Unnamed: 0
float64 | Patient
stringlengths 1
2.7k
⌀ | Therapist
stringlengths 1
32.7k
⌀ | Translated Patient
stringlengths 1
2.63k
⌀ | Translated Therapist
stringlengths 3
7.25k
|
|---|---|---|---|---|
null |
How does a counselor decide when to end counseling sessions or to terminate working with a client?
|
In general, I usually let the client decide when this should occur, sometimes with some clients it will be a joint agreement, but even in that case it should weigh mostly on what the client feels. In short, therapy ends when you feel your done.C
|
یک مشاور چگونه تصمیم می‌گیرد که چه زمانی جلسات مشاوره را به پایان برساند یا همکاری با یک مراجع را متوقف کند؟
|
به طور کلی، من معمولاً به مشتری اجازه می‌دهم تصمیم بگیرد که این اتفاق چه زمانی باید بیفتد. گاهی اوقات با برخی از مشتریان، این یک توافق مشترک خواهد بود، اما حتی در این صورت، باید بیشتر به آنچه مشتری احساس می‌کند وزن داده شود. به طور خلاصه، درمان زمانی به پایان می‌رسد که شما احساس کنید که کارتان تمام شده است.
|
null |
How does a counselor decide when to end counseling sessions or to terminate working with a client?
|
I will work with clients and continually review progress with them and determine if counseling is helping. If a client appears to have less to talk about in sessions, appears more stable for a period of time and has reached therapeutic goals I will talk about termination. Some clients however I may continue with on a monthly or bi monthly process to allow for check-ins to see how they are doing and if they need more help at that time.
|
یک مشاور چگونه تصمیم می‌گیرد که چه زمانی جلسات مشاوره را پایان دهد یا همکاری با یک مراجع را متوقف کند؟
|
من با مشتریان همکاری می‌کنم و به طور مداوم پیشرفت آنها را بررسی کرده و تعیین می‌کنم که آیا مشاوره مؤثر است. اگر مشتری به نظر برسد که در جلسات کمتر صحبت می‌کند، برای مدت زمانی پایدارتر به نظر برسد و به اهداف درمانی خود دست یافته باشد، در مورد اتمام مشاوره صحبت خواهم کرد. با این حال، برخی از مشتریان را ممکن است به طور ماهانه یا دو ماهانه ادامه دهم تا به آنها فرصت دهم تا بررسی کنم که چگونه پیش می‌روند و آیا در آن زمان به کمک بیشتری نیاز دارند.
|
null |
How does a counselor decide when to end counseling sessions or to terminate working with a client?
|
There are several reasons for a counselor to decide to end counseling. A major reason to end counseling is if the counselor feels that he or she does not have the skills or experience to work with the client. This may happen during the intake process or after working with the client for some time. If the clinician feels that the client is not benefitting from the therapy, it is ethical to suggest that the client terminate the therapy. The process of termination must not injure the client and, if necessary, the clinician may need to refer the client to other treatment modalities. Another reason to terminate working with a client is if the client needs a higher level of care. If the client has a crisis or is at risk of hurting himself or someone else, he or she may need a higher level of care. In this circumstance, the clinician may need to involve outside services such as a crisis unit. A third reason to terminate with a client is if the clinician feels that he or she cannot remain professional with the client relationship. For example, if the issues that the client is working on bring up something significant for the clinician and the clinician feels that he is unable to separate that from the professional relationship. In this instance, the clinician should refer the client to another therapist. Finally, if the client has reached her goals for therapy and no longer needs treatment, the clinician and client should terminate treatment.
|
یک مشاور چگونه تصمیم می‌گیرد که چه زمانی جلسات مشاوره را به پایان برساند یا همکاری با یک مراجع را متوقف کند؟
|
در نهایت، اگر کلینیکین احساس کند که مشتری از درمان بهره‌مند نمی‌شود، پیشنهاد پایان دادن به درمان از نظر اخلاقی مناسب است. فرآیند پایان دادن نباید به مشتری آسیب بزند و در صورت لزوم، کلینیکین ممکن است نیاز به ارجاع مشتری به روش‌های درمانی دیگر داشته باشد. دلیل دیگر برای پایان دادن به همکاری با یک مشتری این است که در صورت نیاز مشتری به سطح بالاتری از مراقبت یا در معرض خطر آسیب رساندن به خود یا دیگران بودن، او ممکن است به خدمات بیشتری نیاز داشته باشد. در این شرایط، کلینیکین ممکن است نیاز به همکاری با خدمات خارج از سازمان مانند واحد بحران داشته باشد. همچنین، اگر کلینیکین احساس کند که نمی‌تواند به طور حرفه‌ای رابطه‌اش را با مشتری حفظ کند، باید مشتری را به یک درمانگر دیگر ارجاع دهد.
|
null |
How does a counselor decide when to end counseling sessions or to terminate working with a client?
|
Counseling ends when the client has received the maximum benefit from the therapist. Even if the therapist believes the client is not making progress, the client may feel they are improving and receiving a benefit. And the therapist may see a benefit and the client does not. It is best to have ongoing dialogue with the client to determine when termination is appropriate.
|
یک مشاور چگونه تصمیم می‌گیرد که چه زمانی جلسات مشاوره را به پایان برساند یا همکاری با یک مشتری را متوقف کند؟
|
مشاوره زمانی به پایان می‌رسد که مراجع بیشترین بهره را از درمانگر دریافت کرده باشد. حتی اگر درمانگر بر این باور باشد که مراجع پیشرفتی ندارد، ممکن است مراجع احساس کند که در حال بهبود است و از این مشاوره بهره‌مند می‌شود. همچنین ممکن است درمانگر مزیتی را مشاهده کند که مراجع از آن بی‌خبر باشد. بهتر است گفت‌وگوی مستمری با مراجع داشته باشید تا زمان مناسب برای پایان مشاوره را مشخص کنید.
|
null |
How does a counselor decide when to end counseling sessions or to terminate working with a client?
|
Goodbyes can be hard.
Chances are most of the goodbyes you have experienced in your life have been
difficult. Saying goodbye to a therapist can be different. It can be an
opportunity to create a healthy ending in a positive relationship in your life.
If you work with a therapist who is skilled, then saying goodbye can be just as
transformative as the therapy itself. Ending therapy is also known
as “termination.” I know, “termination” doesn’t have a great ring to it!
However, it is what it is. It is an ending of the relationship as it existed.
It is reality cold and stark. Of course, when I talk to clients I don’t use the
word “termination,” I usually say “our goodbye.” Under what circumstances does therapy usually
end? Therapy should end when a client does not need further assistance, is not
receiving any benefit from therapy, or might be harmed by continuing to work
with a particular therapist.In the best case scenario
the decision to move on from therapy and “say our goodbyes” happens when both
the therapist and the client feel like the client is ready to move on and move
up! Ending the therapeutic relationship
should actually be worked on from the very first session. What I mean by that
is, there should be an understanding that the work we do together will have an
ending and that is a good thing because it means the client has gained the
skills to continue working on themselves independently. So the first session I
have with clients usually outlines a plan where the end goal is discussed and
we both have an understanding of the skills the client wants to learn or what
they hope to achieve. Now sometimes there are
situations where the therapist ends the relationship and the client may take
that personally, it is hard when any relationship ends and it might bring up
feelings of sadness, and fear or abandonment. Any good therapist will end the
relationship based on what is right for the client. What are some situations
where a therapist might end the relationship?If the situation the client
is dealing with is out of the therapist's scope of practice, the therapist may
end the relationship and refer the client to someone else. This is in the
client’s best interest. Another reason a therapist might end the relationship
is that the therapist is in a place in her life which prevents her from being
objective and helpful. A therapist who
is going through a painful divorce may have difficulty working with a couple
that considering divorce. A good therapist may see that their judgement may be
clouded and want to refer the client to see someone else. This is good practice
and helps the client.If a client is actively
suicidal or actively using substances then the therapist may end the
relationship and refer out for a higher level of care. The client may need to
be hospitalized or may need an inpatient substance abuse treatment program.
Therapy may be terminated while they are being treated and may continue after
the intensive program is completed.
Ending therapy should be a
time for connection and bringing together accomplishments, or reviewing the
next important step the client needs to take. It should not be an experience of
abandonment. A skilled therapist will help a client gain a new perspective on
closure. For some clients, it may be the one time in their lives when they get
a clean ending in a healthy relationship and they get to feel a sense of
control on creating that ending. Good luck to you!
|
یک مشاور چگونه تصمیم می‌گیرد که چه زمانی جلسات مشاوره را به پایان برساند یا همکاری با یک مراجع را متوقف کند؟
|
اگر با یک درمانگر ماهر کار می‌کنید، خداحافظی می‌تواند به اندازه خود درمان تأثیرگذار باشد. پایان درمان همچنین به عنوان "پایان" شناخته می‌شود. می‌دانم، "پایان" معکوس نیست! با این حال، این یک پایان برای رابطه‌ای است که وجود داشت. این واقعیتی سرد و سخت است. البته، زمانی که با مراجعان صحبت می‌کنم، از واژه "پایان" استفاده نمی‌کنم و معمولاً می‌گویم "خداحافظی از ما" در موقعیت‌هایی که رابطه به پایان می‌رسد. درمانگر می‌تواند با هر روشی به شما کمک کند تا از طریق برنامه‌ای درمانی به خوبی پیش بروید. در نهایت، درمانگر می‌تواند به شما کمک کند تا ارتباطات خود را ادامه دهید و به فردی یا افرادی دیگر کمک کند.
|
null |
How does a counselor decide when to end counseling sessions or to terminate working with a client?
|
In the best case scenario, it's a mutual discussion and decision. If not, I've had the discussion initiated both ways, by me, when I sense the client has gone has far as they want, by lack of interest in accepting or completing homework assignments, missing or cancelling appointments, usually at the last minute, lack of participation during sessions. Client initiates by asking me pointed questions about why the need for homework assignments,, by forgetting their calendar, or their checkbook :) , by suggesting that we make appointments over longer intervals (once a week to once a month, for example). I rarely have had to terminate a working relationship--that's why I don't charge for the first visit, so we know if we are a good fit before we start working together. Then I periodically ask whether the client feels we are making progress, moving in the right direction, talking about the most relevant issues etc.
|
یک مشاور چگونه تصمیم می‌گیرد که چه زمانی جلسات مشاوره را به پایان برساند یا همکاری با یک مشتری را خاتمه دهد؟
|
در بهترین حالت، این یک بحث و تصمیم‌گیری متقابل است. در غیر این صورت، من بحث را از هر دو طرف آغاز کرده‌ام: از طرف خودم، وقتی احساس می‌کنم که مشتری به اندازه‌ای که می‌خواهد پیش رفته است، به دلیل عدم علاقه به پذیرش یا تکمیل تکالیف خانگی، لغو یا از دست دادن قرار ملاقات‌ها، که معمولاً در آخرین لحظه اتفاق می‌افتد، و همچنین عدم مشارکت در طول جلسات. مشتری با پرسیدن سوالات مشخص درباره‌ی نیاز به تکالیف خانگی، فراموش کردن تقویم یا دفترچه چک خود، و پیشنهاد اینکه قرار ملاقات‌ها را با فواصل طولانی‌تر (مثلاً از هفته‌ای یک بار به ماهی یک بار) تنظیم کنیم، به این روند کمک می‌کند. به ندرت مجبور می‌شوم یک رابطه کاری را به پایان برسانم؛ به همین دلیل، برای ملاقات اول هزینه‌ای نمی‌گیرم تا ببینیم آیا ما به هم می‌خوریم یا نه قبل از اینکه کار کردیم. سپس به طور دوره‌ای از مشتری می‌پرسم آیا احساس می‌کند که در حال پیشرفت هستیم، به سمت درست حرکت می‌کنیم و درباره‌ی مسائل مرتبط صحبت می‌کنیم یا خیر.
|
null |
How does a counselor decide when to end counseling sessions or to terminate working with a client?
|
In my therapy practice the decision to end therapy is mutually made together with the patient.Otherwise, the person can end up with a sense of tremendous rejection and abandonment.The way you'll both know therapy is coming to a close is that the discussion will feel lighter and move easily.The person's mood will be better, they will smile more, sit in their seat in a more relaxed way, look more at ease, take better care of their appearance.One of the ways to end therapy is to gradually decrease the frequency of the sessions.Sometimes people who are in my practice start to come each three weeks, then monthly, then every three months.This gives a sense of security, friendliness, and casualness to the therapy, and de-medicalizes it as though the person was treated for a medical symptom and the symptom stops completely one day.Talk therapy is about life and life problems usually end gradually.I end my therapy in a way which mirrors the life process in which many interaction and situation problems show their effects gradually and show different effects over time.
|
یک مشاور چگونه تصمیم می‌گیرد که چه زمانی جلسات مشاوره را پایان دهد یا همکاری با یک مشتری را قطع کند؟
|
در فعالیت‌های درمانی من، تصمیم به پایان دادن به درمان به صورت مشترک با بیمار اتخاذ می‌شود. در غیر این صورت، فرد ممکن است احساسی از رد و رها شدن عمیق را تجربه کند. نشانه‌ای که نشان میدهد درمان به پایان نزدیک می‌شود، این است که بحث‌ها سبک‌تر و روان‌تر می‌شوند. حال و هوای شخص بهتر می‌شود، بیشتر لبخند می‌زند، در صندلی‌اش راحت‌تر می‌نشیند و ظاهری آرام‌تر پیدا می‌کند. یکی از روش‌های پایان دادن به درمان، کاهش تدریجی فراوانی جلسات است. گاهی اوقات افرادی که در درمان‌های من شرکت می‌کنند، ابتدا هر سه هفته یک بار، سپس ماهانه و سرانجام هر سه ماه یک بار به جلسات می‌آیند. این فرآیند احساس امنیت، دوستی و غیررسمی بودن را به درمان می‌افزاید و آن را از حالت پزشکی خارج می‌کند، گویی که فرد برای یک مشکل پزشکی درمان شده و یک روز به طور ناگهانی از آن رها می‌شود. درمان گفتگویی در مورد زندگی است و مشکلات زندگی معمولاً به تدریج پایان می‌یابند. من درمان‌های خود را به گونه‌ای به پایان می‌رسانم که فرآیند زندگی را منعکس کند، جایی که مشکلات تعامل و موقعیت‌ها اثرات خود را به تدریج نشان می‌دهند و در طول زمان پیامدهای متفاوتی را ایجاد می‌کنند.
|
null |
How does a counselor decide when to end counseling sessions or to terminate working with a client?
|
Hi there, There are a number of reasons why a therapeutic relationship might end including, but not limited to the client reaching their goals, the client reaching a place of acceptance where they wish to remain or even a breach within the relationship. The last aspect should likely be taken to supervision in order to be fully processed. All of these things could happen, and usually happen organically (again, except for the last example). Your question, however, was about the counselor ending treatment. This is a bit more difficult and can be very nerve-wracking. It may be beneficial to take this with you to supervision, as well. It's important to understand why you feel the need to end or terminate with the client, as well. Do you feel that they would be better suited for another therapist, have they achieved their goals or is it something else?In regular, open-ended sessions, I try to make a point of checking in with the clients fairly frequently. In these check-ins, I use the time to ask the client how they feel about the sessions and if there is anything they wish to focus on more astutely. I also ask if they have any immediate goals that they would like to prioritize. In goal-oriented sessions, I check in more frequently to ensure that both the client and I remain focused and, should they wish to shift their focus, that they recognize it is part of my responsibilities to make sure we move back to the desired goal. Often, especially in longer term therapeutic relationships, we as clinicians can see that the client has reached their goal, however they are apprehensive about ending therapy. This is actually a great place to go with them; why would they feel unable to handle issues in their external or internal environment without you? Often, having this open discussion can increase empowerment and mastery. That said, it could also highlight other issues which the client may have been apprehensive about going into within therapy and now, as the relationship seems to be ending, feels more confident in bringing these up. In the case where the relationship is a toxic one, terminating with a client may be the best option for both of you. It's a difficult conversation, but recall that part of the role of the therapist is to model that these discomforts can be managed. I hope that this brief response can assist you going forward!
|
یک مشاور چگونه تصمیم می‌گیرد که چه زمانی جلسات مشاوره را به پایان برساند یا همکاری با یک مراجع را متوقف کند؟
|
سلام، دلایل زیادی وجود دارد که چرا یک رابطه درمانی ممکن است به پایان برسد، از جمله، اما نه محدود به: رسیدن مراجع به اهدافش، رسیدن به جایی که مراجع می‌خواهد بماند یا حتی بروز مشکلاتی در رابطه. آخرین جنبه احتمالاً باید به نظارت ارائه شود تا به طور کامل بررسی گردد. این موارد ممکن است رخ دهند و معمولاً به طور طبیعی اتفاق می‌افتند (به جز در مورد مثال آخر). اما سؤال شما در مورد پایان دادن مشاور به درمان است. این موضوع کمی پیچیده‌تر است و می‌تواند بسیار نگران‌کننده باشد. ممکن است مفید باشد که این موضوع را نیز با نظارت در میان بگذارید. مهم است که درک کنید چرا احساس نیاز به پایان دادن یا قطع رابطه با مراجع دارید. آیا حس می‌کنید که مراجع بهتر است به یک درمانگر دیگر مراجعه کند، آیا به اهدافش دست یافته یا موضوع دیگری است؟
در جلسات عادی و بدون زمان‌بندی خاص، سعی می‌کنم به طور منظم با مراجعان چک کنم. در این بررسی‌ها، وقت را صرف می‌کنم تا از مراجع بپرسم که چه احساسی درباره جلسات دارد و آیا موضوع خاصی وجود دارد که بخواهد بیشتر به آن بپردازد. همچنین می‌پرسم که آیا اهداف فوری وجود دارد که بخواهد در اولویت قرار دهد. در جلسات هدف‌محور، چک‌این‌ها را بیشتر انجام می‌دهم تا اطمینان حاصل کنم که هم من و هم مراجع بر روی اهداف مورد نظر متمرکز بمانیم و اگر مراجع بخواهد تمرکزش را تغییر دهد، آن را به عنوان یکی از مسئولیت‌های خود می‌دانم تا به هدف مورد نظر برگردیم.
اغلب، به‌خصوص در روابط درمانی بلندمدت، ما، به عنوان درمانگران، می‌توانیم ببینیم که مراجع به هدفش رسیده است، اما از پایان دادن به درمان ابراز نارضایتی می‌کنند. این موقعیتی عالی برای بررسی چرایی این احساس است؛ چرا احساس می‌کنند که نمی‌توانند مسائل داخلی یا خارجی‌شان را بدون کمک شما مدیریت کنند؟ این بحث باز می‌تواند حس توانمندی و تسلط را افزایش دهد. با این حال، ممکن است همچنین مسائل دیگری را روشن کند که مراجع در ابتدا نسبت به آنها مضطرب بوده و حالا، با نزدیک شدن به پایان رابطه، اعتماد به نفس بیشتری برای طرح آنها دارد.
در صورتی که رابطه‌ای مضر باشد، قطع ارتباط با مراجع ممکن است بهترین گزینه برای هر دو طرف باشد. این یک گفت‌وگوی دشوار است، اما به خاطر داشته باشید که بخشی از نقش درمانگر این است که به مراجع یاد دهد که این ناامیدی‌ها قابل مدیریت هستند. امیدوارم این پاسخ کوتاه به شما در ادامه راه کمک کند!
|
null |
How does a counselor decide when to end counseling sessions or to terminate working with a client?
|
This is a question that is very specific to each person. There are definitely some variables, but I can give you some general ideas for when counseling might end:When a client has met all of their goals, at least to a degree when they feel that they no longer need to work on them with the assistance of a counselorSometimes a decision is made that a client is no longer benefiting from counseling at a certain timeSometimes clients have to remain in counseling in order to receive medication. This depends on agency policy, but sometimes it is a requirement. If the medication is necessary and cannot be prescribed by a primary care physician, frequency of sessions is usually decreased greatlyI'm not sure why you are asking this question, but it is also something that is often discussed at the beginning of treatment. Oftentimes "discharge goals" change as treatment progresses because more is known about clients, their goals, changes in their goals, and many other things. Changes are normal, but your counselor probably has discharge goals in mind, at least generally, from the beginning. I strongly encourage you to ask about it!
|
یک مشاور چگونه تصمیم می‌گیرد که چه زمانی جلسات مشاوره را خاتمه دهد یا همکاری با یک مراجع را قطع کند؟
|
این یک سوال است که برای هر فرد بسیار خاص است. البته، برخی متغیرها وجود دارند، اما می‌توانم ایده‌های کلی درباره زمان پایان مشاوره ارائه دهم: وقتی یک مشتری به تمام اهداف خود دست یافته است، حداقل تا حدی که احساس کند دیگر نیازی به کار با مشاور ندارد. گاهی تصمیم گرفته می‌شود که یک مشتری دیگر در یک زمان خاص از مشاوره بهره‌مند نمی‌شود. همچنین، برخی مشتریان ممکن است برای دریافت دارو در مشاوره بمانند. این موضوع به سیاست آژانس بستگی دارد، اما گاهی اوقات این یک شرط لازم است. اگر دارو ضروری باشد و نتواند توسط یک پزشک عمومی تجویز شود، معمولاً تعداد جلسات به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. نمی‌دانم چرا این سوال را می‌پرسید، اما معمولاً این موضوع در ابتدای درمان مورد بحث قرار می‌گیرد. اغلب اوقات، "اهداف ترخیص" با پیشرفت درمان تغییر می‌کند زیرا اطلاعات بیشتری درباره مشتریان، اهداف آنها و تغییرات در اهدافشان به دست می‌آید. تغییرات طبیعی هستند، اما مشاور شما احتمالاً در ابتدای کار، اهداف ترخیص را در نظر دارد، حداقل به صورت کلی. به شدت توصیه می‌کنم این موضوع را از او بپرسید!
|
null |
My therapist is gay so there are no sexual issues here. However, my therapist for six years has made me believe that he cares about me and that we are friends. I have loaned money to him many times, and he always paid me back.
I had a medical emergency last weekend and I was heavily medicated. I knew that this therapist came into my home and wrote down my credit card information so he could pay back what he owed me, but this therapist dropped me off and never came again. I don't know what to do.
|
I'm sorry to hear that this has happened. Counselors are legally and ethically required to make sure that they always put the wellbeing of their clients above their own interests. In addition, counselor ethical rules, and the laws in just about every state, make it illegal for counselors to take advantage of a client financially. A counselor borrowing money from a client (even if the counselor pays it back) would usually be considered to be taking advantage of the client.There are a few options you have at this point if you can't (or don't want) to continue to try to contact him directly. You can file a complaint with your states' regulatory board and let them know what has happened. An investigator will then look into the situation for you. Another option would be for you to find a different counsleor who can provide you with an independent and netural point of view to help you figure out how you want to handle this situation.
|
با این حال، درمانگر من به مدت شش سال باعث شده است که باور کنم او به من اهمیت میدهد و ما دوستان هستیم. من بارها به او پول قرض داده‌ام و او همیشه آن را پس داده است. آخر هفته گذشته، یک اورژانس پزشکی داشتم و به شدت تحت دارو بودم. می‌دانستم که این درمانگر به خانه‌ام آمده و اطلاعات کارت اعتباری‌ام را یادداشت کرده تا بدهی‌اش را به من پرداخت کند، اما او مرا رها کرد و هرگز دوباره نیامد. نمی‌دانم چه کار باید بکنم.
|
متأسفم که این اتفاق افتاده است. مشاوران از نظر قانونی و اخلاقی موظفند همیشه رفاه مشتریان خود را بر منافع شخصی خود ترجیح دهند. علاوه بر این، قوانین اخلاقی مشاوران و قوانین تقریباً در هر ایالت، استفاده مالی از مشتری توسط مشاوران را غیرقانونی می‌داند. قرض گرفتن پول از مشتری (حتی اگر مشاور آن را بازپس دهد) معمولاً به عنوان سوءاستفاده از مشتری در نظر گرفته می‌شود. در این مرحله، اگر نمی‌توانید (یا نمی‌خواهید) مستقیماً با او تماس بگیرید، چند گزینه دارید. می‌توانید شکایت خود را به کمیته نظارتی ایالت خود ارائه دهید و به آنها بگویید که چه اتفاقی افتاده است. یک بازرس سپس این وضعیت را برای شما بررسی خواهد کرد. گزینه دیگر این است که مشاور دیگری پیدا کنید که بتواند دیدگاه مستقل و بی‌طرفی به شما ارائه دهد تا به شما کمک کند بدانید چگونه می‌خواهید این وضعیت را مدیریت کنید.
|
null |
My therapist is gay so there are no sexual issues here. However, my therapist for six years has made me believe that he cares about me and that we are friends. I have loaned money to him many times, and he always paid me back.
I had a medical emergency last weekend and I was heavily medicated. I knew that this therapist came into my home and wrote down my credit card information so he could pay back what he owed me, but this therapist dropped me off and never came again. I don't know what to do.
|
Do you want this therapist to have your credit card information?If not, then cancel the credit cards that you believe may now be accessible to this therapist.Therapists are expected to keep very clear boundaries between the therapy work and not have other relationships, such as "friend" or "money lender" with someone who is their patient.Therapists are never "friends" with their patients.Letting you believe that you are the therapist's friend, is a violation of professional ethics and almost definitely, a violation of the Consumer Protection laws in your State.Start by dropping this person as your therapist. He has broken too many ethical standards to be worthy of offering therapy.Think over if you'd like remaining friends with this person, whom you describe as lacking integrity and stealing from you.If you need help getting back money from him, then contact the police and talk to a detective about what has happened so far. The detective will advise according to the laws in your community and State, whether to file a police report, and what steps are necessary to utilize the Court system to get back your funds.If you'd like doing future patients who may be treated to similar ways by this therapist, a favor, go online and file a complaint with the therapist's Licensing Board.Good luck!
|
با این حال، درمانگر من به مدت شش سال باعث شده است که باور کنم او به من اهمیت میدهد و ما دوستان هستیم. من بارها به او پول قرض داده‌ام و او همیشه آن را برگردانده است. هفته گذشته یک اورژانس پزشکی داشتم و به شدت تحت تأثیر دارو بودم. می‌دانستم که این درمانگر به خانه‌ام آمد و اطلاعات کارت اعتباری‌ام را برای پرداخت بدهی‌اش نوشت، اما بعد از آن مرا تنها گذاشت و هرگز برنگشت. نمی‌دانم چه کار کنم.
|
آیا می‌خواهید این درمانگر اطلاعات کارت اعتباری شما را داشته باشد؟ اگر نه، پس کارت‌های اعتباری که به نظر می‌رسد ممکن است در حال حاضر در دسترس این درمانگر باشد را لغو کنید. درمانگران باید مرزهای واضحی را بین کار درمانی و دیگر روابط، مانند "دوست" یا "قرض‌دهنده" با بیمار خود حفظ کنند. درمانگران هرگز نمی‌توانند با بیماران خود "دوست" باشند. اجازه دادن به شما برای باور اینکه شما دوست درمانگر هستید، نقض اصول اخلاق حرفه‌ای و تقریباً قطعاً نقض قوانین حمایت از مصرف‌کننده در ایالت شماست. ابتدا این شخص را به عنوان درمانگر خود کنار بگذارید. او به اندازه کافی اصول اخلاقی را زیر پا گذاشته‌است که برای ارائه درمان شایسته نیست. درباره اینکه آیا می‌خواهید دوستی با این شخص، که او را فاقد یکپارچگی و دزد توصیف می‌کنید، ادامه دهید، فکر کنید. اگر به کمک برای بازگرداندن پول از او نیاز دارید، با پلیس تماس بگیرید و با یک کارآگاه درباره آنچه که تاکنون اتفاق افتاده است صحبت کنید. کارآگاه بر اساس قوانین جامعه و ایالت شما، در مورد اینکه آیا باید گزارشی از جرم ثبت کنید و چه مراحل لازم است برای استفاده از سیستم قضایی جهت برگشت پولتان، شما را راهنمایی خواهد کرد. اگر می‌خواهید به بیمارانی که ممکن است به شیوه‌های مشابه توسط این درمانگر درمان شوند، کمکی کنید، آنلاین بروید و شکایتی به هیئت صدور مجوز درمانگر ارائه دهید. موفق باشید!
|
null |
My therapist is gay so there are no sexual issues here. However, my therapist for six years has made me believe that he cares about me and that we are friends. I have loaned money to him many times, and he always paid me back.
