kanovaart (Slalom · Snel) · Moderne vyfkamp · Ruitersport (Dressuur · Driefasekompetisie · Spring) · Pluimbal · Roei · Seiljagwedvaart · Sewesrugby · Skermsport · Skyfskiet · Sokker · Stoei (Grieks-Romeins · Vrystyl) · Taekwondo · Tafeltennis · Tennis · Veldhokkie · Vlugbal (Strandvlugbal) · Watersport (Gesinchroniseerde swem · Sierduik · Swem · Waterpolo) | | <urn:uuid:dbaf877d-effd-4900-9743-814ff1cb366d> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.m.wikipedia.org/wiki/Boogskiet | 2019-07-19T19:26:15Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00152.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999974 | false |
Taizz
Taizz تعز |
'n Uitsig oor Taizz | |
Koördinate: Koördinate: | |
Land | Jemen |
---|---|
Gouvernement | Taizz |
Bevolking (2003) | |
- Stad | 460 000 |
Taizz (Arabies: تعز Taʿizz) is 'n stad in die suide van Jemen met 'n bevolking van 460 000. Die stad is die derde grootste van dié land ná die hoofstad Sanaa en Aden en is tussen die twee stede geleë. Onder koning Ahmad ibn Yahya (1948–1962) het Taizz vir die laaste keer as hoofstad van Noord-Jemen gedien. | <urn:uuid:3c120484-4933-41ab-bc21-e57ac18472ae> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Taizz | 2019-07-19T18:51:50Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00152.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.994382 | false |
Maine
Deelstaat Maine | |||||
Bynaam(e): The Pine Tree state | |||||
Amptelike taal(e) | Engels | ||||
Gesproke taal(e) | Engels, Frans | ||||
Hoofstad | Augusta | ||||
Grootste stad | Portland | ||||
Area | 39ste in die V.S. | ||||
- Totaal | 86 542 km2 | ||||
- Wydte | 338 km | ||||
- Lengte | 515 km | ||||
- Water | 11 683 km2 | ||||
- % water | 13,5 % | ||||
- Breedtegraad | 42°58' N tot 47°28' N | ||||
- Lengtegraad | 66°57' W tot 71° 5' W | ||||
Bevolking | 40ste in die V.S. | ||||
- Totaal | 1 328 361 | ||||
- Digtheid | 15,3/km²/km2 38de in die V.S. | ||||
Hoogte | |||||
- Hoogste punt | Mount Katahdin 1 606 m | ||||
- Gemiddeld | 180 m | ||||
- Laagste punt | Atlantiese Oseaan seevlak | ||||
Toetrede tot die Unie | 15 Maart 1820 (23ste) | ||||
Goewerneur | Janet Mills (D) | ||||
Luitenant-Goewerneur | Troy Jackson (D) | ||||
Wetgewer | Maine Wetgewer | ||||
- Hoërhuis | Senaat | ||||
- Laerhuis | Huis van Verteenwoordigers | ||||
V.S. Senatore | Susan Collins (R) Angus King (I) | ||||
Tydsone | Oostelike tyd: UTC-5/-4 | ||||
Afkortings | ME US-ME | ||||
Webblad | www.maine.gov |
Maine (Engels: State of Maine) is 'n deelstaat van die Verenigde State van Amerika. Maine is gestig op 15 Maart 1820. Die deelstaat grens aan die Atlantiese Oseaan in die ooste en die suide, New Hampshire in die weste en die Kanadese provinsies van Quebec en New Brunswick in die noordweste en noordooste.
Verenigde State van Amerika | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| <urn:uuid:25ea5a5f-dcf4-4573-89be-69a94bdb6d3a> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Maine | 2019-07-21T00:26:23Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00312.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.962547 | false |
1937
Jump to navigation
Jump to search
1937 |
◄ | 19de eeu | ◄20ste eeu► | 21ste eeu | ► |
Dae | Eeue | Geskiedenis | Geskiedenisportaal |
Sien ook: Kategorie:1937 |
Kalenders | |
Die Hindenburg | |
Die jaar 1937 was 'n gewone jaar wat volgens die Gregoriaanse kalender op 'n Vrydag begin het. Dit was die 37ste jaar van die 20ste eeu n.C. Soos ander gewone jare het die jaar 12 maande, 52 weke en 365 dae gehad.
Gebeure[wysig | wysig bron]
- Die Moskou-Wolga-kanaal (Rusland) word geopen.
- Die Golden Gate-brug oor die San Franciscobaai in Kalifornië word vir verkeer geopen.
- 26 April – Die Spaanse stad Guernica, word deur die Duitse Luftwaffe gebombardeer tydens die Spaanse Burgeroorlog.
- 6 Mei – Hindenburg ongeluk: Die Duitse zeppelin Hindenburg slaan aan die brand en word verwoes binne ’n minuut terwyl dit probeer dok by Lakehurst, New Jersey. 36 mense sterf.
- 5 November – Adolf Hitler hou ’n geheime vergadering waarin hy sy planne uitlê om lewensruimte vir die Duitse mense te verkry.
Geboortes[wysig | wysig bron]
- 8 Januarie – Shirley Bassey, Britse sangeres.
- 19 Januarie – Joseph Nye, Amerikaanse politieke wetenskaplike.
- 31 Januarie – Philip Glass, Amerikaanse komponis
- 9 Februarie – Abraham H. de Vries, Afrikaanse skrywer.
- 21 Februarie – Harald V, koning van Noorweë.
- 22 April – Jack Nicholson, akteur
- 14 Maart – Peter van der Merwe, Suid-Afrikaanse krieketspeler († 2013).
- 9 April – Avril Malan, Suid-Afrika se nege-en-twintigste Springbokkaptein.
- 28 April – Saddam Hussein, Irakse politikus en staatsman, President van Irak († 2006).
- 5 Mei – Delia Derbyshire, Engelse baanbreker-musikant en -komponis van elektroniese musiek († 2001).
- 4 Julie – Koningin Sonja van Noorweë.
- 6 Julie – Vladimir Ashkenazy, Russiese pianis en dirigent.
- 4 September – Pieter Kooij,'n Suid-Afrikaanse pianis, musiekonderwyser en -resensent († 2018).
- 11 September – Tomas Venclova, Litause geleerde, digter, skrywer en vertaler.
- 18 September – Ivy Matsepe-Casaburri, 'n Suid-Afrikaanse politikus († 2009).
- 14 September – Renzo Piano, Italiaanse argitek.
- 14 Oktober – Marinus Wiechers, Suid-Afrikaanse regsman en grondwetkenner († 2018).
- 17 November – Marike de Klerk, eerste vrou van die voormalige Staatspresident van Suid-Afrika, F.W. de Klerk († 2001).
- 30 November – Ridley Scott, Engelse rolprentregisseur en -vervaardiger.
- 10 Desember – Piet Uys, Springbok rugbyspeler († 2009).
- 21 Desember – Jane Fonda, ’n Amerikaanse aktrise, skryfster en politieke aktivis.
Sterftes[wysig | wysig bron]
- 19 Junie – J.M. Barrie, Skotse skrywer (* 1860).
- 2 Julie – Amelia Earhart, lugvaartpionier van die Verenigde State (* 1897).
- 20 Julie – Guglielmo Marconi, Italiaanse uitvinder (* 1874).
- 2 September – Pierre de Coubertin, Franse grondlegger van die moderne Olimpiese Spele (* 1863).
- 30 Oktober – J.H.H. de Waal, Afrikaanse taalstryder en politikus (* 1871).
- 28 Desember – Maurice Ravel, Franse komponis (* 1875). | <urn:uuid:a5cc40ff-32b7-49d2-ad13-7c1033e4a114> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/1937 | 2019-07-18T13:29:13Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525634.13/warc/CC-MAIN-20190718125048-20190718151048-00016.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.997962 | false |
642
Jump to navigation
Jump to search
642 |
◄ | 6de eeu | ◄7de eeu► | 8ste eeu | ► |
Dae | Eeue | Geskiedenis | Geskiedenisportaal |
Sien ook: Kategorie:642 |
Kalenders | |
Die jaar 642 was 'n gewone jaar wat volgens die Gregoriaanse kalender op 'n Saterdag begin het. Dit was die 42ste jaar van die 7de eeu n.C. Soos ander gewone jare het die jaar 12 maande, 52 weke en 365 dae gehad. | <urn:uuid:ad11fe4d-0d7e-4a20-b0a9-17f78a99e5bc> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/642 | 2019-07-18T13:28:04Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525634.13/warc/CC-MAIN-20190718125048-20190718151048-00016.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999923 | false |
Hulp
Bladsye wat na "Klaagliedere van Jeremia" skakel
←
Klaagliedere van Jeremia
Jump to navigation
Jump to search
Skakels hierheen
Bladsy:
Naamruimte:
alle
(Hoof)
Bespreking
Gebruiker
Gebruikerbespreking
Wikipedia
Wikipediabespreking
Lêer
Lêerbespreking
MediaWiki
MediaWikibespreking
Sjabloon
Sjabloonbespreking
Hulp
Hulpbespreking
Kategorie
Kategoriebespreking
Portaal
Portaalbespreking
Module
Module talk
Gadget
Gadget talk
Gadget definition
Gadget definition talk
Omgekeerde seleksie
Filters
Versteek
insluitings |
Versteek
skakels |
Versteek
aansture
Die volgende bladsye skakel na
Klaagliedere van Jeremia
:
Wys (vorige 50 |
volgende 50
) (
20
50
100
250
500
).