I had a medical emergency last weekend and I was heavily medicated. I knew that this therapist came into my home and wrote down my credit card information so he could pay back what he owed me, but this therapist dropped me off and never came again. I don't know what to do.
|
Therapists, regardless of the discipline (i.e. licensed professional counselor, social worker, psychologist) are expected to put the health and well-being of the client first. Each professional discipline does have a code of ethics as well as a licensing board in each state. In order to get licensed the therapist must agree to abide by the highest standards of conduct including state, local and federal regulations in addition to the code of conduct. You do have the option of reporting this person to the appropriate licencing board in your state. The other concern is if this person has unauthorized access to your credit card. If you did not give it to him or authorize use this becomes a legal matter that you can also report to the legal authorities in your city or town. Therapy and counseling are effective because professionals gain the trust of the client. Betrayal of that trust by crossing boundaries and developing a relationship outside the therapist/client relationship is hurtful. Please know that the vast majority of counselors are highly ethical individuals who put the welfare of the client first.
|
با این حال، درمانگر من به مدت شش سال باعث شده است که باور کنم او به من اهمیت میدهد و ما دوستان هستیم. من بارها به او پول قرض داده‌ام و او همیشه بدهی‌اش را پرداخت کرده است. هفته گذشته یک اورژانس پزشکی داشتم و به شدت تحت دارو درمانی بودم. می‌دانستم که این درمانگر به خانه‌ام آمد و اطلاعات کارت اعتباری‌ام را نوشت تا بتواند بدهی‌اش را پرداخت کند، اما او من را رها کرد و هرگز دوباره برنگشت. نمی‌دانم چه کار باید بکنم.
|
از درمانگران، صرف‌نظر از رشته (مانند مشاور حرفه‌ای مجاز، کارگر اجتماعی یا روانشناس) انتظار می‌رود که سلامت و رفاه مشتری را در اولویت قرار دهند. هر رشته حرفه‌ای دارای یک کد اخلاقی و همچنین یک هیئت بررسی مجوز در هر ایالت است. برای دریافت مجوز، درمانگر باید موافقت کند که به بالاترین استانداردهای رفتار، از جمله قوانین ایالتی، محلی و فدرال، به علاوه کد رفتار، پایبند باشد. شما این گزینه را دارید که این فرد را به هیئت بررسی مجوز در ایالت خود گزارش دهید. نگرانی دیگر این است که آیا این فرد به صورت غیرمجاز به کارت اعتباری شما دسترسی دارد. اگر شما آن را به او ندادید یا اجازه استفاده از آن را صادر نکرده‌اید، این موضوع به یک مسأله قانونی تبدیل می‌شود که می‌توانید به مقامات قانونی در شهر یا شهرستان خود گزارش دهید. درمان و مشاوره مؤثر است زیرا متخصصان اعتماد مشتری را جلب می‌کنند. خیانت به این اعتماد با عبور از مرزها و ایجاد رابطه‌ای خارج از رابطه درمانگر/مشتری آسیب‌زننده است. لطفاً بدانید که اکثریت قریب به اتفاق مشاوران افراد بسیار اخلاقی هستند که رفاه مشتری را در اولویت قرار می‌دهند.
|
null |
I just wanted to get to know one so I can hear about their college experience and the courses they took. I also wanted to know if they enjoy their job and how long they were in school.
|
It's a great idea for you to reach out to find a psychologist to talk to if this is a field you might be interested in pursuing. Regarding the length of schooling, it generally takes 4 years of college and an additional 4 to 7 years of graduate school to earn a doctorate degree to become a psychologist. There are also other similar professions, including counseling that don't require a doctorate degree. Licensed counselors generally completed 4 years of college and an additional 2 years of graduate school. If you are thinking about a career in psychology, the local APA chapter would be a good place to start to find a local psychologist to talk to. Here's a link to the NJ APA chapter:https://www.psychologynj.org/
|
من تنها میخواستم با یکی آشنا شوم تا بتوانم درباره تجربه دانشگاهی‌اش و دوره‌هایی که گذرانده بشنوم. همچنین میخواستم بدانم آیا از شغلشان لذت می‌برند و چه مدت در مدرسه بودند.
|
در مورد طول تحصیلات، به طور کلی برای کسب مدرک دکترا و تبدیل شدن به یک روانشناس نیاز به ۴ سال تحصیلات دانشگاهی و سپس ۴ تا ۷ سال تحصیلات تکمیلی دارید. همچنین حرفه‌های مشابه دیگری وجود دارند، از جمله مشاوره، که نیاز به مدرک دکترا ندارند. مشاوران دارای مجوز معمولاً ۴ سال تحصیلات دانشگاهی و ۲ سال تحصیلات تکمیلی را به پایان رسانده‌اند. اگر به فکر ورود به حرفه روانشناسی هستید، بخش محلی APA می‌تواند مکان مناسبی برای شروع و یافتن یک روانشناس محلی برای گفتگو باشد.
|
null |
I just wanted to get to know one so I can hear about their college experience and the courses they took. I also wanted to know if they enjoy their job and how long they were in school.
|
Mental Health is an exciting and rewarding field. I hear you saying that you want to be a psychologist, and that is one path to working in mental health. You could study psychology, social work or counseling to become a practicing therapist. I am a Licensed Professional Counselor Associate and a Licensed Clinical Addiction Specialist. I currently provide assessments and supervise several counselors in a large clinic in Asheville. I also have a private practice online. I studied Sociology and Interpersonal Communication as an undergraduate, and then I received a counseling masters degree. My master's degree was comprised of several supervised practice courses and theory courses. I really enjoyed my education, and I find my career equally rewarding and enjoyable. If you are considering working in the field, I recommend emailing several counselors, social workers, and psychologists in your area and setting up an informational interview. Not everyone you contact will be willing to give you their time, but many may. This will help you determine which path to therapy may be right for you. Licensing restrictions and abilities vary state to state and a local practitioner may be able to provide you with a specific list of challenges/triumphs about their particular license and education. Psychologists are usually PhD level practitioners and require more education to begin. LCSWs , LPCs and LMFTS can practice with a master's degree. Best of luck! This is an exciting time.
|
من فقط میخواستم با یکی آشنا شوم تا درباره تجربه دانشگاهی آنها و دوره‌هایی که گذرانده‌اند بشنوم. همچنین میخواستم بدانم که آیا از شغلشان رضایت دارند و چه مدت در مدرسه بودند.
|
من در حال حاضر ارزیابی‌ها را انجام می‌دهم و چندین مشاور را در یک کلینیک بزرگ در آشیویل نظارت می‌کنم. همچنین یک مطب خصوصی آنلاین دارم. من به عنوان کارشناس جامعه‌شناسی و ارتباطات بین‌فردی تحصیل کرده‌ام و سپس مدرک کارشناسی ارشد مشاوره را دریافت کردم. مدرک کارشناسی ارشد من شامل چندین دوره تمرین تحت نظارت و دوره‌های نظری بود. من واقعاً از تحصیلاتم لذت بردم و حرفه‌ام نیز به همان اندازه پاداش‌دهنده و لذت‌بخش است. اگر شما در حال بررسی کار در این زمینه هستید، توصیه می‌کنم با چندین مشاور، کارشناس اجتماعی و روانشناس در منطقه خود تماس بگیرید و یک مصاحبه اطلاعاتی تنظیم کنید. این کار می‌تواند به شما کمک کند تا مسیر مناسب در مشاوره را تشخیص دهید. ممکن است با برخی از افرادی که تماس می‌گیرید همکاری نکنند، اما بسیاری از آنها ممکن است تمایل داشته باشند وقت خود را در اختیار شما بگذارند. این تجربه می‌تواند بینش خوبی درباره چالش‌ها و موفقیت‌های مربوط به مجوز و تحصیلات خاص هر فردی به شما بدهد. روانشناسان معمولاً دارای مدرک دکترا هستند و برای شروع نیاز به تحصیلات بیشتری دارند. LCSWها، LPCها و LMFTها می‌توانند با مدرک کارشناسی ارشد به کار خود ادامه دهند. بهترین آرزوها برای شما! این زمان هیجان‌انگیزی است.
|
null |
I am an international student, and it is my first semester in graduate school in the United States. I faced a cultural shock, and I was so depressed when I arrived here. My counselor in the university was my savior. He helped me a great deal. Now I am going back to my country for a vacation. I was thinking to get him something special with my country's name on it, and I remembered that he likes wine. My country is known for that. Is it appropriate to give him wine as a gift after Christmas?
|
This is a great question. In general it is not appropriate for counselors to accept gifts from their clients. There are some exceptions to this general rule - including a recognition that there may be a valid cultural aspect to this type of gift giving.It might be best to simply offer your counselor a holiday card as an expression of your feelings. You could also talk to your counselor about the gift and ask if him it if would be appropriate.In the end, I know he would most appreciate just knowing how much the counseling meant to you.
|
من یک دانشجو بین‌المللی هستم و این اولین ترم من در تحصیلات تکمیلی در ایالات متحده است. من با یک شوک فرهنگی مواجه شدم و وقتی به اینجا رسیدم، خیلی افسرده بودم. مشاور من در دانشگاه نجات‌دهنده من بود و به من بسیار کمک کرد. حالا که قصد دارم برای تعطیلات به کشورم برگردم، فکر می‌کردم که چیزی خاص با نام کشورم برای او بخرم و به یاد آوردم که او شراب دوست دارد. کشور من به خاطر شراب معروف است. آیا مناسب است که بعد از کریسمس به او شراب به عنوان هدیه بدهم؟
|
این یک سوال عالی است. به طور کلی، مناسب نیست که مشاوران از مراجعان خود هدیه‌ای دریافت کنند. با این حال، برخی استثنائات برای این قاعده کلی وجود دارد، از جمله این که ممکن است جنبه فرهنگی معتبری در این نوع هدیه دادن وجود داشته باشد. ممکن است بهترین کار این باشد که به سادگی یک کارت تعطیلات به مشاور خود هدیه دهید تا احساساتتان را ابراز کنید. همچنین می‌توانید با مشاورتان در مورد هدیه صحبت کرده و از او بپرسید که آیا این کار مناسب است یا نه. در نهایت، می‌دانم که او بیشتر از همه قدردانی می‌کند که بدانید مشاوره برایتان چقدر مهم بوده است.
|
null |
I am an international student, and it is my first semester in graduate school in the United States. I faced a cultural shock, and I was so depressed when I arrived here. My counselor in the university was my savior. He helped me a great deal. Now I am going back to my country for a vacation. I was thinking to get him something special with my country's name on it, and I remembered that he likes wine. My country is known for that. Is it appropriate to give him wine as a gift after Christmas?
|
I don't think it's appropriate to give your counselor a bottle of wine. Your counselor helped you and supported you, which is great, But a gift is inappropriate. I can understand that you want to show your gratitude. There are many other ways to do that. You could drop your counselor a note or card, thank him in person, or tell him how much he helped you. These small gestures can be very meaningful for both of you.
|
من یک دانشجوی بین‌المللی هستم و این اولین ترم من در مقطع تحصیلات تکمیلی در ایالات متحده است. در زمان ورودم با شوک فرهنگی مواجه شدم و خیلی افسرده بودم. مشاور من در دانشگاه نیروی نجات‌دهنده من بود و به من کمک زیادی کرد. حالا که به کشورم برای تعطیلات برمی‌گردم، میخواستم چیزی خاص با نام کشورم برای او ببرم و به یاد آوردم که او شراب را دوست دارد. کشور من به خاطر شراب‌هایش شناخته شده است. آیا مناسب است که بعد از کریسمس به او شراب به عنوان هدیه بدهم؟
|
فکر نمی‌کنم مناسب باشد که به مشاورتان یک بطری شراب بدهید. مشاورتان به شما کمک و حمایت کرده که واقعاً خوب است، اما دادن هدیه چندان مناسب نیست. می‌توانم درک کنم که می‌خواهید قدردانی خود را ابراز کنید. راه‌های دیگری برای انجام این کار وجود دارد. می‌توانید به مشاورتان یک یادداشت یا کارت بدهید، شخصاً از او تشکر کنید، یا به او بگویید که چقدر به شما کمک کرده است. این حرکات کوچک می‌تواند برای هر دوی شما بسیار معنا دار باشد.
|
null |
I am an international student, and it is my first semester in graduate school in the United States. I faced a cultural shock, and I was so depressed when I arrived here. My counselor in the university was my savior. He helped me a great deal. Now I am going back to my country for a vacation. I was thinking to get him something special with my country's name on it, and I remembered that he likes wine. My country is known for that. Is it appropriate to give him wine as a gift after Christmas?
|
Hi, Different therapists are guided by the ethical guidelines of their own associations or colleges when it comes to receiving gifts, so this may differ a bit from therapist to therapist. It's important to me that I be sensitive to cultural norms, and to my client's needs. In Canada, and the US, it is customary for people to sometimes express gratitude with a small gift, and I have from time to time received small tokens of appreciation because I believe it would be rude to refuse this. It is never necessary to give a therapist a gift, but if you wish to express your gratitude in this way, I don't think it's inappropriate.
|
من یک دانشجوی بین‌المللی هستم و این اولین ترم من در مقطع تحصیلات تکمیلی در ایالات متحده است. با شوک فرهنگی مواجه شدم و وقتی به اینجا رسیدم، خیلی افسرده بودم. مشاور دانشگاه من نجات‌دهنده‌ام بود و کمک زیادی به من کرد. حالا می‌خواهم به کشورم برای تعطیلات برگردم. به این فکر می‌کردم که چیزی خاص با نام کشورم برای او بخرم و یادم آمد که او شراب را دوست دارد. کشور من به خاطر شرابش مشهور است. آیا مناسب است که بعد از کریسمس به او شراب به عنوان هدیه بدهم؟
|
سلام، درمانگران مختلف بر اساس دستورالعمل‌های اخلاقی انجمن‌ها یا کالج‌های خود در مورد دریافت هدیه‌ها هدایت می‌شوند، بنابراین این موضوع ممکن است از یک درمانگر به درمانگر دیگر کمی متفاوت باشد. برای من مهم است که به هنجارهای فرهنگی و نیازهای مراجع‌ام حساس باشم. در کانادا و ایالات متحده، این عادت وجود دارد که مردم گاهی اوقات برای ابراز قدردانی خود با یک هدیه کوچک اقدام کنند، و من از زمان به زمان نشانه‌های کوچک قدردانی دریافت کرده‌ام، زیرا بر این باورم که رد کردن این لطف بی‌ادبی خواهد بود.
|
null | null |
Generally speaking therapists are obligated to help their clients connect with a new therapist should they require ongoing support and the therapist is no longer able to continue working with them. This may simply mean that the therapist provides some names and numbers for other therapists or agencies that may be appropriate for your child. If the therapist is leaving one practice for another and is able to continue seeing the client than that may be arranged and is often the most desired outcome for the sake continuity. Sometimes partners or employers in the original practice may expect and require clients of the practice to be transferred to another therapist within that practice instead of being taken to a new practice.
|
It seems that both the original text and the translation provided are "nan," which likely indicates that there is no content to translate. If you have a specific text that needs translation, please provide it, and I will assist you accordingly.
|
به طور کلی، درمانگران موظف هستند به مشتریان خود در ارتباط با یک درمانگر جدید کمک کنند، در صورتی که آنها به حمایت مداوم نیاز داشته باشند و درمانگر دیگر قادر به ادامه کار با آنها نباشد. این ممکن است به این معنی باشد که درمانگر نام‌ها و شماره‌های تماس برخی از درمانگران یا سازمان‌های دیگر که ممکن است برای کودک شما مناسب باشند، ارائه میدهد. اگر درمانگر یکی از مراکز را ترک کرده و قادر به ادامه کار با مشتری باشد، این امکان فراهم می‌شود و اغلب نتیجه مطلوبی برای حفظ تداوم ارائه میدهد. گاهی اوقات، شرکای یا کارفرمایان در مرکز اولیه ممکن است انتظار داشته باشند و الزام کنند که مشتریان آن مرکز به درمانگر دیگری در همان مرکز منتقل شوند به جای اینکه به یک مرکز جدید ارجاع داده شوند.
|
null | null |
I would recommend other providers who accept your insurance. Once you choose, I would ask you to complete a release of information so I could discuss your child's case and send records so that the new therapist is aware of the general treatment issues.
|
I'm sorry, but it appears that there is no content provided in the original text for me to refine. Please provide the original text and translation again, and I'll be happy to assist!
|
من سایر ارائه‌دهندگانی را که بیمه شما را قبول می‌کنند، توصیه می‌کنم. به محض انتخاب شما، از شما می‌خواهم که فرم انتشار اطلاعات را تکمیل کنید تا بتوانم درباره‌ی موارد فرزندتان صحبت کنم و سوابق را ارسال کنم تا درمانگر جدید از مسائل کلی درمان مطلع شود.
|
null | null |
Hello Largo, This is a great question. There are several options when a therapist is transferring to a new practice. If the practice is in the same general area and the therapist does not have a non compete agreement they can let clients know where they are going. Generally if a therapist has a planned exit from an agency or practice they will inform their clients, and offer or provide transition sessions or suggest new therapist options. At times, unforeseen events arise and and there is no transition process with the therapist. While this situation is not ideal for any client, it does provide an opportunity to utilize learned coping strategies and resilience.
|
I'm sorry, but it appears there is no text provided for translation. Please provide the content you would like me to refine for accuracy and context.
|
در صورت انتقال یک درمانگر به یک کار جدید، چندین گزینه وجود دارد: اگر کار در همان منطقه عمومی باشد و درمانگر قرارداد عدم رقابت نداشته باشد، می‌تواند به مشتریان خود اطلاع دهد که به کجا می‌رود. به طور کلی، اگر یک درمانگر خروجی برنامه‌ریزی‌شده از یک آژانس یا کار داشته باشد، به مشتریان خود اطلاع میدهد و جلسات انتقال را ارائه میدهد یا گزینه‌های درمانگر جدید را پیشنهاد می‌کند. گاهی اوقات، حوادث غیرمنتظره رخ میدهد و هیچ فرآیند انتقالی با درمانگر وجود ندارد. در حالی که این وضعیت برای هیچ مشتری ایده‌آل نیست، اما فرصتی برای استفاده از استراتژی‌های مقابله‌ای آموخته‌شده و تاب‌آوری فراهم می‌آورد.
|
null | null |
There may be differences in Sate laws, and differences based on the particular license of the therapist, on this question so try googling your question for your State.Generally, the therapist should have given you whatever the standard practice is for your State, notice in advance. And, the therapist was expected to tell you and write you their care plan for the child patient.Are you the parent who is legally responsible for this child?If not, then the therapist may have already communicated properly with whoever is the legal parent responsible for the child. Also, insurance corporations who have contracts with particular therapists, have their own timeline standards of expecting therapists to give proper notice in advance of leaving a practice.
|
I'm sorry, but it appears there is no content provided in either the original text or the translation for me to refine. Please provide the text that needs translation or refinement, and I'll be happy to assist you.
|
در این مورد ممکن است تفاوت‌هایی در قوانین ایالتی و بر اساس مجوز خاص درمانگر وجود داشته باشد، بنابراین سعی کنید سوال خود را برای ایالت خود جستجو کنید. به طور کلی، درمانگر باید هر آنچه که عمل استاندارد برای ایالت شماست را از قبل به شما اطلاع دهد. همچنین، از درمانگر انتظار می‌رود که شما را در جریان بگذارد و برنامه مراقبت خود را برای بیمار کودک بنویسد. آیا شما والد قانونی مسئول این کودک هستید؟ اگر نه، ممکن است درمانگر قبلاً به‌طور مناسب با والد قانونی مسئول کودک ارتباط برقرار کرده باشد.
|
null | null |
Ask the therapist first. They will either tell you how to continue with them in the new job or give you a referral. They also will help your child with the transition. If that fails, ask the agency where your child sees the therapist about next steps. There's an agency director or equivalent who will probably be happy to help you. If that fails, and I hope it doesn't, consider finding a therapist on your own. If the therapist is not helping or is behaving unethically, contact the state agency which issues the therapist's license for help and to let them know about your experience. That will protect the next parent. Good luck. ~Mark (www.MarkMorrisLCSW.com and www.LivingYes.org)
|
I’m sorry, but it seems there’s no text provided for translation. Please provide the original text you would like me to refine.
|
اگر این کار موفق نشد، از آژانس مربوط به درمانگر که کودک شما را تحت درمان قرار میدهد، درباره مراحل بعدی بپرسید. یک مدیر آژانس یا شخص معادل آن وجود دارد که احتمالاً خوشحال خواهد شد به شما کمک کند. اگر این هم جواب نداد، و امیدوارم که این اتفاق نیفتد، در نظر داشته باشید که به تنهایی یک درمانگر پیدا کنید. اگر درمانگر به شما کمکی نمی‌کند یا رفتار غیر اخلاقی دارد، با آژانس ایالتی که مجوز درمانگر را صادر کرده تماس بگیرید و تجربه‌تان را با آنها در میان بگذارید. این کار از والدین بعدی حمایت خواهد کرد.
|
null | null |
When terminating employment, counselors need to make sure they don't abandon their clients. There are several ways a counselor can avoid abandoning a client. First, the counselor can refer the client to another clinician at the place of employment. Second, the counselor could refer the client to another clinician outside of the place of employment. Third, the counselor could continue to work with the client in the new place of employment.In the end, the best interest of the client should be the the basis for which option is selected.
|
I apologize, but there is no specific text provided for translation. Please provide the text you would like me to translate or refine, and I'll be happy to assist you!
|
در زمان خاتمه همکاری، مشاوران باید مطمئن شوند که مشتریان خود را رها نمی‌کنند. روش‌های مختلفی وجود دارد که یک مشاور می‌تواند برای جلوگیری از رها کردن مشتری به کار گیرد. اول، مشاور می‌تواند مشتری را به یک کلینیک دیگر در محل کار ارجاع دهد. دوم، مشاور می‌تواند مشتری را به یک کلینیک دیگر خارج از محل کار ارجاع دهد. سوم، مشاور می‌تواند با مشتری در محل کار جدید ادامه همکاری دهد. در نهایت، بهترین منافع مشتری باید مبنای انتخاب گزینه باشد.
|
null |
I have an eating disorder of binging. I've had gastric sleeve surgery. I need help with issues of abuse as a child, addiction, and abusive men. I have been in therapy for five months and get no feedback from my therapist.
|
It can be really frustrating to feel like your counselor is not providing you with the help you need.My recommendation in a situation like this would be to let your counselor know how you feel. Specifically tell Your counselor that you don't seem to be getting the amount of feedback you would like.If this doesn't help, then you might want to look for another counselor who will be a better fit for you.
|
من یک اختلال خوردن دارم که باعث پرخوری می‌شود. من جراحی آستین معده انجام داده‌ام. به کمک در مورد مسائل سوئاستفاده در دوران کودکی، اعتیاد و مردان آزارگر نیاز دارم. من پنج ماه است که تحت درمان هستم و هیچ بازخوردی از درمانگرم دریافت نمی‌کنم.
|
این احساس می‌تواند بسیار ناامیدکننده باشد که مشاور شما به شما کمک نمی‌کند. توصیه من در چنین وضعیتی این است که به مشاور خود بگویید چگونه احساس می‌کنید. به‌طور خاص به او بگویید که به نظر نمی‌رسد مقدار بازخوردی که می‌خواهید را دریافت می‌کنید. اگر این کار مؤثر واقع نشد، ممکن است بخواهید به دنبال مشاور دیگری باشید که بهتر با شما سازگار است.
|
null |
I have an eating disorder of binging. I've had gastric sleeve surgery. I need help with issues of abuse as a child, addiction, and abusive men. I have been in therapy for five months and get no feedback from my therapist.
|
Hi Anaheim,Relationships with therapists have some things in common with other relationships; they work best if there is dialogue about what your hopes, thoughts, emotions and needs are. Are you letting your therapist know what your goals are? It's okay to say "I'd really like us to focus on this piece", or "I'm looking for specific direction about how to manage this part". Your therapist is wise if they ask questions that determine what your needs are, but they can't read your mind. Not every therapist will be a good fit for you. I know I'm not a good fit for everyone I meet. We have different styles; some are more passive and focus on listening. This might be the type of therapist you have. For some people this is what they want, but maybe it's not for you. Maybe you want someone who digs at you more, asks more questions, gives you strategies, lets you know what they think... someone more active. If this is the case, it doesn't mean s/he's a bad therapist...it's just not what you're looking for. Sometimes people think they can't end sessions with their therapist; they might be worried about hurt feelings. But, in the end, you don't owe your therapist anything if you feel it's not working or it's not a good match. Just move on and try someone new. Maybe ask them questions first about their style, even. Best of luck!
|
من اختلال پرخوری دارم و جراحی آستین معده انجام داده‌ام. به کمک در زمینه مسائل سوءاستفاده در دوران کودکی، اعتیاد و تجربه‌های منفی با مردان نیاز دارم. من پنج ماه است که تحت درمان هستم و از درمانگرم هیچ بازخوردی دریافت نمی‌کنم.
|
سلام آناهایم، روابط با درمانگران برخی از نکات مشترک با سایر روابط دارند؛ آنها زمانی بهتر عمل می‌کنند که درباره‌ی امیدها، افکار، احساسات و نیازهای خود گفت‌وگو کنید. آیا به درمانگرتان می‌گویید که اهداف‌تان چیست؟ بیان این موضوع که "واقعاً دوست دارم روی این مسئله تمرکز کنیم" یا "به دنبال راهنمایی مشخصی درباره‌ی چگونگی مدیریت این بخش هستم" اشکالی ندارد. درمانگر شما عاقل است اگر سوالاتی می‌پرسد تا نیازهای شما را مشخص کند، اما نمی‌تواند افکار شما را بخواند. هر درمانگری ممکن است مناسب شما نباشد. من هم می‌دانم که برای همه‌ی افرادی که ملاقات می‌کنم مناسب نیستم. ما سبک‌های مختلفی داریم؛ برخی به‌طور غیرفعال‌تر عمل می‌کنند و بر روی گوش دادن تمرکز دارند. این ممکن است نوع درمانگری باشد که شما دارید. برای بعضی افراد، این همان چیزی است که می‌خواهند، اما شاید برای شما مناسب نباشد. شاید شما به‌دنبال کسی باشید که بیشتر به چالش بکشاند، سوالات بیشتری بپرسد، راهکارهایی بدهد و نظراتش را بیان کند... شخصی فعال‌تر. اگر اینطور باشد، به این معنا نیست که او درمانگر بدی است... فقط آنچه شما به دنبالش هستید، نیست. گاهی اوقات افراد فکر می‌کنند نمی‌توانند جلسات را با درمانگرشان پایان دهند؛ ممکن است نگران احساسات جریحه‌دار شده باشند. اما در نهایت، اگر احساس می‌کنید وضعیت کار نمی‌کند یا تطابق خوبی نیست، هیچ‌چیز به درمانگرتان بدهکار نیستید. فقط ادامه دهید و با کسی جدید تجربه کنید. شاید حتی از آنها در مورد سبکشان سوال کنید. بهترین آرزوها!
|
null |
I'm worried I should see a therapist due to past events and current mental status. I'm just so unsure of how to ask my doctor about seeing someone.
|
Having this kind of conversation with a doctor can feel difficult. But remember, you are the expert on you. Any good medical professional will recognize that.You are absolutely right to think about the importance of being your own health care advocate. Generally, the best approach is simply to be honest. Let your doctor know what you are concerned about and tell your doctor what you think might help. If there is a specific issue that you’d like to address in counseling, let you doctor know about it. And don’t hesitate to directly ask for a referral.I know this may all feel a little overwhelming. It might help to bring a family member or significant-other with you to provide support when you talk to your doctor. It’s great that you’ve already taken this first step to reach out. You’re on the right track.
|
من نگران هستم که به دلیل حوادث گذشته و وضعیت روانی فعلی‌ام باید به یک درمانگر مراجعه کنم. تنها چیزی که مرا اذیت می‌کند این است که نمی‌دانم چگونه از پزشک‌ام درخواست کنم تا مرا به کسی معرفی کند.
|
این نوع گفتگو با پزشک ممکن است دشوار باشد، اما به یاد داشته باشید که شما بهترین شناخت از خود را دارید و هر پزشک خوب این موضوع را درک می‌کند. شما کاملاً حق دارید که به اهمیت حمایت از سلامت خود فکر کنید. به طور کلی، بهترین رویکرد این است که صادق باشید. نگرانی‌های خود را با پزشک در میان بگذارید و بگویید که چه چیزهایی به نظر شما می‌تواند به شما کمک کند. اگر مسئله خاصی وجود دارد که می‌خواهید در جلسه مشاوره به آن بپردازید، آن را به پزشک اطلاع دهید و از درخواست مستقیم برای ارجاع دریغ نکنید.
|
null |
I'm worried I should see a therapist due to past events and current mental status. I'm just so unsure of how to ask my doctor about seeing someone.
|
Thanks for your question. I'm glad you realize that you need extra support and are being proactive. Simply explain to your doctor the feelings you have been experiencing and how you feel that speaking with a mental health therapist would be beneficial. However, keep in mind that you do not have to go into detail about your personal feelings. You can simply state that you are feeling down, overwhelmed, stressed, or whatever it may be. I'm sure your doctor will be glad to direct you from there. Best of luck you you! I hope that you will be feeling better soon!
|
من نگرانم که به دلیل وقایع گذشته و وضعیت روانی فعلی‌ام باید به یک درمانگر مراجعه کنم. فقط نمی‌دانم چگونه از دکترم درخواست کنم که به کسی مراجعه کنم.
|
از سوال شما متشکرم. خوشحالم که متوجه شدید به حمایت اضافی نیاز دارید و در این زمینه پیش‌قدم هستید. به سادگی احساسات خود را به دکتر توضیح دهید و بگویید که چگونه فکر می‌کنید صحبت با یک درمانگر سلامت روان می‌تواند مفید باشد. با این حال، به یاد داشته باشید که نیازی به بیان جزئیات احساسات شخصی خود ندارید. می‌توانید به سادگی بگویید که احساس افسردگی، خستگی، استرس یا هر چیز دیگری می‌کنید. مطمئنم دکتر شما خوشحال خواهد شد که شما را از آنجا راهنمایی کند. آرزوی موفقیت برای شما دارم! امیدوارم به زودی حالتان بهتر شود!
|
null |
I need help dealing with stress. How can I handle it all and feel less stressed out?
|
How can we handle stress in healthy ways?