Bybel
(
← skakels
wysig
)
Evangelie volgens Markus
(
← skakels
wysig
)
Psalms
(
← skakels
wysig
)
Evangelie volgens Philippus
(
← skakels
wysig
)
Tora
(
← skakels
wysig
)
Dooie See-rolle
(
← skakels
wysig
)
Jona
(
← skakels
wysig
)
Genesis
(
← skakels
wysig
)
Eksodus
(
← skakels
wysig
)
Levitikus
(
← skakels
wysig
)
Numeri
(
← skakels
wysig
)
Deuteronomium
(
← skakels
wysig
)
Evangelie
(
← skakels
wysig
)
Nuwe Testament
(
← skakels
wysig
)
Ou Testament
(
← skakels
wysig
)
Sjabloon:Bybelboeke
(
← skakels
wysig
)
Vergelykings (taalkunde)
(
← skakels
wysig
)
Evangelie volgens Johannes
(
← skakels
wysig
)
Jeremia
(
← skakels
wysig
)
Pentateug
(
← skakels
wysig
)
Josua
(
← skakels
wysig
)
Rigters
(
← skakels
wysig
)
Rut
(
← skakels
wysig
)
Esra
(
← skakels
wysig
)
Nehemia
(
← skakels
wysig
)
Ester (Bybel)
(
← skakels
wysig
)
Job
(
← skakels
wysig
)
Spreuke van Salomo
(
← skakels
wysig
)
Prediker
(
← skakels
wysig
)
Hooglied van Salomo
(
← skakels
wysig
)
Jesaja
(
← skakels
wysig
)
Apokriewe boeke
(
← skakels
wysig
)
Esegiël
(
← skakels
wysig
)
Daniël
(
← skakels
wysig
)
Hosea
(
← skakels
wysig
)
Joël
(
← skakels
wysig
)
Amos
(
← skakels
wysig
)
Obadja
(
← skakels
wysig
)
Miga
(
← skakels
wysig
)
Nahum
(
← skakels
wysig
)
Habakuk
(
← skakels
wysig
)
Sefanja
(
← skakels
wysig
)
Haggai
(
← skakels
wysig
)
Sagaria
(
← skakels
wysig
)
Boek van Tobit
(
← skakels
wysig
)
Maleagi
(
← skakels
wysig
)
1-2 Samuel
(
← skakels
wysig
)
1-2 Konings
(
← skakels
wysig
)
1-2 Kronieke
(
← skakels
wysig
)
Brief van Paulus aan Filemon
(
← skakels
wysig
)
Wys (vorige 50 |
volgende 50
) (
20
50
100
250
500
).
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Klaagliedere_van_Jeremia
"
Navigasie-keuseskerm
Persoonlike gereedskap
Nie ingeteken nie
Bespreking
Bydraes
Skep gebruiker
Meld aan
Naamruimtes
Bladsy
Bespreking
Variante
Weergawes
Lees
Wysig
Wysig bron
Wys geskiedenis
Meer
Soek
Navigasie
Tuisblad
Gebruikersportaal
Geselshoekie
Onlangse wysigings
Lukrake bladsy
Hulp
Sandput
Skenkings
Gereedskap
Spesiale bladsye
Drukbare weergawe
Ander tale
Privaatheidsbeleid
Inligting oor Wikipedia
Vrywaring
Ontwikkelaars
Koekieverklaring
Selfoonweergawe | <urn:uuid:d197e9b7-18dc-4ead-ac3e-892110fe8089> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Klaagliedere_van_Jeremia | 2019-07-18T13:32:18Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525634.13/warc/CC-MAIN-20190718125048-20190718151048-00016.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999778 | false |
Bespreking:Ptolemeus III Euergetes
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Ptolemeus III Euergetes-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
| <urn:uuid:be3b9f1e-fd3b-4a0b-9f04-7876522dbbaf> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Ptolemeus_III_Euergetes | 2019-07-19T18:58:42Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00176.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999963 | false |
Hulp
Bladsye wat na "Organiese verbinding" skakel
←
Organiese verbinding
Jump to navigation
Jump to search
Skakels hierheen
Bladsy:
Naamruimte:
alle
(Hoof)
Bespreking
Gebruiker
Gebruikerbespreking
Wikipedia
Wikipediabespreking
Lêer
Lêerbespreking
MediaWiki
MediaWikibespreking
Sjabloon
Sjabloonbespreking
Hulp
Hulpbespreking
Kategorie
Kategoriebespreking
Portaal
Portaalbespreking
Module
Module talk
Gadget
Gadget talk
Gadget definition
Gadget definition talk
Omgekeerde seleksie
Filters
Versteek
insluitings |
Versteek
skakels |
Versteek
aansture
Die volgende bladsye skakel na
Organiese verbinding
:
Wys (vorige 50 | volgende 50) (
20
50
100
250
500
).
Organiese chemie
(
← skakels
wysig
)
Anorganiese chemie
(
← skakels
wysig
)
Analitiese chemie
(
← skakels
wysig
)
Chemiese element
(
← skakels
wysig
)
Natrium
(
← skakels
wysig
)
Chloor
(
← skakels
wysig
)
Proteïen
(
← skakels
wysig
)
Virus
(
← skakels
wysig
)
Ganumedes (maan)
(
← skakels
wysig
)
Sesium
(
← skakels
wysig
)
Lewende materie
(
← skakels
wysig
)
Organiese suur
(
← skakels
wysig
)
Asidogenese
(
← skakels
wysig
)
Polichloor-bifeniele
(
← skakels
wysig
)
Asteroïde
(
← skakels
wysig
)
Triton (maan)
(
← skakels
wysig
)
Sulfied
(
← skakels
wysig
)
Litiumioonbattery
(
← skakels
wysig
)
Aminosuur
(
← skakels
wysig
)
Alkyn
(
← skakels
wysig
)
Chemiese verbinding
(
← skakels
wysig
)
Eter (chemie)
(
← skakels
wysig
)
Merkaptaan
(
← skakels
wysig
)
Metaantiol
(
← skakels
wysig
)
Karboksielsuur
(
← skakels
wysig
)
Ester
(
← skakels
wysig
)
Organiese nomenklatuur
(
← skakels
wysig
)
Butielamien
(
← skakels
wysig
)
Halogenoareen
(
← skakels
wysig
)
Mentol
(
← skakels
wysig
)
Bensaldehied
(
← skakels
wysig
)
Vitamien
(
← skakels
wysig
)
Furfuraal
(
← skakels
wysig
)
Indool
(
← skakels
wysig
)
Galalith
(
← skakels
wysig
)
Ernst Schulze (Chemikus)
(
← skakels
wysig
)
Mengbaarheid
(
← skakels
wysig
)
Bespreking:Organiese verbinding
(
← skakels
wysig
)
Proteus (maan)
(
← skakels
wysig
)
Tolien
(
← skakels
wysig
)
Wys (vorige 50 | volgende 50) (
20
50
100
250
500
).
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Organiese_verbinding
"
Navigasie-keuseskerm
Persoonlike gereedskap
Nie ingeteken nie
Bespreking
Bydraes
Skep gebruiker
Meld aan
Naamruimtes
Bladsy
Bespreking
Variante
Weergawes
Lees
Wysig
Wysig bron
Wys geskiedenis
Meer
Soek
Navigasie
Tuisblad
Gebruikersportaal
Geselshoekie
Onlangse wysigings
Lukrake bladsy
Hulp
Sandput
Skenkings
Gereedskap
Spesiale bladsye
Drukbare weergawe
Ander tale
Privaatheidsbeleid
Inligting oor Wikipedia
Vrywaring
Ontwikkelaars
Koekieverklaring
Selfoonweergawe | <urn:uuid:072395e5-19fb-4345-96bd-cafb00dd635d> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Organiese_verbinding | 2019-07-19T18:57:54Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00176.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999465 | false |
1739
Jump to navigation
Jump to search
1739 |
◄ | 17de eeu | ◄18de eeu► | 19de eeu | ► |
Dae | Eeue | Geskiedenis | Geskiedenisportaal |
Sien ook: Kategorie:1739 |
Kalenders | |
Die Bitse vloot bombardeer Portobello in Panama. | |
Die jaar 1739 was 'n gewone jaar wat volgens die Gregoriaanse kalender op 'n Donderdag begin het. Dit was die 39ste jaar van die 18de eeu n.C. Soos ander gewone jare het die jaar 12 maande, 52 weke en 365 dae gehad.
Gebeure[wysig | wysig bron]
- 23 Februarie – Pous Clemens XII stel Gaetano Stampa, aartsbiskop van Milaan en Pierre-Guérin de Tencin, aartsbiskop van Embrun aan as kardinaal.
- 14 April – Hendrik Swellengrebel, die man na wie Swellendam vernoem is, word goewerneur van die Kaap de Goede Hoop en ook die eerste een wat in die Kaap gebore is.
- 15 Julie – Pous Clemens XII stel Marcellino Corio, goewerneur van Rome aan as kardinaal.
- 30 September – Pous Clemens XII stel Prospero Colonna, ouditeur van die Apostoliese Kamer en Carlo Maria Sacripante, tesourier-generaal van die Apostoliese Kamer aan as kardinaal.
Geboortes[wysig | wysig bron]
- 8 Maart – Joachim van Plettenberg, goewerneur van die Kaapkolonie († 1793).
- 2 November – Carl Ditters von Dittersdorf, Oostenrykse komponis († 1799). | <urn:uuid:90208b15-7057-4d7b-9397-22d54ef5aee0> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/1739 | 2019-07-21T00:52:34Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00336.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.998623 | false |
Mary Elizabeth Ellis
Mary Elizabeth Ellis | |
Geboorte | 11 Mei 1979 |
---|---|
Nasionaliteit | Amerikaans |
Kinders | 1 |
Beroep(e) | Aktrise en skryfster |
Internet-rolprentdatabasis-profiel |
Mary Elizabeth Ellis (gebore 11 Mei 1979) is 'n Amerikaanse aktrise en skryfster. Sy is bekend vir haar rolle in die rolprente Free State of Jones (2016) en Masterminds (2016), en in die televisiereekse Without a Trace (2002) en It's Always Sunny in Philadelphia (2005).
Inhoud
Filmografie[wysig | wysig bron]
Rolprente[wysig | wysig bron]
- 2008: A Quiet Little Marriage
- 2014: The Last Time You Had Fun
- 2016: Free State of Jones
- 2016: Masterminds
- 2018: The Truth About Lies
Televisiereekse[wysig | wysig bron]
- 2002: Without a Trace
- 2005: It's Always Sunny in Philadelphia
- 2009: Old Friends
- 2010: Perfect Couples
- 2012: Georgia
- 2015: The Grinder
- 2017: Santa Clarita Diet
Televisierolprente[wysig | wysig bron]
- 2004: It's Always Sunny on TV
- 2009: Pulling
- 2018: Mother, May I Dance with Mary Jane's Fist?: A Lifetone Original Movie for Adult Swim
Video's[wysig | wysig bron]
- 2009: The Nightman Cometh Live! | <urn:uuid:f0bcdc0f-37d2-4d37-a253-495af752711d> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Mary_Elizabeth_Ellis | 2019-07-21T00:40:15Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00336.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.968413 | false |
Hulp
Kategorie:Sterftes in die 1690's
in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Jump to navigation
Jump to search
Sterftes volgens dekade
Sterftes in die 17de eeu
1690's
}
→
Sterftes in die 1690's
Subkategorieë
Hierdie kategorie bevat die volgende 8 subkategorië, uit 'n totaal van 8.
#
►
Sterftes in 1690
(1 B)
►
Sterftes in 1691
(6 B)
►
Sterftes in 1693
(1 B)
►
Sterftes in 1694
(3 B)
►
Sterftes in 1695
(3 B)
►
Sterftes in 1696
(2 B)
►
Sterftes in 1698
(2 B)
►
Sterftes in 1699
(1 B)
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Kategorie:Sterftes_in_die_1690%27s&oldid=1760766
"
Kategorieë
:
1690's
Sterftes in die 17de eeu
Sterftes volgens dekade
Navigasie-keuseskerm
Persoonlike gereedskap
Nie ingeteken nie
Bespreking
Bydraes
Skep gebruiker
Meld aan
Naamruimtes
Kategorie
Bespreking
Variante
Weergawes
Lees
Wysig
Wysig bron
Wys geskiedenis
Meer
Soek
Navigasie
Tuisblad
Gebruikersportaal
Geselshoekie
Onlangse wysigings
Lukrake bladsy
Hulp
Sandput
Skenkings
Ander projekte
Wikimedia Commons
Druk/eksporteer
Skep boek
Laai af as PDF
Drukbare weergawe
Gereedskap
Skakels hierheen
Verwante veranderings
Spesiale bladsye
Permanente skakel
Bladinligting
Wikidata-item
Ander tale
العربية
Asturianu
Башҡортса
Беларуская
Беларуская (тарашкевіца)
Български
বাংলা
Brezhoneg
Mìng-dĕ̤ng-ngṳ̄
کوردی
Чӑвашла
Cymraeg
English
Español
Eesti
Euskara
فارسی
Suomi
Føroyskt
贛語
Gaelg
Magyar
Հայերեն
Bahasa Indonesia
Ilokano
日本語
Jawa
ქართული
Қазақша
한국어
Latviešu
Македонски
മലയാളം
Bahasa Melayu
Norsk nynorsk
Norsk
Português
Română
Русский
Srpskohrvatski / српскохрватски
Simple English
Slovenčina
Slovenščina
Shqip
Svenska
ไทย
Türkçe
Татарча/tatarça
اردو
Tiếng Việt
Winaray
Yorùbá
中文
Bân-lâm-gú
粵語
Wysig skakels
Die bladsy is laas op 28 Augustus 2018 om 10:16 bygewerk.
Die teks is beskikbaar onder die lisensie
Creative Commons Erkenning-Insgelyks Deel
. Aanvullende voorwaardes kan moontlik ook van toepassing wees. Sien die
Algemene Voorwaardes
vir meer inligting.
Privaatheidsbeleid
Inligting oor Wikipedia
Vrywaring
Ontwikkelaars
Koekieverklaring
Selfoonweergawe | <urn:uuid:0735647a-58f0-4ceb-8a98-2a007b4928b4> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Kategorie:Sterftes_in_die_1690%27s | 2019-07-16T02:34:25Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524475.48/warc/CC-MAIN-20190716015213-20190716041213-00280.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.987826 | false |
C. Ploos van Amstel
Cornelis Ploos van Amstel (28 Oktober 1876, Delft, Nederland – 6 April 1941, Krugersdorp, Suid-Afrika) was ’n Afrikaanse joernalis en skrywer. Onder die skuilnaam Maarten E. Conradie skryf hy die roman Die ondergang van ’n medemens, wat oor verarming en werkloosheid handel.
Lewe en werk[wysig | wysig bron]
Cornelis Ploos van Amstel is op 28 Oktober 1876 te Delft, Nederland gebore,[1][2] as seun van Cornelis Ploos van Amstel en Antje Johanna Butteweg.[3] Sy skoolopleiding begin op sy geboortedorp. Reeds op jong ouderdom begin hy versies maak en stories skryf en stel hy besonder belang in die koerantwese. Op twaalfjarige leeftyd tree hy in diens van die drukkery in Delft van die gebroeders Altman. Na voltooiing van sy leerlingskap bly hy in diens van hierdie firma, totdat hy in Maart 1911 na Suid-Afrika kom.
Hy vestig hom in Pretoria en tot 1920 werk hy by die firma De Bussy as boekhouer en doen ook algemene administrasiewerk. Toe die geleentheid hom voordoen om weer joernalistieke werk te doen, sluit hy aan by die redaksie van De Spectator. Hierdie koerant gaan egter spoedig hierna onder. Wanneer Ons Vaderland (later Die Vaderland) gestig word, is hy saam met Harm Oost een van die eerste personeellede. Hier tree hy op eers as joernalis, later as sub-redakteur en selfs vir ’n wyle as waarnemende redakteur, totdat Gustav Preller hierdie posisie oorneem.
In Maart 1933 vertrek hy na Nederland en keer eers weer teen die einde van daardie jaar terug. Wanneer Die Vaderland na Johannesburg verskuif word, tree hy in 1936 weer in hulle diens as proefleser. Sedert die stigting van Voortrekkerpers in 1937 is hy proefleser by Die Transvaler.
Op 28 November 1906 is hy getroud met Maria Elisabeth van Seuren.[4] Sy vrou is egter op 27 April 1907 te Delft oorlede,[5] waarna hy op 25 Maart 1908 getroud is met Margaretha Johanna van Hoepen.[6] Die seun Cornelis Ploos van Amstel word op 13 Oktober 1908 uit hierdie huwelik gebore. Hy is op 30 Maart 1918 weer getroud met Martha Elisabeth Bouwer.[6] Uit die huwelik word ’n dogter (Catharina – 27 September 1919) en drie seuns (Willem Frederik – 31 Oktober 1922, Pieter Willem Johannes – 7 April 1926 en Cornelis – 21 Junie 1928) gebore.
Hy is op 6 April 1941 op Krugersdorp oorlede.
Skryfwerk[wysig | wysig bron]
Hy skryf die drama in drie bedrywe, Opdraand, wat drankmisbruik as tema het, wat lei tot die miskenning van die waarde van naasbestaandes.
Onder die skuilnaam Maarten E. Conradie skryf hy ook die roman Die ondergang van ’n medemens, wat oor verarming en werkloosheid handel. Van Ravenstein is die hoofboekhouer van ’n groot firma, maar word op 54-jarige leeftyd ontslaan as gevolg van die ekonomiese depressie. Na twintig jaar getroue diens staan hy met sy vrou en vier kinders as werklose op straat. Sy pogings om werk te kry is vrugteloos en hy vind die vernedering en verwerping waaraan hy blootgestel word, te veel om te hanteer. Eindelik vind hy tydelik werk onder ’n munisipale skema, maar sy geestestoestand versleg dermate dat hy ’n sielkundige ineenstorting het. Dit is ’n onderhoudende verhaal, maar die skrywer slaag nie daarin om die hoofkarakter sodanig voor te stel dat die leser hom met sy lot vereenselwig nie.