Eat and drink to optimize your health. Some people try to reduce stress by drinking alcohol or eating too much. Try and find if you do certain things or are there triggers when you do.
Exercise regularly. In addition to having physical health benefits, exercise has been shown to be a powerful stress reliever. ...
Stop using tobacco and nicotine products. People who use nicotine often refer to it as a stress reliever. ...
Study and practice relaxation techniques. Taking the time to relax every day helps to manage stress and to protect the body from the effects of stress. Lastly channel your creative energy try my adult coloring book it might help
|
من به کمک برای مدیریت استرس نیاز دارم. چگونه می‌توانم با همه اینها کنار بیایم و احساس استرس کمتری داشته باشم؟
|
چگونه می‌توانیم استرس را به روش‌های سالم مدیریت کنیم؟ برای بهینه‌سازی سلامتی خود، غذا و نوشیدنی‌های مناسب مصرف کنید. برخی افراد سعی می‌کنند با نوشیدن الکل یا خوردن بیش از حد، استرس را کاهش دهند. سعی کنید بررسی کنید که آیا کارهای خاصی انجام می‌دهید یا چه عواملی باعث بروز استرس در شما می‌شوند. به‌طور منظم ورزش کنید. ورزش علاوه بر داشتن مزایای جسمی، به‌عنوان یک تسکین‌دهنده قوی استرس شناخته‌شده است. از مصرف تنباکو و محصولات نیکوتینی پرهیز کنید. افرادی که از نیکوتین استفاده می‌کنند، اغلب آن را به‌عنوان تسکین‌دهنده استرس معرفی می‌کنند. همچنین، تکنیک‌های آرامش را مطالعه و تمرین کنید. اختصاص دادن زمانی برای آرامش در هر روز به مدیریت استرس و حفظ سلامت بدن کمک می‌کند. در نهایت، انرژی خلاقانه‌تان را هدایت کنید؛ به‌عنوان مثال، می‌توانید با رنگ‌آمیزی کتاب‌های طراحی بزرگسالان، به آرامش خود کمک کنید.
|
null |
I need help dealing with stress. How can I handle it all and feel less stressed out?
|
In case you feel some relief to know you're feeling the tone of our times.We live with crumbling of our values which then gives rise to insecurity everywhere. If someone doesn't know what their values are then its difficult to do anything, and right now everyday we hear uncertainty in what used to be our basic assumptions.You're more normal for noticing and feeling stressed than if you imagine life felt fine the way it is!One road to take is to accept that there are no clear roads forward. This means to change long term goals into shorter ones.Also, in general the more focused you can be as to your particular wishes, motivations, interests, and people about whom you care, the greater will be your sense of confidence that your personal world is as secure as it can be for right now.And, it helps too to know that nothing lasts forever, eventually all of what is up in the air will start to land in a much more clear way.
|
من به کمک برای مدیریت استرس نیاز دارم. چگونه می‌توانم با همه‌ی این مسائل کنار بیایم و استرسم را کاهش دهم؟
|
در صورتی که احساس آرامش می‌کنید، بدانید که احساس زمانه خود را دارید. ما در شرایطی زندگی می‌کنیم که ارزش‌هایمان در حال فروپاشی هستند و این امر باعث ایجاد ناامنی در همه جا می‌شود. اگر کسی نمی‌داند که ارزش‌هایش چیست، انجام هر کاری دشوار است و در حال حاضر هر روز از ناامنی در آنچه که قبلاً فرضیات بنیادی ما بود، مطلع می‌شویم. شما به خاطر توجه و احساس استرس، کاملاً طبیعی‌تر از آن هستید که تصور کنید زندگی به همان شکل خوب است. یک راه برای پیشرفت این است که بپذیرید هیچ مسیر روشنی به جلو وجود ندارد. این به معنای تبدیل اهداف طولانی‌مدت به اهداف کوتاه‌تر است. همچنین، به طور کلی، هرچه بیشتر بتوانید نسبت به آرزوها، انگیزه‌ها، علایق و افراد مهم در زندگی‌تان متمرکز باشید، احساس اعتماد به نفس شما که دنیای شخصی‌تان برای این لحظه تا حد امکان امن است، افزایش می‌یابد. و همچنین، دانستن این که هیچ چیز برای همیشه دوام ندارد، کمک خواهد کرد؛ در نهایت همه چیزهایی که در حال حاضر نامشخص هستند، به روشی روشن‌تر حل و فصل خواهند شد.
|
null |
I need help dealing with stress. How can I handle it all and feel less stressed out?
|
Part of handling stress is making sure that your perception of the stress is accurate. Sometimes stress can seem more than it really is. One thing that I encourage my clients to do is to ask themselves, "What is this stressor really about?" Simplifying stress is a key to minimizing stress and leads to feeling less stressed out.
|
من به کمک نیاز دارم تا با استرس مقابله کنم. چگونه می‌توانم با تمام این مسائل کنار بیایم و احساس استرس کمتری داشته باشم؟
|
بخشی از مدیریت استرس این است که مطمئن شوید درک شما از استرس دقیق است. گاهی اوقات استرس می‌تواند بیشتر از آنچه که هست به نظر برسد. یکی از کارهایی که من به مشتریانم توصیه می‌کنم این است که از خود بپرسند: "این عامل استرس‌زا واقعاً درباره چه چیزی است؟" ساده‌سازی استرس کلید به حداقل رساندن آن است و به احساس کمتر استرس منجر می‌شود.
|
null |
I need help dealing with stress. How can I handle it all and feel less stressed out?
|
Unfortunately we can't escape stress in this life. Some stress is good and it motivates us to take needed actions. Or stress may paralyze us, cause sickness, and upset relationships. Stress affects every area of your life; physical, emotional, social, cognitive and spiritual. You may experience physical symptoms such as headaches, stomach upset, or sleep disruption. It may affect your ability to learn new things or concentrate. Further it may cause you to question previously held beliefs and heighten your emotions. You can take a holistic approach and focus on those 5 realms to reduce your stress. As examples, exercise as approved by your MD to reduce muscle tension and lift mood, journaling or art to channel your emotions, spending time with positive people, staying away from negative people if you can, and be aware of thoughts that increase your stress. This does not need to take a lot of time out of your busy schedule. Taking 3 minutes throughout the day to walk, journal and take deep breaths helps. A therapist can help you identify specific stressors and help you to problem solve solutions.
|
من به کمک برای مدیریت استرس نیاز دارم. چگونه می‌توانم با همه اینها کنار بیایم و استرس کمتری داشته باشم؟
|
متاسفانه نمی‌توانیم از استرس در این زندگی فرار کنیم. برخی از استرس‌ها مفید هستند و ما را به انجام کارهای لازم تشویق می‌کنند. اما استرس ممکن است ما را فلج کند، باعث بیماری و اختلال در روابط ما شود. استرس بر تمام جنبه‌های زندگی شما تأثیر می‌گذارد؛ از جمله جسمی، عاطفی، اجتماعی، شناختی و معنوی. ممکن است علائم جسمی مانند سردرد، اختلالات گوارشی یا اختلال در خواب را تجربه کنید. همچنین ممکن است بر توانایی شما برای یادگیری چیزهای جدید یا تمرکز اثر بگذارد. افزون بر این، ممکن است شما را وادار کند که به باورهای قبلی خود شک کنید و احساساتتان را تشدید کند. می‌توانید رویکردی جامع در پیش بگیرید و روی این پنج حوزه تمرکز کنید تا استرس خود را کاهش دهید: ورزش طبق مجوز پزشک برای کاهش تنش عضلانی و بهبود وضعیت روحی، نوشتن یا هنر برای ابراز احساسات، گذراندن وقت با افراد مثبت و دوری از افراد منفی به اندازه ممکن، و آگاه بودن از افکاری که استرس شما را افزایش می‌دهند. این کارها نیاز به صرف زمان زیادی از برنامه شلوغ شما ندارند. صرف سه دقیقه در طول روز برای قدم زدن، نوشتن و نفس عمیق کشیدن موثر است. یک درمانگر می‌تواند به شما در شناسایی استرسورهای خاص کمک کند و به شما در یافتن راه‌حل‌ها یاری رساند.
|
null |
I need help dealing with stress. How can I handle it all and feel less stressed out?
|
As a general disclaimer, in any area of mental health there is no "one size fits all" response, as each concern addressed in therapy is unique to you and your life situation. With regard to stress reduction, it can be useful to take an inventory of the emotional, cognitive, and physical manifestations of stress with your psychologist, and to identify the context, history, and triggers related to the stress. This can help in establishing clear treatment goals with well defined targets for stress-reduction interventions, of which there are many. Basic examples of interventions to address manifestations of stress include: cognitive reframing techniques for manifestations of cognitive stress; assertiveness communication training, activity pacing, and mindfulness meditation for emotional manifestations of stress, and good sleep hygiene and lifestyle modifications (e.g., with nutrition, exercise, etc.) for physical manifestations of stress. This is by no means a comprehensive list of interventions, but hopefully will provide a sense of some of the options that could be available for you to work on with your psychologist.
|
من به کمک برای مدیریت استرس نیاز دارم. چگونه می‌توانم با همه این مشکلات کنار بیایم و استرس کمتری احساس کنم؟
|
به عنوان یک هشدار عمومی، در هر زمینه‌ای از سلامت روان، هیچ پاسخ "یک اندازه برای همه" وجود ندارد، زیرا هر نگرانی مطرح شده در درمان برای شما و شرایط زندگی‌تان منحصر به فرد است. در رابطه با کاهش استرس، می‌تواند مفید باشد که با روانشناس خود یک فهرست از تجلی‌های عاطفی، شناختی و جسمی استرس تهیه کنید و زمینه، تاریخچه و محرک‌های مرتبط با استرس را شناسایی کنید. این امر می‌تواند به تعیین اهداف درمانی واضح با هدف‌گذاری دقیق برای مداخلات کاهش استرس کمک کند، که شامل گزینه‌های متنوعی است. مثال‌های پایه‌ای از مداخلات برای مقابله با تجلی‌های استرس شامل: تکنیک‌های بازفرم‌بندی شناختی برای تجلی‌های شناختی استرس؛ آموزش ارتباط قاطع، تنظیم فعالیت‌ها و مدیتیشن ذهن‌آگاهی برای تجلی‌های عاطفی استرس، و رعایت بهداشت خواب و اصلاحات سبک زندگی (مانند تغذیه، ورزش و غیره) برای تجلی‌های فیزیکی استرس می‌باشد. این لیست به هیچ وجه جامع نیست، اما امیدوارم حس خوبی از برخی گزینه‌هایی که می‌توانید با روانشناس خود روی آنها کار کنید، ارائه دهد.
|
null |
I need help dealing with stress. How can I handle it all and feel less stressed out?
|
There are many causes for feeling stressed out. Between a demanding job, family responsibilities, and everything else that can come up, stress becomes more and more part of our everyday life. One of the best ways to combat the toxic effects of stress on our bodies, social lives, and overall well being is to engage in self-care. But not the self-care that most people think of like vacations or massages. The best self-care is the kind that helps you live the life that you already have rather than escape it. You see, the reason why vacations and massages don't work long term in reducing stress is that they allow you to escape from what is causing the stress without truly fixing it so you just return to what already stressed you out. So, instead you need to find ways to help live with the stressors that you already have. They can be things like creating a more manageable schedule, introducing healthy eating or exercising, financial planning, and even learning a few simple relaxation skills. The key to combatting stress is to make small but consistent changes to your life so that it becomes more manageable and more enjoyable.
|
من به کمک برای مدیریت استرس نیاز دارم. چگونه می‌توانم با همه‌ی این مسائل کنار بیایم و احساس استرسم را کاهش دهم؟
|
از بین یک شغل پرمشغله، مسئولیت‌های خانوادگی و هر جنبه دیگری که ممکن است پیش آید، استرس به طور مداوم به بخشی از زندگی روزمره ما تبدیل می‌شود. یکی از بهترین راه‌ها برای مقابله با اثرات سمی استرس بر بدن، زندگی اجتماعی و سلامت کلی ما، پرداختن به مراقبت از خود است. اما نه به معنایی که بیشتر مردم فکر می‌کنند، مانند تعطیلات یا ماساژ. بهترین نوع مراقبت از خود آن است که به شما کمک می‌کند تا زندگی‌تان را همان‌طور که هستید زندگی کنید، نه اینکه از آن فرار کنید. ببینید، دلیل اینکه چرا تعطیلات و ماساژ در کاهش استرس به طور طولانی‌مدت مؤثر نیستند این است که به شما اجازه می‌دهند تا از علل استرس فرار کنید بدون اینکه در واقع آنها را حل کنید، بنابراین شما دوباره به همان عواملی که شما را استرس‌زده کرده‌اند بازمی‌گردید. بنابراین، به جای آن، باید راه‌هایی پیدا کنید که به شما کمک کنند با استرس‌هایی که دارید، کنار بیایید. این می‌تواند شامل ایجاد یک برنامه زمانی قابل مدیریت‌تر، معرفی تغذیه سالم یا ورزش، برنامه‌ریزی مالی و حتی یادگیری چند مهارت ساده برای آرامش باشد. کلید مبارزه با استرس این است که تغییرات کوچک اما مداومی در زندگی‌تان ایجاد کنید تا زندگی‌تان قابل مدیریت‌تر و لذت‌بخش‌تر شود.
|
null |
I need help knowing how to deal with stress. What can I do?
|
What are five ways to reduce stress?Here Are 5 Important And Effective Ways To Reduce Stress And Anxiety 1. Practice deep breathing exercises 2. Just lie down on the floor 3. Focus on an object to help calm your breathing 4. Take a break and listen to some music 5. Smile even when you don’t feel like smiling 😃
|
برای مقابله با استرس به کمک نیاز دارم. چه کارهایی می‌توانم انجام دهم؟
|
پنج راه مهم و مؤثر برای کاهش استرس و اضطراب چیست؟ در اینجا ۵ روش مهم و مؤثر برای کاهش استرس و اضطراب آورده شده است: ۱. تمرینات تنفس عمیق را انجام دهید ۲. به سادگی روی زمین دراز بکشید ۳. بر روی یک شیء تمرکز کنید تا به آرام کردن تنفس شما کمک کند ۴. استراحت کنید و به موسیقی گوش دهید ۵. حتی زمانی که احساس نمی‌کنید بخواهید لبخند بزنید، لبخند بزنید.
|
null |
I need help knowing how to deal with stress. What can I do?
|
Finding the root of your stress, what stresses you most? Finding techniques to combat that, and many have found release, relief in acupuncture, and emotional freedom techniques.
|
برای مدیریت استرس به کمک نیاز دارم. چه کارهایی می‌توانم انجام دهم؟
|
یافتن ریشه استرس شما: چه چیزی بیشترین استرس را به شما وارد می‌کند؟ تکنیک‌هایی برای مقابله با آن پیدا کنید، و بسیاری از افراد در آکوپانکچر و تکنیک‌های آزادی عاطفی، آرامش و تسکین را تجربه کرده‌اند.
|
null |
I need help knowing how to deal with stress. What can I do?
|
Some great stress busters are: any type of physical exercise that you enjoy, journaling, reading, doing things you enjoy by yourself or with others, listening to good music, having a great laugh and good conversation, relaxing and mediating like deep breathing, and trying your best to be in the moment!
|
برای اینکه بدانم چگونه با استرس مقابله کنم، به کمک نیاز دارم. چه کارهایی می‌توانم انجام دهم؟
|
برخی از راه‌های عالی برای کاهش استرس عبارتند از: هر نوع ورزش جسمی که از آن لذت می‌برید، نوشتن در روزنامه، خواندن، انجام فعالیت‌هایی که به آنها علاقه دارید به تنهایی یا با دیگران، گوش دادن به موسیقی خوب، خندیدن و برقراری مکالمات دلپذیر، آرامش و مدیتیشن مانند تنفس عمیق، و تلاش برای حضور در لحظه!
|
null |
I need help knowing how to deal with stress. What can I do?
|
Something different works for each of us.There are the outward answers of self-pampering and making your home and work environment as pleasant as possible.A deeper level way to decrease stress is through exercise or alternative practices like yoga or tai chi.If the stress is more deeply rooted than temporarily feeling irritated for a few days, then give yourself some time to reflect and clarify what the meaning of the stress is to you.Self-understanding and appreciating your efforts to know yourself may decrease stress because you'll be more focused and attentive to who you are. This will influence you overall to make good decisions for yourself and these will naturally be ones which decrease stress as much as possible.
|
برای اینکه بدانم چطور با استرس کنار بیایم، به کمک نیاز دارم. چه اقداماتی می توانم انجام دهم؟
|
یک روش عمیق‌تر برای کاهش استرس از طریق ورزش یا تمرینات جایگزینی مانند یوگا یا تای‌چی است. اگر استرس به‌طور عمیق‌تری از احساس موقتی ناراحتی برای چند روز ناشی می‌شود، به خودتان زمان بیشتری برای تفکر و روشن کردن معنی استرس برایتان بدهید. خودآگاهی و قدردانی از تلاش‌هایتان برای شناخت خود ممکن است به کاهش استرس کمک کند، زیرا شما متمرکزتر و هوشیارتر نسبت به ذات خود خواهید بود. این موضوع به‌طور کلی بر شما تأثیر می‌گذارد تا تصمیمات بهتری برای خود بگیرید و این تصمیمات به‌طور طبیعی استرس را به حداکثر ممکن کاهش می‌دهند.
|
null |
I need help knowing how to deal with stress. What can I do?
|
Our body reacts to stress typically by breathing more shallowly, increasing our heart rate and tensing our muscles - so one thing that I find really effective is to try to do the opposite of that, which sends the signal to our mind that we are relaxed. So that means, taking slower, fuller breaths and trying to relax any areas where we might be gripping our muscles. Check out meditation apps such as 'Breathe', which can talk you through a relaxing breath exercise. I recommend using the app daily, whether you feel stressed or not, and then also using it when you re feeling particular moments of stress - that way you are practicing the skill when you feel calm(wish) and it'll be ready and able to help you when stress hits hard.
|
برای اینکه بفهمم چطور با استرس مقابله کنم، به کمک نیاز دارم. چه اقدامی می‌توانم انجام دهم؟
|
بدن ما به استرس معمولاً با تنفس کم‌عمق‌تر، افزایش ضربان قلب و تنش عضلات واکنش نشان میدهد. بنابراین، یکی از چیزهایی که من بسیار موثر می‌دانم، تلاش برای انجام برعکس این واکنش‌هاست؛ رویه‌ای که به ذهن ما سیگنال میدهد که ما در آرامش هستیم. به عبارت دیگر، باید آهسته‌تر و عمیق‌تر نفس بکشیم و سعی کنیم هر ناحیه‌ای از بدن را که ممکن است در آن تنش داشته باشیم، رها کنیم. اپلیکیشن‌های مدیتیشن مانند "تنفس" را بررسی کنید که می‌تواند شما را از طریق یک تمرین تنفس آرامش‌بخش راهنمایی کند. توصیه می‌کنم این اپلیکیشن را روزانه استفاده کنید، چه احساس استرس داشته باشید و چه نه، و همچنین در مواقع خاصی که دچار استرس هستید از آن بهره ببرید. به این ترتیب، شما زمانی که در آرامش هستید این مهارت را تمرین می‌کنید و آماده‌تر خواهید بود تا در مواقع استرس‌زا از آن استفاده کنید.
|
null |
I need help knowing how to deal with stress. What can I do?
|
Learn how to meditate. I recommend a Mindful Based Stress Reduction MBSR program.
|
برای اینکه بدانم چطور با استرس کنار بیایم، به کمک نیاز دارم. چه کار می‌توانم انجام دهم؟
|
برای یادگیری مراقبه، به شما برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (MBSR) را توصیه می‌کنم.
|
null |
I'm in my late 20s. I have two jobs right now, I'm in school, and I feel like I just have a lot under my belt right now. I get stressed out really easily. I tend to worry and over-think. I'm just worried about money and everything.
|
A good start is to pay attention to some basic issues: sleep, nutrition, exercise and socially supportive relationships. A great car on an empty tank will not get you very far.
|
من در اواخر بیست سالگی‌ام هستم. در حال حاضر دو شغل دارم و به مدرسه هم می‌روم و احساس می‌کنم که در حال حاضر بار زیادی به دوشم هست. به آسانی دچار استرس می‌شوم و معمولاً نگران و بیش از حد فکر می‌کنم. فقط نگران پول و همه چیز هستم.
|
یک شروع خوب این است که به برخی مسائل اساسی توجه کنید: خواب، تغذیه، ورزش و روابط اجتماعی حمایت‌گر. یک ماشین عالی با مخزن خالی شما را به جای زیادی نخواهد برد.
|
null | null |
Hello, and thank you for your question. There are a couple of things I want to mention and some other colleagues may add other types of information. I want to talk about fantasies (an internal behavior not known by others) versus external behaviors that others can see, and your specific question about fantasizing about a parent. I am going to assume that you are meaning sexual fantasies, and I apologize if that is not your meaning. It is important to remember that we may fantasize about a bunch of things that we would never do. Someone may fantasize about punching his boss right in the nose, but would never do it. And not just because of the consequences, but because they genuinely would not want to hurt someone in real life. It is also true that some people fantasize about things as a way to "work up" to doing the actual thing they want to do. You may be in one of these categories. The specific issue of fantasizing about a mother is something commonly found in Sigmund Freud's theories about psychosexual development. He called it the Oedipus Complex, and determined it is generally found in early childhood development, but can move into adulthood. The reason I am sharing this with you isn't to make you a psychology major, but rather so that you will know that you are NOT the only person to have such fantasies in adulthood. Something to think about is whether or not you should feel guilty about fantasies. Of course, if the answer is yes, you may find yourself feeling guilty a lot of the time. Or should you only concern yourself with behaviors that others can actually see or be affected by? For example, should you only be concerned if you are actually planning on ACTING on one of your fantasies toward your mother. The answer to that could certainly be yes, since someone acting on their fantasies would certainly impact someone else. Sometimes our minds will have a fantasy and we recognize that it is taboo, and when that happens it is possible that we will actually fantasize about it MORE. That is also a possibility here, too. You may have had a rogue fantasy that has now taken root. The most important thing I am trying to get across to you is that there may be many reasons for these fantasies and they don't all lead to them, or you, being "bad." If you have real concerns about what this may mean about you as a person, you may want to go to a counselor. This is especially true if you think you want to act on these fantasies and you know that would be harmful. There are many possible explanations for these fantasies and a counselor's office may be the safest place to explore them. Be well.Robin J. Landwehr, DBH, LPCC, NCC
|
I'm sorry, but I need an actual text to refine the translation. Please provide the original text and its translation, and I'll be happy to assist you!
|
سلام و ممنون از سوال شما. چند نکته مهم وجود دارد که می‌خواهم به آنها اشاره کنم و به احتمال زیاد برخی از همکاران دیگر نیز اطلاعاتی را اضافه خواهند کرد. می‌خواهم در مورد فانتزی‌ها (که رفتارهای درونی هستند و دیگران از آنها مطلع نیستند) در مقابل رفتارهای خارجی صحبت کنم که دیگران می‌توانند آنها را ببینند، و همچنین سوال خاص شما درباره تصور کردن در مورد یکی از والدین. فرض می‌کنم که منظور شما فانتزی‌های جنسی است و اگر این طور نیست، از شما عذرخواهی می‌کنم. مهم است که به خاطر داشته باشیم که ممکن است درباره موضوعات زیادی فانتزی داشته باشیم که هرگز تمایلی به انجام آنها نداریم. به عنوان مثال، کسی ممکن است فانتزی زدن مشت به بینی رئیسش را داشته باشد، اما هرگز آن را انجام نمی‌دهد. نه فقط به دلیل عواقب، بلکه به این دلیل که واقعاً نمی‌خواهد به کسی در زندگی واقعی آسیب برساند. همچنین وجود دارد افرادی که برای «آماده شدن» برای انجام یک عمل واقعی، به فانتزی‌پردازی درباره آن چیزها می‌پردازند. شما ممکن است در یکی از این دسته‌ها باشید. موضوع خاص تصور کردن درباره مادر یکی از مفاهیم رایج در نظریه‌های زیگموند فروید درباره توسعه روانی-جنسی است. او آن را «کمپlex ادیپ» نامید و تعیین کرد که این پدیده عموماً در مراحل اولیه رشد کودکانه وجود دارد، اما ممکن است به بزرگسالی نیز کشانده شود. هدف من از بیان این موضوع این نیست که شما را به یک دانشجوی روانشناسی تبدیل کنم، بلکه می‌خواهم بگویم که شما تنها کسی نیستید که در بزرگسالی چنین فانتزی‌هایی را تجربه می‌کند. چیزی که باید به آن فکر کنید این است که آیا باید نسبت به فانتزی‌ها احساس گناه کنید. البته، اگر پاسخ شما مثبت باشد، ممکن است متوجه شوید که غالباً احساس گناه می‌کنید. یا باید تنها نگران رفتارهایی باشید که دیگران می‌توانند واقعاً ببینند یا تحت تأثیر قرار گیرند؟ به عنوان مثال، آیا تنها زمانی باید نگران باشید که قصد دارید یکی از فانتزی‌های خود درباره مادر را واقعاً به عمل درآورید؟ پاسخ این سوال قطعاً می‌تواند بله باشد، زیرا اقدامی بر اساس فانتزی‌تان قطعاً بر دیگران تأثیر می‌گذارد. گاهی اوقات ذهن ما فانتزی‌هایی دارد که می‌دانیم تابو هستند و ممکن است در نتیجه آن، حتی بیشتر به آن فانتزی‌ها فکر کنیم. این هم یک احتمال است. شاید فانتزی ناخواسته‌ای داشته‌اید که حالا در شما ریشه دوانده است. مهم‌ترین نکته‌ای که می‌خواهم به شما منتقل کنم این است که دلایل بسیاری برای این فانتزی‌ها وجود دارد و همه آنها به این معنا نیست که شما «بد» هستید. اگر نگرانی‌های واقعی درباره آنچه این فانتزی‌ها ممکن است درباره شما به عنوان یک فرد معنا داشته باشد دارید، شاید بخواهید به یک مشاور مراجعه کنید. این به‌ویژه درست است اگر فکر می‌کنید می‌خواهید بر اساس این فانتزی‌ها عمل کنید و می‌دانید که این کار می‌تواند مضر باشد. توضیحات زیادی برای این فانتزی‌ها وجود دارد و مراجعه به دفتر یک مشاور ممکن است امن‌ترین مکان برای کاوش در آنها باشد. مراقب خودتان باشید.