Die vakkundige boek Van kapitalisme tot sosialisme skryf hy in die vroeë twintigerjare.
Publikasies[wysig | wysig bron]
Uit sy pen verskyn die volgende publikasies:[7]
- Van kapitalisme tot sosialisme, S.J.
- Opdraand, 1932
- Die ondergang van ’n medemens (onder die naam Maarten E. Conradie), 1935
Verwysings[wysig | wysig bron]
Boeke[wysig | wysig bron]
- Dekker, G. “Afrikaanse Literatuurgeskiedenis” Nasou Beperk Kaapstad Elfde druk 1970
- Kannemeyer, J.C. “Geskiedenis van die Afrikaanse literatuur 1” Academica, Pretoria en Kaapstad Tweede druk 1984
- Nienaber, P.J. “Hier is ons skrywers!” Afrikaanse Pers-Boekhandel Johannesburg Eerste uitgawe 1949
- Nienaber, P.J. et al “Perspektief en Profiel” Afrikaanse Pers-Boekhandel Johannesburg Derde hersiene uitgawe 1969
- Schoonees, P.C. “Die prosa van die tweede Afrikaanse beweging” J.H. de Bussy, Pretoria / Hollandsch-Afrikaansche Uitgevers Maatschappij v/h J. Dusseau & Co, Kaapstad 1939 (derde druk)
- Van Coller, H.P. (red.) “Perspektief en Profiel Deel I” J.L. van Schaik-Uitgewers Pretoria Eerste uitgawe 1998
Ander verwysings[wysig | wysig bron]
- Anoniem Biografiese skets C. Ploos van Amstel Nasionale Afrikaanse Letterkundige Museum en Navorsingsentrum (NALN) Bloemfontein
- Nienaber, P.J. “Uit die roem van ons verlede” 6 Oktober 1945 Koerantknipsel bron ongeïdentifiseer moontlik “Die Taalgenoot”
- Open Archives: https://www.openarch.nl/show.php?archive=ade&identifier=8f7bde84-4024-11e5-a337-7b4bb3009226&lang=de
- Open Archives webwerf: https://www.openarch.nl/show.php?archive=ade&identifier=fca78ef4-4024-11e5-9739-d355cf737282&lang=en
- Open Archives: https://www.openarch.nl/show.php?archive=ade&identifier=62dd7f12-4025-11e5-9a17-1fef27751ff9&lang=nl
- Genealogie Online: https://www.genealogieonline.nl/stamboom-peijsel/I53952.php
- Digitale bibliotheek voor Nederlandse Letteren: http://www.dbnl.org/tekst/scho120pros02_01/scho120pros02_01_0095.php | <urn:uuid:03fa3a1a-aa8e-4f46-aa8e-2692a9c6a002> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/C._Ploos_van_Amstel | 2019-07-17T07:21:25Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525094.53/warc/CC-MAIN-20190717061451-20190717083451-00440.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999824 | false |
Hulp
Bladsye wat na "Maggie Simpson" skakel
←
Maggie Simpson
Jump to navigation
Jump to search
Skakels hierheen
Bladsy:
Naamruimte:
alle
(Hoof)
Bespreking
Gebruiker
Gebruikerbespreking
Wikipedia
Wikipediabespreking
Lêer
Lêerbespreking
MediaWiki
MediaWikibespreking
Sjabloon
Sjabloonbespreking
Hulp
Hulpbespreking
Kategorie
Kategoriebespreking
Portaal
Portaalbespreking
Module
Module talk
Gadget
Gadget talk
Gadget definition
Gadget definition talk
Omgekeerde seleksie
Filters
Versteek
insluitings |
Versteek
skakels |
Versteek
aansture
Die volgende bladsye skakel na
Maggie Simpson
:
Wys (vorige 50 | volgende 50) (
20
50
100
250
500
).
The Simpsons
(
← skakels
wysig
)
Homer Simpson
(
← skakels
wysig
)
Lisa Simpson
(
← skakels
wysig
)
Marge Simpson
(
← skakels
wysig
)
Bart Simpson
(
← skakels
wysig
)
Wikipedia:Statistiek
(
← skakels
wysig
)
Wikipedia:Statistiek/2015
(
← skakels
wysig
)
Abraham Simpson
(
← skakels
wysig
)
Bespreking:Maggie Simpson
(
← skakels
wysig
)
Wys (vorige 50 | volgende 50) (
20
50
100
250
500
).
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Maggie_Simpson
"
Navigasie-keuseskerm
Persoonlike gereedskap
Nie ingeteken nie
Bespreking
Bydraes
Skep gebruiker
Meld aan
Naamruimtes
Bladsy
Bespreking
Variante
Weergawes
Lees
Wysig
Wysig bron
Wys geskiedenis
Meer
Soek
Navigasie
Tuisblad
Gebruikersportaal
Geselshoekie
Onlangse wysigings
Lukrake bladsy
Hulp
Sandput
Skenkings
Gereedskap
Spesiale bladsye
Drukbare weergawe
Ander tale
Privaatheidsbeleid
Inligting oor Wikipedia
Vrywaring
Ontwikkelaars
Koekieverklaring
Selfoonweergawe | <urn:uuid:99842482-d827-4895-a643-94e0b1727fa4> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Maggie_Simpson | 2019-07-17T07:14:15Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525094.53/warc/CC-MAIN-20190717061451-20190717083451-00440.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.995946 | false |
Jasika Nicole
Jump to navigation
Jump to search
Jasika Nicole | |
Geboorte | 10 April 1980 |
---|---|
Nasionaliteit | Amerikaans |
Beroep(e) | Aktrise en vervaardiger |
Internet-rolprentdatabasis-profiel |
Jasika Nicole (gebore 10 April 1980) is 'n Amerikaanse aktrise en vervaardiger. Sy is bekend vir haar rolle in die rolprente School of Rock (2003) en She's Out of My League (2010), en in die televisiereeks Fringe (2008).
Inhoud
Filmografie[wysig | wysig bron]
Rolprente[wysig | wysig bron]
- 2003: School of Rock
- 2010: She's Out of My League
- 2017: Suicide Kale
Televisiereekse[wysig | wysig bron]
- 2008: Fringe
- 2008: The Return of Jezebel James
- 2015: Send Me: An Original Web Series
- 2015: Danger & Eggs
- 2015: Disengaged
- 2016: Mark Lembeck Technique
Televisierolprente[wysig | wysig bron]
- 2007: The Mastersons of Manhattan
- 2014: Checked Out
Video's[wysig | wysig bron]
- 2009: Behind the Real Science of 'Fringe Season 1'
- 2009: Evolution: The Genesis of 'Fringe Season 1'
- 2009: Fringe Season 1 Visual Effects | <urn:uuid:ba09a454-325c-488b-b7a1-34264074f4c5> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Jasika_Nicole | 2019-07-19T18:51:32Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00200.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.977866 | false |
McDonnell F3H Demon
McDonnell F3H Demon | |
---|---|
Tipe | Vegvliegtuig |
Vervaardiger | McDonnell |
Ontwerp deur | McDonnell |
Nooiensvlug | 7 Augustus 1951 |
Bekendstelling | 7 Maart 1956 |
Onttrek | 1964 |
Status | Onttrek |
Hoofgebruiker | Amerikaanse Vloot |
Aantal gebou | 519 |
Die McDonnell F3H Demon is 'n Amerikaanse vegvliegtuig wat deur die Amerikaanse Vloot gebruik is op vliegdekskepe. Dit is die eerste vliegtuig wat McDonnell ontwerp het met swiepvlerke asook die eerste vegvliegtuig wat slegs met missiele toegerus was en geen masjiengewere gehad het nie.
Die Demon is 'n vliegdekskip gebaseerde, supersoniese, alleweerstoestand vegvliegtuig wat ontwerp is met een doel voor oë: om net so goed of beter te wees as enige land gebaseerde vegvliegtuig. Ongelukkig het die eerste J40 motors nie aan die verwagtinge voldoen nie en het die eerste modelle (F3H-1N) onderpresteer. Produksie was ook vertraag deur die vloot se spesifikasie dat dit 'n alleweerstoestand nagvegter model moet wees. Alhoewel die prototipe op 7 Augustus 1951 sy nooiensvlug voltooi het, is die produsie modelle eers in 1956 in diens gestel as die F3H-2N met die Allison J71 motor.
Teen die tyd dat produksie gestaak is in 1959 is 519 vliegtuie gebou. Op een stadium was elf eskaders toegerus met die Demon.