- رابین جی. لاندور، DBH، LPCC، NCC
|
null |
Is it a type of fetish, or is it normal?
|
Maybe it is a way to secretly satisfy your own wish to be or to live life gay.
|
آیا این نوعی فتیش است یا طبیعی به حساب می‌آید؟
|
شاید این راهی باشد برای اینکه به طور مخفیانه آرزوی خود را برای همجنسگرا بودن یا زندگی به عنوان یک فرد همجنسگرا برآورده کنید.
|
null | null |
Without knowing more details about your personal family dynamics and your age, I am only able to guess.Maybe the reason is because she looks attractive to you. Whether this means anything more than a fleeting fantasy moment or if it is more serious, depends for how long you've felt this way toward her.Sexual urges are sometimes hidden wish to be nurtured. If your sister reminds you of a loving presence then your sexual urge for her may really reflect your need to be nurtured, not necessarily sexually satisfied.Basically, give yourself the mental freedom to let your mind wander as to your own theory on your question.When the find the answer which feels accurate you'll have a sense of having reached your answer.
|
I'm sorry, but there is no text provided for me to refine or translate. Could you please provide the original text you'd like translated or refined?
|
بدون اینکه جزئیات بیشتری در مورد دینامیک خانوادگی شما و سن شما بدانم، تنها می‌توانم حدس بزنم. ممکن است دلیلش این باشد که او از نظر شما جذاب است. اینکه آیا این احساس بیش از یک لحظه فانتزی گذراست یا جدی‌تر است، بستگی به این دارد که شما برای چه مدت اینگونه نسبت به او احساس کرده‌اید. تمایلات جنسی گاهی اوقات نشان‌دهنده یک آرزوی پنهان برای نوازش و محبت هستند. اگر خواهر شما یادآور وجودی محبت‌آمیز برای شما باشد، تمایلات جنسی شما نسبت به او ممکن است واقعاً نشان‌دهنده نیاز شما به محبت و پرورش باشد، نه صرفاً رضایت جنسی.
|
null |
I am a young adult, and I was sexually assaulted by an older man when I was a teenager (which has really intensified the guilt/shame). However, I've been attracted to much older men since I was even younger than that.
|
Sometimes the reason for being attracted to older men is because of growing up with a father who was distant.If you grew up having enough interaction with your dad to know you'd have liked more and didn't receive this, then maybe your longings of childhood are still active within you.It is ok to like older men.Just be sure you're not idealizing them, or anyone else.Because regardless of age, a relationship is based on who the two people really are, not how we'd like imagining them.
|
من یک جوان هستم و وقتی نوجوان بودم توسط یک مرد بزرگ‌تر مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفتم (که واقعاً احساس گناه و شرمندگی را در من شدت بخشیده است). با این حال، از زمانی که حتی جوان‌تر بودم به مردان بسیار بزرگ‌تر جذب شده‌ام.
|
گاهي اوقات دلیل جذب به مردان مسن‌تر این است که با پدری که دور بوده‌اید بزرگ شده‌اید. اگر در دوران کودکی تعامل کافی با پدر خود داشته‌اید تا بدانید که دوست داشتید بیشتر باشد اما این را دریافت نکردید، ممکن است که آرزوهای کودکی شما هنوز در شما فعال باشند. خوب است که به مردان مسن‌تر علاقه‌مند باشید. فقط مطمئن شوید که آنها یا هر کس دیگری را ایده‌آل نمی‌کنید. زیرا صرف‌نظر از سن، یک رابطه بر اساس واقعیت‌های دو نفر است، نه تصورات ما درباره آنها.
|
null |
I have been experiencing a lot of sexual tension with a lot of the guys that I talk to nowadays. I keep imagining having sex with them. I have never had sex before, nor have I had a boyfriend. I feel lonely and empty. I feel like my body is not okay, and I am missing something. I talk to so many boys in school, and I always fantasize about half of them. I want this feeling to stop because it is interfering with my time to study since most of the time, I am busy thinking about sex.
|
Hi Montreal, I'm glad you wrote. What you're experiencing is normal. We're sexual beings. We have a built-in desire to connect sexually with others, because it feels good, to keep procreation going, and mostly to "connect" with other people, because connecting with others makes us feel fulfilled and valuable. Sexual desire is a healthy part of you. Maybe your body is telling you it wants to dive into that water and taste it instead of just staring at it? It sounds like you're beginning to explore yourself sexually, and that's okay.At your young age, you also have another innate burning desire, and that is to know yourself. I see both of these desires burning and competing in you. It's a bit of a crazy time...you want to connect with others but you're not sure who you are or what you want from them. You want to know yourself but you can't learn about yourself in a vacuum. It's okay to trust your instincts. It's okay to connect sexually with others, as long as you're preventing disease and pregnancy and you know how to protect your boundaries. But even as I write this, I think maybe I'm being controlling and overprotective of you; it's your body and you're in charge of what happens to it! (But I do want you to be safe...whatever that means to you). Maybe talk to someone you trust. With each encounter you have with other people (sexual or not), you will learn more about yourself and what you want, both sexually and just in relationship or friendship. You will develop a sense of who you are.Have you tried to get to know yourself sexually? This is a super place to start, and knowing how your own body works can give you confidence when you eventually connect with others. When you explore your own body, what feels good? What brings you to orgasm? I wish you well as you explore both who you are and how it feels to connect with others safely. :)
|
من با بسیاری از پسرانی که این روزها با آنها صحبت می‌کنم، تنش جنسی زیادی را تجربه کرده‌ام. همواره در حال خیال‌پردازی درباره رابطه جنسی با آنان هستم. من هرگز تجربه رابطه جنسی نداشته‌ام و همچنین دوستی نداشته‌ام. احساس تنهایی و پوچی می‌کنم و حس می‌کنم بدنم خوب نیست و چیزی را کم دارم. با پسران زیادی در مدرسه صحبت می‌کنم و اغلب درباره نیمی از آنها خیال‌پردازی می‌کنم. می‌خواهم این احساس متوقف شود زیرا در حال تداخل با زمان مطالعه‌ام است و بیشتر اوقات در حال فکر کردن به موضوع رابطه جنسی هستم.
|
سلام مونترال، خوشحالم که نوشتید. تجربه‌ای که دارید کاملاً طبیعی است. ما موجودات جنسی هستیم و به طور ذاتی تمایل به برقراری ارتباط جنسی با دیگران داریم، زیرا این ارتباط احساس خوبی به ما میدهد، به ادامه نسل کمک می‌کند و مهمتر از همه، به ما امکان میدهد با دیگران «متصل» شویم، زیرا ارتباط با دیگران ما را احساس ارزشمند و کامل می‌کند. تمایل جنسی بخشی سالم از وجود شماست. شاید بدنتان به شما می‌گوید که می‌خواهد به آن آب شیرجه بزند و آن را بچشد به جای فقط به آن خیره شدن؟ به نظر می‌رسد شما در حال آغاز کشف خود از منظر جنسی هستید و این خوب است. در سنین جوانی، شما همچنین یک تمایل ذاتی دیگر دارید و آن شناخت خودتان است. من هر دو این تمایلات را در شما می‌بینم که در حال سوختن و رقابت با یکدیگرند. این دوره‌ای کمی دیوانه‌کننده است... شما می‌خواهید با دیگران ارتباط برقرار کنید اما هنوز نمی‌دانید که کی هستید یا چه می‌خواهید. می‌خواهید خود را بشناسید اما نمی‌توانید در خلأ درباره خودتان بیاموزید. قابل قبول است که به غریزه‌هایتان اعتماد کنید. ارتباط جنسی با دیگران اشکالی ندارد، به شرطی که از بیماری و بارداری جلوگیری کنید و بدانید که چگونه از مرزهای خود محافظت کنید. اما حتی در حالی که این را می‌نویسم، فکر می‌کنم شاید دارم کنترل‌کننده و بیش از حد محافظت‌کننده هستم؛ این بدن شماست و شما مسئول آنچه بر آن می‌گذرد هستید! (اما می‌خواهم شما در امان باشید... هر معنایی که برای شما دارد). شاید با کسی که به او اعتماد دارید صحبت کنید. با هر برخوردی که با دیگران (جنسی یا غیرجنسی) دارید، بیشتر درباره خود و آنچه می‌خواهید، چه از نظر جنسی و چه در رابطه یا دوستی، یاد خواهید گرفت. شما حس قوی‌تری از اینکه که هستید، پیدا خواهید کرد. آیا تلاش کرده‌اید خود را از نظر جنسی بشناسید؟ این یک نقطه شروع عالی است، و دانستن اینکه بدن خود چگونه کار می‌کند می‌تواند به شما اعتماد به نفس دهد زمانی که بالاخره با دیگران ارتباط برقرار می‌کنید. وقتی بدن خود را کشف می‌کنید، چه چیزی احساس خوبی به شما میدهد؟ چه چیزی شما را به ارگاسم می‌رساند؟ آرزو می‌کنم در کشف اینکه کی هستید و چگونه می‌توانید به طور ایمن با دیگران ارتباط برقرار کنید، موفق باشید. :)
|
null |
Back in high school, my friend and I used to masturbate around each other. I hate even talking about it now because it's so weird. We didn't even realize how messed up it was at the time. One time, it escalated and we ended up doing it for each other. It wasn't supposed to be a gay thing, but it sure sounds like it now that I talk about it. I pushed this away until it recently came up in my head again. I'm having a lot of trouble.
|
Writing about your high school masturbation times with your friend, is itself a form of acknowledging the full picture of who you are. You are doing well to reflect on your actions in the truthful way you are doing.Also positive is that you have perspective, that at your age and social maturity, you were innocently doing something that in adult terms, would be considered in a negative way.Maybe through your more mature mind's eye of today, you can feel some compassion and understanding for your high school self. This way your sense of self-judgment may start to dissolve a little bit more.
|
در دبیرستان، من و دوستم به دور از هم خودارضایی می‌کردیم. حالا حتی از صحبت کردن در مورد آن متنفرم، چون خیلی عجیب و غریب است. ما حتی در آن زمان متوجه نبودیم که چقدر اوضاع خراب بود. یک بار این موضوع به سطحی دیگر escalated و ما به نوبت برای یکدیگر این کار را کردیم. قرار نبود که این یک موضوع همجنسگرا باشد، اما حالا که درباره‌اش صحبت می‌کنم، واقعاً این طور به نظر می‌رسد. من این موضوع را فراموش کرده بودم تا اینکه به تازگی دوباره در ذهنم ظاهر شد. من با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنم.
|
نوشتن در مورد لحظات خودارضایی در دبیرستان با دوستتان، خود به نحوی نشان‌دهنده پذیرش تصویر کامل‌تری از آنچه هستید، است. شما به خوبی دلایل رفتارهای خود را به‌طور صادقانه انعکاس می‌دهید. همچنین خوب است که شما دیدگاه روشنی دارید؛ در سن و بلوغ اجتماعی‌تان، به‌طور بی‌گناه اقدام به کاری کرده‌اید که در دنیای بزرگ‌ترها به‌عنوان یک موضوع منفی تلقی می‌شود. شاید با نگاه بالغ‌تر امروزتان، بتوانید قدری همدلی و درک نسبت به خود در دوران دبیرستانتان پیدا کنید.
|
null | null |
Anything can become an addiction. Eating, gambling, shopping, sex, even exercising. It sounds like this has become a behavioral addiction for you. A therapist can help you identify the underlying reasons and help you learn to control the urges and develop healthier coping skills. People turn to an activity that makes them feel better when something is bothering them emotionally or mentally. Anything can become a problem if you overuse it. This is why it is important to have a healthy balance of activities in your life; more than one thing that you can turn to in order to help you cope. Addictions are formed when we turn to the same thing over and over again. Sex is a very powerful addiction for some people. It makes us feel good. We get pleasure from it. I had a client that turned to eating as her “addiction.” The advice I gave her applies to your situation as well. Eating is something that we have to do and that an addict cannot “cold turkey” and walk away from. My client could not tell when she felt the urge to eat if it was because she was hungry or because she was upset about something and was subconsciously turning to food to make her feel better. Her body was telling her brain that she needed to eat. I asked her to first STOP and THINK when she felt the urge to eat. Look at the clock and mark the time. Tell herself that in one hour if she was still hungry then she could eat, but that she needed to find something else to occupy her mind and her time until the hour had passed. She tried this for a week.She said it worked. She would get busy reading a book, watching TV, or would go for a walk around her neighborhood for exercise and these activities would take her mind off things and the hour would pass and she wouldn’t even notice the time. What this did for her was stop an unhealthy behavior and replace it with some healthier activities. She had to learn to first recognize when she was feeling the urge, and then to come up with other activities to do instead. You can do this with your urges. Having sexual gratification as your one “go to” method to cope is causing you distress. Make a list of other activities that you like and that you can engage in, and when you feel the sexual urge, make yourself do another activity for an hour to get your mind off of it. It may take a few tries to find an activity that will hold your attention. A habit that has developed over time is not going to be so easy to break.Please go to a medical doctor and get evaluated as well. They can do lab work and check your hormone levels. If needed, medication can help. After being cleared medically, counseling can help you. You stated that you have a disability that makes it impossible. A therapist can help you explore the feelings that you are experiencing due to the inability to have sex. This is a grief/loss issue in the same way that someone who had lost the ability to walk might be grieving over his mobility. Something that you used to be able to do, now you cannot. It is expected that you might have some feelings of anger or sadness about this.
|
I'm sorry, but it seems there is no original text or translation provided. Please provide the text you would like to have refined.
|
هر چیزی می‌تواند به یک اعتیاد تبدیل شود: خوردن، قمار، خرید، رابطه جنسی و حتی ورزش. به نظر می‌رسد که این موضوع برای شما به یک اعتیاد رفتاری تبدیل شده است. یک درمانگر می‌تواند به شما کمک کند تا به دلایل اساسی این رفتار پی ببرید و یاد بگیرید که چگونه خواسته‌هایتان را کنترل کنید و مهارت‌های مقابله‌ای سالم‌تری توسعه دهید. افراد وقتی به دلایل عاطفی یا ذهنی دچار مشکل می‌شوند، به فعالیتی روی می‌آورند که به آنها احساس بهتری بدهد. هر چیزی می‌تواند مشکل‌ساز شود اگر به‌طور مکرر از آن استفاده کنید. به همین دلیل است که داشتن تعادل سالم در فعالیت‌های زندگی‌تان مهم است: باید بیش از یک چیز برای مقابله با چالش‌ها داشته باشید. اعتیادها زمانی شکل می‌گیرند که به طور مکرر به همان چیز روی می‌آوریم. رابطه جنسی برای برخی افراد اعتیادی بسیار قوی است زیرا احساسی خوب به ما میدهد و از آن لذت می‌بریم. من یک مشتری داشتم که به خوردن به عنوان "اعتیادش" روی آورده بود. توصیه‌ای که به او دادم در مورد وضعیت شما نیز صدق می‌کند. خوردن کاری است که ما باید انجام دهیم و یک معتاد نمی‌تواند به سادگی از آن فاصله بگیرد. مشتری من نمی‌توانست تشخیص دهد که آیا میل به خوردن به خاطر گرسنگی است یا به خاطر ناراحتی و به‌طور ناخودآگاه به غذا روی می‌آورد تا احساس بهتری پیدا کند. بدن او به مغزش سیگنال می‌داد که نیاز به غذا دارد. از او خواستم اول متوقف شود و فکر کند وقتی میل به خوردن پیدا کرد. ساعت را نگاه کند و زمان را ثبت کند. به خود بگوید که اگر بعد از یک ساعت هنوز هم احساس گرسنگی می‌کند، می‌تواند بخورد، اما تا آن زمان باید به دنبال فعالیت دیگری باشد تا حواسش را پرت کند. او این روش را برای یک هفته امتحان کرد و گفت که مؤثر بوده است. او به خواندن کتاب، تماشای تلویزیون یا رفتن به یک پیاده‌روی در محله‌اش برای ورزش مشغول می‌شد و این فعالیت‌ها ذهنش را مشغول می‌کرد و ساعت می‌گذشت بدون آنکه متوجه زمان شود. این کار به او کمک کرد تا رفتارهای ناسالم را متوقف کند و آنها را با فعالیت‌های سالم‌تر جایگزین کند. او ابتدا باید یاد می‌گرفت که زمان میل به خوردن را بشناسد و سپس فعالیت‌های دیگری برای خود به جای آن پیدا کند. شما نیز می‌توانید با خواسته‌هایتان همین کار را انجام دهید. استفاده از رابطه جنسی به عنوان تنها روش مقابله‌تان باعث ایجاد اضطراب می‌شود. فهرستی از فعالیت‌های دیگری که دوست دارید و می‌توانید انجام دهید تهیه کنید، و وقتی میل جنسی به سراغتان آمد، این فعالیت‌ها را انجام دهید تا ذهنتان را از آن منحرف کنید. ممکن است چند بار لازم باشد تا فعالیتی پیدا کنید که برایتان جالب باشد. عادت‌هایی که به مرور زمان شکل گرفته‌اند، به راحتی شکسته نمی‌شوند. لطفاً به یک پزشک مراجعه کنید و ارزیابی شوید. آنها می‌توانند آزمایش‌هایی انجام داده و سطح هورمون‌های شما را بررسی کنند. اگر لازم باشد، دارو می‌تواند کمک کند. پس از اینکه از نظر پزشکی تایید شدید، مشاوره می‌تواند به شما کمک کند. شما اشاره کردید که دارای ناتوانی هستید که این موضوع را غیرممکن می‌کند. یک درمانگر می‌تواند به شما کمک کند تا احساساتی را که به دلیل عدم توانایی در داشتن رابطه جنسی تجربه می‌کنید، بررسی کنید. این موضوع مشابه مسئله غم و از دست دادن است، همان‌طور که کسی که توانایی راه رفتن را از دست داده ممکن است نسبت به ناتوانی در حرکت احساس غم کند. این چیزی است که قبلاً می‌توانستید انجام دهید و حالا ممکن نیست. انتظار می‌رود که نسبت به این موضوع احساس خشم یا ناراحتی داشته باشید.
|
null |
Every time I send a message to someone or a group message on Instagram, iMessage, or snapchat people will read my messages but then they won't answer me. Could it be that there is something they don't like about me? I don't understand why they won't answer my messages. How do I get people to respond to me?
|
You are not alone. SocIal media marketing is and can be tricky. Today to feel validated it is to receive a like , comment or follow. When friends or family members are interacting on their pages but not yours it can be frustrating. Law of Attraction might help. Contact me or visit my profile to learn more.
|
هر بار که من یک پیام به کسی یا یک پیام گروهی در اینستاگرام، iMessage یا Snapchat ارسال می‌کنم، مردم پیام‌های من را می‌خوانند اما بعد به من پاسخ نمی‌دهند. آیا ممکن است چیزی در مورد من وجود داشته باشد که آنها را ناراضی کند؟ من نمی‌فهمم چرا به پیام‌های من پاسخ نمی‌دهند. چگونه می‌توانم مردم را تشویق کنم که به من پاسخ دهند؟
|
شما تنها نیستید. بازاریابی در رسانه‌های اجتماعی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. امروزه برای احساس تأیید، به دریافت لایک، نظر یا فالو نیاز داریم. وقتی دوستان یا اعضای خانواده در صفحات خود فعال هستند اما در صفحه شما تعامل ندارند، این وضعیت می‌تواند ناامیدکننده باشد. قانون جذب ممکن است کمک‌کننده باشد. با من تماس بگیرید یا برای کسب اطلاعات بیشتر به پروفایل من مراجعه کنید.
|
null |
Every time I send a message to someone or a group message on Instagram, iMessage, or snapchat people will read my messages but then they won't answer me. Could it be that there is something they don't like about me? I don't understand why they won't answer my messages. How do I get people to respond to me?
|
Stand in your power and ask
for your needs -in this case, an answer-,
to be met. You are valid. People often feed off our energy, so exude the energy of standing in
your power and making your voice heard. Knowing what you say is worthy of being
heard and receiving a response. You could also look into working on your throat
chakra which deals with speaking your truth, self-expression, being heard.
|
هر بار که یک پیام به کسی یا یک پیام گروهی در اینستاگرام، iMessage یا Snapchat ارسال می‌کنم، مردم پیام‌های من را می‌خوانند اما بعد به من پاسخ نمی‌دهند. آیا ممکن است چیزی در مورد من وجود داشته باشد که آنها خوششان نیاید؟ من نمی‌فهمم چرا آنها به پیام‌های من پاسخ نمی‌دهند. چگونه می‌توانم باعث شوم که مردم به من پاسخ دهند؟
|
در قدرت خود بایستید و از نیازهای خود -در این مورد، یک پاسخ- درخواست کنید تا برآورده شود. شما اعتبار دارید. مردم اغلب از انرژی ما تغذیه می‌کنند، بنابراین انرژی ایستادن در قدرت خود و به گوش رساندن صدای خود را از خود ساطع کنید. بدانید آنچه می‌گویید شایسته شنیدن و دریافت پاسخ است. همچنین می‌توانید به کار بر روی چاکرای گلو خود بپردازید که با بیان حقیقت خود، خودبیانی و شنیده شدن در ارتباط است.
|
null |
Every time I send a message to someone or a group message on Instagram, iMessage, or snapchat people will read my messages but then they won't answer me. Could it be that there is something they don't like about me? I don't understand why they won't answer my messages. How do I get people to respond to me?
|
I understand the feeling of not being liked due to not having any responses on the sites you list.More than likely the non-response has less to do with liking you than w liking the way you write your messages.Have you tried asking a question in your posts? This would be one way to invite people to answer your post.When you write, imagine yourself as the reader of the post.If you think about the wording of a question which would motivate you to respond, then this formula will very likely be the same for many others who read your post.Good luck!
|
هر بار که من یک پیام به کسی یا یک پیام گروهی در اینستاگرام، iMessage یا Snapchat ارسال می‌کنم، مردم پیام‌های من را می‌خوانند اما بعد به من پاسخ نمی‌دهند. آیا ممکن است چیزی در مورد من وجود داشته باشد که باعث نارضایتی آنها شود؟ من نمی‌فهمم چرا آنها به پیام‌های من پاسخ نمی‌دهند. چگونه می‌توانم نظر مردم را جلب کنم تا به من پاسخ دهند؟
|
من احساس عدم محبوبیت را به خاطر عدم دریافت هیچ پاسخی در سایت‌هایی که لیست کرده‌اید درک می‌کنم. احتمالاً عدم پاسخ‌گویی کمتر به خود شما مربوط می‌شود و بیشتر به شیوه نگارش پیام‌هایتان بستگی دارد. آیا تا به حال سعی کرده‌اید در پست‌های خود سوال بپرسید؟ این یک راه برای دعوت مردم به پاسخ دادن به پست شما خواهد بود. وقتی می‌نویسید، خود را به‌عنوان خواننده آن پست تصور کنید. اگر به عبارتی فکر کنید که شما را به پاسخ دادن ترغیب می‌کند، احتمالاً این الگو برای بسیاری از کسانی که پست شما را می‌خوانند نیز کارساز خواهد بود. موفق باشید!
|
null |
Every time I send a message to someone or a group message on Instagram, iMessage, or snapchat people will read my messages but then they won't answer me. Could it be that there is something they don't like about me? I don't understand why they won't answer my messages. How do I get people to respond to me?
|
Sorry to hear your friends aren't responding to you. If these friends are in-person as well as online, perhaps going to them in person and asking talking to them about your concern. Perhaps it's the way you send messages or the way they are receiving them. if they say no, then a simple request to respond to your messages. Measure the result and notice if there are even small differences. Also understand, why this is so important to you. Ask yourself, why it's so important for you to receive these messages from friends. What does it mean when they don't respond.
|
هر بار که یک پیام به کسی یا یک پیام گروهی در اینستاگرام، iMessage یا Snapchat ارسال می‌کنم، مردم پیام‌های من را می‌خوانند اما بعد به من پاسخ نمی‌دهند. آیا ممکن است چیزی در مورد من وجود داشته باشد که آنها را ناراضی کند؟ من نمی‌فهمم چرا آنها به پیام‌های من پاسخ نمی‌دهند. چگونه می‌توانم باعث شوم که مردم به من پاسخ دهند؟
|
متاسفم که می‌شنوم دوستانتان به شما پاسخ نمی‌دهند. اگر این دوستان هم به صورت حضوری و هم آنلاین هستند، شاید بهتر باشد به صورت حضوری به آنها مراجعه کنید و در مورد نگرانی‌تان با آنها صحبت کنید. ممکن است مشکل از نحوه ارسال پیام‌ها یا نحوه دریافت آنها باشد. اگر آنها نه گفتند، می‌توانید یک درخواست ساده برای پاسخ دادن به پیام‌هایتان داشته باشید. نتیجه را اندازه‌گیری کنید و توجه کنید که آیا حتی تفاوت‌های کوچکی وجود دارد. همچنین به این فکر کنید که چرا این موضوع برای شما مهم است. از خود بپرسید که چرا دریافت این پیام‌ها از دوستان برای شما اینقدر با اهمیت است و عدم پاسخ آنها چه معنایی برای شما دارد.
|
null |
Every time I send a message to someone or a group message on Instagram, iMessage, or snapchat people will read my messages but then they won't answer me. Could it be that there is something they don't like about me? I don't understand why they won't answer my messages. How do I get people to respond to me?
|
I'm sorry that you are having a difficult time.I wonder about how your friendships are in person. If you get along well with people and have effective conversations with them face-to-face, there could be some kind of technology-related problem.Have you tried gently talking to people about how you send a message and they didn't answer? If you can phrase it in such a way that they recognize that you are asking for information and not blaming them for not answering you, that could be effective.I'd also encourage you to consider how much this is bothering you. If it is causing a significant amount of anxiety (say, more than 5/10 if 10 is really anxious), I would suggest talking with a local therapist.In the meantime, consider talking about this with someone you trust to whom you can get more details to get a more specific answer.
|
هر بار که یک پیام به کسی یا یک پیام گروهی در اینستاگرام، iMessage یا Snapchat می‌زنم، مردم پیام‌های من را می‌خوانند اما بعد به من پاسخ نمی‌دهند. آیا ممکن است چیزی در مورد من وجود داشته باشد که آنها را خوشایند نیاید؟ نمی‌فهمم چرا به پیام‌های من پاسخ نمی‌دهند. چگونه می‌توانم باعث شوم که مردم به من پاسخ دهند؟
|
متاسفم که شما در وضعیت سختی قرار دارید. درباره دوستی‌هایتان به صورت حضوری کنجکاو هستم. اگر شما با مردم خوب کنار می‌آیید و مکالمات موثری به صورت رو در رو دارید، ممکن است مشکلی مرتبط با تکنولوژی وجود داشته باشد. آیا تا به حال سعی کرده‌اید به آرامی با افرادی که پیام شما را نادیده گرفته‌اند، صحبت کنید؟ اگر بتوانید این موضوع را به گونه‌ای مطرح کنید که آنها متوجه شوند شما در حال درخواست اطلاعات هستید و به خاطر پاسخ ندادن آنها را سرزنش نمی‌کنید، ممکن است موثر باشد. همچنین به شما پیشنهاد می‌کنم که میزان آزاردهندگی این موضوع را در نظر بگیرید. اگر این مسئله باعث اضطراب قابل توجهی برای شما می‌شود (مثلاً بیشتر از 5 از 10)، پیشنهاد می‌کنم با یک درمانگر محلی صحبت کنید. در این میان، درباره این موضوع با کسی که به او اعتماد دارید صحبت کنید تا جزئیات بیشتری را به شما منتقل کند و پاسخ‌های خاص‌تری بیابید.
|
null |
These "jokes" are made about everything. They seem to have the need to say something "funny" about everything. It's not funny, just awkward.
|
I agree, it is awkward when people make jokes about subjects which may not be funny at all. And, if a person only jokes, then after laughing and realizing the person has nothing of themselves to offer, this can also be quite tedious.Realize that you are more aware of human interaction having many levels of expression. You could start avoiding people who irritate you by the way they behave.