Tegniese besonderhede[wysig | wysig bron]
Item | Statistiek |
---|---|
Aantal motore | 1 |
Tipe motor | Straalmotor |
Vervaardiger | Allison J71-A 2E turbostraal met nabrander |
Kraglewering per motor | 6 350 kg stukrag |
Vlerkspan | 10,77 m |
Lengte | 17,96 m |
Hoogte | 4,44 m |
Vlerkoppervlakte | 48,22 m2 |
Maks. opstygmassa | 15 377 kg |
Maks. snelheid | 1 041 km/h |
Operasionele hoogte | 13 000 m |
Togafstand | 2 205 km |
Klimvermoë | 3 660 m per minuut |
Bewapening | Vier 20 mm kanonne en vier AIM-7C Sparrow lug-tot-lug-missiele |
Sien ook[wysig | wysig bron]
Bron[wysig | wysig bron]
- Crosby, Francis: THE WORLD ENCYCLOPEDIA OF FIGHTERS & BOMBERS. 2015. ISBN 978-1-84476-917-9 | <urn:uuid:63f22e5d-6738-4d53-b790-a64cc4a9e2a5> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/McDonnell_F3H_Demon | 2019-07-19T18:55:46Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00200.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999785 | false |
Hulp
Bladsye wat na "Saarland" skakel
←
Saarland
Jump to navigation
Jump to search
Skakels hierheen
Bladsy:
Naamruimte:
alle
(Hoof)
Bespreking
Gebruiker
Gebruikerbespreking
Wikipedia
Wikipediabespreking
Lêer
Lêerbespreking
MediaWiki
MediaWikibespreking
Sjabloon
Sjabloonbespreking
Hulp
Hulpbespreking
Kategorie
Kategoriebespreking
Portaal
Portaalbespreking
Module
Module talk
Gadget
Gadget talk
Gadget definition
Gadget definition talk
Omgekeerde seleksie
Filters
Versteek
insluitings |
Versteek
skakels |
Versteek
aansture
Die volgende bladsye skakel na
Saarland
:
Wys (vorige 50 |
volgende 50
) (
20
50
100
250
500
).
Duitsland
(
← skakels
wysig
)
Baden-Württemberg
(
← skakels
wysig
)
Nazi-Duitsland
(
← skakels
wysig
)
Tweede Wêreldoorlog
(
← skakels
wysig
)
Berlyn
(
← skakels
wysig
)
Noordryn-Wesfale
(
← skakels
wysig
)
Frans
(
← skakels
wysig
)
Frankies
(
← skakels
wysig
)
Hamburg
(
← skakels
wysig
)
Erich Honecker
(
← skakels
wysig
)
Hesse
(
← skakels
wysig
)
Thüringen
(
← skakels
wysig
)
Beiere
(
← skakels
wysig
)
Sakse
(
← skakels
wysig
)
Vrye Hansestad Bremen
(
← skakels
wysig
)
Rynland-Palts
(
← skakels
wysig
)
Comotor
(
← skakels
wysig
)
Vlae van deelstate van Duitsland
(
← skakels
wysig
)
Deelstate van Duitsland
(
← skakels
wysig
)
Brandenburg
(
← skakels
wysig
)
Nedersakse
(
← skakels
wysig
)
Elsas
(
← skakels
wysig
)
TuS Koblenz
(
← skakels
wysig
)
SV Elversberg
(
← skakels
wysig
)
1. FC Saarbrücken
(
← skakels
wysig
)
FC 08 Homburg
(
← skakels
wysig
)
Borussia Neunkirchen
(
← skakels
wysig
)
Mecklenburg-Voorpommere
(
← skakels
wysig
)
SV Rooiwit Hasborn-Dautweiler
(
← skakels
wysig
)
SF Köllerbach
(
← skakels
wysig
)
Sleeswyk-Holstein
(
← skakels
wysig
)
Sakse-Anhalt
(
← skakels
wysig
)
Tromsø
(
← skakels
wysig
)
Olimpiese Somerspele 1952
(
← skakels
wysig
)
SV Mettlach
(
← skakels
wysig
)
Max Mangold
(
← skakels
wysig
)
Saarbrücken
(
← skakels
wysig
)
Sjabloon:Landdata Saarland
(
← skakels
wysig
)
Lys van IOK-landkodes
(
← skakels
wysig
)
Duitse Keiserryk
(
← skakels
wysig
)
SV Auersmacher
(
← skakels
wysig
)
Vlag van Duitsland
(
← skakels
wysig
)
Wes-Duitsland
(
← skakels
wysig
)
Kategorie:Nedersettings in Saarland
(
← skakels
wysig
)
Sjabloon:Deelstate van Duitsland
(
← skakels
wysig
)
ISO 3166-2:DE
(
← skakels
wysig
)
Lotaringe
(
← skakels
wysig
)
Ripuaries
(
← skakels
wysig
)
Wes-Berlyn
(
← skakels
wysig
)
Baden
(
← skakels
wysig
)
Wys (vorige 50 |
volgende 50
) (
20
50
100
250
500
).
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Saarland
"
Navigasie-keuseskerm
Persoonlike gereedskap
Nie ingeteken nie
Bespreking
Bydraes
Skep gebruiker
Meld aan
Naamruimtes
Bladsy
Bespreking
Variante
Weergawes
Lees
Wysig
Wysig bron
Wys geskiedenis
Meer
Soek
Navigasie
Tuisblad
Gebruikersportaal
Geselshoekie
Onlangse wysigings
Lukrake bladsy
Hulp
Sandput
Skenkings
Gereedskap
Spesiale bladsye
Drukbare weergawe
Ander tale
Privaatheidsbeleid
Inligting oor Wikipedia
Vrywaring
Ontwikkelaars
Koekieverklaring
Selfoonweergawe | <urn:uuid:771bff07-e347-4bed-9092-fd052b4ddc40> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Saarland | 2019-07-19T19:35:41Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00200.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.998886 | false |
Skilpad
Skilpaaie Tydperk: 157–0 m. jaar gelede | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Terrapene carolina bauri | ||||||||||||
Wetenskaplike klassifikasie | ||||||||||||
Subordes[1] | ||||||||||||
Skilpaaie kom in verskillende groottes en kleure voor, en hulle lewenswyses verskil drasties (see- en landskilpaaie). Tog is dit, as gevolg van die uitwendige skild, altyd maklik om hulle van ander reptiele te onderskei.
Alle skilpaaie het 'n beenagtige skild onder die maag (plastron), sowel as op die rug (die karapaks). Die skild het gewoonlik 'n tweede laag pantser, wat die horingskild genoem word. Die rugskild (bo) en die buikskild (onder) is deur 'n beenagtige brug aan weerskante van die liggaam met mekaar verbind.
Skilpaaie plant gewoonlik jaarliks voort en is sonder uitsondering eierlêend.[2] Hulle groei vinnig as hulle jonk is, maar ontwikkel baie stadig. Van die groter skilpaaie bereik eers na dekades volwassenheid, hierdie spesies kan egter ook baie oud word. Afhangende van die spesie bestaan hulle dieet uit dier- en plantmateriaal.
Daar is ongeveer 340 verskillende spesies skilpaaie, wat in 14 families ingedeel word.[3] Hulle kom oor die hele wêreld in uiteenlopende biotope voor, insluitend woude, grasvelde, vleie en die see. Dosyne spesies is as gevolg van menslike aktiwiteit ernstig bedreigd, hoofsaaklik as gevolg van die vernietiging van hul habitat en die vang van wilde skilpaaie vir verbruik of die dierehandel.
Die biologiese orde waaraan hulle behoort, Testudines, sluit beide lewende en uitgestorwe spesies in. Die oudste fossiele dateer ongeveer 220 miljoen jaar terug.[4] Dit maak skilpaaie een van die oudste oorlewende reptiele op aarde, selfs ouer as akkedisse, slange en krokodille.
Verspreiding en habitat[wysig | wysig bron]
Skilpaaie kom op alle kontinente behalwe Antarktika voor, maar slegs in tropiese en subtropiese gebiede. Veral in Afrika leef baie soorte. In Europa kom skilpaaie slegs in die suide, rondom die Middellandse see, en in Asië net in die suidelike deel voor. Slegs enkele van die landlewende soorte kom in gematigde gebiede voor. In Noord-Amerika kom hulle voor in die midde en suide, en in Suid-Amerika ontbreek hulle net in die uiters westelike kusstrook. In Oseanië leef skilpaaie op 'n groot aantal van die bybehorende eilande, maar nie in Nieu-Seeland nie. In Australië kom die skilpaaie orals voor, behalwe in die groot woestyngebied in Sentraal-Australië. Op die Arabiese skiereiland leef soorte in die noorde sowel as die uiterste suide, maar ontbreek in die grootste sentrale gebied. Die enigste gebiede waar skilpaaie tans nie voorkom nie is die Noord- en Suidpool. Op die verspreidingskaart (links bo) word die wêreldwye verspreiding van skilpaaie in swart aangedui, en die verspreiding van seeskilpaaie in blou.
Wat betref habitat, word skilpaaie rofweg in landskilpaaie, moerasbewoners en seeskilpaaie verdeel. Hierdie verdeling het egter geen wetenskaplike basis nie; so behoort die seeskilpaaie tot verskillende families. Ook is daar soorte wat hoort by die moerasskildpaaie, maar wat tot 'n lewe op land aangepas het.
Die habitat van 'n skilpad kan bestaan uit alle moontlike biotope, van skrale gebiede soos savannas en halfwoestyne tot in bosse, graslande en moerasse. Slegs in groot mere, baie warm woestyne en koue bergstreke sonder skuilplekke of groenigheid kom geen skilpaaie voor nie.
Skilpaaie is soos alle reptiele koudbloedig, en is dus van die omgewingstemperatuur afhanklik.
Evolusie[wysig | wysig bron]
Die skilpaaie se verspreiding het 'n lang evolusie ondergaan en verskeie groepe het op verskeie kontinente ontstaan.
In Afrika is daar vandag twee groepe:
- die Cryptodira wat hulle nekke reguit kan intrek. Hulle het oorspronklik uit Asië gekom.
- die familie Pelomedusidae wat tot die Pleurodira behoort en hulle nek moet vou of sywaarts langs die liggaam onder die dop inskuif. Hulle het op Gondwana ontstaan.
Die derde groep, die Chelidae kom net in Suid-Amerika en Australië voor. Hulle behoort ook tot die Pleurodira.
'n Vierde groep, die Paracryptodira, het oorspronklik in Noord-Amerika en Europa voorgekom, maar hulle is uitgestorwe.
Etimologie[wysig | wysig bron]
Die benoeming skilpad is afgelei vanuit die Nederlandse Schildpad , 'n samestelling van schild (skild) en pad (padda), omdat die dier lyk soos 'n padda wat onder 'n skild skuil.[5] Alhoewel die oorspronklike Nederlandse woord 'n samestelling is, is skilpad slegs 'n skynsamestelling, aangesien dit nie meer uit twee volwaardige stamwoorde bestaan nie.
Foto's[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- Wikispecies- Testudines
- Grzimek, Bernhard (1971). Het leven der dieren deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG. ISBN 90 274 8626 3.
- Amphibiaweb – How many species – Website
- "Archelon-Enchanted Learning Software". Enchantedlearning.com. Besoek op 2009-03-14.
- Etimologiewoordeboek van Afrikaans. Redakteur: G.J. van Wyk, Volksblad artikel, 18 Augustus 2003 | <urn:uuid:115145cc-b2ae-4e5a-8b42-d1e278e68f26> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Testudines | 2019-07-19T19:11:10Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00200.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999986 | false |
1. FC Neurenberg
1. FC Neurenberg is 'n sportklub in Neurenberg in die deelstaat Beiere in Duitsland, veral bekend vir sy sokkerafdeling. Die klub bestaan sedert 1995 uit 'n konfederasie van sportsoorte (elke afdeling is eintlik 'n onafhanklike klub in eie reg) en bied ook onder meer boks, handbal, skaak, hokkie, swem, ski en tennis aan. Die dameshandbalspan het reeds 12 keer die Duitse titel gewen en een keer die Europese uitklopbeker.
1. FC Nürnberg | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Volle naam | 1.Fußball-Club Nürnberg Verein für Leibesübungen e.V. | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Bynaam/me | Der Club | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Stigting | 4 Mei 1900 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Tuisveld | Max-Morlock-Stadion, Neurenberg | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Kapasiteit | 50 000 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Voorsitter | Andreas Bornemann Michael Meeske | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Bestuurder | Michael Köllner | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Liga | Bundesliga | ||||||||||||||||||||||||||||||||
201/18 | 2. posisie (2. Bundesliga) | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Die klub is op 4 Mei 1900 gestig as 'n rugbyklub, maar teen Junie 1901 het die lede besluit om eerder oor te skakel na sokker. Die klub se goue jare was die tydperk na die Eerste Wêreldoorlog tot 1927. Tussen Julie 1918 en Februarie 1922 was die klub onoorwonne in 104 amptelike wedstryde en die klub se bynaam, "Der Club", was reeds in 1919 landwyd gevestig.
Neurenberg het sy eerste nasionale titel in 1920 gewen (die eerste nasionale kompetisie na die Eerste Wêreldoorlog) deur SpVgg Fürth, die verdedigende kampioen, in die eindstryd met 2-0 te verslaan. Die klub het toevallig ook die eerste titel na die Tweede Wêreldoorlog in 1948 gewen. Dit was die eerste van 5 titels binne 8 jaar.
Tydens die Derde Ryk het die klub in die Gauliga Beiere meegeding en in 1935 het die klub die eerste Duitse uitklopbeker-kampioen geword (op daardie stadium was die kompetisie bekend as die von Tschammer und Osten Pokal) deur FC Schalke 04 met 2-0 voor 55 000 toeskouers in die eindstryd in Düsseldorf te verslaan.
Die klub was een van die spanne wat in 1963 deelgeneem het aan die eerste seisoen van die Bundesliga en het in 1968 die liga gewen (die laaste keer wat die klub nasionale kampioen was). Neurenberg is aan die einde van die volgende seisoen (1969) gerelegeer, die enigste verdedigende kampioen aan wie hierdie twyfelagtige eer te beurt geval het.
Die klub speel sy tuiswedstryde in die Max-Morlock-Stadion, vroeër bekend as die Frankenstadion. Tussen 1933 en 1945 was die stadion bekend as die Stadion der Hitler-Jugend.
ErelysWysig
Onlangse ligaposisioneringWysig
| <urn:uuid:bec661d6-7a26-4794-97bd-16866a8c4271> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.m.wikipedia.org/wiki/1._FC_Neurenberg | 2019-07-20T23:53:20Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00360.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.997507 | false |
Boekbronne
Biblioteke
Suid-Afrika:
- Soek die boek in die Nasionale Biblioteek van Suid-Afrika se katalogus
- Soek die boek in die SEALS Konsortium se biblioteek
- Soek die boek in die Universiteit van Suid-Afrika se biblioteek
- Soek die boek in die Universiteit van die Witwatersrand se biblioteek
- Soek die boek in die Kaapse Hoër Onderwys Konsortium se biblioteek
Wêreldwyd:
- Soek die boek deur WorldCat in jou plaaslike biblioteek se katalogus
Boekwinkels
Suid-Afrika:
Ander lande: | <urn:uuid:bb9ad2e3-51ff-4207-890c-e37b60fc07a2> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.m.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Boekbronne/1868152154 | 2019-07-21T00:36:23Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00360.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999966 | false |
Gustav Klimt
Gustav Klimt | |
---|---|
Gustav Klimt in 1905 | |
Gebore | 14 Julie 1862 Baumgarten naby Wene, Oostenryk-Hongarye |
Sterf | 6 Februarie 1918 (op 55) 9de distrik van Wene |
Nasionaliteit | Oostenryk-Hongarye |
Veld | Landskapskilderye, portrette |
Beweging | Weense Jugendstil |
Gustav Klimt (* 14 Julie 1862 in Baumgarten naby Wene; † 6 Februarie 1918 in die 9de distrik van Wene) was 'n Oostenrykse skilder wat bekendheid verwerf het as een van die beduidendste verteenwoordigers van die Weense Jugendstil en as medestigter en eerste president van die avantgarde-kunsbeweging Wiener Secession. Sy werk toon onder meer invloede van Japannese kuns en kunstegnieke.
Die gunstelingontwerp vir Klimt se skilderye, muurskilderye, sketse en ander kunswerke was die vroulike liggaam. As bekwame portretskilder het hy die salondames van Wene se leidende kringe teen 'n goue of (vanaf 1910) kleurryke agtergrond op doek verewig. Daarnaas het hy belang gestel in landskapskildery waarvoor hy inspirasies langs die oewers van die Oostenrykse Attermeer en sy omgewing gevind het. Hier het Klimt tussen 1900 en 1916 byna elke jaar sy somervakansie deurgebring.
Maar uiteindelik was dit sy meesterlike portrette van femmes fatales - uitbeeldings van aanloklike en verleidende, maar ook onheilspellende en doodbringende vroue - waarmee hy wêreldfaam verwerf het: Pallas Athene, Judith of die Waterslange. 'n Ander sleutelwerk is sy olieskildery Der Kuss ("Die Kus", 1907/08) wat 'n liefdespaar teen 'n goue agtergrond as die romantiese versmelting van man en vrou op 'n eensame, maar idilliese blommeveld uitbeeld. Hierdie werk reflekteer die kunstenaar se waarneming van 'n ander befaamde kunswerk - die Franse beeldhouer Auguste Rodin se interpretasie van 'n kus.
In teenstelling met ander Weense kunstenaars van sy tyd het Klimt 'n teruggetrokke lewe gevoer. Hy was nooit getroud nie en het met sy moeder en twee eweneens ongetroude susters in 'n beskeie woonstel saamgewoon. Nogtans was hy die vader van ses buite-egtelike kinders wat hy nie aangeneem het nie, maar vir wie hy onderhoud betaal het.[1]
Gustav Klimt is ná 'n beroerte op die ouderdom van 55 in Wene oorlede.
Verwysings[wysig | wysig bron]
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
- Wiener Moderne | <urn:uuid:0b93c4cc-1a4f-47af-aede-f7cf194f8a3e> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Gustav_Klimt | 2019-07-23T14:02:50Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529406.97/warc/CC-MAIN-20190723130306-20190723152306-00120.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999995 | false |
Ian Murdock
Ian Murdock | |
Murdock in April 2008
Geboortenaam | Ian Ashley Murdock |
---|---|
Gebore | 28 April 1973 Konstanz, Wes-Duitsland |
Oorlede | 28 Desember 2015 (op 42) San Francisco, Kalifornië, Verenigde State |
Ouers | Lawrence L. Murdock Ph.D. |
Bekend vir | Debian |
Kind(ers) | 3 |
Vroeë lewe en loopbaan[wysig | wysig bron]
Terwyl hy op universiteit was het Murdock die Debian projek begin op 16 Augustus 1993, en die eerste stabiele weergawe was vrygestel op 17 Junie 1996.[1] Hy het Debian na hom en sy vriendin Debra vernoem.[2] Hulle was getroud, het drie kinders saam en geskei in Januarie 2008.[3]
Dood[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- Chapter 3 – Debian Releases. Debian Documentation Team. URL besoek op 10 Februarie 2016.