|
این "جوک‌ها" درباره‌ی هر چیزی ساخته می‌شوند. به نظر می‌رسد که آنها نیاز دارند که درباره‌ی همه چیز چیزی "خنده‌دار" بگویند. این خنده‌دار نیست، فقط awkward است.
|
من موافقم، وقتی مردم درباره موضوعاتی شوخی می‌کنند که ممکن است اصلاً خنده‌دار نباشند، این موضوع awkward است. همچنین، اگر فردی فقط شوخی کند و پس از خندیدن متوجه شوید که او هیچ چیزی از خود برای ارائه ندارد، این نیز می‌تواند بسیار خسته‌کننده باشد. به این نکته توجه کنید که شما از تعاملات انسانی که سطوح مختلفی از بیان دارند، آگاه‌تر هستید. شما می‌توانید از افرادی که با رفتارشان شما را آزار می‌دهند، اجتناب کنید.
|
null |
It's really hard to not have negative feelings about friends who don't put any effort into nourishing our relationship.
|
One thing I would ask is "why are you still hanging with those {friends}?" A relationship needs to be nurtured by both parties, it is a dynamic fluctuation between two people. I would ask you to question why you continue to remain together as friends, I always believed that a relationship should emit positivity towards all parties involved, if your in a relationship that is one-sided, it is inevitable that it will start to de-compensate. Never travel with the circus, never travel with fools, everything in life should have some positive payout, will things at times be negative, of course they will, but in order to keep something or someone in your life there should be more positivity than negativity.Hope this helps, C
|
خیلی دشواره که احساسات منفی نسبت به دوستانی داشته باشیم که هیچ تلاشی برای تقویت رابطه‌مان نمی‌کنند.
|
"یک چیزی که می‌خواهم از شما بپرسم این است که \"چرا هنوز با آن دوستان (دوست‌ها) وقت می‌گذرانید؟\" رابطه باید توسط هر دو طرف پرورش یابد؛ این یک نوسان پویا بین دو نفر است. از شما می‌خواهم که سؤال کنید چرا همچنان به عنوان دوستان با هم باقی مانده‌اید. من همیشه معتقد بوده‌ام که یک رابطه باید برای همه طرف‌های درگیر مثبت باشد. اگر در یک رابطه یک‌سویه باشید، اجتناب‌ناپذیر است که شروع به فروپاشی کند. هرگز با سیرک سفر نکنید، هرگز با احمق‌ها سفر نکنید. همه چیز در زندگی باید یک نتیجه مثبت داشته باشد. آیا گاهی اوقات چیزها منفی خواهد بود؟ البته که خواهد بود، اما برای حفظ چیزی یا کسی در زندگی‌تان باید مثبت‌تر از منفی باشد. امیدوارم این کمکی کند. س."
|
null |
It's really hard to not have negative feelings about friends who don't put any effort into nourishing our relationship.
|
Interpersonal relationship (either positive or negatives) need to or more persons who give and receive: attention, dedication, time and communication. But what makes friendships special is that they last trough time, at least with those who we call our true friends, those who know us well and whom we have a special connection and those from whom we disconnect at times, without fear of losing them.Consider what is that you are going trough yourself and with your relationship, talk to your friend about your concern; let him (her) know that you would like to spend more time together. Plan an activity that you both enjoy or try to discover a new hobby. If your friend is not enthusiastic or engaged, give him (her) some time and focus your energy spending time with other friends or enjoying activities in solitude. After a waiting period, call again to let your friend know how you are and that you are still a friend. If you continue feeling rejected, analyze why you value this relationship so much and consider if it’s worth to maintain it.Mis amigos no ponen esfuerzo en nuestra relación.Es muy difícil no tenerles sentimientos negativos a amigos que no se esfuerzan en cuidar nuestra relación.Las relaciones interpersonales (negativas positivas) necesitan dos o más personas que den y reciban: atención, dedicación, tiempo y comunicación. Pero lo que tienen de especial las relaciones de amistad es que perduran a través del tiempo, al menos con los que llamamos nuestros verdaderos amigos, los que nos conocen bien y con quien tenemos una conexión especial, y de quienes nos desconectamos en ocasiones, sin miedo a perderlos. Considera que está sucediendo contigo y en tu amistad, conversa con tu amigo(a) sobre tu preocupación, déjale saber que te gustaría pasar más tiempo juntos. Planifica alguna actividad que les interese a ambos o descubran algún nuevo interés. Si la respuesta de tu amigo(a) no es positiva o entusiasta, dale tiempo y acércate a otras personas que compartan intereses en común, o dedícate a hacer cosas que disfrutas en solitud. Después de un plazo, vuelve a comunicarte para saber como esta, y dejarle su amigo(a) de siempre está ahí. Si sientes que tu amigo(a) no tiene ningún interés, buscar hacer nuevas conexiones, y enfócate más en ti y en otras actividades. Si tu amigo(a) no responde, analiza porque valoras esta relación, y si conviene mantenerla, aun cuando tu amigo(a) no responde a tus esfuerzos.
|
خیلی سخت است که احساس منفی نسبت به دوستانی داشته باشیم که هیچ تلاشی برای تقویت رابطه ما نمی‌کنند.
|
اما چیزی که دوستی را خاص می‌کند این است که دوستی‌ها به مدت طولانی پایدار می‌مانند، حداقل با کسانی که ما آنها را دوستان واقعی خود می‌نامیم؛ کسانی که ما را به‌خوبی می‌شناسند و با آنها ارتباط ویژه‌ای داریم و با افرادی که گاهی اوقات از آنها فاصله می‌گیریم، بدون ترس از دست دادن آنها. اگر در حال تجربه مسائل خاصی با رابطه‌تان هستید، با دوست خود صحبت کنید و به او بگویید که می‌خواهید وقت بیشتری را با هم بگذرانید. یک فعالیت را برنامه‌ریزی کنید یا یک سرگرمی جدید را امتحان کنید که هر دو از آن لذت می‌برید. اگر دوستتان مشتاق یا engaged نیست، به او وقت بدهید و روی صرف انرژی‌تان در کنار دوستان دیگر یا لذت بردن از فعالیت‌های تنهایی تمرکز کنید. پس از مدتی، دوباره تماس بگیرید تا به او بگویید که چگونه هستید و اینکه شما هنوز هم دوست او هستید. اگر همچنان احساس طرد شدن می‌کنید، تحلیل کنید که چرا این رابطه برای شما ارزشمند است و آیا حفظ آن ارزشمند است یا نه.
|
null |
Because we are on opposite coasts, we try to talk early mornings, but she is constantly interrupted by visitors. I suggested setting aside some time, but she has made it very clear she has no intention of changing her lifestyle. She is also drinking beer every day on antipsychotics.
|
The answer depends on how satisfied and happy you feel in being part of this friendship.From what you write, there aren't any statements as to what gives you happiness about being a friend to this person.Since you already made a request of. your friend and she isn't following through, you could ask if she is willing to work with your suggested plan.The friendship may take a new format, depending on your friend's response.Its possible to be in contact more spontaneously, when either of you feel like contacting the other.What matters most is your own dissatisfaction with the current relationship status.Even if you change to a, birthday and holiday only conversation, or some other style of interacting, at least it will be the result of the effort from each person, not just one, who is you, designing arrangements which only you are willing to keep.
|
چون در سواحل مخالف هم قرار داریم، سعی می‌کنیم صبح‌های زود با هم صحبت کنیم، اما او به طور مداوم توسط بازدیدکنندگان متوقف می‌شود. من پیشنهاد کردم که زمانی را به این موضوع اختصاص دهیم، اما او به وضوح اعلام کرده است که قصد ندارد سبک زندگی‌اش را تغییر دهد. او همچنین هر روز در حینی که داروهای ضد روان‌پریشی مصرف می‌کند، آبجو می‌نوشد.
|
پاسخ به این بستگی دارد که چقدر از دوستی‌تان راضی و خوشحال هستید. از آنچه که می‌نویسید، هیچ بیانیه‌ای درباره‌ی آنچه شما را در دوستی با این شخص شاد می‌کند وجود ندارد. از آنجا که شما قبلاً از دوستتان خواسته‌اید و او توجهی نشان نمی‌دهد، می‌توانید بپرسید که آیا مایل است با برنامه پیشنهادی شما همکاری کند. دوستی ممکن است بسته به پاسخ دوستتان به شکل جدیدی درآید. این امکان وجود دارد که شما به صورت خودجوش‌تر با یکدیگر در تماس باشید، هنگامی که هر کدام از شما تمایل به برقراری ارتباط دارید. چیزی که در اینجا اهمیت دارد، نارضایتی شما از وضعیت فعلی رابطه است. حتی اگر شما به گفتگو در مورد تعطیلات و تولدها یا برخی سبک‌های دیگر تعامل تغییر دهید، حداقل این تبادل نتیجه تلاش هر دو طرف خواهد بود، نه فقط شما که تنها پیگیر تنظیماتی باشید که تنها شما مایل به حفظ آن هستید.
|
null |
My best friend and I were pranking her friend, and I told her to tell him that she likes him. She said no, but I forced her. After she told him, he told her that he likes her too. Their friendship is ruined because of me. She won't forgive me, and I feel really guilty. I feel like crying.
|
In order for your friend to forgive you she'd need to trust you understand the damage you introduced into her relationship with her friend.Its possible if you offer your friend expressions of your empathy toward her over an extended time, possibly she'll forgive you.You're certainly learning relationship lessons on how to treat people and the effect of betraying another person, which will last forever.Maybe this was meant to be the outcome.
|
من و بهترین دوستم با دوستش شوخی می‌کردیم و به او گفتم که به او بگوید که او را دوست دارد. او گفت نه، اما من او را مجبور کردم. بعد از اینکه او به او گفت، او به او گفت که او را هم دوست دارد. دوستی آنها به خاطر من خراب شده است. او مرا نمی‌بخشد و من واقعاً احساس گناه می‌کنم. احساس می‌کنم که باید گریه کنم.
|
برای اینکه دوست شما شما را ببخشد، باید به شما اعتماد کند و بفهمد که چه آسیب‌هایی به رابطه‌اش با دوستش وارد کرده‌اید. اگر شما در طول مدت زمان طولانی ابراز همدردی خود را نسبت به او ارائه دهید، احتمالاً او شما را می‌بخشد. به نظر می‌رسد در حال یادگیری درس‌های مهمی در مورد نحوه رفتار با دیگران و تأثیر خیانت بر روی آنها هستید که این lessons برای همیشه با شما خواهد ماند. شاید این نتیجه مقدر شده بوده است.
|
null |
My best friend and I were pranking her friend, and I told her to tell him that she likes him. She said no, but I forced her. After she told him, he told her that he likes her too. Their friendship is ruined because of me. She won't forgive me, and I feel really guilty. I feel like crying.
|
This takes time. I don't know how long it has been, but perhaps if your friend is willing to discuss other things with you for a little while, you could discuss this at some point in the future.Hopefully the true intentions will become apparent (in the idea that it was a prank).Also, I encourage you to look at how this is affecting you and how you feel about yourself as well. If it was meant to be a joke and it did not work, that is not entirely your fault.I wonder how you could forgive yourself for what happened?Are you able to seek what you meant to do compared to what actually happened?Do you notice that not everything that has happened here is in your control?Do you recognize that even though you would like things to be better, if your friend is not ready or willing, you are trying to do your part to make it right?Maybe everyone who is/was involved in this can talk together all at the same time to set straight what is truth and what was misunderstood.I wonder if you can think of your own positive attributes (for example: honesty, compassion, trustworthiness, friendship, good listener, caring) and look at what truly exists within you rather than just one your friend is able to see right now.This can be really difficult for multiple reasons, not the least of which is that it involves more than just you, so it's important to focus on the idea that you can ask these other people who were involved to discuss it, but that is ultimately up to them.Best wishes for looking at the positive parts of yourself and your friendships.
|
من و بهترین دوستم با دوستش شوخی می‌کردیم و به او گفتم که به او بگوید که به او علاقه‌مند است. او ابتدا گفت نه، اما من او را مجبور کردم. بعد از اینکه به او گفت، او هم به او گفت که او را هم دوست دارد. دوستی آنها به خاطر من خراب شده است. او مرا نمی‌بخشد و من احساس گناه می‌کنم. واقعاً احساس گریه می‌کنم.
|
اگر دوست شما مایل به بحث در مورد موضوعات دیگر با شما برای مدتی کوتاه باشد، می‌توانید در آینده در مورد این موضوع صحبت کنید. امیدوارم اهداف واقعی روشن شود. همچنین، شما را تشویق می‌کنم که به این نکته توجه کنید که این موضوع چگونه بر شما تأثیر گذاشته و چه احساسی نسبت به خود دارید. اگر این واقعا قرار بود یک شوخی باشد و بالأخره به خوبی پیش نرفت، این به گونه‌ای کاملاً تقصیر شما نیست. تعجب می‌کنم که چگونه می‌توانید خودتان را برای آنچه که اتفاق افتاد ببخشید؟ آیا می‌توانید درک کنید که چه چیزهایی واقعاً رخ داده و چه چیزهایی نه؟ آیا متوجه نمی‌شوید که همه چیز در اینجا تحت کنترل شما نیست؟ آیا می‌توانید بپذیرید که اگرچه دوست دارید اوضاع بهتر باشد، اگر دوستتان آماده یا مایل نیست، شما در تلاشید که سهم خود را در درست کردن اوضاع ایفا کنید؟ شاید بتوانید با همه افرادی که در این موضوع دخیل بودند صحبت کنید تا حقیقت و سوءتفاهمات را روشن کنید. آیا می‌توانید به ویژگی‌های مثبت خود (مانند: صداقت، دلسوزی، قابلیت اعتماد، دوستی، شنونده خوب، مراقبت) فکر کنید و آنچه در درون شما واقعاً وجود دارد را ببینید نه صرفاً چیزی که دوستتان اکنون می‌تواند ببیند؟ این فرآیند می‌تواند به دلایل مختلفی سخت باشد، نه کم‌اهمیت‌ترین آن این است که این موضوع فراتر از خود شماست. بنابراین مهم است که بر این مسئله تمرکز کنید که می‌توانید از دیگران خواسته تا در مورد این موضوع صحبت کنند، اما در نهایت این تصمیم به خودشان بستگی دارد. بهترین آرزوها برای نگریستن به جنبه‌های مثبت خود و دوستی‌هایتان.
|
null |
I was “mentored” by this guy for a few years spiritually. It was okay at times, but other times, it was just weird. I try not to think about it too much, but a lot of manipulation and lying happened, yet no one else really believed me when I told them. It's like he's two different people, and no one else really sees that side of him. I was blamed for a lot of our troubles, and now we don't really talk much. I'm worried because he's in a trusted position of leadership and no one suspects anything. They just think I'm attacking his character. How do I know for sure?
|
You may intuitively be sensing what many professionals in the social sciences and psychology have already understood.Just Google "psychopaths and leadership" and many articles come up about boardroom politics and that psychopaths are very successful in these roles.Theoretically, is it terrible that corporate leadership qualities match those of psychopaths? Well, yes. And, I consider your question as a mark of your sensitive awareness toward other people. Being able to recognize social dynamics, is a strength that you have.Psychopaths know how to be charming and to twist words so that others believe that their own interest is the same as the psychopath's.I agree with you about not being able to change people's minds who are attached to this person's interactions.The only way you can introduce a change in the relationship system of a psychopath is that if you are aware of illegal or law breaking activity, and you have evidence of this, that you contact relevant authorities.No one is allowed to break laws, including psychopaths.
|
من برای چند سال از نظر معنوی تحت "مربیگری" این مرد بودم. گاهی اوقات خوب بود، اما در مواقع دیگر، فقط عجیب و غریب بود. سعی می‌کنم زیاد به آن فکر نکنم، اما موارد زیادی از دستکاری و دروغ‌گویی اتفاق افتاد و هیچکس واقعاً به من اعتقاد نداشت وقتی که به آنها گفتم. انگار او دو شخصیت مختلف دارد و هیچکس دیگر واقعاً آن طرف او را نمی‌بیند. من به خاطر بسیاری از مشکلات ما سرزنش شدم و اکنون واقعاً کم صحبت می‌کنیم. نگرانم چون او در یک موقعیت رهبری معتبر است و هیچکس مشکوک به هیچ چیزی نیست.
|
شما ممکن است به‌طور شهودی آنچه را که بسیاری از متخصصان علوم اجتماعی و روانشناسی درک کرده‌اند، حس کنید. فقط کافی است عبارت "روان‌پریشی و رهبری" را جستجو کنید تا مقالات زیادی درباره سیاست‌های اتاق هیئت‌مدیره و موفقیت روان‌پریشان در این نقش‌ها پیدا کنید. از نظر نظری، آیا این مسأله هولناک است که ویژگی‌های رهبری شرکتی با خصوصیات روانپریش مطابقت داشته باشد؟ بله، واقعاً همینطور است. من سوال شما را نشانه‌ای از آگاهی حساس شما نسبت به دیگران می‌دانم. توانایی تشخیص دینامیک‌های اجتماعی، قدرتی است که شما دارید. روان‌پریشان می‌دانند چگونه جذاب باشند و کلمات را به‌گونه‌ای بچرخانند که دیگران باور کنند منافع آنها با منافع روان‌پریشان یکی است. من با شما در این مورد موافقم که نمی‌توان ذهن افرادی را که به تعاملات این فرد وابسته‌اند تغییر داد. تنها راهی که می‌توانید تغییراتی در سیستم روابط یک روانپریش ایجاد کنید، این است که اگر از فعالیت‌های غیرقانونی یا نقض قوانین اطلاع دارید و مدارکی از آن دارید، با مراجع مربوطه تماس بگیرید. هیچکس اجازه ندارد قوانین را زیر پا بگذارد، حتی روان‌پریشان.
|
null |
I was “mentored” by this guy for a few years spiritually. It was okay at times, but other times, it was just weird. I try not to think about it too much, but a lot of manipulation and lying happened, yet no one else really believed me when I told them. It's like he's two different people, and no one else really sees that side of him. I was blamed for a lot of our troubles, and now we don't really talk much. I'm worried because he's in a trusted position of leadership and no one suspects anything. They just think I'm attacking his character. How do I know for sure?
|
It doesn't really matter what the actual diagnosis is, and whether or not he is an actual psychopath, he has manipulated and lied to you, and that is enough reason for you to stay far away from him. Men (and women) with these characteristics can become violent. They can also make your life difficult by creating financial or legal trouble for you. Again, forget about him, and contact the police if you think he is in a position to harm others.
|
من برای چند سال از نظر معنوی تحت مربیگری این مرد بودم. بعضی وقت ها خوب بود، اما در برخی مواقع، فقط عجیب و غریب بود. سعی می‌کنم زیاد به آن فکر نکنم، اما دستکاری و دروغ‌های زیادی در این مدت اتفاق افتاد و هیچکس واقعاً به من باور نکرد وقتی که درباره‌اش صحبت کردم. گویا او دو شخصیت متفاوت دارد و دیگران واقعاً آن سمت او را نمی‌بینند. من به خاطر بسیاری از مشکلات‌مان سرزنش شدم و حالا دیگر زیاد با هم صحبت نمی‌کنیم. نگرانم چون او در یک موقعیت معتبر رهبری قرار دارد و هیچکس به او مشکوک نیست. آنها فقط فکر می‌کنند من در حال حمله به شخصیت او هستم. چطور می‌توانم مطمئن شوم؟
|
در واقع، مهم نیست که تشخیص واقعی چیست و آیا او یک روانپریش واقعی است یا نه، او به شما دستکاری کرده و دروغ گفته است و این کافی است که از او دوری کنید. مردان (و زنان) با این خصوصیات می‌توانند به خشونت روی آورند. آنها همچنین می‌توانند با ایجاد مشکلات مالی یا قانونی برای شما، زندگی‌تان را دشوار کنند. دوباره، او را فراموش کنید و اگر فکر می‌کنید او در موقعیتی است که می‌تواند به دیگران آسیب برساند، با پلیس تماس بگیرید.
|
null |
She mostly targets me on social media. The bullying used to be much worse, but it is still going on. The comments are so vague, but I know that they are meant for me. Even when I confront her, she messages me short phrases to try to get in my head. If I try to fight back, she will ruin me.
|
Sorry to hear of your problem situation. Feeling intimidated by another person is very unsettling.Stop having contact with the person.Bullies only interact with others either by intimidating someone or by themselves feeling intimidated by someone.Bullies do not have the same dynamics as everyone else.No one can convince or persuade or talk a bully out of their behavior.The best protection for yourself, assuming you are not being physically threatened by the person, is to close contact with them.This does not take away any of the disappointment or sadness of wishing for a better relationship with the person.Until the bully wants to interact differently with others, only harm can result from contact with them.Step one is to stop the bleeding, then to assess and learn to live with not having the person in your life.
|
او بیشتر مرا در شبکه‌های اجتماعی هدف قرار میدهد. آزار و اذیت سابقاً خیلی بدتر بود، ولی هنوز هم ادامه دارد. نظرات خیلی مبهم هستند، اما می‌دانم که منظورشان من هستم. حتی وقتی با او مقابله می‌کنم، او جملات کوتاهی برایم می‌فرستد تا سعی کند در ذهنم نفوذ کند. اگر بخواهم تلافی کنم، او مرا نابود خواهد کرد.
|
متأسفم که از مشکل شما مطلع شدم. احساس ترس از سوی شخصی دیگر بسیار ناامیدکننده است. از برقراری ارتباط با آن شخص دست بردارید. زورگویان تنها به دو روش با دیگران تعامل می‌کنند: یا با ترساندن کسی یا با احساس ترس از دیگران. زورگویان همان دینامیک را ندارند که بقیه دارند. هیچکس نمی‌تواند یک زورگو را متقاعد کند یا به گفت‌وگو درباره رفتار او بپردازد. بهترین راه برای حفاظت از خود، به شرطی که از نظر جسمی تهدید نشوید، قطع ارتباط با اوست. این اقدام نمی‌تواند ناامیدی یا اندوه ناشی از آرزو برای داشتن یک رابطه بهتر با آن شخص را از بین ببرد. تا زمانی که زورگو بخواهد به گونه‌ای متفاوت با دیگران تعامل کند، تنها آسیب از ارتباط با او ناشی می‌شود. قدم اول این است که آسیب را متوقف کنید و سپس ارزیابی کنید و یاد بگیرید چگونه با غیاب آن شخص در زندگی‌تان کنار بیایید.
|
null |
I'm having problems shutting them out and putting up walls.
|
It sounds like you would like to let other people get close to you and at the same time you are finding yourself compelled to keep people at a distance. Often times, when we have difficulty trusting others, it is because we have specific fears about what would happen if we get close or let our guard down. Such fears may be rooted in past experiences in relationships in which we were hurt and or disappointed. In working with a therapist, you can gain insight into what is underneath your compulsion to put walls around yourself and develop ways to form authentic, lasting, satisfying relationships with others.
|
من در کنار گذاشتن آنها و ساختن دیوارهایی برای محافظت از خودم مشکل دارم.
|
به نظر می‌رسد که شما دوست دارید به دیگران اجازه دهید به شما نزدیک شوند، اما در عین حال احساس می‌کنید که باید آنها را از خود دور نگه دارید. اغلب اوقات، وقتی به دیگران اعتماد کردن دشوار است، به این دلیل است که ما ترس‌های خاصی در مورد عواقب نزدیک شدن یا پایین آوردن دیوارهای دفاعی‌مان داریم. این ترس‌ها ممکن است ریشه در تجربیات گذشته در روابطی داشته باشند که در آنها آسیب دیده یا ناامید شده‌ایم. در کار با یک درمانگر، می‌توانید بینش‌هایی درباره‌ی دلایل پشت این تمایل به ساخت دیوارهای احساسی کسب کنید و روش‌هایی برای ایجاد روابط واقعی، پایدار و رضایت‌بخش با دیگران پیدا کنید.
|
null |
I'm having a quinceañera, and the girls don't like their dresses. They never told me, and now it's a week away. I don't know what to do.
|
How did you find out that the girls aren't happy with their dresses?Did you hear this directly from one of them or is this third hand information that someone else told you about one of the girls in your party?The answer matters because gossiping instead of directly telling you about a problem, is a problem in itself.I suggest a conversation with the entire group of girls in which you tell them how you actually are feeling about their opinions about the dresses.One topic you may consider bringing up is what everyone expects to get out of the party. Are they coming because they like one another and wearing a dress in which the girl is happy, is only one way of having fun together?You may learn a great deal as to the difference in values about a quinceaña among you and your friends.I hope you'll have a fun party!
|
من دارم جشن quinceañera برگزار می‌کنم و دخترها از لباس‌هایشان خوششان نمی‌آید. آنها هیچ‌وقت به من نگفتند و حالا یک هفته مانده و نمی‌دانم چه کار کنم.
|
چگونه متوجه شدید که دخترها از لباس‌هایشان راضی نیستند؟ آیا این اطلاعات را مستقیماً از یکی از آنها شنیده‌اید یا این اطلاعات از شخص دیگری به شما رسیده است که درباره یکی از دختران در مهمانی شما گفته است؟ پاسخ این سوال مهم است زیرا شایعه‌پراکنی به جای اینکه به طور مستقیم در مورد یک مشکل به شما بگویند، خود یک مشکل است. من پیشنهاد می‌کنم با کل گروه دختران صحبت کنید و به آنها بگویید که واقعاً در مورد نظراتشان درباره لباس‌ها چه احساسی دارید. یکی از موضوعاتی که می‌توانید مطرح کنید این است که هر کسی از مهمانی چه انتظاری دارد. آیا آنها به خاطر علاقه به یکدیگر می‌آیند و لباس خوشحال‌کننده برای دختر، تنها یکی از راه‌های خوش‌گذرانی با هم است؟ ممکن است در این مکالمه به تفاوت‌های ارزش‌ها درباره یک جشن quinceañera میان خود و دوستانتان پی ببرید. امیدوارم مهمانی سرگرم‌کننده‌ای داشته باشید!
|
null |
I would like to be able to have more positive relationships in the present.
|
Staying present is an attitude most of us aspire
to, and most of us have to work at it—certainly at first. I’m here to tell you
that living in the now or being mindful is a skill anyone can learn. Unfortunately,
the only way to do it is to do it. What a paradox! But there are plenty of
other skills that we are not born with: walking on stilts, riding a bike,
swimming, and driving a car are good examples. You can’t learn them by reading about
them.Having said that, I can recommend two books on
the subject: Eckhart Tolle’s The Power of
Now and David Richo’s When the Past
is Present. Richo asks that we don’t beat ourselves up about dwelling on
past events. This is nature’s way of reminding us that we have unfinished
business. But while we are attended to the wounds and confusion that litter our earlier lives, we can prepare to inhabit the expanded present that awaits us.He offers three helpful steps to making any important life
change:Step One: Hold in awareness the behavior,
belief, attitude, or characteristic you want to change in yourself and how you
want to be different. Awareness is the opposite of distraction and stuffing.Step Two: Live as if you have
already made the change. (This is hard and takes courage, but you can do it.
Ride that bike—even if for a foot or two.)Step Three: Be persistent.