- Nixon, Robin (2010). Ubuntu: Up and Running. O'Reilly Media. p. 3. ISBN 978-0-596-80484-8.
- Fort Wayne News-Sentinel (6 Februarie 2008).
- Golub, Ben (30 Desember 2015). In Memoriam: Ian Murdock. Docker Blog. URL besoek op 30 Desember 2015. | <urn:uuid:bd7dd5fe-a15f-42db-86c2-e201accd1015> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Ian_Murdock | 2019-07-16T02:25:17Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524475.48/warc/CC-MAIN-20190716015213-20190716041213-00304.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.998722 | false |
Verwante veranderings
Jump to navigation
Jump to search
Tik 'n bladsynaam om veranderinge aan bladsye te sien wat daarvan of daarheen skakel. (Om inskrywings van 'n kategorie te sien, tik Kategorie:Naam van kategorie). Veranderinge aan bladsye op u dophoulys word in vetdruk aangedui.
Lys van afkortings:
- N
- Met die wysiging is 'n nuwe bladsy geskep. (sien ook die lys van nuwe bladsye)
- k
- Hierdie is 'n klein wysiging
- b
- Hierdie wysiging is deur 'n bot gemaak
- D
- Wikidata-wysiging
- (±123)
- Bladsy is met die aantal grepe gewysig
16 Julie 2019
- Module:Citation/CS1; 20:38 -23 768 K175 Wysigings deur K175 teruggerol na laaste weergawe deur Fluxbot Etiket: Terugrol k
- Module:Citation/CS1; 20:37 +23 768 K175 Sinchroniseer vanaf en:Module:Citation/CS1 | <urn:uuid:72cb9362-446c-47f6-82bb-fb6f9ebb7781> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:OnlangseVeranderingsMetSkakels/Stafford,_Johannesburg | 2019-07-17T06:40:13Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525094.53/warc/CC-MAIN-20190717061451-20190717083451-00464.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999922 | false |
Weegskaal (sterreteken)
Die Weegskaal (Lat: Libra) is die Westerse astrologiese teken van mense wat tussen ongeveer 23 September en 23 Oktober gebore is. Dit is die sewende teken van die Diereriem en die enigste wat deur ’n lewelose voorwerp gesimboliseer word en nie deur ’n mens of dier nie.
Die Weegskaal is een van die drie lugtekens en vier hooftekens. Dis ’n manlike, positiewe, ekstroverte teken en is vergelykbaar met die Hond van die Sjinese Diereriem.[1] Die tradisionele heerser van die Weegskaal is Venus.
Agtergrond[wysig | wysig bron]
Jou son- of sterreteken het betrekking op die stand van die Son tydens jou geboorte. Astroloë verdeel die Diereriem, die denkbeeldige gordel aan die hemelruim waarlangs die planete beweeg, in twaalf dele: die son- of sterretekens. Die "sterrebeelde" is eintlik die astronomiese konstellasies aan die hemelruim en kom weens die presessie van die nageweningspunte nie meer ooreen met die twaalf tekens wat in die astrologie gebruik word nie.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- Hierdie artikel is merendeels vertaal vanaf die Nederlandse Wikipedia-artikel nl:Weegschaal (astrologie)
- Theodora Lau, The Handbook of Chinese Horoscopes, pxxvii, Souvenir Press, Londen, 2005
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
Die Diereriem | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ram | Bul | Tweeling | Kreef | Leeu | Maagd | Weegskaal | Skerpioen | Boogskutter | Steenbok | Waterdraer | Visse | | | <urn:uuid:37e4669a-468d-4f1b-bba5-2cfacc01e29d> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Weegskaal_(sterreteken) | 2019-07-18T13:44:42Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525634.13/warc/CC-MAIN-20190718125048-20190718151048-00064.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999947 | false |
Bespreking:Pous Sixtus III
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Pous Sixtus III-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
| <urn:uuid:e70d6d44-bd0c-4032-9a18-4ca2fd4535a7> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Pous_Sixtus_III | 2019-07-19T19:17:47Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00224.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999979 | false |
Kategorie:Afhanklike gebiede in Afrika
Jump to navigation
Jump to search
Subkategorieë
Hierdie kategorie bevat die volgende 7 subkategorië, uit 'n totaal van 7.
Lande en gebiede in Afrika | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lande | Algerië • Angola • Benin • Botswana • Burkina Faso • Burundi • Comore-eilande • Demokratiese Republiek van die Kongo • Djiboeti • Egipte1 • Ekwatoriaal-Guinee • Eritrea • eSwatini • Ethiopië • Gaboen • Gambië • Ghana • Guinee • Guinee-Bissau • Ivoorkus • Kaap Verde • Kameroen • Kenia • Lesotho • Liberië • Libië • Madagaskar • Malawi • Mali • Marokko • Mauritanië • Mauritius • Mosambiek • Namibië • Niger • Nigerië • Republiek van die Kongo • Rwanda • São Tomé en Príncipe • Senegal • Sentraal-Afrikaanse Republiek • Seychelle • Sierra Leone • Soedan • Somalië • Suid-Afrika • Suid-Soedan • Tanzanië • Togo • Tsjad • Tunisië • Uganda • Zambië • Zimbabwe | ||||||||
Omstrede gebiede | |||||||||
Afhanklike gebiede |
Lande van | |||||||||
Hierdie kategorie bevat die volgende 7 subkategorië, uit 'n totaal van 7. | <urn:uuid:5c2915ba-8efb-44c0-a51a-c26ed041824c> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Kategorie:Afhanklike_gebiede_in_Afrika | 2019-07-19T19:38:23Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00224.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.893407 | false |
Woordsoort
(Aangestuur vanaf Lys van woordsoorte)
Jump to navigation
Jump to search
Die verskillende woordsoorte is:
- Selfstandige naamwoord
- Byvoeglike naamwoord
- Werkwoord
- Bywoord
- Voornaamwoord
- Lidwoord
- Voorsetsel (of preposisie)
- Voegwoord
- Tussenwerpsel
Ander onderwerpe wat met woorde te doen het[wysig | wysig bron]
- Etimologie
- Idiomatiese benamings vir mense
- Lettergreep
- Morfologie
- Samestelling
- Semantiek | <urn:uuid:8bf1ad20-05e9-4d8f-9242-ed86e569cbad> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Lys_van_woordsoorte | 2019-07-19T19:12:53Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00224.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.994408 | false |
Verwante veranderings
Jump to navigation
Jump to search
Tik 'n bladsynaam om veranderinge aan bladsye te sien wat daarvan of daarheen skakel. (Om inskrywings van 'n kategorie te sien, tik Kategorie:Naam van kategorie). Veranderinge aan bladsye op u dophoulys word in vetdruk aangedui.
Lys van afkortings:
- N
- Met die wysiging is 'n nuwe bladsy geskep. (sien ook die lys van nuwe bladsye)
- k
- Hierdie is 'n klein wysiging
- b
- Hierdie wysiging is deur 'n bot gemaak
- D
- Wikidata-wysiging
- (±123)
- Bladsy is met die aantal grepe gewysig
16 Julie 2019
- Module:Citation/CS1; 20:38 -23 768 K175 Wysigings deur K175 teruggerol na laaste weergawe deur Fluxbot Etiket: Terugrol k
- Module:Citation/CS1; 20:37 +23 768 K175 Sinchroniseer vanaf en:Module:Citation/CS1 | <urn:uuid:49606125-4de7-495a-b6bd-cfb50f69293f> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:OnlangseVeranderingsMetSkakels/Oranje-Vrystaat | 2019-07-19T18:49:16Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00224.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999922 | false |
Hulp
Bladsye wat na "Iteratiewe metode" skakel
←
Iteratiewe metode
Jump to navigation
Jump to search
Skakels hierheen
Bladsy:
Naamruimte:
alle
(Hoof)
Bespreking
Gebruiker
Gebruikerbespreking
Wikipedia
Wikipediabespreking
Lêer
Lêerbespreking
MediaWiki
MediaWikibespreking
Sjabloon
Sjabloonbespreking
Hulp
Hulpbespreking
Kategorie
Kategoriebespreking
Portaal
Portaalbespreking
Module
Module talk
Gadget
Gadget talk
Gadget definition
Gadget definition talk
Omgekeerde seleksie
Filters
Versteek
insluitings |
Versteek
skakels |
Versteek
aansture
Die volgende bladsye skakel na
Iteratiewe metode
:
Wys (vorige 50 | volgende 50) (
20
50
100
250
500
).
Numeriese analise
(
← skakels
wysig
)
Newton-Raphson-metode
(
← skakels
wysig
)
Gebruiker:Legobot/Wikidata/General
(
← skakels
wysig
)
Kwadratiese vergelyking
(
← skakels
wysig
)
Colebrookvergelyking
(
← skakels
wysig
)
Iterasie
(aanstuurblad)
(
← skakels
wysig
)
Numeriese analise
(
← skakels
wysig
)
Vierkantswortel
(
← skakels
wysig
)
Bespreking:Iteratiewe metode
(
← skakels
wysig
)
Biseksie metode
(
← skakels
wysig
)
Wys (vorige 50 | volgende 50) (
20
50
100
250
500
).
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Iteratiewe_metode
"
Navigasie-keuseskerm
Persoonlike gereedskap
Nie ingeteken nie
Bespreking
Bydraes
Skep gebruiker
Meld aan
Naamruimtes
Bladsy
Bespreking
Variante
Weergawes
Lees
Wysig
Wysig bron
Wys geskiedenis
Meer
Soek
Navigasie
Tuisblad
Gebruikersportaal
Geselshoekie
Onlangse wysigings
Lukrake bladsy
Hulp
Sandput
Skenkings
Gereedskap
Spesiale bladsye
Drukbare weergawe
Ander tale
Privaatheidsbeleid
Inligting oor Wikipedia
Vrywaring
Ontwikkelaars
Koekieverklaring
Selfoonweergawe | <urn:uuid:ac9b81d6-3d60-46fa-858f-581c3847cb15> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Iteratiewe_metode | 2019-07-19T19:26:46Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00224.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.998308 | false |
Timour Hall
Hierdie kleinhoewe aan die Dieprivier is in 1784 aan Johan George Lochner van Mannheim (Duitsland) toegeken. Hy is die stamvader van die Lochner-familie in Suid-Afrika. In 1878 was Aletta Jacoba Smith, 'n kleindogter van William Duckitt, die eienaar en sy het die huidige naam aan die eiendom gegee. 'n Groot deel van die grond aan weerskante van die oorspronklike oprylaan in die rigting van die hoofweg en langs die huidige Timour Hall-weg het stadsuitbreiding ten prooi geval. Die huis is in die Victoriaanse styl met 'n Kaaps-Hollandse gewel. Voor is 'n groot stoep en agter verskeie buitegeboue. Weens die besondere argitektuur is hierdie eiendom van die Wes-Kaapse regering tot gedenkwaardigheid verklaar.
Bibliografie[wysig | wysig bron]
- Fransen, Hans: A guide to the old buildings of the Cape – a survey of extant architecture from before c1910 in the area of Cape Town, Calvinia, Colesberg and Uitenhage. Kaapstad: Jonathan Ball, 2004. ISBN 1-86842-191-0 | <urn:uuid:611095ec-42a8-4c7b-b239-a1c1c90fe83f> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Timour_Hall | 2019-07-19T19:34:18Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00224.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.999117 | false |
Aartappelskyfies
Geskiedenis[wysig | wysig bron]
Die eerste aartappelskyfies is vermoedelik op 24 Augustus 1853 deur George Crum, 'n kok van die Moon Lake Lodge-hotel in Saratoga Springs (New York, Verenigde State) gebak, nadat 'n gas - na bewering die bekende nyweraar Cornelius Vanderbilt - verskeie kere gekla het dat sy gebraaide aartappels te dik gesny was. Crum het die aartappels uiteindelik so dun gesny dat hulle nie meer met die vurk geëet kon word nie. Nogtans was Vanderbilt mal oor die aartappelskyfies, en hulle is voortaan onder die naam Saratoga Chips op die hotel se spyskaart gelys en het vinnig orals in Nieu-Engeland bekend geraak.
Die industriële vervaardiging van aartappelskyfies begin sedert die twintigerjare van die 20ste eeu ontwikkel, nadat Herman Lay, 'n middelman uit die suide van die VSA, 'n aartappelskiller uitgevind het. Die aartappelskyfies is aanvanklik nie gekruie nie, wat hulle gewildheid nadelig beïnvloed het.
Die eienaar van 'n klein familiebedryf in Dublin (Ierland), Tayto, het in die veertigerjare 'n metode ontwikkel waarmee speserye en geurmiddels toegevoeg kon word. Ná 'n aantal eksperimente het Tayto die eerste gekruide aartappelskyfies vervaardig, wat as Cheese and Onion (kaas-en-uie) en Salt 'n' Vinegar (sout-en-asyn) aangebied is. Vir die laasgenoemde soort is 'n pakkie sout saam met die aartappelskyfies verkoop, sodat die verbruiker die sout volgens smaak kon byvoeg.
Tayto se idee het vir baie opwinding in die voedselbedryf gesorg, en die bestuurders van leidende aartappelskyfie-vervaardigers uit die VSA het na Dublin gekom om die nuwe produk te proe en 'n lisensie vir die vervaardiging in Noord-Amerika te kry. Danksy die verkoop van die regte het Tayto 'n welvarende man geword, en sy onderneming is nog steeds die grootste vervaardiger van aartappelskyfies in Ierland.
Metode[wysig | wysig bron]
Die basiese resep vir die bereiding van aartappelskyfies het steeds dieselfde gebly. Rou aartappels word geskil, in dun snye van sowat een millimeter gesny, in soutwater geplaas, gedroog en in diepolie gebak. Nadat die oortollige olie verwyder is, word die aartappelskyfies gesout en met speserye gegeur. Hulle kan warm of koud bedien word. Aangesien die water byna volledig verwyder is, hou die skyfies baie lank as hulle lugdig verpak word.
Rou aartappelskyfies kan ook met sout en ander speserye in die mikrogolfoond gaargemaak word. Ná dertien minute baktyd teen 800 Watt is die skyfies bros. Hulle is ook geskik vir mense wat 'n vetvrye dieet behoort te volg. | <urn:uuid:00eba258-fe31-4bec-b833-b7dc996040d7> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Aartappelskyfies | 2019-07-21T00:23:56Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00384.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 1.000001 | false |
Hulp
Bladsye wat na "Mbanane" skakel
←
Mbanane
Jump to navigation
Jump to search
Skakels hierheen
Bladsy:
Naamruimte:
alle
(Hoof)
Bespreking
Gebruiker
Gebruikerbespreking
Wikipedia
Wikipediabespreking
Lêer
Lêerbespreking
MediaWiki
MediaWikibespreking
Sjabloon
Sjabloonbespreking
Hulp
Hulpbespreking
Kategorie
Kategoriebespreking
Portaal
Portaalbespreking
Module
Module talk
Gadget
Gadget talk
Gadget definition
Gadget definition talk
Omgekeerde seleksie
Filters
Versteek
insluitings |
Versteek
skakels |
Versteek
aansture
Die volgende bladsye skakel na
Mbanane
:
Wys (vorige 50 | volgende 50) (
20
50
100
250
500
).
Utrecht, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Dannhauser
(
← skakels
wysig
)
Newcastle, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Hattingspruit
(
← skakels
wysig
)
Charlestown, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Sjabloonbespreking:Suid-Afrikaanse distriksmunisipaliteit navbox
(
← skakels
wysig
)
Madadeni
(
← skakels
wysig
)
Osizweni
(
← skakels
wysig
)
Groenvlei, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Ngagane
(
← skakels
wysig
)
Durnacol
(
← skakels
wysig
)
Cloneen
(
← skakels
wysig
)
Waterval, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Kingsley, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Berouw
(
← skakels
wysig
)
Annieville
(
← skakels
wysig
)
Anville, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Curragh, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Eastbourne, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Fairbreeze
(
← skakels
wysig
)
Fulathela North
(
← skakels
wysig
)
Kilegethe
(
← skakels
wysig
)
Mtendeka
(
← skakels
wysig
)
Naas, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Nellie, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Springboklaagte, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Skombaren
(
← skakels
wysig
)
Rutland, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Path Farm
(
← skakels
wysig
)
Doornkop, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Cork, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Dorset, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Emafusini
(
← skakels
wysig
)
Hilltop, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Inverness, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Kempshoek
(
← skakels
wysig
)
Jokis
(
← skakels
wysig
)
Nguqunguqu
(
← skakels
wysig
)
Uitkyk, KwaZulu-Natal
(
← skakels
wysig
)
Verdriet
(
← skakels
wysig
)
Zondo
(
← skakels
wysig
)
Grootgeluk
(
← skakels
wysig
)
Bespreking:Mbanane
(
← skakels
wysig
)
Wys (vorige 50 | volgende 50) (
20
50
100
250
500
).
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Mbanane
"
Navigasie-keuseskerm
Persoonlike gereedskap
Nie ingeteken nie
Bespreking
Bydraes
Skep gebruiker
Meld aan
Naamruimtes
Bladsy
Bespreking
Variante
Weergawes
Lees
Wysig
Wysig bron
Wys geskiedenis
Meer
Soek
Navigasie
Tuisblad
Gebruikersportaal
Geselshoekie
Onlangse wysigings
Lukrake bladsy
Hulp
Sandput
Skenkings
Gereedskap
Spesiale bladsye
Drukbare weergawe
Ander tale
Privaatheidsbeleid
Inligting oor Wikipedia
Vrywaring
Ontwikkelaars
Koekieverklaring
Selfoonweergawe | <urn:uuid:db7eca41-11ab-4b4c-b7e7-c8b7322e8a2b> | CC-MAIN-2019-30 | https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:Skakels_hierheen/Mbanane | 2019-07-19T19:01:11Z | s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00248.warc.gz | by-sa | 3.0 | link_tag | true | false | {
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
} | false | false | Latn | afr | 0.99735 | false |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.