(Practice, practice, practice.)Just as two-year-olds are able to walk
confidently after hundreds of hours of practice, you’ll be able to stay in the
here and now as long as you want after trying and failing many, many times.
|
دوست دارم بتوانم در حال حاضر روابط مثبت‌تری داشته باشم.
|
اما مهارت‌های دیگری نیز وجود دارند که ما با آنها به دنیا نمی‌آییم: راه رفتن روی شلنگ‌ها، دوچرخه‌سواری، شنا کردن و رانندگی نمونه‌های خوبی هستند. شما نمی‌توانید آنها را تنها با خواندن درباره‌شان یاد بگیرید. در این مورد، می‌توانم دو کتاب را توصیه کنم: «قدرت حال» اثر اکارت تول و «وقتی گذشته حاضر است» اثر دیوید ریچو. ریچو می‌گوید که نباید خودمان را به خاطر غرق شدن در رویدادهای گذشته سرزنش کنیم. این بخشی از طبیعت ماست که ما کارهای ناتمام داریم. اما در حالی که به زخم‌ها و سردرگمی‌هایی که در زندگی قبلی‌مان داریم توجه می‌کنیم، می‌توانیم برای حضور در زمان حال گسترش یافته‌ای که در انتظار ماست آماده شویم.
|
null |
I would like to be able to have more positive relationships in the present.
|
Would you describe yourself as sensitive to your surroundings and emotions?If yes, this may explain why letting go of past problems, is itself a problem.The dynamic of living one day at a time and letting go of past problems, is more imaginary and wishful than real.It is a popular notion of TV, FB, and media.Doing the letting go, has nothing to do with what is actually possible to do.Problems are not "let go", they are resolved somehow.Living one day at a time isn't possible for anyone who has consciousness. No one can really disconnect from reality every day on which they wake up.Instead of trying to do the impossible which is promoted online and in media, allow yourself time to recognize what went into creating a problem in your life, in the first place. Understanding problems leads to peacefulness and resolution. Then you will have more freedom to make new relationships.Also, be patient with this process and yourself.If you have deep attachment to painful situations in your life, then possibly now is your time for understanding what went wrong.This is a process which cannot be rushed if it is to be done well.If it is done thoroughly, then you very naturally will bring new relationships into your life.And life will no longer feel so painful that you can only manage "one day at a time" without hurting. You won't need to forget what happened yesterday.
|
دوست دارم بتوانم در حال حاضر روابط مثبت‌تری داشته باشم.
|
آیا خود را حساس به محیط اطراف و احساسات خود توصیف می‌کنید؟ اگر پاسخ شما مثبت است، این ممکن است توضیح دهد که چرا رها کردن مشکلات گذشته به خودی خود می‌تواند دشوار باشد. دینامیک زندگی کردن در هر روز به‌صورت جداگانه و رها کردن مشکلات گذشته بیشتر یک تصور خیالی و آرزوهای رسانه‌ای است تا واقعیتی ملموس. این مفهوم در تلویزیون، فیسبوک و دیگر رسانه‌ها به‌طور گسترده‌ای ترویج می‌شود. رها کردن مشکلات ارتباطی به آنچه که به واقع ممکن است ندارد. مشکلات به‌راحتی «رها نمی‌شوند» بلکه به شکلی حل و فصل می‌شوند. زندگی کردن در هر روز به‌طور مستقل برای هیچ کسی که دارای آگاهی است ممکن نیست. هیچکس نمی‌تواند هر روز که از خواب بیدار می‌شود به‌طور واقعی از واقعیت جدا شود. به جای تلاش برای دستیابی به هدف‌های غیرممکن که در فضای مجازی و رسانه‌ها ترویج می‌شود، به خودتان زمان بدهید تا درک کنید چه عواملی در ایجاد مشکلات در زندگی‌تان نقش داشته است. درک مشکلات به آرامش و حل‌وفصل آنها منجر می‌شود. در این صورت، آزادی بیشتری برای برقراری روابط جدید خواهید داشت. همچنین، نسبت به این فرآیند و خودتان صبور باشید. اگر به موقعیت‌های دردناک زندگی‌تان وابستگی عمیقی دارید، ممکن است این زمان مناسب برای درک آنچه که اشتباه پیش رفته باشد، باشد. این یک فرآیند است که نمی‌توان آن را با شتاب انجام داد اگر بخواهید به‌خوبی انجام شود. اگر این فرآیند به‌طور کامل انجام شود، به‌طور طبیعی روابط جدیدی به زندگی‌تان وارد خواهد شد، و زندگی دیگر آنقدر دردناک نخواهد بود که تنها بتوانید «یک روز در یک زمان» جلو بروید بدون اینکه آسیب ببینید. نیازی نیست که آنچه دیروز اتفاق افتاده را فراموش کنید.
|
null |
I would like to be able to have more positive relationships in the present.
|
Hi Chapel Hill, I like your goal; research is telling us more and more that one of the most important keys to happiness is having healthy relationships. If we feel successful in that area, it can give us the confidence and hope to tackle anything life throws at us.There are personal barriers we all have to having healthy relationships; it's our "stuff", our "baggage" (not a steam trunk, right...you have a cute little Gucci bag!). You hint that people may have hurt you in the past. Maybe fear says "stay away...hold onto resentment or you will be hurt again!". Resentment, or simply focusing on the past is certainly a barrier to improving any relationship. Learning to forgive ourselves and others is so important. And remember...forgiveness isn't about saying something was okay; it only means "It happened, I can't change that, and I don't want to carry it (anger, hurt, resentment) around anymore, so I let it go." Or...sometimes fear tells us that people won't accept us; this keeps us isolated for sure! But really, all fear wants is power over us. Fear is a trickster! It tells us that if we let go of the past, we will be rejected or hurt. It says "I'm trying to protect you!", but what it REALLY wants is to paralyze and isolate us all so it can feel powerful. Once you pull the sheeps clothing off of fear, you can see that it doesn't help you at all!Once you see where your personal barriers are, and you start to refute those thoughts in your mind, you can begin to build new ideas about yourself and other people that are based on compassion instead of fear... Everyone deserves forgiveness and compassion.No one deserves to be judged by their worst moments.If I look in the rearview mirror, I can't move forward.We are all beautifully imperfect.I can't change the past, but I have the power to make the future good.I wish you the best on your journey!
|
دوست دارم بتوانم در حال حاضر روابط مثبت‌تری داشته باشم.
|
سلام، من از هدف شما خوشم می‌آید؛ تحقیقات به ما روز به روز بیشتر می‌گویند که یکی از مهم‌ترین کلیدهای خوشبختی، داشتن روابط سالم است. اگر در این زمینه احساس موفقیت کنیم، می‌تواند به ما اعتماد به نفس و امیدی بدهد تا با هر چیزی که زندگی به ما می‌آورد، مقابله کنیم. همه ما موانع شخصی داریم که بر سر راه برقراری روابط سالم قرار دارند؛ این موانع "چمدان‌های باریم" هستند (نه یک چمدان بزرگ، درست است... شما یک کیف شیک گوچی دارید!). شما به این اشاره می‌کنید که مردم ممکن است در گذشته به شما آسیب رسانده باشند. شاید ترس به شما می‌گوید: "دور باش... به کینه‌ورزی چنگ بزن یا دوباره آسیب می‌بینی!" کینه‌ورزی، یا فقط تمرکز بر گذشته، قطعاً مانع بهبود هر رابطه‌ای است. یادگیری بخشش به خود و دیگران بسیار مهم است. و به یاد داشته باشید... بخشش به معنای این نیست که بگوییم چیزی درست بود؛ فقط به این معناست که "این اتفاق افتاد، نمی‌توانم آن را تغییر دهم، و نمی‌خواهم (خشم، آسیب، کینه) را بیشتر با خود داشته باشم، پس آن را رها می‌کنم." یا گاهی اوقات ترس به ما می‌گوید که مردم ما را قبول نخواهند کرد؛ این قطعاً ما را منزوی می‌کند! اما در واقع، ترس فقط می‌خواهد بر ما تسلط پیدا کند. ترس یک حیله‌گر است! به ما می‌گوید که اگر گذشته را رها کنیم، رد خواهیم شد یا آسیب خواهیم دید. می‌گوید: "دارم از تو محافظت می‌کنم!"، اما آنچه واقعاً می‌خواهد، فلج کردن و منزوی کردن ماست تا بتواند احساس قدرت کند. وقتی پوشش پشم‌گوسفند ترس را کنار بزنید، می‌توانید ببینید که به هیچ وجه به شما کمک نمی‌کند! هنگامی که متوجه موانع شخصی خود شوید و شروع به رد کردن این افکار در ذهنتان کنید، می‌توانید ایده‌های جدیدی درباره خود و دیگران بسازید که بر اساس همدلی به جای ترس است... همه شایستهٔ بخشش و همدلی هستند. هیچکس شایسته قضاوت بر اساس بدترین لحظاتش نیست. اگر به آینه عقب نگاه کنم، نمی‌توانم به جلو بروم. همه ما زیبا و ناقص هستیم. نمی‌توانم گذشته را تغییر دهم، اما قدرت این را دارم که آینده را خوب بسازم. برای شما در سفر خود آرزوی موفقیت دارم!
|
null |
I would like to be able to have more positive relationships in the present.
|
Take one day at a time!!! Each day do things that make you happy, moves to a positive place, focusing on the future, give you a sense of fulfillment and accomplishment. Journal at the end of the day of how well you did that day in focusing on these things. Each day should be a step better than the previous day. You will have days that you didn't do as well....that is human and OK. Just get back on track the next day....At the end of the week, review how well you did and give your self a grade. If did well, you deserve ice cream, etc. If not so good, OK....tell yourself next week "got to focus one day at a time". You can do it....it takes practice but will get better each day, I wish you happy days and happy future...
|
دوست دارم بتوانم در حال حاضر روابط مثبت‌تری داشته باشم.
|
هر روز یک قدم جلو برو!!! هر روز کارهایی انجام بده که تو را شاد کند، به سوی یک مکان مثبت هدایت کند، بر روی آینده تمرکز کند و به تو احساسی از رضایت و موفقیت بدهد. در پایان هر روز، یادداشتی بنویس که چقدر خوب توانسته‌ای بر روی این موارد تمرکز کنی. هر روز باید یک قدم بهتر از روز قبل باشد. ممکن است روزهایی داشته باشی که خیلی خوب عمل نکرده‌ای... این طبیعی است و اشکالی ندارد. فقط روز بعد دوباره به مسیر خود برگرد. در پایان هفته، عملکرد خود را بررسی کن و به خودت نمره‌ای بده. اگر عملکرد خوبی داشتی، لایق یک بستنی و غیره هستی. اگر چندان خوب نبود، اشکالی ندارد... به خودت بگو هفته بعد "باید یک روز در یک زمان تمرکز کنم". تو می‌توانی این کار را انجام دهی... نیاز به تمرین دارد اما هر روز بهتر خواهی شد. برایت روزهای شاد و آینده‌ای خوش wishing!
|
null |
I would like to be able to have more positive relationships in the present.
|
Remember, the past no longer exists and the future is just an illusion as we don't know what will happen tomorrow, so take the present as your guide. That is all we can do, so keep saying this to yourself and try to help someone each day. The happiness is helping others to feel a bit better.
|
دوست دارم بتوانم در حال حاضر روابط بیشتری مثبت داشته باشم.
|
به یاد داشته باشید که گذشته دیگر وجود ندارد و آینده تنها یک توهم است، زیرا ما نمی‌دانیم فردا چه خواهد شد، بنابراین اکنون را به عنوان راهنما در نظر بگیرید. این تنها کاری است که می‌توانید انجام دهید، پس این جمله را به خودتان بگویید و سعی کنید هر روز به کسی کمک کنید. خوشبختی در کمک به دیگران برای احساس بهتر است.
|
null | null |
I like your beautiful question!Start by understanding yourself and your own inner knowledge of who you are and what direction your life must take in order for you to feel comfortable and fulfilled.Understanding oneself is a life long activity, even a necessity so that you are able to sense the truth of another person.As long as you are taking steps in the direction of self-knowing, you will gradually improve and increase the way and the range of understanding of other people and our world.Good luck with your project!
|
It appears that there is no content to refine, as both the original text and the translation are "nan" (not a number). Please provide text for me to translate or refine.
|
سوال زیبای شما را دوست دارم! از درک خود و دانش درونی‌تان درباره اینکه چه کسی هستید و چه مسیری باید در زندگی‌تان طی کنید، برای احساس راحتی و رضایت آغاز کنید. خودشناسی یک فعالیت مادام‌العمر است و حتی ضروری است تا بتوانید حقیقت دیگران را حس کنید. تا زمانی که در مسیر خودشناسی گام برمی‌دارید، به تدریج شیوه و دامنه درک دیگران و دنیای‌تان را بهبود می‌بخشید و افزایش می‌دهید. برای پروژه‌تان آرزوی موفقیت می‌کنم!
|
null | null |
Man, I love this goal. We could all use a bit more of this. Sometimes I picture it like a salt shaker. I'll write an email, then I'll read it again from the receiver's perspective and sprinkle a bit more understanding on it, and I always like it better. Understanding...compassion...empathy...the world could use a lot more of these things and I love that you want to do your part.What makes you want to be more understanding? Maybe you want to get closer to someone and resentment is in the way? Maybe you tend to get defensive and have trouble listening to and understanding someone? Whatever the reason, let's get you started by having you write down those things in a list. What things will be better in your life if you have more understanding? Get really grounded in why you're doing this. Then let's look at the barriers. What do you risk if you're more understanding? Do you risk feeling vulnerable? Hurt? Attacked? Powerless? Feeling like you're losing? In therapy, you would get help looking at these questions. What are you avoiding feeling? Once you have this answer, then you can easily move to the next step.The next step is working to tolerate that feeling you're avoiding. Tolerating it, and "leaning into it", knowing that it's only a feeling and not a reality...these thoughts can help you relax enough to take that wall down and allow space for other people's truths, not just yours. Once you know where you want to be with your thoughts, it takes practise, repetition, to teach yourself new truths about how safe it is to allow yourself to be more understanding and let the wall come down. It's my guess that, at some point in your life, there was a reason for that wall of yours to be built. Sometimes we build walls as young people and then no one tells us how to take the wall down once we don't need it anymore. We think we still need it. I invite you to consider therapy as you explore these ideas. I wish you the best.
|
I'm sorry, but there is no text provided to refine. Please provide the original text and its translation for me to assist you.
|
Sometimes, I envision it like a salt shaker. I write an email, then read it again from the recipient's perspective, adding a bit more understanding, and I always find it better. Understanding... compassion... empathy... the world could use much more of these qualities, and I love that you want to contribute. What motivates you to be more understanding? Perhaps you want to get closer to someone but find resentment in the way? Or maybe you tend to get defensive, making it hard to listen to and understand others? Whatever the reason, let's start by having you write down those aspects in a list. What aspects of your life would improve if you had more understanding? Get rooted in your motivations for this endeavor.
Next, let's examine the barriers. What do you risk by becoming more understanding? Is it vulnerability? Hurt? Feeling attacked? Powerlessness? The worry of losing something? In therapy, you would receive guidance in exploring these questions. What feelings are you trying to avoid? Once you have clarity on this, you can easily transition to the next step.
The following step involves working to tolerate the feelings you're avoiding. Embrace these feelings, reminding yourself that they are just feelings, not reality. This mindset can help you relax enough to dismantle the wall you've built and make space for the truths of others, not just your own. Once you define where you want to be with your thoughts, it requires practice and repetition to teach yourself new truths about how safe it is to be more understanding and to lower that wall.
It’s likely that at some point in your life, there was a reason for that wall to be built. Often, we construct walls in our youth, and no one tells us how to take them down when they are no longer necessary. We mistakenly believe we still need them.
I encourage you to consider therapy as you delve into these concepts. I wish you all the best.
|
null |
In this argument my friends are all against me so I'm wondering if I'm exaggerating my feelings. I feel like I'm being attacked and that is making me blow things out of proportion and taking the role of the victim, when in reality I'm the one being unreasonable and I am simply annoying my reasonable friends. Or are they really being insensitive and not respecting me in our friendship?
|
Conflict is a tricky beast and shows up in every one of our relationships. What I'm reading is that you find yourself in a loop of seeking validation of your thoughts and feelings from your friends rather than validating yourself. Am I right? If you aren't validating yourself, no one else will be able to either. Try finding a small nugget of truth in the feedback your friends give you, this will help to lower your defenses and help your friends hear what you are really sharing. And then if you are still feeling vulnerable, share that too...
|
در این بحث همه دوستانم علیه من هستند، بنابراین می‌گویم آیا احساساتم را اغراق‌آمیز می‌کنم؟ احساس می‌کنم که تحت حمله هستم و این باعث می‌شود که مسائل را بزرگ‌تر از آنچه هستند ببینم و نقش قربانی را به خود بگیرم، در حالی که در واقع من هستم که غیرمنطقی عمل می‌کنم و فقط دوستان عاقل خود را آزار می‌دهم.
|
درگیری موضوعی پیچیده است و در هر یک از روابط ما حضور دارد. آنچه من از صحبت‌های شما برداشت می‌کنم این است که شما در چرخه‌ای از جستجوی تایید افکار و احساسات خود از دوستانتان هستید، به جای اینکه خودتان را تایید کنید. آیا من درست می‌گویم؟ اگر خودتان را تایید نکنید، دیگران هم نمی‌توانند این کار را بکنند. سعی کنید یک نکته کوچک از حقیقت را در بازخوردهایی که دوستانتان به شما می‌دهند پیدا کنید. این به شما کمک می‌کند تا دفاع‌های خود را کاهش دهید و به دوستانتان کمک کند تا آنچه را که واقعاً دارید به اشتراک می‌گذارید بهتر درک کنند. و اگر هنوز هم احساس آسیب‌پذیری می‌کنید، آن را هم به اشتراک بگذارید...
|
null |
They're calling me names like hypocrite and a baby even when they act in the same manner as I do. I'm tired of being called names. What should I do?
|
It sounds like your confused as to why your friends would be calling you a hypocrite when they act in the same manner, correct? Communication is key to any relationship. I would recommend speaking with your friends face-to-face to address why they feel your behavior is concerning. In-person contact is the best method of sorting out differences considering texts, emails or any written response can be misconstrued. Be upfront with them and let them know that being accused of hypocrisy is hurtful and you feel it is unfounded. If after speaking with them you feel that they have valid reasons for the way they are feeling, maybe you can consider modifying your behavior accordingly. Especially if this friendship is valuable to you. However, make sure they are aware that there is a respectful way to address these issues and name calling is not one of them. On the other hand, if you feel that their reasons are indeed unfounded, it may be best to distance yourself from the relationship. Not all friendships are healthy ones. And it is important that you surround yourself with people who are an asset to your self esteem as opposed to those that hinder it.I hope you are able to get this matter sorted. Best of luck!
|
اونها منو به نام های منافق و بچه صدا می‌زنند حتی وقتی خودشان هم مثل من رفتار می‌کنند. من از این طعنه‌ها خسته شدم. باید چیکار کنم؟
|
به نظر می‌رسد که شما گیج شده‌اید که چرا دوستانتان شما را منافق می‌نامند در حالی که خودشان نیز همین رفتار را دارند، درست است؟ ارتباطات کلید هر رابطه‌ای است. توصیه می‌کنم که با دوستانتان به صورت حضوری صحبت کنید تا متوجه شوید چرا آنها نگرانی‌هایی درباره رفتار شما دارند. تماس حضوری بهترین روش برای حل اختلافات است، زیرا پیام‌ها، ایمیل‌ها یا هر پاسخ کتبی ممکن است به طرز نادرستی درک شوند. با آنها صادق باشید و به آنها بگویید که متهم شدن به منافق بودن برای شما آزاردهنده است و این احساس شما بی‌اساس است. اگر پس از صحبت با آنها، احساس کردید که دلایل معتبری برای نگرانی‌هایشان دارند، شاید بهتر باشد رفتار خود را متناسب با آن تغییر دهید، به‌ویژه اگر این دوستی برای شما ارزشمند است. با این حال، مطمئن شوید که آنها از یک روش محترمانه برای بیان این مسائل آگاه هستند و توهین و نام‌گذاری به هیچ وجه پذیرفتنی نیست. از سوی دیگر، اگر احساس می‌کنید که دلایل آنها واقعاً بی‌اساس است، ممکن است بهترین کار این باشد که از این رابطه فاصله بگیرید. نه همه دوستی‌ها سالم هستند و مهم است که خود را با افرادی محاصره کنید که به حفظ عزت نفس شما کمک می‌کنند، نه آنهایی که آن را تضعیف می‌کنند. امیدوارم بتوانید این موضوع را حل کنید. بهترین آرزوها را برایتان دارم!
|
null |
I nanny a three year old. When he wakes up in the morning he calls out for someone to come get him. If I am the one to go get him out of bed he gets really upset and refuses to let me near him. He screams that he wants his mom or dad (they work from home). The rest of the day he loves me. But not in the mornings.
What can I do?
|
It seems like you are being extra hard on yourself here! The behavior he exhibits is pretty normal for a three year-old. Sounds like he may feel more emotionally dysregulated upon waking and wants one of his love sources to help him stabilize that. It's probably more instinctual and not personal to you.Give yourself some credit for how things are the rest of the day---that's information that you've done well. You even describe that he "loves" you! That's huge!Either way, I'm sure it's jarring to go through that in the mornings. Is there a routine you use to help him make that transition? I don't know what his parents' rules are, but there could be some ways to incorporate some predictable structure. Maybe that means his favorite toy/stuffed animal paired with his favorite cartoon. You seem very caring, so it's probably likely you are already offering some compassionate response to his upset. It may help to have him take a couple deep breaths with you if he's able to help self-regulate. He may not be responsive to that and that's OK. Either way, it sounds like this is only happening upon waking.Another thought--do his parents know this is happening? Maybe they have some ideas about how to help soothe him or perhaps they have some strategies they can use the night before (e.g., talking to him about the emotions of the morning hours). Let yourself off the hook though--you seem to be doing a wonderful job with this kiddo!
|
من پرستار یک کودک سه ساله هستم. وقتی صبح از خواب بیدار می‌شود، فریاد می‌زند که کسی بیاید و او را ببیند. اگر من کسی باشم که او را از رختخواب بیرون می‌آورم، او بسیار ناراحت می‌شود و اجازه نمی‌دهد به او نزدیک شوم. او فریاد می‌زند که مادر یا پدرش را می‌خواهد (آنها از خانه کار می‌کنند). بقیه روز او مرا دوست دارد، اما نه در صبح‌ها. چه کاری می‌توانم انجام دهم؟
|
به نظر می‌رسد که او هنگام بیدار شدن ممکن است احساس بی‌نظمی عاطفی بیشتری داشته باشد و بخواهد یکی از منابع عشقش به او کمک کند تا این حالت را تثبیت کند. این احتمالاً بیشتر غریزی است و به شما شخصی نیست. به خودتان اعتبار دهید که بقیه روز چگونه است—این نشانه‌ای است از اینکه شما به خوبی عمل کرده‌اید. شما حتی اشاره کرده‌اید که او شما را "عشق" می‌کند! این بسیار مهم است! به هر حال، من مطمئن هستم که صبح‌ها گذراندن این وضعیت واقعاً دشوار است. آیا روتینی دارید که به او کمک کند تا به این انتقال عادت کند؟ نمی‌دانم والدینش چه قوانینی دارند، ولی شاید راه‌هایی برای ایجاد یک ساختار قابل پیش‌بینی وجود داشته باشد. شاید این بدان معنا باشد که اسباب‌بازی یا عروسک محبوبش را با کارتون مورد علاقه‌اش ترکیب کنید. شما به نظر انسان با محبت و دلسوزی می‌رسید، بنابراین احتمالاً شما هم اکنون پاسخ‌های دلسوزانه‌ای به ناراحتی او می‌دهید. ممکن است کمک کند اگر او بتواند چند نفس عمیق با شما بکشید تا به خودتنظیمی کمک کند. او ممکن است به این موضوع پاسخ ندهد و این اشکالی ندارد. به هر حال، به نظر می‌رسد این فقط هنگام بیدار شدن اتفاق می‌افتد. یک فکر دیگر--آیا والدین او از این موضوع باخبرند؟ شاید آنها ایده‌هایی داشته باشند برای آرام کردن او یا شاید استراتژی‌هایی برای استفاده در شب قبل داشته باشند (مثلاً صحبت کردن با او درباره احساسات ساعات صبح). اما به خودتان سخت نگیرید--به نظر می‌رسد که شما کار فوق‌العاده‌ای با این کودک انجام می‌دهید!
|
null |
I nanny a three year old. When he wakes up in the morning he calls out for someone to come get him. If I am the one to go get him out of bed he gets really upset and refuses to let me near him. He screams that he wants his mom or dad (they work from home). The rest of the day he loves me. But not in the mornings.
What can I do?
|
It doesn't sound like he hates you, just misses mom and dad in the mornings. You could validate his feelings by saying something like "I know you want to see mom and dad right now, but they are working" and then give him a couple options of things that may take his mind off of it. This could be choosing what he has for breakfast or playing a game of his choice. If possible, it may also be helpful if you could create a routine in which he stops by mom and dad to say good morning. If this is routine, he will come to understand that he will be able to see mom and dad for a minute and not become anxious about seeing them.
|
من پرستار یک بچه سه ساله هستم. وقتی صبح بیدار می‌شود، صدا می‌زند تا کسی بیاید و او را بیدار کند. اگر من بروم تا او را از رختخواب بیرون بیاورم، خیلی ناراحت می‌شود و اجازه نمی‌دهد به او نزدیک شوم. او فریاد می‌زند که مادر یا پدرش را می‌خواهد (آنها از خانه کار می‌کنند). بقیه روز او مرا دوست دارد، اما صبح‌ها اینطور نیست. چه کاری می‌توانم انجام دهم؟
|
به نظر نمی‌رسد که او از شما متنفر باشد، فقط صبح‌ها دلتنگ مادر و پدرش می‌شود. شما می‌توانید با گفتن چیزی مثل "می‌دانم که الان می‌خواهی مادر و پدر را ببینی، اما آنها مشغول کار هستند" احساسات او را تأیید کنید و سپس چند گزینه به او بدهید که ممکن است ذهنش را از این موضوع پرت کند. این می‌تواند شامل انتخاب غذایی برای صبحانه یا بازی‌ای که خودش می‌خواهد باشد. اگر امکانش وجود دارد، ایجاد یک روال که در آن او به مادر و پدر سر بزند و صبح بخیر بگوید، نیز می‌تواند مفید باشد. با ایجاد این روال، او متوجه خواهد شد که می‌تواند برای دقایقی مادر و پدرش را ببیند و در نتیجه درباره دیدن آنها دچار اضطراب نخواهد شد.
|
null |
I nanny a three year old. When he wakes up in the morning he calls out for someone to come get him. If I am the one to go get him out of bed he gets really upset and refuses to let me near him. He screams that he wants his mom or dad (they work from home). The rest of the day he loves me. But not in the mornings.
What can I do?
|
Be lighthearted, this toddler may not be a morning person! He is most likely wanting to connect with either parent when he arises in the morning. It could be helpful to talk with his parents and establish a routine that he would be comfortable with.
|
من پرستار یک بچه سه ساله هستم. وقتی او صبح از خواب بیدار می‌شود، صدا می‌زند که کسی برای او بیاید. اگر من کسی باشم که او را از رختخواب بیرون می‌آورم، او بسیار ناراحت می‌شود و اجازه نمی‌دهد نزدیکش شوم. او فریاد می‌کشد که می‌خواهد مادر یا پدرش (که از خانه کار می‌کنند) نزدیکش باشند. بقیه روز او مرا دوست دارد، اما صبح‌ها اینطور نیست. من چه کاری می‌توانم انجام دهم؟
|
با روحیه‌ای خوش باشید، این کودک نوپا ممکن است فردی که به صبح علاقه‌مند باشد نباشد! او احتمالاً در ساعات صبح می‌خواهد با یکی از والدینش ارتباط برقرار کند. گفتگو با والدین و ایجاد یک روال مناسب برای او می‌تواند مفید باشد.
|
null |
I nanny a three year old. When he wakes up in the morning he calls out for someone to come get him. If I am the one to go get him out of bed he gets really upset and refuses to let me near him. He screams that he wants his mom or dad (they work from home). The rest of the day he loves me. But not in the mornings.
What can I do?
|
It is very likely the child is upset by the fact that the parents have left, more than that he hates you in particular.The fact that by afternoon he is happy with you shows more likelihood that he reacts to the parents departure more than who you are.
|
من پرستار یک کودک سه ساله هستم. وقتی صبح از خواب بیدار می‌شود، صدایش را بلند می‌کند که کسی بیاید او را بگیرد. اگر من کسی باشم که او را از رختخواب بیرون می‌آورم، او خیلی ناراحت می‌شود و اجازه نمی‌دهد به او نزدیک شوم. او فریاد می‌زند که مادر یا پدرش را می‌خواهد (آنها از خانه کار می‌کنند). بقیه روز او مرا دوست دارد، اما نه در صبح‌ها. چه کاری می‌توانم انجام دهم؟
|
احتمال زیادی وجود دارد که کودک از اینکه والدینش رفته‌اند ناراحت باشد، نه اینکه به‌طور خاص از شما متنفر باشد. این واقعیت که او تا بعد از ظهر با شما خوشحال است، نشان میدهد که واکنش او بیشتر به ترک والدین مربوط می‌شود تا این که به هویت شما ربط داشته باشد.
|
null |
I've been bullied for years and the teachers have done nothing about it. I haven't been diagnosed with depression, but i have been extremely sad for years.
How can I deal with being bullied at school when the teachers won't help?
|
That's a very difficult situation that you are in. But you are not alone. I have several school-aged clients who find little to no assistance from their teachers at their schools regarding bullying.There are a few options that are available to you to help deal with being bullied at school. One option that I would suggest is for you to talk to your support network. Friends and family can sometimes be good sources of support. Another option would be to speak with us about your counselor, if you have one. And third, there are some excellent online sources of support regarding the bullying at school (www.stopbullying.org).
|
سال‌هاست که مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرم و معلمان هیچ اقدامی در این مورد انجام نداده‌اند. هنوز افسردگی تشخیص داده نشده‌ام، اما سال‌هاست که بسیار غمگین هستم. وقتی معلمان کمکی نمی‌کنند، چگونه می‌توانم با آزار و اذیت در مدرسه کنار بیایم؟
|
این یک وضعیت بسیار دشوار است که شما در آن قرار دارید. اما شما تنها نیستید. من چندین مشتری مقطع تحصیلی دارم که از معلمان خود در مدارس، کمک چندانی در زمینه آزار و اذیت دریافت نمی‌کنند. چند گزینه وجود دارد که می‌تواند به شما در مقابله با آزار و اذیت در مدرسه کمک کند. یکی از گزینه‌هایی که من پیشنهاد می‌کنم، صحبت با شبکه پشتیبانی شما است. دوستان و خانواده گاهی می‌توانند منابع خوبی برای حمایت باشند. گزینه دیگر این است که در مورد مشاور خود، اگر یکی دارید، با ما صحبت کنید. همچنین، برخی منابع آنلاین عالی در مورد آزار و اذیت در مدرسه وجود دارد (www.stopbullying.org).
|
null |
I've been bullied for years and the teachers have done nothing about it. I haven't been diagnosed with depression, but i have been extremely sad for years.
How can I deal with being bullied at school when the teachers won't help?
|
I used to do sessions in the middle school where I live and it's an epidemic. Many schools struggle to address these problems and leave people like you feeling alone and lost. I'm so sorry you have to go through that.Do they physically hurt you? Not that emotional pain isn't just as worse, but sometimes adults act quicker when someone is assaulting you. You can also report them if you feel comfortable (enough) to. Police involvement may be suitable if you fear for your physical safety.No matter what you choose, there are some things you can do. One is very hard but also really effective long-term---don't react to them at all. I don't know if this is one person or a number of people, but they are getting a reward every time they bully you--your reaction. That does not mean their actions are your fault or that you share any of the responsibility for how they treat you. Their actions are their poor choice, never yours...that's why you are reaching out for help! When you stop giving them a reaction, "comeback", etc., they may try to step it up in order to get a response from you. If you continue to ignore them, after a time bullies tend to stop the behavior because they are no longer being rewarded for being mean. If they start physically hurting you or hurt you worse than before, I would really challenge you to talk to someone so you are at least safe.If you don't feel like that's possible or it turns out to be unhelpful, reaching out to people you trust or asking your parents for help with finding a counselor could be beneficial for you. Being bullied can make you feel really alone, so it's very important to have someone to talk to that you trust. Sounds like you have been needing this for a long time.I'm not sure if you are in middle school or high school, but some schools offer activities or clubs that focus on building certain skills or interests. Sometimes this can help you find your people when you feel like you don't belong anywhere. It can also help to make you more confident in something you do, which can reflect as confidence to others.It's also important to ask yourself when you have felt strong in the past or recently. What gives you strength? Is it a hobby, a friend, a pet? Or is it what you know about yourself, like a value you have or your morals? Even turning your awful experiences into something meaningful (e.g., creating an anti-bullying group, standing up for others, etc.) can contribute to the feeling of strength or resilience. You are already seeking help at a young age, which is amazing and also hard. There's some part of you that is fighting for yourself, so whatever you do next know that that exists in you!
|
سال‌هاست که مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرم و معلم‌ها هیچ اقدامی در این باره نکرده‌اند. من به افسردگی مبتلا نشده‌ام، اما سال‌هاست که بسیار غمگین هستم. وقتی معلم‌ها کمک نمی‌کنند، چطور می‌توانم با آزار و اذیت در مدرسه کنار بیایم؟
|
I'm sorry, but it seems that the translation provided does not correspond to the original text. Please allow me to refine the translation based on the original English content.
Refined Translation: من زمانی در مدرسه‌های راهنمایی برای حل مشکلاتی که وجود داشت جلساتی برگزار می‌کردم و این یک اپیدمی است. بسیاری از مدارس در مقابله با این مشکلات دچار مشکل هستند و افراد مانند شما را احساس تنهایی و سرگردانی می‌کنند. از اینکه شما این وضعیت را تجربه می‌کنید بسیار متأسفم. آیا به‌صورت فیزیکی به شما آسیب می‌زنند؟ هرچند درد عاطفی هم به اندازه درد جسمی بد است، اما گاهی اوقات بزرگ‌ترها سریع‌تر واکنش نشان می‌دهند زمانی که کسی به شما لطمه می‌زند. اگر راحتید، می‌توانید آنها را گزارش کنید. در صورت نگرانی برای ایمنی فیزیکی‌تان، ممکن است دخالت پلیس مناسب باشد. هر چه انتخاب کنید، کارهایی وجود دارد که می‌توانید انجام دهید. یکی از این کارها، که سخت اما مؤثر در بلندمدت است، این است که به آنها هیچ واکنشی نشان ندهید. نمی‌دانم این یک نفر است یا چند نفر، اما هر بار که شما به آنها واکنش نشان می‌دهید، آنها پاداشی دریافت می‌کنند. این بدان معنا نیست که اعمال آنها culpa شماست یا اینکه شما مسئولیتی در قبال نحوه رفتارشان دارید. اعمال آنها انتخاب‌های نادرست آن‌هاست، هرگز انتخاب شما نیست... به همین دلیل است که شما برای کمک درخواست کرده‌اید! وقتی به آنها واکنش نشان ندهید، ممکن است تلاش کنند تا با شدت بیشتری شما را به واکنش وادار کنند. اگر به تداوم نادیده‌انگاری آنها ادامه دهید، پس از مدتی، زورگویان معمولاً رفتارشان را متوقف می‌کنند زیرا دیگر پاداشی برای بد بودن دریافت نمی‌کنند. اگر آنها شروع به آسیب رساندن فیزیکی به شما یا آسیب رساندن بیشتر از قبل کردند، واقعاً شما را به صحبت با کسی ترغیب می‌کنم تا حداقل شما در ایمنی باشید. اگر فکر می‌کنید این ممکن نیست یا به نظر می‌رسد که کمکی نمی‌کند، ارتباط با افرادی که به آنها اعتماد دارید یا درخواست کمک از والدینتان برای پیدا کردن یک مشاور می‌تواند برای شما مفید باشد. تحت آزار و اذیت بودن می‌تواند شما را واقعاً تنها احساس کند، بنابراین بسیار مهم است که کسی را داشته باشید که با او صحبت کنید و به او اعتماد کنید. به نظر می‌رسد که شما مدتی است به این نیاز دارید. مطمئن نیستم که آیا در مدرسه راهنمایی یا دبیرستان هستید، اما بعضی از مدارس فعالیت‌ها یا باشگاه‌هایی دارند که بر روی ساختن مهارت‌ها یا علایق خاص تمرکز دارند. گاهی اوقات این می‌تواند به شما کمک کند تا افرادی شبیه به خود را پیدا کنید زمانی که احساس می‌کنید جایی متعلق نیستید. همچنین می‌تواند به شما کمک کند تا در چیزی که انجام می‌دهید، اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنید که این می‌تواند به اعتماد به نفس دیگران متجلی شود. همچنین مهم است از خود بپرسید که در گذشته یا به‌تازگی چه زمانی احساس قدرت کرده‌اید. چه چیزی به شما قدرت میدهد؟ آیا این یک سرگرمی، یک دوست یا یک حیوان خانگی است؟ یا اینکه آنچه درباره خودتان می‌دانید، مانند ارزشی که دارید یا اخلاق‌تان، به شما قدرت میدهد؟ تبدیل کردن تجربیات بد خود به چیزی معنادار (به‌عنوان مثال، ایجاد یک گروه ضد آزار و اذیت، دفاع از دیگران و غیره) می‌تواند به حس قدرت یا تاب‌آوری بیفزاید. شما در سن جوانی در حال جستجوی کمک هستید، که فوق‌العاده و همچنین سخت است. بخشی از شما در حال جنگیدن برای خودتان است، پس هر کاری که در ادامه انجام دهید بدانید که این درون شما وجود دارد!
|
null |
I've been bullied for years and the teachers have done nothing about it. I haven't been diagnosed with depression, but i have been extremely sad for years.
How can I deal with being bullied at school when the teachers won't help?
|
Teachers don't do anything about it due to liability of the school (school and faculty would get sued and have claims made against them); wouldn't expect much out of them;Couple things:1) Realize that bullies accuse others of the very crimes they are doing themselves;2) Bullies aren't actually all that weak as others have said, but do not stand up against constant pressure of truth-telling;3) Research yourself, or pay someone, to locate the bully's mother and father, and let them know what you have experienced (by way of text, phone, letter, etc.);4) Access your own mother and father and tell them what you have experienced, and see if they will help;Long term, society must return to a more masculine way of being such that these sorts of troubles are dealt with at the home :)Learn to be man/woman, and watch the magic happen.
|
سال‌هاست که مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرم و معلمان هیچ اقدامی در این مورد انجام نداده‌اند. من به افسردگی مبتلا نشده‌ام، اما سال‌هاست که بسیار غمگین هستم. چگونه می‌توانم با آزار و اذیت در مدرسه مقابله کنم وقتی که معلمان کمک نمی‌کنند؟
|
معلم‌ها به دلیل مسئولیت‌های مدرسه هیچ کاری در این زمینه انجام نمی‌دهند (مدرسه و اعضای هیئت علمی ممکن است شکایت شوند و ادعاهایی علیه آنها مطرح گردد) و نباید انتظار زیادی از آنها داشت؛ چند نکته: 1) بدانید که قلدرها دیگران را به همان جنایاتی که خود انجام می‌دهند متهم می‌کنند؛ 2) قلدرها در واقع آنقدر هم که گفته می‌شود ضعیف نیستند، اما در برابر فشار مداوم حقیقت‌گویی تسلیم می‌شوند؛ 3) خودتان تحقیق کنید یا به کسی پول بدهید تا والدین قلدر را پیدا کند و به آنها بگویید چه تجربه‌ای داشته‌اید (از طریق پیامک، تلفن، نامه و غیره)؛ 4) با والدین خود در ارتباط باشید و به آنها بگویید چه تجربیاتی داشته‌اید و ببینید آیا می‌توانند کمک کنند؛ درازمدت، جامعه باید به شیوه‌ای مردانه‌تر برگردد تا این مشکلات در خانه حل و فصل شوند. یاد بگیرید که چگونه مرد یا زن باشید و شاهد تغییرات شگرف باشید.
|
null |
I've been bullied for years and the teachers have done nothing about it. I haven't been diagnosed with depression, but i have been extremely sad for years.
How can I deal with being bullied at school when the teachers won't help?
|
To be bullied is very painful.I'm glad you know the bullies are doing the wrong thing and whatever they are telling you is pure meanness.Depending on how independent you feel, why not tell either your classroom teacher or schedule an appointment with the vice principal?Bullying other students is taken very seriously in some states and schools are expected to address the bullying until the victimized student feels safe.If you hesitate to do this on your own, then would you ask either of your parents or even a friend of yours who is also in the school, to report the problem?In case you are afraid the bullies will retaliate for reporting them, then tell this to whatever school authority you decide to ask for help.You're entitled to be protected by your school.
|
سال‌هاست که مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرم و معلم‌ها هیچ اقدامی در این باره نکرده‌اند. من افسردگی ندارم، اما سال‌هاست که بسیار غمگین هستم. چگونه می‌توانم با آزار و اذیت در مدرسه کنار بیایم وقتی معلم‌ها کمکی نمی‌کنند؟
|
این که مورد آزار قرار بگیری خیلی دردناک است. خوشحالم که می‌دانی آزاردهنده‌ها کار اشتباهی انجام می‌دهند و هر چیزی که به تو می‌گویند، صرفاً بدی است. بسته به اینکه چقدر احساس استقلال می‌کنی، چرا به معلم کلاس خود نگویی یا قرار ملاقاتی با معاون مدیر ترتیب ندهی؟ آزار و اذیت دانش‌آموزان دیگر در برخی ایالت‌ها بسیار جدی گرفته می‌شود و از مدارس انتظار می‌رود تا زمانی که دانش‌آموز قربانی احساس امنیت کند، به این مسئله رسیدگی کنند. اگر از انجام این کار به تنهاییت تردید می‌کنی، آیا می‌توانی از یکی از والدین یا حتی یکی از دوستانت که در مدرسه است، بخواهی این مشکل را گزارش بدهد؟ در صورتی که نگران هستی که آزاردهنده‌ها به خاطر گزارش شدن، انتقام بگیرند، این موضوع را به هر مقام مدرسه‌ای که تصمیم به مراجعه به او گرفتی، بگو. تو حق داری که از سوی مدرسه‌ات محافظت شوی.
|
null |
I need to get on base to see my doctor. My ID card was in my wallet which was stolen. I’m unable to reach my husband at this time. He is only one who can take me on base in order to get a new ID so I can continue to see doctor. Is there anything I can do?
|
You should be able to get a replacement ID card either from the Personnel Office on your local base (the actual name of this office will vary depending on which branch of the military it is). You may also be required to go to the Military Police or Security office on base to report the loss of your old ID card.
|
من باید به پایگاه بروم تا دکترم را ببینم. کارت شناسایی من در کیف پولم بود که دزدیده شد. در حال حاضر نمی‌توانم با شوهرم تماس بگیرم. او تنها کسی است که می‌تواند مرا به پایگاه ببرد تا یک کارت شناسایی جدید دریافت کنم و بتوانم به دیدن دکتر ادامه دهم. آیا کاری هست که بتوانم انجام دهم؟
|
شما باید بتوانید یک کارت شناسایی جایگزین را از دفتر پرسنل در پایگاه محلی خود دریافت کنید (نام واقعی این دفتر بسته به شاخه نظامی متفاوت خواهد بود). همچنین ممکن است از شما خواسته شود که به پلیس نظامی یا دفتر امنیت در پایگاه مراجعه کنید تا گم شدن کارت شناسایی قدیمی‌تان را گزارش دهید.
|
null |
I need to get on base to see my doctor. My ID card was in my wallet which was stolen. I’m unable to reach my husband at this time. He is only one who can take me on base in order to get a new ID so I can continue to see doctor. Is there anything I can do?
|
Do you have any other form of identification? The first place to stop would be the Visitor’s Center or whichever department issues passes. They are located outside of the gate so you do not need a military ID to enter. If you have another form of identification it’s possible that they can give you a pass in order to go and obtain a new military ID. If you do not, you could always ask someone else to sponsor you on (a friend, coworker, etc.) that have military access. Depending on the threat level, they may not need your ID as long as you are with someone that has access. Keep in mind that currently (6/11/15) all military bases are on Bravo which unfortunately means you will need your own ID.Finally, if all else fails, call your doctor and explain your situation. I’m sure they would be more than willing to discuss your options.Also, it’s important to make sure that you report your wallet being stolen if you haven’t already. Security Forces on base can help you with this and to ensure your ID doesn’t get into the wrong hands. Good luck!
|
من باید به پایگاه بروم تا دکترم را ملاقات کنم. کارت شناسایی‌ام در کیف پولم بود که دزدیده شد. در حال حاضر نمی‌توانم با همسرم تماس بگیرم. او تنها کسی است که می‌تواند مرا به پایگاه ببرد تا یک کارت شناسایی جدید بگیرم و بتوانم به دیدن دکتر ادامه دهم. آیا کاری هست که بتوانم انجام دهم؟
|
آیا شما یک نوع شناسایی دیگر دارید؟ اولین جایی که باید مراجعه کنید، مرکز بازدیدکنندگان یا هر دفتری است که مجوزها را صادر می‌کند. آنها در خارج از دروازه قرار دارند، بنابراین برای ورود به شناسه نظامی نیاز ندارید. اگر شناسایی دیگری دارید، ممکن است بتوانند به شما گذرنامه‌ای بدهند تا بتوانید وارد شده و شناسنامه نظامی جدیدی دریافت کنید. اگر این امکان وجود ندارد، می‌توانید از کسی که دسترسی نظامی دارد (دوست، همکار و غیره) درخواست کنید شما را حمایت کند. بسته به سطح تهدید، ممکن است آنها به شناسنامۀ شما نیازی نداشته باشند به شرطی که شما با کسی باشید که دسترسی دارد. به خاطر داشته باشید که در حال حاضر (11/6/15) تمام پایگاه‌های نظامی در حالت برابو هستند که متأسفانه به این معنی است که به شناسه خود نیاز دارید. در نهایت، اگر همه چیز شکست خورد، با پزشک خود تماس بگیرید و وضعیت خود را توضیح دهید. مطمئناً آنها مایل خواهند بود گزینه‌های شما را مورد بحث قرار دهند. همچنین، مهم است که اگر هنوز این کار را نکرده‌اید، گزارش سرقت کیف خود را بدهید. نیروهای امنیتی در پایگاه می‌توانند به شما در این مورد کمک کنند و اطمینان حاصل کنند که شناسه شما به دست افراد نادرست نمی‌افتد. موفق باشید!
|
null |
I need to get on base to see my doctor. My ID card was in my wallet which was stolen. I’m unable to reach my husband at this time. He is only one who can take me on base in order to get a new ID so I can continue to see doctor. Is there anything I can do?
|
As a prior military spouse myself I can happily report that you have several options in this case. First, you can go to the visitors center and let them know what has happened to get a temporary pass for a new id. Also, you can call the squadron commander or other official from your husband's unit to get them to tell you how to proceed. You can also contact the military personnel flight for more information The best thing is to get a new id as soon as you can. There should be no problems because it was stolen and yu might need to report it to the military police or security forces on base.
|
من باید به پایگاه بروم تا دکترم را ببینم. کارت شناسایی‌ام در کیف پولم بود که دزدیده شد. در حال حاضر نمی‌توانم با شوهرم تماس بگیرم. او تنها کسی است که می‌تواند مرا به پایگاه ببرد تا یک کارت شناسایی جدید بگیرم و بتوانم به دیدن دکتر ادامه دهم. آیا کاری هست که بتوانم انجام دهم؟
|
به عنوان یک همسر سابق نظامی، من با خوشحالی می‌توانم بگویم که شما گزینه‌های متعددی در این زمینه دارید. اول، می‌توانید به مرکز بازدیدکنندگان مراجعه کنید و به آنها بگویید چه اتفاقی افتاده تا برای دریافت یک گذرنامه موقت برای شناسنامه جدید اقدام کنید. همچنین می‌توانید با فرمانده اسکادران یا سایر مقامات واحد همسرتان تماس بگیرید تا شما را در مورد ادامه مراحل راهنمایی کنند. همچنین می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر با دفتر پرسنل نظامی تماس بگیرید. بهترین کار این است که هرچه سریع‌تر یک شناسنامه جدید دریافت کنید. نباید مشکلی پیش بیاید چون شناسنامه شما سرقت شده و ممکن است لازم باشد این موضوع را به پلیس نظامی یا نیروهای امنیتی پایگاه گزارش دهید.
|
null | null |
Firstly, I am so sorry for the stressful things in your life that make you feel like you may want to self-harm. There are many ways you can get help, including talking to a friend, family member, school counselor or independent therapist. You can even reach out for free over text to Crisis Text Line by texting HOME to 741741Although it is hard to accurately predict what might happen if someone cut themselves in school, the response could be anywhere from something as minimal as a conversation (unlikely) to as severe as being admitted to a hospital or psychiatric ward. It is brave of you to reach out for information and help; please keep doing so, and take good care of yourself.
|
It seems there is no original text provided. Please provide the text you would like translated, and I'll be happy to assist you!
|
ابتدا، از اینکه در زندگی‌تان با چالش‌های استرسی روبرو هستید که ممکن است شما را به تفکر در مورد آسیب به خودتان سوق دهد، بسیار متأسفم. راه‌های زیادی برای دریافت کمک وجود دارد، از جمله صحبت با یک دوست، عضو خانواده، مشاور مدرسه یا درمانگر مستقل. همچنین می‌توانید به صورت رایگان از طریق پیامک به خط بحران با ارسال HOME به شماره 741741 تماس بگیرید. اگرچه پیش‌بینی دقیق آنچه ممکن است در صورت آسیب زدن به خود در مدرسه رخ دهد دشوار است، واکنش ممکن است از چیزی به سادگی یک مکالمه (که دور از انتظار است) تا وضعیت‌های جدی مثل بستری شدن در بیمارستان یا بخش روانپزشکی متغیر باشد. شجاعت شما در جستجوی اطلاعات و کمک ستودنی است، لطفاً به این کار ادامه دهید و مراقب خود باشید.
|
null |
I keep having these random thoughts that I don't want. Things like "you aren't worth anything." I know they're my own thoughts but it feels like someone else is saying it.
What is wrong with me, and how can I stop having these thoughts?
|
I think we all go through a period of time where we think we aren't worth anything. Sometimes these feelings are a result of low self esteem or because of shame. The most important part of dealing with this thought is to separate feelings from reality. "I don't feel worth anything, but I know what I do is important, I know who I am matters to others. I know I am loved and cared about."When you find yourself having these thoughts, stop, take a few deep breaths and try to reframe what you're thinking.
|
من مدام این افکار تصادفی را دارم که نمی‌خواهم. چیزهایی مانند "تو هیچ ارزشی نداری." می‌دانم که این افکار خودم هستند، اما احساس می‌کنم که کسی دیگر این را می‌گوید. چه مشکلی دارم و چگونه می‌توانم این افکار را متوقف کنم؟
|
"به نظر من همه ما در دوره‌هایی از زندگی‌امان احساس می‌کنیم که ارزش چندانی نداریم. گاهی این احساسات ناشی از کمبود اعتماد به نفس یا شرم است. مهم‌ترین بخش در مواجهه با این تفکر، جدا کردن احساسات از واقعیت است. «ممکن است احساس کنم که ارزشی ندارم، اما می‌دانم که کارهایی که انجام می‌دهم مهم هستند و می‌دانم که وجودم برای دیگران اهمیت دارد. می‌دانم که مورد عشق ورزی و توجه هستم.» وقتی متوجه این افکار شدید، توقف کنید، چند نفس عمیق بکشید و سعی کنید بازنگری کنید در آنچه که فکر می‌کنید."
|
null |
I keep having these random thoughts that I don't want. Things like "you aren't worth anything." I know they're my own thoughts but it feels like someone else is saying it.
What is wrong with me, and how can I stop having these thoughts?
|
You are valid. It is very unnerving when thoughts control your life. One way to combat them is to figure out whose voice the words are said in. Oftentimes people say things to us and it stays with us, and it is not often true. We let others’ opinions penetrate our brains and live rent-free in our heads. You could try to rewrite the thoughts, the negative thoughts, rewrite them in a positive way. For example “you are not worth anything” you could rewrite that in a way that shows all the ways you are worthy. Write all your accomplishments, and things you have overcome and proof that you are in fact worthy because you are! You can Interrupt the thought, focus, redirect elsewhere. If you are replaying a specific moment you could go back into that moment and retell the moment, rewrite the moment so that it is what you would rather it have been. Your mind does not know anything other than what we feed it. Feed and integrate more positive thoughts and actions into your routine to possibly see a positive change, a change for the better! This video could be beneficial for you ▶ Negotiating With Inner Critic
|
من به طور مداوم این افکار ناخواسته را دارم که نمی‌خواهم. چیزهایی مثل "تو هیچ ارزشی نداری." می‌دانم که این افکار مال خودم هستند، اما احساس می‌کنم که شخص دیگری آنها را می‌گوید. چه مشکلی دارم و چگونه می‌توانم این افکار را متوقف کنم؟
|
یک راه برای مبارزه با این افکار این است که متوجه شوید صدای چه کسی را در گوش خود می‌شنوید. اغلب مردم چیزهایی به ما می‌گویند که در ذهن‌مان می‌ماند و بسیاری از این گفته‌ها درست نیستند. ما اجازه می‌دهیم نظرات دیگران به مغز ما نفوذ کند و در سرمان زندگی کند. می‌توانید تلاش کنید افکار منفی را دوباره بنویسید و به شکل مثبت تغییر دهید. به عنوان مثال، اگر فکری به شما می‌گوید "شما ارزشمند نیستید"، می‌توانید آن را به گونه‌ای بازنویسی کنید که تمام جنبه‌های ارزشمند بودن شما را نشان دهد. تمام دستاوردها و موانعی که بر آنها غلبه کرده‌اید را بنویسید و اثبات کنید که شما واقعاً ارزشمند هستید! می‌توانید افکار را متوقف کنید، تمرکز کنید و به سمت دیگر هدایت کنید. اگر در حال تکرار یک لحظه خاص هستید، می‌توانید به آن لحظه برگردید و آن را بازنویسی کنید تا به شکلی باشد که دوست دارید. ذهن ما هیچ چیزی را جز آنچه به آن می‌دهیم نمی‌داند. با این حال، اگر افکار و اعمال مثبت بیشتری را در روزمرگی خود وارد کنید، ممکن است تغییرات مثبتی را مشاهده کنید، تغییراتی به سمت بهتر شدن! این ویدیو می‌تواند برای شما مفید باشد ▶ مذاکره با نقد درونی.
|
null |
I keep having these random thoughts that I don't want. Things like "you aren't worth anything." I know they're my own thoughts but it feels like someone else is saying it.
What is wrong with me, and how can I stop having these thoughts?
|
Sending your some positive vibes ✨🙌 it seems that REBT could be helpful or cognitive therapy. First get a check up to see if there is any under lining medical issues. Medical Intuitive scan or CAT scan. blood tests etc... then go from there. You may need some help chemically then start talk therapy.
|
من مرتباً این افکار تصادفی را دارم که نمی‌خواهم. چیزهایی مثل "تو هیچ ارزشی نداری." می‌دانم که این افکار از خودم هستند، اما احساس می‌کنم که کسی دیگر اینها را می‌گوید. چه مشکلی دارم و چگونه می‌توانم این افکار را متوقف کنم؟
|
فرستادن کمی انرژی مثبت ✨🙌 به نظر می‌رسد که REBT یا درمان شناختی می‌تواند مفید باشد. ابتدا یک معاینه پزشکی انجام دهید تا ببینید آیا مشکلات زیر بنایی پزشکی وجود دارد یا خیر. اسکن پزشکی یا سی‌تی‌اسکن و آزمایش خون و غیره... سپس بر اساس نتایج اقدام کنید. ممکن است به کمک دارویی نیاز داشته باشید و سپس درمان گفتاری را آغاز کنید.
|
null |
I keep having these random thoughts that I don't want. Things like "you aren't worth anything." I know they're my own thoughts but it feels like someone else is saying it.
What is wrong with me, and how can I stop having these thoughts?
|
Sounds like off the top of my head you are definitely experiencing Automatic Negative Thoughts. They just pop into your head, right? You don't even want them to come. Those are ANTs and the only to get rid of ANTs is to exterminate them! There are so many ways to exterminate them. I wonder where to they reside? Your head, stomach, arms, etc? There's a part of you where they reside. It sounds like it's time to explore those parts of you and to exterminate the ANTs. Connect with someone here. Brainspotting/Bodyspotting Therapy, Internal Family Systems Therapy, Psychodrama Therapy or even inner child work could be very helpful. Hopefully this helps!
|
من به صورت مداوم این افکار تصادفی را دارم که نمی‌خواهم. مثل این افکار که "تو هیچ ارزشی نداری." می‌دانم که این افکار از خودم هستند، اما احساس می‌کنم که کسی دیگر آنها را می‌گوید. چه مشکلی برای من وجود دارد و چگونه می‌توانم این افکار را متوقف کنم؟
|
به نظر می‌رسد شما قطعاً در حال تجربه افکار منفی خودکار هستید. این افکار ناگهانی به ذهنتان می‌رسند، درست است؟ حتی نمی‌خواهید که به ذهنتان بیایند. اینها همان افکار منفی خودکار (ANTs) هستند و تنها راه برای رهایی از آنها، نابود کردنشان است! روش‌های زیادی برای حذف آنها وجود دارد. کنجکاوم بدانم آنها در کجا ساکن هستند؛ آیا در سر، معده، یا سایر قسمت‌ها هستند؟ بخشی از وجود شما وجود دارد که آنها در آن جا دارند. به نظر می‌رسد وقت آن رسیده که آن بخش‌ها را کاوش کنید و آن افکار منفی را نابود کنید. با کسی در اینجا ارتباط برقرار کنید. درمان‌های مختلفی مانند درمان برین‌اسپاتینگ، درمان سیستم‌های خانواده درونی، درمان روان‌درام، یا حتی کار با کودک درون می‌تواند بسیار مفید باشد. امیدوارم این مطالب به شما کمک کند!
|
null |
I keep having these random thoughts that I don't want. Things like "you aren't worth anything." I know they're my own thoughts but it feels like someone else is saying it.
What is wrong with me, and how can I stop having these thoughts?
|
There is nothing wrong with you! Sometimes we get intrusive thoughts that can be worrisome. One things that can be helpful is to identify if there is a trigger to these thoughts - something in your life that makes these thoughts more common (an experience, a person, a place, a situation, etc.). It will also be helpful to try and challenge this type of thinking by focusing on ways in which you are worthwhile as a person and have worth in your life. CBT (Cognitive Behavioral Therapy) may be particularly helpful with this, also. If you are open to seeing a therapist, find one that does CBT. You can also find resources on CBT online. It focuses on stopping and challenging unhelpful and harmful thinking patterns and replacing it with more helpful and healthy thinking patterns.
|
من مدام این افکار تصادفی را دارم که نمی‌خواهم. چیزهایی مانند "تو هیچ ارزشی نداری." می‌دانم که این افکار مال خودم هستند، اما احساس می‌کنم که گویا شخص دیگری آنها را می‌گوید. چه مشکلی دارم و چطور می‌توانم این افکار را متوقف کنم؟
|
هیچ چیزی در شما اشکال ندارد! گاهی اوقات ما با افکار مزاحم مواجه می‌شویم که می‌تواند نگران کننده باشد. یکی از مواردی که می‌تواند مفید باشد، شناسایی محرکی است برای این افکار - چیزی در زندگی شما که باعث می‌شود این افکار بیشتر به سراغتان بیاید (یک تجربه، یک شخص، یک مکان، یک وضعیت و غیره). همچنین مفید خواهد بود که سعی کنید این نوع تفکر را با تمرکز بر روش‌هایی که به عنوان یک فرد ارزشمند هستید و جایگاه خود در زندگی را بخوبی بشناسید، به چالش بکشید. CBT (درمان شناختی رفتاری) ممکن است به‌ویژه در این زمینه کمک‌کننده باشد. اگر مایل به دیدن یک درمانگر هستید، درمانگری پیدا کنید که CBT ارائه دهد. همچنین می‌توانید منابع CBT را به‌صورت آنلاین پیدا کنید. این روش بر متوقف کردن و به چالش کشیدن الگوهای تفکر غیرمفید و مضر و جایگزینی آنها با الگوهای تفکر مفید و سالم تمرکز دارد.
|
null |
I keep having these random thoughts that I don't want. Things like "you aren't worth anything." I know they're my own thoughts but it feels like someone else is saying it.
What is wrong with me, and how can I stop having these thoughts?
|
We all suffer from random thoughts from time to time. Being able to manage your thoughts and choose what to think about yourself is something you would learn in counseling. An effective treatment modality for this situation is cognitive behavioral therapy.
|
من به طور مداوم این افکار تصادفی را دارم که نمی‌خواهم. چیزهایی مانند "تو هیچ ارزشی نداری." می‌دانم که این افکار مال خودم هستند اما احساس می‌کنم که کسی دیگری اینها را می‌گوید. چه مشکلی با من هست و چگونه می‌توانم این افکار را متوقف کنم؟
|
همه ما گاهی اوقات از افکار تصادفی رنج می‌بریم. توانایی مدیریت افکار و انتخاب موضوعاتی که در مورد خود فکر می‌کنیم، چیزی است که در مشاوره یاد می‌گیریم. یک روش درمانی مؤثر برای این وضعیت، درمان شناختی-رفتاری است.
|
null |
I keep having these random thoughts that I don't want. Things like "you aren't worth anything." I know they're my own thoughts but it feels like someone else is saying it.
What is wrong with me, and how can I stop having these thoughts?
|
A lot of times the thoughts we have about ourselves are messages we have received from other people and later internalized them. So in that sense, these thoughts are yours and belong to you, but you have received these messages from somebody else. Even though we all receive messages like this at times, it pays to be careful not to ignore other messages we are receiving, such as a loved one appreciating your help or attention, a friend responding to encouragement, or a colleague showing interest in you. I hope this helps.
|
من مداوم این افکار تصادفی را دارم که نمی‌خواهم. چیزهایی مانند "تو هیچ ارزشی نداری." می‌دانم که این افکار خودم هستند، اما احساس می‌کنم که شخص دیگری آنها را می‌گوید. چه مشکلی با من وجود دارد و چگونه می‌توانم این افکار را متوقف کنم؟
|
بسیاری از اوقات افکاری که در مورد خودمان داریم، پیام‌هایی هستند که از دیگران دریافت کرده‌ایم و سپس آنها را درونی کرده‌ایم. بنابراین به این معنا، این افکار به شما تعلق دارند، اما منبع آنها فرد دیگری است. اگرچه همه ما گاهی اوقات چنین پیام‌هایی دریافت می‌کنیم، اما باید به پیام‌های دیگری که دریافت می‌کنیم نیز توجه کنیم، مانند قدردانی یک عزیز از کمک یا توجه شما، پاسخ یک دوست به تشویق، یا نشان دادن علاقه یک همکار به شما. امیدوارم این کمک کند.
|
null |
I keep having these random thoughts that I don't want. Things like "you aren't worth anything." I know they're my own thoughts but it feels like someone else is saying it.
What is wrong with me, and how can I stop having these thoughts?
|
Those kinds of thoughts can be quite difficult to handle, but if they are your own thoughts (and not voices you are hearing, which can be very different), they likely are not new to you. From what I've learned from clients I work with, often these thoughts have been quite useful for them over the course of their lives, that through criticizing oneself, it is a way of motivating oneself. However, in your case and in most of those clients, it has caught up to them and it's almost like they no longer need the motivation (that they can do just fine motivating themselves by themselves!)I think it's important to see these thoughts as the voice of the "inner critic." That inner critic was there for a long time, again, because "it" (I like to identify it as a thing inside of you) thought that you needed motivation in the form of criticism to stay on task with your life. But now that that kind of sentiment is no longer needed by you, it might be time to have a different kind of relationship with it. But it wants to be heard. It doesn't want to silenced (Or "stopped" in your words.) So instead of trying to ignore it, perhaps we can see all the ways you are worth something and internalize (take in, let those ways resonate with you, sit with them, think about them) so that the inner critic can see that it isn't quite correct in what it is saying. In essence, you are instead sitting with the thoughts or worthiness instead of worthlessness.If that is challenging, sometimes seeing someone who is objective, such as a therapist, can be helpful. They can help you see the ways in which you are strong, have resilience, as well as any positive attributes that might be hard to see in the face of this loud inner critic. And, above all, if you feel like this doesn't resonate for you, and that the voices might actually be voices, an evaluation should be sought to further tease out what sorts of symptoms you are experiencing.
|
من مدام با این افکار تصادفی مواجه می‌شوم که نمی‌خواهم. افکاری مانند "تو هیچ ارزشی نداری". می‌دانم که این افکار مال خودم هستند، اما حس می‌کنم کسی دیگر آنها را می‌گوید. چه مشکلی با من وجود دارد و چگونه می‌توانم این افکار را متوقف کنم؟
|
اما در مورد شما و بیشتر این افراد، این موضوع به آنها رسیده است و به نظر می‌رسد که دیگر نیازی به آن نوع انگیزه‌دهی ندارند (زیرا خودشان به خوبی می‌توانند خود را انگیزه دهند!) و به نظر می‌رسد که این افکار برای شما جدید نیست. از آنچه که من از مشتریانی که با آنها کار می‌کنم آموخته‌ام، اغلب این افکار در طول زندگی برای آنها بسیار مفید بوده است و انتقاد از خود به عنوان راهی برای انگیزه دادن به خود عمل کرده است. با این حال، در مورد شما و بیشتر این مشتریان، این روش دیگر کارساز نیست و به نظر می‌رسد آنها به انتقاد خودبردار نیازی ندارند. این نکته مهم است که این افکار را به عنوان صدای "انتقاد کننده درونی" ببینید. این انتقاد کننده درونی برای مدتی طولانی در شما بوده است، زیرا به آن فکر می‌کرد که شما نیاز به انگیزه از طریق انتقاد دارید تا با زندگی‌تان به خوبی پیش بروید. اما حالا که دیگر نیازی به آن نوع انگیزه ندارید، شاید وقت آن رسیده که رابطه‌ای متفاوت با آن برقرار کنید. این صدای درونی می‌خواهد شنیده شود و نمی‌خواهد کاملاً خاموش شود. بنابراین به جای سعی در نادیده گرفتن آن، شاید بتوانید به تمامی آن راه‌هایی که ارزشمند هستید نگاه کنید و آنها را درون خودتان درونی‌سازی کنید (اجازه دهید این ارزش‌ها در شما بمانند و با آنها فکر کنید) تا انتقاد کننده درونی شما ببیند که آنچه می‌گوید چندان درست نیست. در واقع، شما در حال نشستن با افکار ارزشمندی هستید به جای افکار بی‌ارزشی. اگر این کار دشوار است، گاهی دیدن فردی بی‌طرف مانند یک درمانگر می‌تواند مفید باشد. آنها می‌توانند به شما کمک کنند تا نقاط قوت و تاب‌آوری خود و هر ویژگی مثبت دیگری که ممکن است در مواجهه با این انتقاد کننده درونی بلند شنیده نشود را ببینید. و از همه مهمتر، اگر احساس می‌کنید این موضوع برای شما صدق نمی‌کند و فکر می‌کنید که ممکن است این صداها واقعاً صداهایی باشند، باید یک ارزیابی انجام شود تا بتوانید جزئیات بیشتری از نوع علائمی که تجربه می‌کنید مشخص کنید.
|
null |
I keep having these random thoughts that I don't want. Things like "you aren't worth anything." I know they're my own thoughts but it feels like someone else is saying it.
What is wrong with me, and how can I stop having these thoughts?
|
We have thousands of thoughts a day. Some thoughts we choose to think, and some thoughts are random as you describe. We can't control the first random thought but as soon as we become aware of it we can make a conscious choice to change the thought. Positive affirmations are messages we intentionally read to or tell ourselves to help us counteract negative thoughts. If you find yourself under stress on some days more than others you may notice an increase of these negative thoughts about yourself. To help you neutralize your negative thoughts and make it more natural to randomly think positive thoughts about yourself you might find it helpful to work with a therapist who specializes in cognitive behavioral therapy. This professional can help you build insight into your errors in thinking, help you develop a stress management plan, and provide you with additional tools to boost your self-esteem.
|
من به طور مداوم این افکار تصادفی را دارم که نمی‌خواهم. به عنوان مثال، «تو هیچ ارزشی نداری». می‌دانم که این افکار متعلق به خودم هستند، اما احساس می‌کنم که شخص دیگری این را می‌گوید. چه مشکلی با من وجود دارد و چگونه می‌توانم این افکار را متوقف کنم؟
|
ما روزانه هزاران فکر داریم. برخی از افکار را خودمان انتخاب می‌کنیم و برخی دیگر تصادفی هستند، همان‌طور که شما توصیف کرده‌اید. نمی‌توانیم اولین فکر تصادفی را کنترل کنیم، اما به محض اینکه به آن آگاه شویم، می‌توانیم انتخاب آگاهانه‌ای برای تغییر آن انجام دهیم. تأییدات مثبت پیام‌هایی هستند که عمداً به خودمان می‌خوانیم یا می‌گوییم تا به ما کمک کنند با افکار منفی مقابله کنیم. اگر در برخی روزها بیشتر از روزهای دیگر تحت فشار هستید، ممکن است متوجه افزایش این افکار منفی در مورد خودتان شوید. برای کمک به خنثی کردن افکار منفی و طبیعی‌تر کردن تفکر مثبت درباره خودتان، ممکن است کار با درمانگری که در درمان شناختی-رفتاری تخصص دارد، مفید باشد. این حرفه‌ای می‌تواند به شما در درک اشتباهات فکری‌تان کمک کند، برنامه‌ای برای مدیریت استرس توسعه دهد و ابزارهای بیشتری برای افزایش عزت نفس‌تان در اختیارتان قرار دهد.
|
null |
I keep having these random thoughts that I don't want. Things like "you aren't worth anything." I know they're my own thoughts but it feels like someone else is saying it.
What is wrong with me, and how can I stop having these thoughts?
|
Many people have thoughts like those you describe, and often it feels like someone else is saying it because they are things that may have been said to you when you were very young. When young children hear negative things about themselves they tend to internalize these negative ideas and to form negative core beliefs. The good news is we can learn to stop these thoughts and to replace them with healthier thoughts. The first step is to catch yourself when you are thinking these thoughts, and to stay "stop!"; then replace it with another thought. So for instance, maybe you fail a test or get rejected by a romantic interest. You catch yourself saying "you aren't worth anything". Stop this thought, and replace it with "You didn't do as well on that test as you would have liked. Let's figure out how you can do better next time." Or "she may not want to go out with you, but someone else will". So the idea is to develop a voice of a "friend", who can tell you the kind of things you would say to your own best friend. You might also pick up the book, Feeling Good, by David Burns. He gives many tips for how to change Negative Self Talk.
|
من مدام این افکار تصادفی را دارم که نمی‌خواهم. چیزهایی مانند "تو هیچ ارزشی نداری." می‌دانم که این افکار مال خودم هستند، اما احساس می‌کنم که کسی دیگر آنها را می‌گوید. چه مشکلی برای من وجود دارد و چگونه می‌توانم این افکار را متوقف کنم؟
|
بسیاری از افراد افکار مشابهی دارند که شما توصیف می‌کنید و اغلب احساس می‌کنند که کسی دیگر آن را می‌گوید، زیرا آنها چیزهایی هستند که ممکن است در کودکی به شما گفته شده باشند. وقتی کودکان کوچک چیزهای منفی درباره خود می‌شنوند، تمایل دارند این افکار منفی را در خود جای دهند و باورهای منفی اصلی شکل بگیرند. خبر خوب این است که ما می‌توانیم یاد بگیریم که این افکار را متوقف کنیم و آنها را با افکار سالم‌تر جایگزین کنیم. اولین قدم این است که خود را در حال فکر کردن به این افکار شناسایی کنید و بگویید "متوقف شو!"؛ سپس آن را با یک فکر جایگزین کنید. به عنوان مثال، ممکن است در یک آزمون مردود شوید یا از طرف یک علاقه عاشقانه رد شوید. وقتی خود را در حال گفتن "تو ارزشی نداری" می‌یابید، این فکر را متوقف کنید و آن را با "شما در آن آزمون به خوبی عمل نکردید، بیا ببینیم چگونه می‌توانی دفعه بعد بهتر عمل کنی" جایگزین کنید. یا "شاید او نخواهد با تو بیرون برود، اما شخص دیگری خواهد بود." بنابراین ایده این است که صدایی مانند "دوست" را در خود پرورش دهید که بتواند به شما آنچه را که به بهترین دوستتان می‌گویید، بگوید. همچنین ممکن است کتاب "احساس بهتر" اثر دیوید برنز را مطالعه کنید. او نکات زیادی برای تغییر گفتار منفی به خود ارائه میدهد.
|
null |
I keep having these random thoughts that I don't want. Things like "you aren't worth anything." I know they're my own thoughts but it feels like someone else is saying it.
What is wrong with me, and how can I stop having these thoughts?
|
Talking to a licensed profession who can discuss this in greater depth can be best. As a general information, in short, I can say that our thoughts are greatly influenced by our early life experiences. Our thoughts are processed through schemes, these are mental images or templates by which we make meaning of the world around us. While our upbringing has a great influence on the way we see and interact with the world around us as adults, However, we are not condemned to abide by them for life, in psychotherapy, you learn to change negative schemas with positive ones. Yeah, if you had less than optimal childhood you would have some sort of negative schemas that unconsciously lead to self-sabotage your efforts for success and happiness. The research in the field of interpersonal neurobiology suggests that without conscious awareness and reflective practices we tend to interact with the world by repeating old habits of mind. On the other hand, in psychotherapy you can learn helpful strategies to increase your conscious abilities to stay in control of your mind in the present moment and reduce intrusions of negative mind habits. Yoga, meditation, and tai chi are also found to increase self-awareness and lessen the intrusions of negative self-judgment on one's psyche.
|
من مدام این افکار تصادفی را دارم که نمی‌خواهم. چیزهایی مانند "تو هیچ ارزشی نداری". می‌دانم که این افکار خودم هستند، اما احساس می‌کنم که کسی دیگر اینها را می‌گوید. چه مشکلی با من وجود دارد و چگونه می‌توانم این افکار را متوقف کنم؟
|
در یک روان‌درمانی عمومی، می‌توان گفت که افکار ما به شدت تحت تأثیر تجربیات اولیه زندگی‌مان قرار دارند. اگر شما دوران کودکی ایده‌آلی نداشته‌اید، ممکن است نوعی الگوهای منفی داشته باشید که به‌طور ناخودآگاه منجر به خودSabotage تلاش‌های شما برای موفقیت و شادی می‌شود. در حالی که پرورش ما تأثیر زیادی بر نحوه مشاهده و تعامل ما با جهان به عنوان بزرگسالان دارد، با این حال، ما محکوم به پیروی از آنها برای تمام عمر نیستیم. در روان‌درمانی می‌توانید یاد بگیرید که الگوهای منفی را با الگوهای مثبت تغییر دهید. همچنین، یوگا می‌تواند به شما کمک کند تا توانایی‌های خود را در کنترل ذهن بهبود بخشد و نفوذ الگوهای منفی را کاهش دهد.
|
null |
I keep having these random thoughts that I don't want. Things like "you aren't worth anything." I know they're my own thoughts but it feels like someone else is saying it.
What is wrong with me, and how can I stop having these thoughts?
|
Life is beautiful without unwanted thoughts and stress. With proper strategies and tools it is possible to regain control over your thoughts. I guess you are just having "thoughts" and not actually "hearing voices"? My suggestion is to see a therapist and go from there.
|
من به طور مداوم این افکار تصادفی را دارم که نمی‌خواهم. چیزهایی مانند "تو هیچ ارزشی نداری." می‌دانم که این افکار از خودم هستند، اما احساس می‌کنم که کسی دیگری اینها را می‌گوید. چه مشکلی با من وجود دارد و چگونه می‌توانم این افکار را متوقف کنم؟
|
زندگی بدون افکار و استرس‌های ناخواسته زیباست. با استفاده از استراتژی‌ها و ابزارهای مناسب می‌توان کنترل افکار خود را به دست آورد. حدس می‌زنم شما فقط "فکر" می‌کنید و در واقع "صدای شنیده" ندارید؟ پیشنهاد من این است که یک درمانگر مراجعه کنید و از آنجا ادامه دهید.
|
null |
I keep having these random thoughts that I don't want. Things like "you aren't worth anything." I know they're my own thoughts but it feels like someone else is saying it.
What is wrong with me, and how can I stop having these thoughts?
|
First off, there is nothing wrong with you. In fact, having random thoughts we feel we cannot control is actually quite common and normal. Sometimes our thoughts think they are protecting us (if we think we aren't worth anything, it won't hurt when we get rejected) but they are actually doing quite the opposite. They are keeping us "stuck" and creating a self-prophization. (If I think I am not worth anything, I don't have to try, and I will keep proving to myself that I am not worth anything). There are many techniques to work through and start to change our negative self-talk. There are actually many self-help workbooks that can help with this as well. A technique I like to use is meditation or mindfulness. This can teach us to accept our thoughts (not fight them) and then learn to let them go. Release the power they have on us. If we can learn to release these and not ruminate on them, this will give us the space to allow more positive and supportive thoughts to come in. Mantras can help with this as well (I AM worth a lot, I AM important, I have value). Saying these to yourself everyday over and over (even if at first you don't believe) can retrain our brains to believe it (and allow us to believe it). I have even wrote positive mantras to myself in my bathroom mirror so I am forced to look at these throughout the day.Please remember to not be hard on yourself as you begin to attempt to change the automatic thought patterns. It took a while for you to get where you are and it will take a while for this change to kick in and feel normal. So allow the process to happen slowly and allow yourself to accept you as the amazing and brave person you are.
|
من به طور مداوم این افکار تصادفی را دارم که نمی‌خواهم. مواردی مانند "تو هیچ ارزشی نداری." می‌دانم که این افکار خودم هستند، اما احساس می‌کنم که شخص دیگری آنها را می‌گوید. چه مشکلی برای من وجود دارد و چگونه می‌توانم این افکار را متوقف کنم؟
|
در واقع، داشتن افکار تصادفی که احساس می‌کنیم نمی‌توانیم کنترل کنیم، بسیار رایج و طبیعی است. گاهی اوقات افکار ما فکر می‌کنند که در حال محافظت از ما هستند (اگر فکر کنیم ارزشی نداریم، وقتی رد شویم صدمه‌ای نمی‌بینیم)، اما در واقع، آنها کاملاً برعکس عمل می‌کنند. آنها ما را "گیر" می‌کنند و فرآیند خودپیش‌بینی را به وجود می‌آورند. (اگر فکر کنم ارزشی ندارم، لازم نیست تلاشی کنم و مدام به خودم ثابت می‌کنم که بی‌ارزش هستم). تکنیک‌های زیادی برای کار روی این افکار منفی و تغییر آنها وجود دارد. در واقع، چندین دفترچه کار خودیاری وجود دارد که می‌تواند به این امر کمک کند. یکی از تکنیک‌هایی که من دوست دارم از آن استفاده کنم، مدیتیشن یا ذهن‌آگاهی است. این می‌تواند به ما یاد دهد که افکارمان را بپذیریم (بدون اینکه با آنها بجنگیم) و سپس به تدریج آنها را رها کنیم. ما باید قدرتی که این افکار بر روی ما دارند را آزاد کنیم. اگر بتوانیم این افکار را رها کنیم و در آنها غرق نشویم، فضایی برای ورود افکار مثبت و حمایتی بیشتر خواهیم داشت. مانتراها نیز می‌توانند در این زمینه کمک کنند (من ارزش زیادی دارم، من فرد مهمی هستم، من ارزشمندم). تکرار این جملات به خود هر روز (حتی اگر در ابتدا به آنها باور نداشته باشیم) می‌تواند به مغز ما کمک کند تا آنها را بپذیرد و به ما اجازه دهد که به خود باور داشته باشیم. من حتی مانتراهای مثبت را روی آینه حمامم نوشته‌ام تا در طول روز بارها و بارها به آنها نگاه کنم. لطفاً به یاد داشته باشید که در این مسیر که به تغییر الگوهای فکری خودکار خود می‌پردازید، خودتان را سخت نگیرند. به دست آوردن جایی که اکنون هستید زمان زیادی برده و تغییر این وضعیت نیز به زمان احتیاج دارد تا به حالت طبیعی‌تری تبدیل شود. پس اجازه دهید این فرآیند به آرامی پیش برود و خودتان را به عنوان یک فرد فوق‌العاده و شجاع بپذیرید.
|
null |
I keep having these random thoughts that I don't want. Things like "you aren't worth anything." I know they're my own thoughts but it feels like someone else is saying it.
What is wrong with me, and how can I stop having these thoughts?
|
Those critical thoughts most likely came into your mind as the way you understood what one of your parents or some other adult who was very meaningful to you, at a very young age.When we are too young to distinguish whether what a grown person tells us, feels accurate, we absorb their opinions as our own.Your question shows you've reached the point of emotional maturity to know that your opinion about yourself is not the same as what is inside your emotional brain and stored there since you were too young to know that someone else's opinions are not necessarily your opinions.Nothing is wrong with you, everything is right with you to wonder how to more firmly establish your own point of view.Start the habit to revise any viewpoints about yourself which don't feel true.Then replace these thoughts with better ones which you decide on your own.After a while of doing this you'll either automatically think the more positive thoughts about yourself or at least be in the habit to know that negative viewpoints about you are not necessarily true.
|
من به طور مداوم این افکار تصادفی را تجربه می‌کنم که نمی‌خواهم. چیزهایی مثل "تو هیچ ارزشی نداری." می‌دانم که این افکار مال خودم است، اما احساس می‌کنم مانند اینکه کس دیگری آن را می‌گوید. چه مشکلی برای من وجود دارد و چگونه می‌توانم این افکار را متوقف کنم؟
|
این افکار انتقادی به احتمال زیاد به عنوان روشی که در سنین کودکی درباره آنچه یکی از والدین یا بزرگسال مهمی به شما گفتند، در ذهنتان شکل می‌گیرند. وقتی خیلی جوان هستیم و نمی‌توانیم تشخیص دهیم که آیا آنچه یک بزرگسال به ما می‌گوید صحیح است یا نه، نظرات آنها را به عنوان نظرات خود جذب می‌کنیم. سوال شما نشان‌دهنده این است که به مرحله‌ای از بلوغ عاطفی رسیده‌اید که می‌دانید نظر شما درباره خودتان با آنچه در مغز عاطفی‌تان وجود دارد و از آن زمان که خیلی جوان بوده‌اید، ذخیره شده، متفاوت است. هیچ چیزی در شما اشتباه نیست و جایز است که بخواهید دیدگاه‌های خود را محکم‌تر شکل دهید. عادت کنید که هر نقطه‌نظر در مورد خودتان که احساس نادرستی می‌کنید را بازنگری کنید و سپس این افکار را با افکار بهتری که خودتان انتخاب می‌کنید، جایگزین کنید. به مرور زمان، یا به‌طور خودکار افکار مثبت‌تری درباره خود خواهید داشت یا حداقل به این عادت خواهید کرد که بدانید دیدگاه‌های منفی درباره شما لزوماً صحیح نیستند.
|
null | null |
Different Licensed Professionals are trained to use different types of tests and interviews to identify symptoms and draw a diagnosis. In Counseling we use an interview evaluation that considers person's physical and mental health, plus their social and economical environment in combination with Psychological testing. The evaluation process usually takes the first two sessions, depending on how many persons are interviewed and what type of assessments are provided. ¿Cómo se diagnostica a una persona?Diferentes Profesionales Licenciados están entrenados para usar diferentes tipos de exámenes y entrevistas para identificar síntomas y diagnosis. En el área de consejería utilizamos un proceso de entrevista que considera la salud física y mental de una persona, su ambiente socio económico, en combinación con exámenes psicológicos. El proceso de evaluación normalmente toma las primeras dos sesiones, dependiendo de cuantas personas sean entrevistadas y de qué tipo de evaluación se utilice.
|
I'm sorry, but there is no text provided to refine. Could you please provide the original text and its translation?
|
در مشاوره، ما از یک ارزیابی مصاحبه‌ای استفاده می‌کنیم که سلامت جسمی و روانی فرد و محیط اجتماعی و اقتصادی او را به همراه تست‌های روانشناختی در نظر می‌گیرد. فرآیند ارزیابی معمولاً به دو جلسه اول نیاز دارد، بسته به تعداد افرادی که مصاحبه می‌شوند و نوع ارزیابی‌هایی که ارائه می‌شود. چگونه می‌توان یک فرد را تشخیص داد؟ متخصصان مختلف دارای مجوز برای استفاده از انواع مختلفی از تست‌ها و مصاحبه‌ها برای شناسایی علائم و ارائه تشخیص آموزش دیده‌اند. در این فرآیند مصاحبه، سلامت جسمی و روانی فرد و عوامل محیطی او مورد بررسی قرار می‌گیرد.
|
null | null |
A lot goes into diagnosing for a disorder. It is according to what the provider's assessment from information gathered, reported and observed from the client.
|
I'm sorry, but it appears that there is no text provided for translation. Could you please provide the original text that you would like me to refine?
|
تشخیص یک اختلال به طور کلی بر اساس ارزیابی ارائه‌دهنده از اطلاعاتی است که از مشتری جمع‌آوری، گزارش و مشاهده شده است.
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.